Beichen Ying sent a final glance at

Beichen Ying sent a final glance at Su Luo, turned around and left.

Su Luo’s hands were placed on the door, after being tangled several times, she couldn’t make a firm decision to knock.

An impatient voice came faintly from inside: “Carry it out!”

Following after, was a burst of sounds from porcelain falling to the ground.

Afterwards, the door opened, and a servant girl carrying broken pieces of porcelain that were neatly picked up, appeared with red eyes, her fingertips covered in beads of blood.

In the wake of the door being opened, Su Luo smelled the unpleasant aroma of alcohol.

With the door opened wide, Su Luo walked towards him, step by step.

At this moment, Nangong Liuyun was reclining on the bed, his face reclined towards the inside, only exposing the robust outline of his back.

The him right now did not seem to look even a little well.

He was dressed only in one inner layer of white clothing, his body covered with all kinds of bruises and scars, wrapped casually with gauze. It was as if it was not carefully wrapped and managed.

“I said I won’t eat, get lost!” Nangong’s tone carried a lot of impatience, a pillow smashing directly towards Su Luo.

Although it was merely a pillow, but he, as an eight rank expert, how astonishing was his might?

Su Luo’s body slightly leaned to one side, subconsciously using her Spirit Dance Steps, and thus, was able to avoid this calamity.

If she was replaced with a common servant girl, a corpse would already be lying on the ground.

Nangong Liuyun didn’t turn around, still lying down and facing inside with his back towards Su Luo.

Su Luo stood in the original place, motionless, gazing at his rear view.

Thinking that this man, because of one unintentional sentence from her, lost himself and went to war, taking the entire Long Hu stronghold down in one night of bloodbath and making the entire imperial court hold back with restrained fear.

Thinking this, her gaze became gentle and complex.

After a long time, probably feeling that there was no movement from the person behind him, Nangong Liuyun impatiently turned around: “How is it you are still not dead——?”

The one word “dead” stiffened at the corner of his perfectly water caltrop-shaped lips.

His brows furrowed tensely, glaring at Su Luo with displeasure, and fiercely gave her a cutting glance: “Who allowed you to come?”

Su Luo pretended she could not clearly hear the displeasure in his words. Step by step, she walked over and finally stood in front of him. She stared at him, unblinkingly looking, not saying a word.

Nangong Liuyun complexion was not good, he coldly snorted several times: “Who do you think you are? Is Prince Jin’s Royal Manor somewhere you want to come and can do so?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Beichen Ying ส่งอย่างรวดเร็วสุดท้ายที่ซู Luo หันไปรอบ ๆ และด้านซ้าย. มือซู Luo ถูกวางไว้บนประตูหลังจากที่ถูกพันกันหลายครั้งเธอไม่สามารถทำให้การตัดสินใจของ บริษัท ที่จะเคาะ. เสียงที่ใจร้อนมาแผ่วเบาจากภายใน " ดำเนินการออก! " ต่อไปนี้หลังจากเป็นระเบิดของเสียงจากพอร์ซเลนล้มลงไปที่พื้นดิน. หลังจากนั้นประตูเปิดและสาวใช้คนแบกชิ้นเสียของพอร์ซเลนที่ถูกบรรจงหยิบขึ้นมาปรากฏตัวขึ้นพร้อมตาสีแดงปลายนิ้วของเธอครอบคลุมใน ลูกปัดเลือด. ในการปลุกของประตูถูกเปิดซู Luo กลิ่นหอมที่ไม่พึงประสงค์ของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. ด้วยประตูเปิดกว้างซู Luo เดินไปหาเขาทีละขั้นตอน. ขณะนี้ Nangong Liuyun ได้รับการนอนบนเตียง ใบหน้าของเขาพิงต่อภายในเพียงเผยให้เห็นร่างที่แข็งแกร่งของเขากลับ. เขาในขณะนี้ดูเหมือนจะไม่มองแม้แต่น้อยกัน. เขาได้รับการสวมใส่เฉพาะในชั้นหนึ่งของเสื้อผ้าสีขาว, ร่างกายของเขาที่ปกคลุมไปด้วยทุกชนิดของรอยฟกช้ำ และรอยแผลเป็นห่อด้วยผ้ากอซลวก มันเป็นเหมือนกับว่ามันก็ไม่ได้ห่ออย่างระมัดระวังและการจัดการ. "ผมบอกว่าผมจะได้กินได้หายไป!" เสียง Nangong ของดำเนินการจำนวนมากที่มีความอดทนเป็นหมอนทุบโดยตรงต่อซู Luo. แม้ว่ามันจะเป็นเพียงหมอน แต่เขา ในฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญแปดอันดับวิธีที่น่าอัศจรรย์เป็นของเขาอาจ? ร่างกายซู Luo ของโน้มตัวเล็กน้อยไปข้างหนึ่งคืใช้เธอวิญญาณขั้นตอนการเต้นรำและดังนั้นก็สามารถที่จะหลีกเลี่ยงภัยพิบัตินี้. ถ้าเธอถูกแทนที่ด้วยสาวใช้คนร่วมกันเป็น ศพจะได้รับการนอนอยู่บนพื้น. Nangong Liuyun ไม่ได้หันไปรอบ ๆ ยังคงนอนลงและหันหน้าไปทางด้านในกับด้านหลังของเขาที่มีต่อซู Luo. ซู Luo ยืนอยู่ในสถานที่เดิมนิ่งจ้องมองมุมมองด้านหลังของเขา. คิดว่าผู้ชายคนนี้ เพราะไม่ได้ตั้งใจของประโยคหนึ่งจากเธอสูญเสียตัวเองและไปทำสงครามการทั้งที่มั่นยาว Hu ลงในคืนหนึ่งของการนองเลือดและทำให้ราชสำนักทั้งหมดถือกลับด้วยความกลัวยับยั้ง. คิดนี้สายตาของเธอกลายเป็นที่อ่อนโยนและมีความซับซ้อนหลังจากที่เวลานานอาจจะมีความรู้สึกว่ามีการเคลื่อนไหวจากคนที่อยู่เบื้องหลังเขาไม่มี Nangong Liuyun หงุดหงิดหันไปรอบ ๆ "มันเป็นวิธีการที่คุณยังไม่ dead--?" หนึ่งคำว่า "ตาย" แข็งทื่อที่มุมของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ . น้ำขวากรูปริมฝีปากคิ้วของเขาขมวดตึงจ้องมองซู Luo กับความไม่พอใจอย่างรุนแรงและทำให้เธอได้อย่างรวดเร็วตัด: "ใครได้รับอนุญาตให้คุณมา" ซู Luo แกล้งทำเป็นว่าเธอไม่สามารถได้ยินอย่างชัดเจนไม่พอใจในคำพูดของเขา ขั้นตอนโดยขั้นตอนที่เธอเดินไปและในที่สุดก็ยืนอยู่ตรงหน้าเขา เธอจ้องมองมาที่เขา unblinkingly มองไม่พูดอะไรสักคำ. Nangong Liuyun ผิวไม่ดีเขาอย่างเย็นชา snorted หลายครั้ง: "ใครที่คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? เป็นเจ้าชายของจินรอยัล Manor ที่ไหนสักแห่งที่คุณต้องการที่จะมาและสามารถทำเช่นนั้น? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป่ยเฉินหยิน ส่งรวดเร็ว สุดท้ายที่ ซู ลู หัน มา แล้วมือของซู หลัวถูกวางไว้บนประตู หลังจากถูกอีนุงตุงนังหลายครั้ง เธอไม่ได้ทำอย่างแน่วแน่ ที่จะเคาะเสียงร้อนรนมาอย่างแผ่วเบาจากภายใน : " เอามันออก ! "ต่อไปนี้หลังจากถูกระเบิดเสียงจากเครื่องลายครามที่ตกลงสู่พื้นหลังจากนั้น ประตูเปิด และคนรับใช้ถือชิ้นที่ขาดของเครื่องเคลือบดินเผาที่บรรจงเลือกขึ้นปรากฏกับดวงตาสีแดง ปลายนิ้วของเธอครอบคลุมในเม็ดเลือดในการปลุกของประตูที่ถูกเปิดออก ซู ลู กลิ่นกลิ่นที่ไม่พึงปรารถนาจากการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กับประตูเปิดได้กว้าง ซู ลู ได้เดินมาหาเขา ทีละขั้นตอนตอนนี้ นังก๊อก liuyun กำลังนอนอยู่บนเตียง ใบหน้าของเขา reclined ต่อวงใน เผยร่างแกร่งของเค้าเขาในตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ได้ดูแม้แต่น้อยด้วยเขาใส่แค่หนึ่งชั้นด้านในของเสื้อผ้าสีขาว ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยทุกชนิดของแผลและรอยแผลเป็นห่อธรรมดากับผ้าก๊อซ มันเป็นถ้ามันไม่ได้ห่ออย่างระมัดระวังและจัดการ" ผมบอกว่า ผมจะไม่กิน ไม่หลงทาง " นังก๊อก เสียงหอบมากของความอดทน หมอนดีโดยตรงต่อซูหลอ .ถึงแม้ว่ามันเป็นเพียงหมอน แต่เขาเป็นแปดตำแหน่งผู้เชี่ยวชาญ วิธีการที่เขาอาจจะ ?ร่างกายของซูหลัวเล็กน้อยพิงไว้ข้างหนึ่ง เล็งใช้วิญญาณเธอเต้น และ จึง สามารถหลีกเลี่ยงหายนะนี้ถ้าเธอถูกแทนที่ด้วยหญิงรับใช้ทั่วไป ศพ คงต้องนอนกับพื้นนังก๊อก liuyun ไม่ได้หันกลับไป ยังคงนอนหันด้านในหันหลังต่อซูหลอ .ซู หลัว ยืนอยู่ในสถานที่เดิมนิ่งมองวิวด้านหลังของเขาคิดว่าคนๆ นี้ เพราะทางหนึ่งประโยคจากเธอเสียเอง และได้ออกไปรบในสงคราม การมั่นนานฮู ทั้งหมดลงในหนึ่งค่ำคืนนองเลือดและทำให้ราชสำนักทั้งหมดไว้กับความกลัวยับยั้งความคิดนี้ สายตาของเธอก็อ่อนโยน และซับซ้อนหลังจากที่เวลานาน อาจรู้สึกว่าไม่มีการเคลื่อนไหวจากคนที่อยู่ข้างหลังเขา นังก๊อก liuyun ใจร้อนหันกลับมา " ทำไมนายยังไม่ตาย . . . . . . "คำว่า " ตาย " ที่แข็งตึงที่มุมของเขาอย่างสมบูรณ์น้ำ caltrop รูปริมฝีปากร่องขมวดคิ้ว เขารู้จ้องซู , หลัวกับความไม่พอใจ และก็ทำให้เธอตัดได้อย่างรวดเร็ว : " ใครให้คุณมา ? "ซู หลัว แกล้งเธอไม่อาจได้ยินชัดความไม่พอใจในคำพูดของเขา ขั้นตอนโดยขั้นตอนที่เธอเดินผ่าน และในที่สุดก็มายืนอยู่ตรงหน้าเขา เธอจ้องมองเขาอย่างไม่กระพริบตา มอง ไม่พูดอะไรนังก๊อก liuyun ผิวไม่ดี เขาเย็นชาได้กลิ่นหลายครั้ง " นายคิดว่านายเป็นใคร ? เป็นคฤหาสน์ของราชวงศ์ องค์ชายจินบางที่คุณต้องการมาทำเพื่อ ? "