A feeding experiment was conducted

A feeding experiment was conducted for 135 days to
observe the e¡ect of di¡erent isonitrogenous (35%
crude protein) and isocaloric (385 kcal) diets on the
growth and carcass composition of giant freshwater
prawn, Macrobrachium rosenbergii (De Man 1879).
Three experimental diets (ED1, ED2 and ED3) were
prepared using locally available ingredients. These
diets di¡ered mainly in terms of percent contribution
of major protein sources such as ¢sh meal, soybean
meal, groundnut oil cake and mustard oil cake. Experimental
diets were evaluated against a commercial
diet, which served as the control (CD). Juveniles
1.87^2.44 g in size were stocked at a population density
of 40 000 ha
1 and fed thrice daily at 10% in the
beginning and reducing gradually to 7% and 5% of
the body weight during the experimental period. No
signi¢cant di¡erences (P40.05) in the growth performance
were observed; however, a signi¢cantly
(Po0.05) higher yield (721.9 kg ha
1
135 days
1
)
was recorded for prawn fed with control diet, followed
by experimental diet 2 (676.5 kg ha
1
135 days
1
, having soybean meal as a major protein
source). The survival ranged between 63.8% and
77.7%, with di¡erent diets showing signi¢cantly
higher survival. The apparent feed conversion ratio
values of diets ranged between 3.15 and 3.49, with experimental
and control diets showing non-signi¢-
cantly lower AFCR values. At the end of the
experiment, representative specimens from each
treatment were collected and their carcass composition
was measured. Analysis of variance showed
that carcass protein and total carbohydrate contents
were signi¢cantly (Po0.05) higher in prawns fed on a
¢sh^soybean meal-based diet (ED3) and a control
diet. The total lipid contents of prawns, however, did
not di¡er signi¢cantly among the various dietary
treatments. The results of our study suggest that
the experimental diets could be used e¡ectively for
M. rosenbergii without compromising growth and
£esh quality

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดำเนินการทดลองให้อาหารสำหรับ 135 วันสังเกต e¡ect ของ di¡erent isonitrogenous (35%โปรตีน) และ isocaloric (385 kcal) อาหารบนเจริญเติบโตและซากองค์ประกอบของยักษ์น้ำจืดกุ้ง กุ้งก้ามกราม (De Man 1879)อาหารทดลองสาม (ED1, ED2 และ ED3) ได้จัดทำขึ้นโดยใช้วัตถุดิบในท้องถิ่นมี เหล่านี้di¡ered อาหารส่วนใหญ่ในแง่ของผลงานร้อยละโปรตีนหลักแหล่งเช่นเลข sh อาหาร ถั่วเหลืองอาหาร เค้กน้ำมันถั่วลิสง และน้ำมันมัสตาร์ดเค้ก ทดลองอาหารถูกประเมินกับเชิงพาณิชย์อาหาร ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวควบคุม (CD) แต้ม1.87 ^ 2.44 กรัมขนาดถูกเก็บสต็อกที่มีความหนาแน่นของประชากรของ 40 000 ฮา ทุกวันที่ 1 และอาหารมากเลยที่ 10% ในการเริ่มต้น และค่อย ๆ ลด 7% และ 5% ของน้ำหนักของร่างกายในช่วงระยะเวลาทดลอง ไม่ใช่เลข signi ลาดเท di¡erences (P40.05) ในการเจริญเติบโตถูกตั้งข้อสังเกต อย่างไรก็ตาม การลอก signi ปผลตอบแทนสูง (Po0.05) (721.9 กก.