point of zero charge (pzc), in phys

point of zero charge (pzc), in physical chemistry, is a concept relating to the phenomenon of adsorption, and it describes the condition when the electrical charge density on a surface is zero.[1][2][3][4] It is usually determined in relation to an electrolyte's pH, and the pzc value is assigned to a given substrate or colloidal particle. For example, the pzc of solid FeOOH is 9. In other words, pzc is (usually) the pH value at which a solid submerged in an electrolyte exhibits zero net electrical charge on the surface.

A related concept in electrochemistry is the electrode potential at the point of zero charge.

The value of pH is used to describe pzc only for systems in which H+/OH− are the potential-determining ions (which is the common case). Generally, pzc is the value of the negative decimal logarithm of the activity of the potential-determining ion in the bulk fluid.[5] For example, the charge on the surface of silver iodide crystals may be determined by the concentration of iodide ions in the solution above the crystals. Then, the pzc value of the AgI surface will be described by the concentration of I− in the solution (or negative decimal logarithm of this concentration, pI−).

When the pH is lower than the pzc value, the system is said to be "below the pzc." Below the pzc, the acidic water donates more protons than hydroxide groups, and so the adsorbent surface is positively charged (attracting anions). Conversely, above pzc the surface is negatively charged (attracting cations/repelling anions).

The Point of zero charge is of fundamental importance in surface science. For example, in the field of environmental science, it determines how easily a substrate is able to adsorb potentially harmful ions. It also has countless applications in technology of colloids, e.g., flotation of minerals.

At pzc, the colloidal system exhibits zero zeta potential (i.e., the particles remain stationary in an electric field), minimum stability (i.e., exhibits maximum coagulation/flocculation rate), maximum solubility of the solid phase, maximum viscosity of the dispersion, and other peculiarities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดศูนย์เด็ก (pzc), เคมีเชิงฟิสิกส์ เป็นแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์ของการดูดซับ และอธิบายถึงสภาพความหนาแน่นของประจุไฟฟ้าบนพื้นผิวเป็น ศูนย์ [1] [2] [3] [4]จะถูกกำหนดเกี่ยวกับอิเล็กโทรไลต์มี pH และมีกำหนดค่า pzc การกำหนดพื้นผิวหรือ colloidal อนุภาค ตัวอย่างเช่น pzc ของแข็ง FeOOH เป็น 9 ในคำอื่น ๆ pzc คือ (มักจะ) ค่า pH ที่จมอยู่ใต้น้ำในอิเล็กโทรไลต์เป็นของแข็งซึ่งการจัดแสดงนิทรรศการเป็นศูนย์ประจุไฟฟ้าสุทธิบนพื้นผิวแนวคิดที่เกี่ยวข้องในไฟฟ้าเคมีเป็นไฟฟ้าที่อาจเกิดขึ้นณขณะที่มีค่าเป็นศูนย์ค่าของ pH ใช้อธิบาย pzc เฉพาะสำหรับระบบซึ่ง ++ OH− เป็นการกำหนดศักยภาพไอออน (ซึ่งเป็นกรณีทั่วไป) โดยทั่วไป pzc เป็นค่าของลอการิทึมฐานสิบลบกิจกรรมของไอออนการกำหนดศักยภาพในน้ำจำนวนมาก [5] ตัวอย่างเช่น ค่าธรรมเนียมบนพื้นผิวของผลึกซิลเวอร์ไอโอไดด์อาจถูกกำหนด โดยความเข้มข้นของไอโอไดด์ไอออนในสารละลายสูงกว่าผลึก แล้ว ค่า pzc ของ AgI surface จะอธิบาย โดยความเข้มข้นของ I− ในการแก้ไขปัญหา (หรือลบทศนิยมลอการิทึมของความเข้มข้นนี้ pI−)เมื่อค่า pH ต่ำกว่าค่า pzc ระบบกล่าวได้ว่า "ด้านล่าง pzc" ด้านล่าง pzc น้ำกรดบริจาคโปรตอนมากขึ้นกว่ากลุ่มไฮดรอกไซด์ และดังนั้น พื้นผิว adsorbent เป็นบวกชำระ (ดึงดูดนไอออน) ข้าง pzc พื้นผิวมีประจุลบ (ดึงดูดแคทไอออนไล่นไอออน)จุดค่าศูนย์เป็นความสำคัญพื้นฐานในวิทยาศาสตร์พื้นผิว ตัวอย่างเช่น ด้านวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม กำหนดวิธีง่ายกับพื้นผิวจะชื้นไอออนที่อาจเป็นอันตราย มีแอปพลิเคชันนับไม่ถ้วนในเทคโนโลยีของคอลลอยด์ เช่น ลอยแร่ระบบ colloidal ที่ pzc การจัดแสดงนิทรรศการศูนย์ซีตาอาจเกิดขึ้น (เช่น อนุภาคอยู่นิ่งในสนามไฟฟ้า), ความเสถียรต่ำสุด (เช่น นิทรรศการแข็งตัวสูงสุด/เกาะกลุ่มราคา) สูงสุดละลายของเฟสของแข็ง ความหนืดสูงสุดของการกระจายตัว และลักษณะอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดของการคิดค่าใช้จ่ายเป็นศูนย์ (Pzc) ในทางเคมีทางกายภาพเป็นแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์ของการดูดซับและมันอธิบายเงื่อนไขเมื่อความหนาแน่นของค่าไฟฟ้าบนพื้นผิวเป็นศูนย์. [1] [2] [3] [4] มันมักจะถูกกำหนดในความสัมพันธ์กับค่า pH ของอิเล็กโทรไลและมูลค่า Pzc ได้รับมอบหมายให้พื้นผิวที่กำหนดหรืออนุภาคคอลลอยด์ ยกตัวอย่างเช่น Pzc ของ FeOOH ของแข็งเป็น 9. ในคำอื่น ๆ Pzc คือ (ปกติ) ค่าพีเอชที่เป็นของแข็งจมอยู่ใต้น้ำในการจัดแสดงนิทรรศการอิเล็กศูนย์ค่าใช้จ่ายไฟฟ้าสุทธิบนพื้นผิว.

