From the findings, regarding the ch

From the findings, regarding the children’s knowledge about medicines, this study found that most children had understood the benefits of medicines in treating their illnesses and were aware about the curative power of medicines. In the previous studies, children’s faith in the curative power of medicines was due to the positive experiences in the past that medicines may be able to treat the
illness and relieve pain or because medicines are controlled by biomedical model (Almarsdottir et al., 1996). It may also be as a result of children’s knowledge about the prevention of disease or about the therapeutic effects of medicines, which depends on their use (Almarsdottir and Zimmer,
1998). However, most children mentioned the brand name of medicines like Panadol, paracetamol or therapeutic class of drug (e.g. ‘antibiotic’). Some of the children referred to the illness or the symptom related to a medicine (e.g. headaches and cough mixture). These over the counter medicines are commonly advertised and available at home or otherwise. This also reflected that children knew the names of medicines that were usually used during their previous experiences with illness (Bozoni et al., 2006; Desai et al., 2005).
The findings also showed that most of the children were not able to describe the preventive value of vaccine. Previous studies indicated that the age of children is related to their knowledge about vaccines and children also do not know about the preventive health-care services (Nadel,
1993; Navarro-Rubio et al., 1995). Moreover, most children indicated that medicines should be
taken when one gets ill. Previous research reported that children were more cautious to take med- icines when they became ill due to the risks of medicines or the adverse reactions (Menacker et al.,
1999). In the present study, children may believe throughout their past experiences that illness always needs to be treated using medicines to make them feel better. Also, most children referred to the physician as the best person to prescribe the medicines when they get ill, while some of them depend on their parents’ decisions when it comes to taking medicines. It is also amazing to find that only 15 children from the total respondents make their own decisions on the medicine they are going to take.
The previous studies also illustrated that children mentioned the physician as the person who has the authority to prescribe the medicines for their patients, while some of them mentioned that taking medicines was under the supervision of family members or relatives. Nonetheless, it is found that overall, the need for taking medicines is not determined by the parents or other persons but by the illness itself (Aramburuzabala et al., 1996). From the findings, children indicated that they were accessible to take medicines at home. This is because of the frequent use of medicines by their family members (Stoelben et al., 2000). In Ireland, children in the age range of 4–8 years and
9–12 years indicated that their perceptions about medicines came from the external media such as
the advertisements, the past experience of using medicines or from facts and figures conveyed by their family members. In other study, children in different age groups reported that they wanted to have some knowledge about medicines (Foley, 2006).
