However, the logistic regression an

However, the logistic regression analysis demonstrated that fathers' challenging parenting behaviour did not predict child anxiety at the diagnostic level (Table 5). Although this result may appear inconsistent with the hypothesis and the theoretical model proposed by Bögels and Phares (2008), perhaps fathers' challenging parenting behaviour is more influential at the symptomatic level of child anxiety and is not a strong enough characteristic alone to discriminate between children with an anxiety diagnosis and those without. Further, as this is the first study to use a diagnostic tool for the assessment of child anxiety, as opposed to observational and parent report (see Majdandžić et al. (2014)), the relationship between this parenting behaviour and child anxiety diagnosis needs to be replicated in future studies, and across measurement methods. Additionally, for the purposes of this study, challenging parenting behaviour was measured by the total score on the CPBT and thus as a broad construct. It may be that sub-domains of this measure, for example rough-and-tumble play or risk-taking, may be a better indication of fathers' challenging behaviour, and more specifically affect child anxiety (Bögels and Phares, 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกแสดงให้เห็นว่า พฤติกรรมการเลี้ยงดูของพ่อท้าทายไม่ทำนายความวิตกกังวลของเด็กในระดับการวินิจฉัย (ตาราง 5) แม้ว่าผลอาจไม่สอดคล้องกับสมมติฐานและแบบจำลองทางทฤษฎีที่เสนอ โดย Bögels และ Phares (2008), บางทีพฤติกรรมการเลี้ยงดูของพ่อท้าทายมีอิทธิพลมากขึ้นในระดับอาการของความวิตกกังวลของเด็ก และไม่ลักษณะเดียวเพื่อแยกแยะระหว่างเด็กที่ มีการวินิจฉัยโรควิตกกังวลและไม่แข็งแรงพอ ต่อไป นี้เป็นการศึกษาแรกต้องใช้เครื่องมือวินิจฉัยสำหรับการประเมินความวิตกกังวลเด็ก ตรงข้ามกับเชิง และหลักรายงาน (ดู Majdandžić et al. (2014)), ความสัมพันธ์ระหว่างการเลี้ยงดูเด็กและพฤติกรรมความวิตกกังวลวินิจฉัยโรคนี้ ต้องถูกจำลองแบบ ในการศึกษาในอนาคต และวิธีการวัด นอกจากนี้ สำหรับวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ ท้าทายพฤติกรรมการเลี้ยงดูโดยวัดจากคะแนนรวม ในการ CPBT และ เป็นการสร้างสิ่งนี้ อาจเป็นได้ว่า โดเมนย่อยของวัดนี้ ตัวอย่างเช่นเล่น rough-and-tumble หรือเสี่ยง อาจเป็นเครื่องบ่งชี้ที่ดีของพฤติกรรมท้าทายของพ่อ และอื่น ๆ มีผลต่อความวิตกกังวลของเด็ก (Bögels และ Phares, 2008) โดยเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกแสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมการเลี้ยงดูที่ท้าทายบรรพบุรุษไม่ได้คาดการณ์ความวิตกกังวลของเด็กในระดับการวินิจฉัย (ตารางที่ 5) แม้ว่าผลนี้อาจปรากฏขึ้นไม่สอดคล้องกับสมมติฐานและรูปแบบทางทฤษฎีที่เสนอโดยBögelsและ Phares (2008) บางทีพฤติกรรมการเลี้ยงดูที่ท้าทายพ่อมีอิทธิพลมากขึ้นในระดับที่มีอาการของความวิตกกังวลของเด็กและไม่ได้เป็นความแข็งแรงพอที่ลักษณะคนเดียวที่จะเห็นความแตกต่างระหว่างเด็ก กับการวินิจฉัยความวิตกกังวลและผู้ที่ไม่มี ต่อไปนี้คือการศึกษาแรกในการใช้เครื่องมือการวินิจฉัยสำหรับการประเมินผลของความวิตกกังวลเด็กเมื่อเทียบกับการสังเกตและรายงานผู้ปกครอง (ดูMajdandžić et al. (2014)) ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเลี้ยงดูและการวินิจฉัยความวิตกกังวลของเด็กจะต้องมีการ ทำซ้ำในการศึกษาในอนาคตและข้ามวิธีการวัด นอกจากนี้สำหรับวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้พฤติกรรมการเลี้ยงดูที่ท้าทายโดยวัดจากคะแนนรวมใน CPBT และทำให้เป็นโครงสร้างในวงกว้าง อาจเป็นได้ว่าโดเมนย่อยของวัดนี้เช่นหยาบและเกลือกกลิ้งเล่นหรือความเสี่ยงอาจจะเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีขึ้นของพฤติกรรมที่ท้าทายบรรพบุรุษและมากขึ้นโดยเฉพาะส่งผลกระทบต่อความวิตกกังวลของเด็ก (Bögelsและ Phares 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกพบว่าบรรพบุรุษของพฤติกรรมท้าทายพ่อแม่เด็กไม่ได้ทำนายความวิตกกังวลในระดับการวินิจฉัย ( ตารางที่ 5 ) แม้ว่าผลนี้อาจปรากฏไม่สอดคล้องกับสมมติฐาน และ แบบจำลองทางทฤษฎีที่เสนอโดยโบ̈เจลและ phares ( 2008 ) บางทีบรรพบุรุษพฤติกรรมท้าทายพ่อแม่มีอิทธิพลมากขึ้นในระดับอาการของความวิตกกังวลของเด็กและไม่แข็งแรงเพียงพอที่จะแยกแยะลักษณะคนเดียวระหว่างเด็กกับการวินิจฉัยความวิตกกังวล และผู้ที่ไม่มี . เพิ่มเติม เช่น การศึกษานี้เป็นครั้งแรกที่จะใช้เครื่องมือการวินิจฉัยสำหรับประเมินความวิตกกังวลของเด็กเมื่อเทียบกับรายงานสังเกตการณ์และผู้ปกครอง ( ดู majdandz ̌ IC ́ et al . ( 2014 ) , ความสัมพันธ์ระหว่างการอบรมเลี้ยงดู และพฤติกรรมเด็ก การวินิจฉัยโรคนี้ต้องนำความวิตกกังวลในการศึกษาในอนาคต และในวิธีการวัด นอกจากนี้สำหรับวัตถุประสงค์ของการศึกษาพฤติกรรมท้าทายพ่อแม่ถูกวัดโดยคะแนนรวมใน cpbt จึงเป็นกว้างสร้าง มันอาจเป็นได้ว่าโดเมนย่อยของวัดนี้ สำหรับตัวอย่างและเกลือกกลิ้งหยาบเล่นหรือเสี่ยง อาจเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีของบรรพบุรุษของพฤติกรรมท้าทายและมากขึ้นโดยเฉพาะมีผลต่อความวิตกกังวล เด็ก ( โบ̈เจลและ phares , 2008 )