ฮา 1135 วัน 1)บันทึกสำหรับกุ้งที่เลี้ยง ด้วยอาหารควบคุม ตามโดยทดลองอาหาร 2 (กก. 676.5 ฮา 1135 วัน 1มีกากถั่วเหลืองเป็นโปรตีนหลักแหล่ง) รอดชีวิตอยู่ในช่วงระหว่าง 63.8% และ77.7%, di¡erent อาหารแสดง signi เลขปการอยู่รอดสูง อัตราการเปลี่ยนอาหารที่ชัดเจนค่าของอาหารอยู่ในช่วงระหว่าง 3.15 และ 3.49 พร้อมทดลองและควบคุมอาหารที่แสดงไม่ใช่ signi เลข-หรือต่ำกว่า AFCR ค่า เมื่อสิ้นสุดการทดลอง ตัวแทนจากแต่ละรักษาถูกเก็บรวบรวม และองค์ประกอบซากของพวกเขาโดยวัด การวิเคราะห์ความแปรปรวนพบว่าที่ซากโปรตีนและรวมเนื้อหาคาร์โบไฮเดรตถูก signi เลขป (Po0.05) สูงกว่าในกุ้งที่เลี้ยงด้วยการเลข sh ^ ถั่วเหลืองอาหารอาหาร (ED3) และตัวควบคุมอาหาร อย่างไรก็ตาม ไม่หาไขมันรวมของกุ้งไม่ di¡er signi เลขหรือในอาหารต่าง ๆรักษา ผลการศึกษาของเราแนะนำอาหารทดลองอาจ e¡ectively ใช้สำหรับก้ามกรามเมตรโดยไม่กระทบกับการเจริญเติบโต และ£esh คุณภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองให้อาหารได้ดำเนินการ 135 วันเพื่อ
สังเกตe¡ectของพลังงานใกล้เคียงกันdi¡erent (35%
โปรตีน) และ isocaloric (385 กิโลแคลอรี) อาหารใน
การเจริญเติบโตและองค์ประกอบของซากก้ามกราม
กุ้ง, กุ้งก้ามกราม (De Man 1879) .
สามอาหารทดลอง (ED1, ED2 และ ED3) ได้รับการ
จัดทำขึ้นโดยใช้วัตถุดิบที่มีในท้องถิ่น เหล่านี้
อาหารdi¡eredส่วนใหญ่ในแง่ของการมีส่วนร่วมร้อยละ
ของแหล่งโปรตีนที่สำคัญเช่น¢อาหาร SH, ถั่วเหลือง
อาหารเค้กน้ำมันถั่วลิสงและเค้กน้ำมันมัสตาร์ด ทดลอง
อาหารที่ได้รับการประเมินในเชิงพาณิชย์กับ
อาหารซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้ควบคุม (CD) หนุ่มสาว
1.87 ^ 2.44 กรัมในขนาดที่ได้รับการเก็บรักษาที่ความหนาแน่นของประชากร
40 000 ฮ่า 1 และเลี้ยงสามครั้งทุกวันที่ 10% ในช่วง
เริ่มต้นและค่อยๆลด 7% และ 5% ของ
น้ำหนักตัวในช่วงระยะเวลาการทดลอง ไม่มี
นัยสำคัญ¢di¡erencesลาดเท (P40.05) ในการปฏิบัติงานการเจริญเติบโต
ถูกตั้งข้อสังเกต; อย่างไรก็ตามมีนัยสำคัญ¢นัย
(Po0.05) อัตราผลตอบแทนที่สูงกว่า (721.9 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ 1
135 วัน? 1
)
ได้รับการบันทึกไว้สำหรับกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ควบคุมตาม
โดยการทดลองอาหาร 2 (676.5 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ 1
135 วันที่ 1
มี กากถั่วเหลืองเป็นโปรตีนที่สำคัญ
แหล่งที่มา) การอยู่รอดอยู่ระหว่าง 63.8% และ
77.7% กับอาหารdi¡erentแสดง¢นัยสำคัญอย่างมี
รอดสูง ชัดเจนเปลี่ยนอาหารอัตราส่วน
ค่าของอาหารอยู่ระหว่าง 3.15 และ 3.49 โดยมีการทดลอง