Regarding the physical attributes of medicines, most children believed that taste, colour, size and form of medicines are related to the effectiveness of the medicines. Studies in the United States indicated that children have some sense of confusion about medicines’ efficacy. However, children between the ages 5–14 years believed that the taste, colour and size of the pill were associated with the efficacy of medicine (Bush et al., 1985; Menacker et al., 1999). For some children, the price of medicine may affect its effectiveness; medicines imported from overseas are thought to work better than locally manufactured ones, for example, those medicines bought in the pharmacy perform better than other medicines (Menacker et al., 1999). The reason for this opinion may be due to the high price of imported medicines compared to the locally manufactured ones or the belief that foreign products always have better quality than the local ones. Another research highlighted that children were not aware that the shape, colour or form of the medicines are not associable to how effective they are in recovering an illness. To explain this, some physicians seem did not explain this basic information to their patients when prescribing the medicines to them (Darmanin Ellul et al., 2008). From the findings, the gender of children showed significant
difference to their beliefs about medicines. Female youngsters were aware that medicines’ efficacy is not related to their taste, size, colour and form of the medicines. However, most children refer to the medicines by their taste, size and colour, which are used in the previous experiences. The confounding

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้พบจากผลการวิจัย เกี่ยวกับเด็กความรู้เกี่ยวกับยา ที่เด็กส่วนใหญ่เข้าใจประโยชน์ของยาในการรักษาโรคของตน และตระหนักเกี่ยวกับอำนาจธรรมยา ในการศึกษาก่อนหน้านี้ เด็กศรัทธาในพลังธรรมยาได้เนื่องจากประสบการณ์ในอดีตที่ยาอาจสามารถรักษาบวกการ เจ็บป่วย และบรรเทาอาการปวด หรือใช้ยาควบคุม โดยแพทย์รุ่น (Almarsdottir et al. 1996) มันอาจจะเป็นผลมาจากเด็กความรู้ เกี่ยวกับการเกิดโรค หรือผลการรักษาของยา ซึ่งขึ้นกับการใช้ (Almarsdottir และ Zimmer1998) . อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่เด็กกล่าวถึงชื่อแบรนด์ของยา Panadol พาราเซตามอล หรือรักษาระดับของยา (เช่น 'ยาปฏิชีวนะ') บางคนเรียกว่าการเจ็บป่วยหรืออาการที่เกี่ยวข้องกับยา (เช่นอาการปวดหัวและยาแก้ไอผสม) เหล่านี้ผ่านการใช้ยานับได้ทั่วไปโฆษณา และมีที่บ้าน หรืออื่น ๆ นี้ยังสะท้อนให้เห็นว่า เด็กรู้ชื่อของยาที่มักจะใช้ในระหว่างประสบการณ์ของพวกเขาก่อนหน้านี้กับโรค (Bozoni et al. 2006 Desai et al. 2005)ผลการวิจัยยังพบว่า ส่วนใหญ่ของเด็กที่ไม่ได้เพื่ออธิบายค่าวัคซีนป้องกัน การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงว่า อายุของเด็กเกี่ยวข้องกับความรู้เกี่ยวกับวัคซีน และเด็กยังไม่รู้ว่าบริการการดูแลสุขภาพเชิงป้องกัน (Nadel1993 Navarro-Rubio et al. 1995) นอกจากนี้ เด็กส่วนใหญ่ระบุว่า ควรจะใช้ยาถ่ายเมื่อใครป่วย งานวิจัยก่อนหน้านี้รายงานว่า เด็กมีความระมัดระวังมากขึ้นจะใช้เมด icines เมื่อพวกเขากลายเป็นคนป่วยเนื่องจากความเสี่ยงของยาหรือเกิดปฏิกิริยาไม่พึงประสงค์ (Menacker et al.,1999) ได้ศึกษา เด็กอาจเชื่อตลอดประสบการณ์ของพวกเขาผ่านมาที่เจ็บป่วยจำเป็นต้องใช้ยาเพื่อทำให้รู้สึกดีที่ได้รับเสมอ เด็กมากที่สุดเรียกว่าแพทย์เป็นผู้กำหนดยารับป่วย ในขณะที่บางส่วนของพวกเขาขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของผู้ปกครองเมื่อมันมาถึงการใช้ยาที่ดีที่สุด ก็น่าจะหาว่า เด็ก 15 เท่าจากผู้ตอบทั้งหมดให้ตนเองตัดสินใจแพทย์ที่พวกเขากำลังออกไปการศึกษาก่อนหน้านี้แสดงที่เด็กกล่าวถึงแพทย์เป็นผู้ที่มีอำนาจในการกำหนดการใช้ยาสำหรับผู้ป่วย ในขณะที่บางคนกล่าวว่า การใช้ยาคือภายใต้การดูแลของสมาชิกในครอบครัวหรือญาติ กระนั้น พบว่าโดยรวม จำเป็นสำหรับการใช้ยาไม่ถูกกำหนด โดยพ่อแม่หรือผู้อื่น แต่การเจ็บป่วยเอง (Aramburuzabala et al. 1996) จากผลการวิจัย เด็กระบุว่า พวกเขาก็สามารถเข้าถึงยาที่บ้าน นี่คือเนื่องจากการใช้ยาโดยสมาชิกในครอบครัวของพวกเขา (Stoelben et al. 2000) ในไอร์แลนด์ เด็กในช่วงอายุ 4-8 ปี และ9 – 12 ปีระบุว่า ตนคิดยามาจากสื่อภายนอกเช่นการโฆษณา