1. IntroductionEpidemiological stud

1. Introduction

Epidemiological studies have shown that regular consumption of Brassica vegetables including cabbage, broccoli, cauliflower, Brussels sprouts and kale decrease the risk of various cancers ( Verhoeven et al., 1996 and Wu et al., 2009). The inverse association between consumption of Brassica vegetables and risk of cancer is mainly due to the presence of a unique family of secondary metabolites called glucosinolates ( Verhoeven et al., 1997 and Zhang and Talalay, 1994). Glucosinolates are characterised by a core sulfated isothiocyanate group, conjugated to β-thioglucose and a side-chain of diverse range (alkyl, aromatic, indole). To date approximately 200 distinct glucosinolates have been reported ( Clarke, 2010). Though glucosinolates themselves are not bioactive, during disruption of plant cells the coexisting enzyme myrosinase hydrolyses glucosinolates with a loss of glucose moiety to an unstable intermediate, which then further degrades to form various products, such as isothiocyanates, thiocyanates, nitriles, epithionitriles. Various degradation products act as anticancer agents by influencing phase I and phase II enzymes: for example the isothiocyanates sulforaphane and iberin, and indoles, such as indole-3-carbinol (I3C), ascorbigen (ABG) ( Ernst et al., 2013, van Poppel et al., 1999, Wagner and Rimbach, 2009 and Zhang and Talalay, 1994). Antimicrobial, antioxidant and anti-inflammatory activities of isothiocyanates and other sulphur compounds originating from Brassica vegetables have also been reported ( Kyung and Fleming, 1997, Lin et al., 2008 and Mastelić et al., 2010). However, some of the glucosinolate degradation products exhibit deleterious effects in the diet, especially the nitrile compounds such as indole-3-acetonitrile

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำการศึกษาระบาดวิทยาได้แสดงให้เห็นว่าการบริโภคปกติของผักตระกูลกะหล่ำได้แก่ กะหล่ำปลีบรอกโคลีกะหล่ำดอกกะหล่ำปลีผักคะน้าและลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งต่างๆ (Verhoeven et al., 1996 และ Wu et al., 2009) สมาคมผกผันระหว่างการบริโภคผักตระกูลกะหล่ำและความเสี่ยงของโรคมะเร็งเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการปรากฏตัวของครอบครัวที่เป็นเอกลักษณ์ของสารทุติยภูมิที่เรียกว่า glucosinolates (Verhoeven et al., 1997 และจางและ Talalay, 1994) glucosinolates มีลักษณะหลัก sulfated กลุ่ม isothiocyanate, ผันไปเบต้า thioglucose และด้านห่วงโซ่ของความหลากหลาย (คิลหอมอินโด) ในวันที่ประมาณ 200 glucosinolates ที่แตกต่างกันได้รับรายงาน (คล๊าร์ค 2010) แม้ว่า glucosinolates ตัวเองไม่ได้ออกฤทธิ์ทางชีวภาพในระหว่างการหยุดชะงักของเซลล์พืชเอนไซม์อยู่ร่วมกัน myrosinase hydrolyses glucosinolates กับการสูญเสียครึ่งหนึ่งกลูโคสที่จะเป็นสื่อกลางที่ไม่แน่นอนซึ่ง degrades ต่อไปในรูปแบบผลิตภัณฑ์ต่างๆเช่น isothiocyanates, thiocyanates, ไนตริล, epithionitriles ผลิตภัณฑ์ย่อยสลายต่าง ๆ ทำหน้าที่เป็นตัวแทนต้านมะเร็งโดยที่มีอิทธิพลต่อเฟสและเฟสที่สองเอนไซม์. เช่น sulforaphane isothiocyanates และ iberin และอินโดลเช่น indole-3-carbinol (I3C) ascorbigen (ABG) (เอิร์นส์ et al, 2013 รถตู้ Poppel et al., 1999, แว็กเนอร์และ Rimbach, 2009 และจางและ Talalay, 1994) ยาต้านจุลชีพกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระและต้านการอักเสบของ isothiocyanates และสารประกอบกำมะถันอื่น ๆ ที่มาจากผัก Brassica ยังได้รับรายงาน (คยองและเฟลมมิ่ง 1997 หลิน et al., 2008 และMastelić et al., 2010) แต่บางส่วนของผลิตภัณฑ์ที่ย่อยสลาย glucosinolate แสดงผลอันตรายในอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งสารไนไตรล์เช่น indole-3-acetonitrile

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ

ศึกษาทางระบาดวิทยาได้แสดงให้เห็นว่าการบริโภคปกติของผักผักรวมกะหล่ำปลี , กะหล่ำ , กะหล่ำปลีและผักคะน้าลดความเสี่ยงของมะเร็งต่าง ๆ ( Verhoeven et al . , 1996 และ Wu et al . , 2009 )ความสัมพันธ์ผกผันระหว่างการบริโภคผักผักและความเสี่ยงของมะเร็งเป็นหลักเนื่องจากการแสดงของครอบครัวเฉพาะของสารทุติยภูมิ เรียกว่า กลูโคซิโนเลต ( Verhoeven et al . , 1997 และจางและทาลาเลย์ , 1994 ) กลูโคซิโนเลตมีลักษณะหลักกลุ่มซัลเฟตไอโซไธโอไซยาเนต conjugated กับบีตา - thioglucose และด้านห่วงโซ่ของหลากหลาย ( อัลคิล กลิ่นหอม ,อินโดล ) วันที่ประมาณ 200 ชัดเจนกลูโคซิโนเลตมีการรายงาน ( Clarke , 2010 ) แม้ว่าตัวเองจะไม่ได้สารกลูโคซิโนเลท ในระหว่างการหยุดชะงักของพืชเซลล์พบเอนไซม์ไมโรซิเนส hydrolyses กลูโคซิโนเลตกับการสูญเสียมีค่ากลูโคสแบบไม่เสถียร ซึ่งต่อไปนี้ในรูปแบบผลิตภัณฑ์ต่าง ๆเช่น ไอโซธิโอไซยาเนท thiocyanates , ,ไนไตรล epithionitriles , . ผลิตภัณฑ์ย่อยสลายต่าง ๆเป็นยารักษาโรคมะเร็ง โดยระยะที่ 1 ระยะที่ 2 และการใช้ เช่น ไอโซไธโอไซยาเนท และ iberin ซัลโฟราเฟน และอินโดลส์ เช่น indole-3-carbinol ( i3c ) ascorbigen ( ABG ) ( Ernst et al . , 2013 , Van Poppel et al . , 1999 , วากเนอร์ และ rimbach 2009 และจางทาลาเลย์และ , 1994 ) การต้านจุลชีพ ,กิจกรรมต้านออกซิเดชันและการอักเสบของกำมะถันสารประกอบไอโซไธโอไซยาเนท และอื่น ๆที่มาจากผักกาดผักยังได้รับรายงาน ( คยอง Fleming , 1997 , หลิน et al . , 2008 และ masteli ć et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตาม , บางส่วนของการจัดแสดงผลิตภัณฑ์ กลูโคซิโนเลตคงผลในอาหาร โดยเฉพาะไนสารประกอบ เช่น indole-3-acetonitrile