และการควบคุมอาหารการแสดงที่ไม่ได้มีนัยสำคัญ¢ -
ค่า AFCR นัยต่ำ ในตอนท้ายของ
การทดสอบตัวอย่างตัวแทนจากแต่ละ
การรักษาที่ถูกเก็บรวบรวมและองค์ประกอบซากของพวกเขา
ได้รับการวัด การวิเคราะห์ความแปรปรวนแสดงให้เห็น
ว่าโปรตีนซากและเนื้อหาคาร์โบไฮเดรตทั้งหมด
มีนัยสำคัญ¢นัย (Po0.05) ที่สูงขึ้นในกุ้งที่เลี้ยงใน
อาหารมื้อตาม¢ SH ^ ถั่วเหลือง (ED3) และการควบคุม
อาหาร เนื้อหาของไขมันรวมของกุ้ง แต่ไม่
ไม่di¡erนัยสำคัญอย่างมี¢ในหมู่อาหารต่าง ๆ
การรักษา ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่า
อาหารทดลองสามารถนำมาใช้สำหรับe¡ectively
เมตร rosenbergii โดยไม่สูญเสียการเจริญเติบโตและ
£คุณภาพทาบทับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารทดลองสำหรับ 135 วันสังเกตและ¡ ect ของ¡ erent ( 35% ตัวเลี้ยงด้วยดิโปรตีน ) และพลังงาน ( 385 กิโลแคลอรี ) อาหารบนการเจริญเติบโตและคุณภาพซากของยักษ์น้ำจืดกุ้ง , กุ้งก้ามกราม ( de Man 1879 )สามอาหารทดลอง ( ed1 ed2 , และ ed3 ) ได้แก่เตรียมใช้วัสดุที่หาได้ในท้องถิ่น . เหล่านี้อาหารดี¡รด ส่วนใหญ่ในแง่ของเปอร์เซ็นต์ บริจาคของแหล่งโปรตีนที่สำคัญ เช่น อาหาร¢ SH , ถั่วเหลืองอาหาร , เค้ก , เค้กน้ำมันถั่วลิสง และน้ำมันมัสตาร์ด ทดลองอาหาร ได้แก่ กับเชิงพาณิชย์อาหาร ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวควบคุม ( CD ) เยาวชน1.87 ^ 2.44 กรัมขนาดความจุที่ประชากรหนาแน่น40 000 ฮา 1 และเลี้ยงสามครั้งทุกวันที่ 10 % ในเริ่มต้นและค่อยๆลด 7 % และ 5 % ของน้ำหนักตัวในช่วงระยะเวลาทดลอง ไม่signi ¢ลาดเท ดิ ¡ erences ( p40.05 ) ในการเจริญเติบโตพบ อย่างไรก็ตาม signi ¢ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ( po0.05 ) สูงกว่า ( 1 721.9 กก ฮา135 วัน 1)ถูกบันทึกสำหรับกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารควบคุม ตามโดยอาหารทดลอง 2 ( 676.5 กกฮา 1135 วัน 1มีกากถั่วเหลืองเป็นโปรตีนหลักแหล่งที่มา ) การอยู่รอดมีค่าระหว่างร้อยละ 63.877.7% ด้วยดิ ¡ erent อาหาร signi ¢ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อแสดงสูงกว่าการอยู่รอด ส่วนอัตราส่วนการแปลงอาหารคุณค่าของอาหารและอยู่ระหว่าง 3.15 3.49 , ทดลองและการควบคุมอาหารที่แสดงบน signi ค่าความจริงลด afcr ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อค่า ในตอนท้ายของตัวอย่างการทดลอง ตัวแทนจากแต่ละการเก็บรักษาและองค์ประกอบของซากคือวัด การวิเคราะห์ความแปรปรวนพบซากโปรตีนและคาร์โบไฮเดรตรวมเนื้อหาที่เป็น signi ¢ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ ( po0.05 ) สูงกว่ากุ้งที่เลี้ยงใน¢ SH ^ กากถั่วเหลืองอาหารพื้นฐาน ( ed3 ) และการควบคุมอาหาร ไขมันรวมเนื้อหาของกุ้ง แต่ทำไม่ดิ ¡เอ้อ¢ signi ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อในอาหารต่าง ๆการรักษา ผลการศึกษาบ่งชี้ว่าอาหารทดลองสามารถใช้ E ¡ ectively สำหรับเมตรการโดยไม่กระทบการเจริญเติบโตและสามารถผลิตที่มีคุณภาพ