ประสบการณ์ที่ผ่านมา ของการใช้ยา หรือ จากข้อเท็จจริงและตัวเลขที่ถูกส่ง โดยสมาชิกในครอบครัวของพวกเขา ในการศึกษาอื่น ๆ เด็กในกลุ่มอายุต่าง ๆ รายงานว่า พวกเขาต้องการมีความรู้บางอย่างเกี่ยวกับยา (โฟลลี่ย์ 2006)เกี่ยวกับคุณลักษณะทางกายภาพของยา เด็กส่วนใหญ่เชื่อว่า รสชาติ สี ขนาด และรูปแบบของยาเกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพของการใช้ยา การศึกษาในสหรัฐอเมริการะบุว่า เด็กมีความรู้สึกบางอย่างสับสนเกี่ยวกับประสิทธิภาพของยา อย่างไรก็ตาม เด็กอายุ 5 – 14 ปีเชื่อว่า รสชาติ สี และขนาดของยาเกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพของยา (บุชและ al. 1985 Menacker et al. 1999) สำหรับเด็กบาง ราคาของยาอาจมีผลต่อประสิทธิภาพ ยาที่นำเข้าจากต่างประเทศคิดว่า จะทำงานได้ดีกว่าเครื่องผลิตคน เช่น ยาที่ซื้อในร้านขายยาทำงานได้ดีกว่ายาอื่น ๆ (Menacker et al. 1999) เหตุผลสำหรับความคิดเห็นนี้อาจจะเนื่องจากราคาสูงเมื่อเทียบกับที่ผลิตภายในประเทศหรือความเชื่อที่ว่า ผลิตภัณฑ์ต่างประเทศมักจะมีคุณภาพดีกว่าเฉพาะนำเข้ายา การวิจัยอื่นที่เน้นให้เด็ก ๆ ไม่ทราบว่า รูปร่าง สี หรือรูปแบบของการใช้ยาไม่ associable ประสิทธิภาพนี้ในการกู้คืนการเจ็บป่วย การอธิบายนี้ แพทย์บางคนดูเหมือนจะ ไม่ได้อธิบายข้อมูลพื้นฐานนี้กับผู้ป่วยเมื่อกำหนดยาเหล่านั้น (Darmanin Ellul et al. 2008) จากผลการวิจัย เพศของเด็กแสดงให้เห็นว่าสำคัญ ความแตกต่างของความเชื่อเกี่ยวกับยา เยาวชนหญิงได้ตระหนักถึงประสิทธิภาพของยาที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับรสชาติ ขนาด สี และรูปแบบของการใช้ยา อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่เด็กอ้างถึงการใช้ยา โดยรสชาติ ขนาด และ สี ซึ่งใช้ในประสบการณ์ก่อนหน้านี้ การรบกวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากผลการวิจัยเกี่ยวกับความรู้เด็กเกี่ยวกับยาที่ศึกษาครั้งนี้พบว่าเด็กส่วนใหญ่เข้าใจประโยชน์ของยาในการรักษาอาการเจ็บป่วยของพวกเขาและมีความตระหนักเกี่ยวกับการรักษาอำนาจของยา ในการศึกษาก่อนหน้านี้ความเชื่อมั่นของเด็ก ๆ
ในอำนาจรักษาของยาเป็นเพราะประสบการณ์ในเชิงบวกในอดีตที่ยาอาจจะสามารถรักษาความเจ็บป่วยและบรรเทาอาการปวดหรือเพราะยาจะถูกควบคุมโดยรูปแบบชีวการแพทย์(Almarsdottir et al., 1996) . มันก็อาจจะเป็นผลมาจากความรู้ของเด็กเกี่ยวกับการป้องกันโรคหรือเกี่ยวกับผลการรักษาของยาซึ่งขึ้นอยู่กับการใช้งานของพวกเขา (Almarsdottir และไม้เท้า,
1998) แต่เด็กส่วนใหญ่ที่กล่าวถึงชื่อแบรนด์ของยาเช่น Panadol, ยาพาราเซตามอลหรือระดับการรักษาของยาเสพติด (เช่น 'ยาปฏิชีวนะ') บางส่วนของเด็กที่อ้างถึงความเจ็บป่วยหรืออาการที่เกี่ยวข้องกับยา (เช่นอาการปวดหัวและส่วนผสมไอ) ยาเหล่านี้ผ่านเคาน์เตอร์มีการโฆษณากันทั่วไปและที่มีอยู่ที่บ้านหรืออื่น ๆ นอกจากนี้ยังสะท้อนให้เห็นว่าเด็กรู้ว่าชื่อของยาที่มักจะถูกนำมาใช้ในช่วงประสบการณ์ก่อนหน้านี้ของพวกเขาที่มีความเจ็บป่วย (Bozoni et al, 2006;. Desai et al, 2005)..
ผลการวิจัยยังแสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของเด็กที่ไม่สามารถที่จะอธิบาย ค่าวัคซีนป้องกัน ศึกษาก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่าอายุของเด็กที่มีความเกี่ยวข้องกับความรู้เกี่ยวกับวัคซีนและเด็กของพวกเขายังไม่ทราบเกี่ยวกับการให้บริการด้านการดูแลสุขภาพเชิงป้องกัน (Nadel,
1993. วา-Rubio, et al, 1995)
นอกจากนี้เด็กส่วนใหญ่แสดงให้เห็นว่ายาที่ควรจะดำเนินการเมื่อหนึ่งได้รับป่วย วิจัยก่อนหน้านี้มีรายงานว่าเด็กมีความระมัดระวังมากขึ้นที่จะใช้ icines med- เมื่อพวกเขากลายเป็นไม่ดีเนื่องจากความเสี่ยงของยารักษาโรคหรืออาการไม่พึงประสงค์ (Menacker et al.,
1999) ในการศึกษาที่เด็กอาจจะเชื่อตลอดประสบการณ์ที่ผ่านมาของพวกเขาที่เจ็บป่วยมักจะต้องมีการรักษาโดยใช้ยาจะทำให้พวกเขารู้สึกดีขึ้น นอกจากนี้เด็กส่วนใหญ่แพทย์จะเรียกว่าเป็นคนที่ดีที่สุดที่จะกำหนดยาเมื่อพวกเขาได้ไม่ดีในขณะที่บางส่วนของพวกเขาขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของพ่อแม่เมื่อมันมาถึงยา นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจที่จะพบว่าเพียง 15 เด็กที่มาจากผู้ตอบแบบสอบถามรวมในการตัดสินใจของตัวเองในการรักษาด้วยยาที่พวกเขาจะไปใช้เวลา.
