ConclusionA European naturalist onc

Conclusion
A European naturalist once said, “Death of an old African man can compare to destruction of a natural history museum in Europe.” Right now, fishing villages and marine culture of Korea is on to the same path. Even the fishermen in their 50s do not possess the complete knowledge of traditional fishing methods and marine cultures. Nowadays, one would have to find people in their 70s to look for someone who has extensive knowledge over disappearing traditional marine culture. Since these memories and experience are not naturally being passed down to the younger generations, like they used in the olden days, it is crucial to collect and record their knowledge and experiences. Studies on fishing gears have to be much more specific and scientific, for their shapes and forms greatly vary upon ‘getbatang’, region, personal tastes, and the creativity of blacksmith who made them. Since it requires the process of organizing the precious knowledge of individual fishermen, marine culture experts have a big role to play. Culture is not simply limited to human life history ( UNESCO, 2008). It is the history of relationship between environment (as well as biological resource), those that live in it, and humanity. For this reason, a motion regarding island biocultural diversity and its traditional ecological knowledge was accepted as IUCN Resolution (IUCN Resolution 5.115) in World Conservation Congress at Jeju in 2012 ( Hong et al., 2013). Moreover, its initiative is starting in international networking in Asia–Pacific regions. Cultures and human use on marine biological resource is important information that should be shared with international network for keeping their sustainable conservation. Concept and philosophy regarding ‘bioculture and its diversity’ ( Maffi, 2001) and its land(sea)scape ( Hong et al., 2014), therefore, are emerging as important issue in both biological diversity and cultural diversity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปA European naturalist once said, “Death of an old African man can compare to destruction of a natural history museum in Europe.” Right now, fishing villages and marine culture of Korea is on to the same path. Even the fishermen in their 50s do not possess the complete knowledge of traditional fishing methods and marine cultures. Nowadays, one would have to find people in their 70s to look for someone who has extensive knowledge over disappearing traditional marine culture. Since these memories and experience are not naturally being passed down to the younger generations, like they used in the olden days, it is crucial to collect and record their knowledge and experiences. Studies on fishing gears have to be much more specific and scientific, for their shapes and forms greatly vary upon ‘getbatang’, region, personal tastes, and the creativity of blacksmith who made them. Since it requires the process of organizing the precious knowledge of individual fishermen, marine culture experts have a big role to play. Culture is not simply limited to human life history ( UNESCO, 2008). It is the history of relationship between environment (as well as biological resource), those that live in it, and humanity. For this reason, a motion regarding island biocultural diversity and its traditional ecological knowledge was accepted as IUCN Resolution (IUCN Resolution 5.115) in World Conservation Congress at Jeju in 2012 ( Hong et al., 2013). Moreover, its initiative is starting in international networking in Asia–Pacific regions. Cultures and human use on marine biological resource is important information that should be shared with international network for keeping their sustainable conservation. Concept and philosophy regarding ‘bioculture and its diversity’ ( Maffi, 2001) and its land(sea)scape ( Hong et al., 2014), therefore, are emerging as important issue in both biological diversity and cultural diversity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป
ธรรมชาติยุโรปเคยกล่าวว่า "ความตายของคนแอฟริกันเก่าสามารถเปรียบเทียบกับการทำลายของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติในยุโรป." ตอนนี้หมู่บ้านชาวประมงทางทะเลและวัฒนธรรมของเกาหลีอยู่บนเส้นทางเดียวกัน แม้ชาวประมงในยุค 50 ของพวกเขาไม่ได้มีความรู้ที่สมบูรณ์ของวิธีการตกปลาแบบดั้งเดิมและวัฒนธรรมทางทะเล ปัจจุบันหนึ่งจะต้องไปหาคนที่อยู่ในยุค 70 ของพวกเขาที่จะมองหาใครสักคนที่มีความรู้กว้างขวางในช่วงที่หายไปในทะเลวัฒนธรรมแบบดั้งเดิม ตั้งแต่ทรงจำเหล่านี้และประสบการณ์ตามธรรมชาติไม่ได้ถูกส่งลงไปยังรุ่นน้องเช่นที่พวกเขาใช้ในสมัยก่อนก็เป็นสิ่งสำคัญในการเก็บรวบรวมและบันทึกความรู้และประสบการณ์ของพวกเขา การศึกษาเกี่ยวกับเครื่องมือประมงจะต้องมีมากขึ้นที่เฉพาะเจาะจงและวิทยาศาสตร์สำหรับรูปร่างของพวกเขาและรูปแบบที่แตกต่างกันอย่างมากเมื่อ 'getbatang' ภูมิภาครสนิยมส่วนตัวและความคิดสร้างสรรค์ของช่างตีเหล็กที่ทำให้พวกเขา เพราะมันต้องมีกระบวนการในการจัดระเบียบความรู้อันมีค่าของชาวประมงแต่ละผู้เชี่ยวชาญวัฒนธรรมทางทะเลมีบทบาทสำคัญในการเล่น วัฒนธรรมไม่ได้เป็นเพียงแค่ จำกัด ให้ประวัติชีวิตของมนุษย์ (ยูเนสโก 2008) มันเป็นประวัติศาสตร์ของความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อม (เช่นเดียวกับทรัพยากรชีวภาพ) ผู้ที่อาศัยอยู่ในนั้นและความเป็นมนุษย์ ด้วยเหตุนี้การเคลื่อนไหวเกี่ยวกับความหลากหลาย biocultural เกาะและความรู้ระบบนิเวศแบบดั้งเดิมได้รับการยอมรับว่าเป็นมติของ IUCN (IUCN มติ 5.115) ในสภาคองเกรสอนุรักษ์โลกที่เกาะเชจูในปี 2012 (Hong et al., 2013) นอกจากนี้ยังมีความคิดริเริ่มของมันคือการเริ่มต้นในการสร้างเครือข่ายระหว่างประเทศในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก วัฒนธรรมและการใช้ทรัพยากรมนุษย์ทางชีวภาพทางทะเลเป็นข้อมูลที่สำคัญที่ควรจะใช้ร่วมกันกับเครือข่ายระหว่างประเทศในการรักษาอนุรักษ์ที่ยั่งยืนของพวกเขา แนวคิดและปรัชญาเกี่ยวกับ 'bioculture และความหลากหลายของ' (Maffi, 2001) และที่ดิน (น้ำทะเล) สเคป (Hong et al., 2014) ดังนั้นที่เกิดขึ้นใหม่เป็นเรื่องที่สำคัญทั้งในความหลากหลายทางชีวภาพและความหลากหลายทางวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
นักธรรมชาติวิทยาชาวยุโรปเคยกล่าวไว้ว่า " ความตายของคนแอฟริกาเก่าสามารถเปรียบเทียบกับการทำลายของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติในยุโรป " ตอนนี้ หมู่บ้านชาวประมง วัฒนธรรมทางทะเลของเกาหลีในเส้นทางเดียวกัน แม้แต่ชาวประมงใน 50s ของพวกเขาไม่ได้มีความรู้ที่สมบูรณ์ของวิธีการตกปลาแบบดั้งเดิมและวัฒนธรรมทางทะเล ทุกวันนี้หนึ่งจะต้องพบผู้คนใน 70s ของพวกเขาเพื่อค้นหาบุคคลที่มีความรู้กว้างขวางกว่าวัฒนธรรมดั้งเดิมของทะเลหายไป เนื่องจากความทรงจำและประสบการณ์ ไม่ใช่ธรรมชาติ ที่ถูกส่งลงมา เพื่อรุ่นน้อง เหมือนเค้าใช้ในสมัยก่อน มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเก็บและบันทึกความรู้และประสบการณ์การศึกษาเครื่องมือประมงได้เฉพาะเจาะจงมากขึ้น และวิทยาศาสตร์ ของรูปทรงและรูปแบบแตกต่างกันไปตาม getbatang อย่างมาก ' ' เขตส่วนบุคคล รสนิยม และความคิดสร้างสรรค์ของช่างตีเหล็กที่ทำพวกเขา เนื่องจากใช้กระบวนการของการจัดระเบียบความรู้ที่ล้ำค่าของชาวประมงแต่ละ ผู้เชี่ยวชาญวัฒนธรรมทางทะเลมีบทบาทใหญ่ในการเล่นวัฒนธรรมไม่เพียง จำกัด ประวัติชีวิตของมนุษย์ ( UNESCO , 2008 ) มันเป็นประวัติศาสตร์ของความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งแวดล้อม ( รวมทั้งทรัพยากรชีวภาพ ) , ผู้ที่อาศัยอยู่ในนั้น และมนุษยชาติ ด้วยเหตุนี้การเคลื่อนไหวเกี่ยวกับเกาะทางชีวะวัฒนธรรมความหลากหลายและนิเวศวิทยาความรู้แบบดั้งเดิมได้รับการยอมรับโดย IUCN ความละเอียด ( IUCN สหประชาชาติ 5115 ) สภาคองเกรสในการอนุรักษ์โลกที่เกาะเจจูใน 2012 ( Hong et al . , 2013 ) นอกจากนี้ การริเริ่มของเริ่มในเครือข่ายระหว่างประเทศในเอเชียแปซิฟิกภูมิภาค วัฒนธรรมและการใช้ประโยชน์ของมนุษย์ ในทรัพยากรชีวภาพทางทะเลที่สำคัญข้อมูลที่ควรจะใช้ร่วมกันกับเครือข่ายนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์อย่างยั่งยืนของพวกเขาแนวคิดและปรัชญาเกี่ยวกับ ' bioculture และความหลากหลาย ' ( มาฟฟิ , 2001 ) และดินแดน ( ทะเล ) ทิวทัศน์ ( Hong et al . , 2010 ) จึงเป็นปัญหาสำคัญที่เกิดขึ้นใหม่ทั้งความหลากหลายทางชีวภาพและความหลากหลายทางวัฒนธรรม