แนวคิดที่เกี่ยวข้องกับไฟฟ้าอิเล็กโทรดที่มีศักยภาพที่ จุดศูนย์ค่าใช้จ่ายได้.

ค่าของค่าความเป็นกรดใช้เพื่ออธิบาย Pzc เฉพาะกับระบบที่ H + / OH- เป็นไอออนศักยภาพในการกำหนด (ซึ่งเป็นกรณีทั่วไป) โดยทั่วไป Pzc คือค่าของลอการิทึมทศนิยมเชิงลบของกิจกรรมของไอออนศักยภาพในการกำหนดในน้ำจำนวนมากได้. [5] ตัวอย่างเช่นค่าใช้จ่ายบนพื้นผิวของผลึกไอโอไดด์เงินอาจจะถูกกำหนดโดยความเข้มข้นของไอออนไอโอไดด์ในการแก้ปัญหาดังกล่าวข้างต้นผลึก จากนั้นค่า Pzc ของพื้นผิว AgI จะอธิบายได้ด้วยความเข้มข้นของ I- ในการแก้ปัญหา (หรือทศนิยมลอการิทึมเชิงลบของความเข้มข้นนี้ pI-).

เมื่อค่า pH ต่ำกว่ามูลค่า Pzc ระบบจะกล่าวได้ว่าเป็น "ด้านล่าง Pzc ได้." ด้านล่าง Pzc ที่น้ำเปรี้ยวบริจาคโปรตอนมากกว่ากลุ่มไฮดรอกไซและเพื่อให้ผิวดูดซับที่มีประจุบวก (ดึงดูดแอนไอออน) ตรงกันข้ามเหนือ Pzc พื้นผิวที่มีประจุลบ (ดึงดูดไพเพอร์ / ขับไล่แอนไอออน).

The Point ของศูนย์ค่าใช้จ่ายเป็นพื้นฐานสำคัญในด้านวิทยาศาสตร์พื้นผิว ยกตัวอย่างเช่นในสาขาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมจะกำหนดวิธีง่ายพื้นผิวสามารถดูดซับไอออนที่อาจเป็นอันตราย นอกจากนี้ยังมีการใช้งานนับไม่ถ้วนในเทคโนโลยีของคอลลอยด์เช่นลอยของแร่ธาตุ.

ที่ Pzc, การจัดแสดงระบบคอลลอยด์ศูนย์ Zeta ที่อาจเกิดขึ้น (เช่นอนุภาคยังคงอยู่นิ่งในสนามไฟฟ้า) ต่ำสุดความมั่นคง (เช่นการจัดแสดงนิทรรศการการแข็งตัวของอัตราสูงสุด / ตะกอน ) การละลายสูงสุดของของแข็งความหนืดสูงสุดของการกระจายและลักษณะอื่น ๆ