In the literature, frameworks based

In the literature, frameworks based on other characteristics of supply chain agility have been also suggested. For example Bal, Wilding, and Goundry (1999) have proposed virtual teaming model for introducing agility in a supply chain. Yusuf, Sarhadi, and Gunasekaran (1999) have presented a conceptual model for the design of agile manufacturing system based on the four key dimensions of strategies, technology, people, and system. Meade and Sarkis (1999) have used four dimensions to measure the agility of a manufacturing system. These are cooperating to enhance competitiveness, enriching customer, mastering change and uncertainty, and leveraging the impact of people and information

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวรรณคดี กรอบอื่น ๆ ลักษณะของความคล่องตัวของห่วงโซ่อุปทานมีการยังแนะนำ เช่น ดุล ไวล์ดิ้ง Goundry (1999) ได้นำเสนอ และทีมจำลองเสมือนการแนะนำความว่องไวในโซ่อุปทาน ยูซุฟ Sarhadi และ Gunasekaran (1999) ได้เสนอรูปแบบแนวคิดในการออกแบบระบบผลิตคล่องตัวตามมิติหลัก 4 กลยุทธ์ เทคโนโลยี คน และระบบ เพื่อและ Sarkis (1999) ได้ใช้มิติสี่วัดความคล่องตัวของระบบการผลิต เหล่านี้จะร่วมมือกันเพื่อเพิ่มศักยภาพในการแข่งขัน ลูกค้า การเปลี่ยนแปลงและความไม่แน่นอน การเรียนรู้เสริม และใช้ประโยชน์จากผลกระทบของบุคคลและข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวรรณคดีกรอบขึ้นอยู่กับลักษณะอื่น ๆ ของความคล่องตัวห่วงโซ่อุปทานได้รับการแนะนำยัง ตัวอย่างเช่นบาล, ไวล์ดิ้งและ Goundry (1999) ได้เสนอรูปแบบใกล้เคียงเสมือนสำหรับการแนะนำความคล่องตัวในห่วงโซ่อุปทาน ยูซุฟ Sarhadi และ Gunasekaran (1999) ได้นำเสนอรูปแบบแนวความคิดในการออกแบบระบบการผลิตเปรียวขึ้นอยู่กับมิติที่สี่ที่สำคัญของกลยุทธ์เทคโนโลยีคนและระบบ มี้ดและ Sarkis (1999) ได้ใช้มิติที่สี่ในการวัดความคล่องตัวของระบบการผลิต เหล่านี้จะให้ความร่วมมือเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการแข่งขันเพิ่มคุณค่าของลูกค้าการเรียนรู้การเปลี่ยนแปลงและความไม่แน่นอนและการใช้ประโยชน์จากผลกระทบของผู้คนและข้อมูลที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวรรณคดี กรอบบนพื้นฐานของลักษณะอื่น ๆของห่วงโซ่อุปทานมีความคล่องตัวด้วยแล้ว ตัวอย่างเช่น แบล , ธนบุรี และ goundry ( 1999 ) ได้เสนอแบบจำลองที่แนะนำเสมือนที่มีความคล่องตัวในโซ่อุปทาน ยูซุฟ sarhadi , ,และ gunasekaran ( 1999 ) ได้นำเสนอแนวคิดรูปแบบการออกแบบระบบการผลิตแบบยึด 4 หลักด้านกลยุทธ์ เทคโนโลยี คน และระบบ มี้ด และ sarkis ( 1999 ) มีการใช้มิติการวัดความคล่องตัวของระบบผลิต เหล่านี้จะประสานงานเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการแข่งขันสมบูรณ์ของลูกค้า การเปลี่ยนแปลงและความไม่แน่นอนและใช้ประโยชน์จากผลกระทบของประชาชนและข้อมูล