การศึกษาก่อนหน้านี้ยังแสดงให้เห็นว่าเด็กที่กล่าวถึงแพทย์เป็นคนที่มีอำนาจในการกำหนดยาสำหรับพวกเขา ผู้ป่วยในขณะที่บางคนบอกว่าเป็นยาภายใต้การดูแลสมาชิกในครอบครัวหรือญาติ อย่างไรก็ตามพบว่าโดยรวมความจำเป็นในการใช้ยาที่ไม่ได้กำหนดโดยพ่อแม่หรือบุคคลอื่น ๆ แต่จากการเจ็บป่วยของตัวเอง (Aramburuzabala et al., 1996) จากผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าเด็กที่พวกเขาสามารถเข้าถึงได้ที่จะใช้ยาที่บ้าน นี้เป็นเพราะใช้บ่อยของยาโดยสมาชิกครอบครัวของพวกเขา (Stoelben et al., 2000) ในไอร์แลนด์เด็กที่อยู่ในช่วงอายุ 4-8 ปีและ
9-12
ปีชี้ให้เห็นว่าการรับรู้เกี่ยวกับยาของพวกเขามาจากสื่อภายนอกเช่นการโฆษณาที่ประสบการณ์ที่ผ่านมาของการใช้ยาหรือจากข้อเท็จจริงและตัวเลขที่ประกาศโดยสมาชิกในครอบครัวของพวกเขา. ในการศึกษาอื่น ๆ เด็ก ๆ ในกลุ่มอายุที่แตกต่างกันรายงานว่าพวกเขาต้องการที่จะมีความรู้เกี่ยวกับยา (โฟลีย์, 2006).
เกี่ยวกับลักษณะทางกายภาพของยาเด็กส่วนใหญ่เชื่อว่ารสชาติที่สีขนาดและรูปแบบของยาที่เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพ ของยา การศึกษาในสหรัฐอเมริกาชี้ให้เห็นว่าเด็กมีความรู้สึกของความสับสนเกี่ยวกับประสิทธิภาพยา 'บาง อย่างไรก็ตามเด็กที่มีอายุระหว่าง 5-14 ปีที่เชื่อกันว่ารสชาติสีและขนาดของยาที่เกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพของยา (บุช et al, 1985;.. Menacker, et al, 1999) สำหรับเด็กบางคนราคาของยาอาจมีผลต่อประสิทธิภาพ; ยาที่นำเข้าจากต่างประเทศมีความคิดที่จะทำงานได้ดีกว่าคนที่ผลิตในประเทศเช่นยาผู้ที่ซื้อในร้านขายยาที่มีประสิทธิภาพสูงกว่ายาอื่น ๆ (Menacker et al., 1999) เหตุผลสำหรับความคิดนี้อาจจะเป็นเพราะราคาที่สูงของยาที่นำเข้าเมื่อเทียบกับคนที่ผลิตในประเทศหรือความเชื่อที่ว่าสินค้าต่างประเทศมักจะมีคุณภาพดีกว่าคนในท้องถิ่น เน้นการวิจัยอีกว่าเด็กไม่ทราบว่ารูปร่างสีหรือรูปแบบของยาที่ไม่ associable วิธีที่มีประสิทธิภาพในการที่พวกเขามีในการกู้คืนการเจ็บป่วย ที่จะอธิบายนี้แพทย์บางคนดูเหมือนจะไม่ได้อธิบายข้อมูลพื้นฐานนี้ให้กับผู้ป่วยของพวกเขาเมื่อกำหนดยาให้กับพวกเขา (Darmanin Ellul et al., 2008)
จากผลการวิจัยที่เพศของเด็กอย่างมีนัยสำคัญที่แสดงให้เห็นความแตกต่างกับความเชื่อของตนเกี่ยวกับยา เยาวชนหญิงที่ได้รับทราบถึงประสิทธิภาพยา 'ไม่เกี่ยวข้องกับรสนิยมของพวกเขาขนาดสีและรูปแบบของยา แต่เด็กส่วนใหญ่หมายถึงยาโดยรสนิยมของพวกเขาขนาดและสีที่ใช้ในประสบการณ์ที่ผ่านมา รบกวน