Three sectors, namely, public, priv

Three sectors, namely, public, private, and individual households, are responsible for rapid land use/cover change in Dhaka. Earlier land developments were mainly done by ad hoc planning by the public sector mainly onto agricultural lands. Currently, a tremendous increase of private sectors, particularly real state agencies, is noticeable in Dhaka, developing both wetlands and agricultural lands without considering the environmental consequences. In contrast, the individual household is largely responsible to develop the fringe zone (Islam 1996; 2005). Land conversion by individual for speculative purposes has greatly been influencing the development of suburb areas as observed during field visits. Furthermore, poor coordination among the organizations is equally accountable to the quick loss of
natural covers. For instance, approximately 6,000 ha of Dhaka-Narayangonj-Demra (DND) project were originally retained for assisting the agricultural production, which is being converted to residential land apace since 1990s without any approval from the government (Islam 1996). This unauthorized land conversion is clearly implying the weakness of the involvement of multiple legislative agencies. Hence, unregulated expansion in Dhaka Metropolitan is underway, and leading to disarrayed growth. The nature of land cover changes revealed that the built-up and bare soil/landfill categories have been increased significantly (Table 2). For instance, in 1960 built-up areas were 4,625 ha (hectares) which increased gradually to 5,550 ha in 1975, indicating only 20% growth within 15 years interval. Figure 3
shows the trends of land use/cover change during 1960–2005. This figure can be used to discern the incredible pressure of urbanization on natural land covers in Dhaka Metropolitan. Table 2 demonstrates

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาค ได้แก่ สาธารณะ ส่วนตัว และแต่ละครัวเรือน รับผิดชอบการเปลี่ยนแปลงใช้/ปกแผ่นดินอย่างรวดเร็วในธากา พัฒนาที่ดินก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่ทำ โดยการวางแผนกิจโดยภาครัฐไปยังพื้นที่เกษตรกรรมส่วนใหญ่ ในปัจจุบัน การเพิ่มขึ้นอย่างมากของภาค หน่วยงานของรัฐโดยเฉพาะอย่างยิ่งจริง ได้ชัดในธากา พัฒนาพื้นที่ชุ่มน้ำและพื้นที่เกษตรกรรมโดยไม่ต้องพิจารณาผลกระทบสิ่งแวดล้อม ในทางตรงกันข้าม ครัวเรือนละรับผิดชอบส่วนใหญ่พัฒนาเขตพิเศษ (อิสลาม 1996; 2005) แปลงที่ดิน โดยบุคคลเพื่อเก็งมีมากแล้วมีอิทธิพลต่อการพัฒนาพื้นที่ปริมณฑลที่สังเกตระหว่างเขตข้อมูลชม นอกจากนี้ การประสานงานที่ดีระหว่างองค์กรเป็นเท่า ๆ กันรับผิดชอบต่อการสูญเสียอย่างรวดเร็วของครอบคลุมธรรมชาติ เช่น ประมาณ 6000 ฮา ธากา-Narayangonj-Demra (DND) โครงการเดิมเก็บไว้ช่วยการผลิตทางการเกษตร ซึ่งเป็นการแปลงที่ดินอยู่อาศัย apace ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1990 โดยการอนุมัติจากรัฐบาล (อิสลาม 1996) นี้แปลงที่ดินไม่ได้รับอนุญาตอย่างชัดเจนเป็นหน้าที่จุดอ่อนของการมีส่วนร่วมของหลายหน่วยงานสภา ดังนั้น ขยายขนบใน Dhaka นครอยู่ระหว่างดำเนิน และนำไปสู่การเจริญเติบโต disarrayed ธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงครอบคลุมที่ดินเปิดเผยว่า มีการเพิ่มประเภทเปลือย และเนื้อที่ดิน/ฝังกลบอย่างมีนัยสำคัญ (ตารางที่ 2) ตัวอย่าง ใน 1960 พื้นที่เนื้อที่ถูก 4,625 ฮา (เฮกเตอร์) ซึ่งเพิ่มขึ้นทีละน้อย 5,550 ฮา ใน 1975 แสดงเฉพาะการเติบโต 20% ภายในช่วงเวลา 15 ปี รูปที่ 3แสดงแนวโน้มของการเปลี่ยนแปลงใช้/ครอบคลุมที่ดินระหว่าง 1960 – 2005 ตัวเลขนี้สามารถใช้แยกแยะความดันเหลือเชื่อของตั้งบนที่ดินธรรมชาติครอบคลุมใน Dhaka นคร ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามภาค ได้แก่ ภาครัฐเอกชนและผู้ประกอบการแต่ละรายมีความรับผิดชอบสำหรับการใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างรวดเร็ว / ปกเปลี่ยนแปลงในธากา ก่อนหน้านี้การพัฒนาที่ดินได้ทำส่วนใหญ่โดยการโฆษณาการวางแผนเฉพาะกิจโดยภาครัฐส่วนใหญ่เข้าสู่พื้นที่การเกษตร ขณะนี้เพิ่มขึ้นอย่างมากของภาคเอกชนโดยเฉพาะอย่างยิ่งหน่วยงานของรัฐจริงจะเห็นได้ชัดในธากาพัฒนาทั้งพื้นที่ชุ่มน้ำและพื้นที่ทางการเกษตรโดยไม่คำนึงถึงผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ในทางตรงกันข้ามครัวเรือนส่วนบุคคลเป็นส่วนใหญ่รับผิดชอบในการพัฒนาโซนขอบ (อิสลาม 1996; 2005) แปลงที่ดินโดยบุคคลเพื่อการเก็งกำไรได้รับอย่างมากที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาของพื้นที่ชานเมืองเป็นข้อสังเกตในระหว่างการเยี่ยมชมข้อมูล นอกจากนี้ยังประสานงานไม่ดีในองค์กรเป็นอย่างเท่าเทียมกันรับผิดชอบต่อการสูญเสียอย่างรวดเร็วของ
ธรรมชาติที่ครอบคลุม ยกตัวอย่างเช่นประมาณ 6,000 เฮกเตอร์ของธากา-Narayangonj-Demra (DND) โครงการไว้เดิมสำหรับการให้ความช่วยเหลือการผลิตทางการเกษตรซึ่งจะถูกแปลงเป็นที่ดินที่อยู่อาศัยอย่างรวดเร็วตั้งแต่ปี 1990 โดยไม่ต้องได้รับการอนุมัติจากรัฐบาลใด ๆ (อิสลาม 1996) นี้แปลงที่ดินไม่ได้รับอนุญาตอย่างชัดเจนหมายความจุดอ่อนของการมีส่วนร่วมของหน่วยงานหลายฝ่ายนิติบัญญัติ ดังนั้นการขยายตัวอลหม่านในธากาและปริมณฑลเป็นชิ้นและนำไปสู่การเจริญเติบโต disarrayed ธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงสิ่งปกคลุมดินเปิดเผยว่าสร้างขึ้นและเปลือยดิน / ประเภทฝังกลบมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (ตารางที่ 2) ยกตัวอย่างเช่นในปี 1960 พื้นที่ที่สร้างขึ้นเป็น 4,625 เฮกแตร์ (ไร่) ซึ่งค่อยๆเพิ่มขึ้น 5,550 ไร่ในปี 1975 แสดงให้เห็นเพียง 20% การเติบโตภายในช่วงเวลา 15 ปี รูปที่ 3
แสดงให้เห็นถึงแนวโน้มของการใช้ที่ดิน / เปลี่ยนปกในช่วง 1960-2005 ตัวเลขนี้สามารถใช้ในการมองเห็นความดันที่น่าทึ่งของการกลายเป็นเมืองบนที่ดินธรรมชาติครอบคลุมในธากาและปริมณฑล ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 ภาค คือ ภาครัฐ ภาคเอกชน และครัวเรือนส่วนบุคคล รับผิดชอบอย่างรวดเร็วการใช้ที่ดิน / ปกเปลี่ยนในธากา ก่อนหน้านี้พัฒนาที่ดินส่วนใหญ่ถูกทำโดยเฉพาะกิจ วางแผน โดยภาครัฐส่วนใหญ่บนที่ดินการเกษตร ในปัจจุบัน การเพิ่มขึ้นอย่างมากของภาคเอกชน โดยเฉพาะหน่วยงานของรัฐจริง เห็นได้ชัดเจนในธากาการพัฒนาทั้งพื้นที่และที่ดินการเกษตรโดยไม่พิจารณาผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ในทางตรงกันข้ามครัวเรือนส่วนบุคคลเป็นส่วนใหญ่รับผิดชอบพัฒนาขอบเขต ( ศาสนาอิสลาม 1996 ; 2005 ) แปลงที่ดิน โดยแต่ละวัตถุประสงค์เพื่อเก็งกำไรอย่างมากมีอิทธิพลต่อการพัฒนาพื้นที่ชานเมืองที่พบในระหว่างการเข้าชมสนาม นอกจากนี้การประสานงานที่ดีระหว่างองค์กรที่รับผิดชอบ คือ การสูญเสียอย่างรวดเร็วของ
ครอบคลุมธรรมชาติ ตัวอย่าง ประมาณ 6000 ไร่ ธากา Narayangonj demra ( คลังสินค้า ) โครงการถูกเก็บไว้เพื่อช่วยในการผลิตทางการเกษตร ซึ่งจะถูกแปลงให้เป็นที่อยู่อาศัยที่ดินเร็วตั้งแต่ช่วงต้น 1990 โดยไม่ได้รับอนุมัติจากรัฐบาล ( ศาสนาอิสลาม 1996 )ที่ดินแปลงนี้ไม่ได้รับอนุญาตอย่างชัดเจนว่าจุดอ่อนของการมีส่วนร่วมของหน่วยงานทางกฎหมายหลาย ดังนั้น อลหม่านในกรุงธากากรุงเทพมหานครการดําเนินการอยู่ และนำไปสู่ disarrayed การเจริญเติบโต ธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงสิ่งปกคลุมดินพบว่าดิน / เปลือยลงประเภทขยะได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( ตารางที่ 2 ) สำหรับอินสแตนซ์ใน 1960 ลงพื้นที่ 4625 ฮา ( ไร่ ) ซึ่งเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆเพื่องาน ฮา ในปี 1975 ซึ่งเติบโตเพียง 20% ภายในระยะเวลา 15 ปี รูปที่ 3
แสดงแนวโน้มของการใช้ที่ดิน / ปกเปลี่ยนแปลงในระหว่าง 1960 – 2005 รูปนี้สามารถใช้ในการแยกแยะความดันที่น่าทึ่งของเมืองบนที่ดินธรรมชาติครอบคลุมในกรุงธากากรุงเทพมหานคร ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึง