The working hypothesis for the tari

The working hypothesis for the tariff negotiations was a linear tariff cut of 50% with the smallest number of exceptions. A drawn-out argument developed about the trade effects a uniform linear cut would have on the dispersed rates (low and high tariffs quite far apart) of the United States as compared to the much more concentrated rates of the EEC which also tended to be in the lower held of United States tariff rates.

The EEC accordingly argued for an evening-out or harmonization of peaks and troughs through its cerement, double cart and thirty: ten proposals. Once negotiations had been joined, the lofty working hypothesis was soon undermined. The special-structure countries (Australia, Canada, New Zealand and South Africa), so called because their exports were dominated by raw materials and other primary commodities, negotiated their tariff reductions entirely through the item-by-item method.

In the end, the result was an average 35% reduction in tariffs, except for textiles, chemicals, steel and other sensitive products; plus a 15% to 18% reduction in tariffs for agricultural and food products. In addition, the negotiations on chemicals led to a provisional agreement on the abolition of the American Selling Price (ASP). This was a method of valuing some chemicals used by the noted States for the imposition of import duties which gave domestic manufacturers a much higher level of protection than the tariff schedule indicated.

However, this part of the outcome was disallowed by Congress, and the American Selling Price was not abolished until Congress adopted the results of the Tokyo Round. The results on agriculture overall were poor. The most notable achievement was agreement on a Memorandum of Agreement on Basic Elements for the Negotiation of a World Grants Arrangement, which eventually was rolled into a new International Grains Arrangement.

The EEC claimed that for it the main result of the negotiations on agriculture was that they "greatly helped to define its own common policy". The developing countries, who played a minor role throughout the negotiations in this Round, benefited nonetheless from substantial tariff cuts particularly in non-agricultural items of interest to them.

Their main achievement at the time, however, was seen to be the adoption of Part IV of the GATT, which absolved them from according reciprocity to developed countries in trade negotiations. In the view of many developing countries, this was a direct result of the call at UNCTAD I for a better trade deal for them.

There has been argument ever since whether this symbolic gesture was a victory for them, or whether it ensured their exclusion in the future from meaningful participation in the multilateral trading system. On the other hand, there was no doubt that the extension of the Long-Term Arrangement Regarding International Trade in Cotton Textiles, which later became the Multi-Fiber Arrangement, for three years until 1970 led to the longer-term impairment of export opportunities for developing countries.

Another outcome of the Kennedy Round was the adoption of an Anti-dumping Code, which gave more precise guidance on the implementation of Article VI of the GATT. In particular, it sought to ensure speedy and fair investigations, and it imposed limits on the retrospective application of anti-dumping measures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมมติฐานทำงานสำหรับการเจรจาภาษีถูกตัดภาษีเชิงเส้น 50% ด้วยจำนวนข้อยกเว้นน้อยที่สุด อาร์กิวเมนต์ที่วาดออกพัฒนาเกี่ยวกับผลกระทบการค้าการตัดเส้นที่สม่ำเสมอจะมีอัตราการกระจาย (สูง และต่ำอัตราภาษีค่อนข้างห่างกัน) ของสหรัฐ เปรียบ EEC ซึ่งยัง มีแนวโน้มจะอยู่ในอัตราความเข้มข้นมาก ล่างจัดของอัตราภาษีศุลกากรของสหรัฐอเมริกาEEC การโต้เถียงตามให้ออกตอนเย็นหรือของและต่ำสุดผ่านของ cerement เตียงรถเข็น และสามสิบ: ข้อเสนอสิบ เมื่อมีการร่วมเจรจาต่อรอง สมมติฐานสูงทำงานได้เร็ว ๆ นี้ละเลย โครงสร้างพิเศษประเทศ (ออสเตรเลีย แคนาดา นิวซีแลนด์ และแอฟริกาใต้), เรียกว่าเนื่องจากการส่งออกของพวกเขาถูกครอบงำ โดยวัตถุดิบและสินค้าโภคภัณฑ์อื่น ๆ หลัก เจรจาลดภาษีศุลกากรของตนผ่านวิธีการสินค้าโดยสินค้าทั้งหมดในสุด ผลคือ การลด 35% เฉลี่ยในอัตราภาษี ยกเว้นสำหรับสิ่งทอ สารเคมี เหล็ก และ สินค้าอื่น ๆ พลัสลด 15% ถึง 18% อัตราภาษีสำหรับสินค้าเกษตร และผลิตภัณฑ์อาหาร นอกจากนี้ การเจรจาเมื่อสารเคมีที่นำไปสู่ข้อตกลงชั่วคราวในการเลิกของราคาขายอเมริกา (ASP) นี้เป็นวิธีการประเมินค่าบางอย่างสารเคมีที่ใช้ โดยรัฐที่ระบุไว้สำหรับการจัดเก็บภาษีอากรขาเข้าซึ่งทำให้ผู้ผลิตในประเทศมากระดับความสูงการป้องกันกว่าตารางภาษีที่ระบุอย่างไรก็ตาม นี้เป็นส่วนหนึ่งของผลที่ไม่ได้รับอนุญาต โดยการประชุม และราคาขายอเมริกันถูกยกเลิกจนกว่าการประชุมที่นำผลของรอบโตเกียว ผลจากการเกษตรโดยรวมไม่ดีได้ ความสำเร็จที่โดดเด่นที่สุดคือ ข้อตกลงในการบันทึกข้อตกลงในองค์ประกอบพื้นฐานสำหรับการเจรจาการโลกทุนจัด ซึ่งในที่สุดก็ถูกรีดเป็นการจัดธัญพืชนานาชาติใหม่EEC ที่อ้างว่า มัน ผลลัพธ์หลักของการเจรจาในการเกษตรคือ ว่า พวกเขา "ช่วยอย่างมากในการกำหนดนโยบายทั่วไปของตัวเอง" ประเทศกำลังพัฒนา ที่มีบทบาทรองตลอดการเจรจาในรอบนี้ รับประโยชน์กระนั้นจากการปรับลดภาษีที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรายการที่ไม่ใช่เกษตรที่สนใจพวกเขาการบรรลุหลักในเวลา อย่างไรก็ตาม ก็เห็นจะเป็นการนำ Part IV ของ GATT ซึ่งให้อภัยพวกเขาจากการตามรู้คุณกับประเทศที่พัฒนาแล้วในการเจรจาการค้า ในมุมมองของประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมาก นี้เป็นผลโดยตรงของการโทรที่ UNCTAD ฉันสำหรับการค้าดีขึ้นคุ้มค่าสำหรับพวกเขามีอาร์กิวเมนต์ ตั้งแต่ว่าท่าทางสัญลักษณ์นี้คือ ชัยชนะสำหรับพวกเขา หรือ ว่ามันมั่นใจการยกเว้นในอนาคตจากความหมายเข้าร่วมในระบบการค้าพหุภาคี บนมืออื่น ๆ ได้ไม่ต้องสงสัยเลยที่การขยายตัวระยะยาวการจัดเกี่ยวกับการค้าระหว่างประเทศในสิ่งทอผ้าฝ้าย ที่ต่อมาเป็นการจัดเรียงเส้นใยหลาย สามปีจนกระทั่งปี 1970 นำไปสู่การด้อยค่าของโอกาสการส่งออกสำหรับประเทศกำลังพัฒนาระยะยาวผลอื่นของรอบเคนเนดีถูกนำทุ่มรหัส ซึ่งให้คำแนะนำที่ชัดเจนมากขึ้นในการดำเนินการของ VI ในบทความของ GATT การ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันขอให้ตรวจสอบที่รวดเร็ว และเป็นธรรม และได้กำหนดข้อจำกัดในการประยุกต์ใช้มาตรการป้องกันการทุ่มตลาดย้อนหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมมติฐานการทำงานสำหรับการเจรจาอัตราค่าไฟฟ้าที่ถูกตัดภาษีเชิงเส้นของ 50% ที่มีจำนวนน้อยที่สุดของข้อยกเว้น อาร์กิวเมนต์ดึงออกพัฒนาเกี่ยวกับผลกระทบการค้าการตัดเชิงเส้นเครื่องแบบจะมีอัตราการแพร่ระบาด (อัตราภาษีที่ต่ำและสูงค่อนข้างห่างไกลกัน) ของประเทศสหรัฐอเมริกาเมื่อเทียบกับอัตราความเข้มข้นมากขึ้นของประชาคมเศรษฐกิจยุโรปที่ยังมีแนวโน้มที่จะอยู่ใน ที่จัดขึ้นที่ลดลงของอัตราภาษีศุลกากรสหรัฐอเมริกา.

ประชาคมเศรษฐกิจยุโรปตามที่ถกเถียงกันอยู่สำหรับตอนเย็นออกหรือการประสานกันของยอดเขาและต่ำสุดผ่าน cerement ของรถเข็นคู่และสามสิบสิบข้อเสนอ เมื่อการเจรจาได้รับการเข้าร่วมสมมติฐานการทำงานที่สูงส่งถูกทำลายเร็ว ๆ นี้ ประเทศพิเศษโครงสร้าง (ออสเตรเลีย, แคนาดา, นิวซีแลนด์และแอฟริกาใต้) เรียกเช่นนี้เพราะการส่งออกของพวกเขาถูกครอบงำโดยวัตถุดิบและสินค้าโภคภัณฑ์อื่น ๆ หลักเจรจาลดภาษีของพวกเขาทั้งหมดผ่านวิธีการรายการโดยรายการ.

ในท้ายที่สุด ผลที่ได้คือการลดลง 35% โดยเฉลี่ยในอัตราภาษียกเว้นสำหรับสิ่งทอ, สารเคมี, เหล็กและผลิตภัณฑ์ที่สำคัญอื่น ๆ ; บวกลด 15% ถึง 18% ในอัตราภาษีสำหรับสินค้าเกษตรและอาหาร นอกจากนี้การเจรจาเกี่ยวกับสารเคมีที่นำไปสู่ข้อตกลงชั่วคราวเกี่ยวกับการยกเลิกของอเมริกันขายราคา (ASP) นี่เป็นวิธีการของคุณค่าสารเคมีบางชนิดที่ใช้โดยตั้งข้อสังเกตสหรัฐอเมริกาสำหรับการจัดเก็บภาษีอากรขาเข้าซึ่งทำให้ผู้ผลิตในประเทศระดับที่สูงมากของการป้องกันกว่ากำหนดการภาษีที่ระบุ.

อย่างไรก็ตามส่วนหนึ่งของผลนี้ไม่ได้รับอนุญาตจากสภาคองเกรสและอเมริกัน ราคาขายไม่ได้ถูกยกเลิกจนกว่าสภาคองเกรสนำมาใช้ผลของรอบกรุงโตเกียว ผลการเกษตรโดยรวมที่น่าสงสาร ความสำเร็จที่โดดเด่นมากที่สุดคือข้อตกลงในการลงนามบันทึกความตกลงว่าด้วยองค์ประกอบพื้นฐานสำหรับการเจรจาต่อรองของการจัดเวิลด์แกรนต์ซึ่งท้ายที่สุดก็ถูกรีดเข้าใหม่ธัญพืชนานาชาติจัดได้.

ประชาคมเศรษฐกิจยุโรปอ้างว่ามันผลหลักของการเจรจากับการเกษตรก็คือว่า พวกเขา "ช่วยอย่างมากในการกำหนดนโยบายร่วมกันของตัวเอง" ประเทศกำลังพัฒนาที่มีบทบาทน้อยมากตลอดการเจรจาในรอบนี้ได้รับประโยชน์อย่างไรก็ตามจากการตัดภาษีอย่างมีนัยสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรายการนอกภาคเกษตรที่สนใจของพวกเขา.

ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลักของพวกเขาในเวลานั้น แต่ก็เห็นจะเป็นการนำไปใช้ในส่วนนี้ สี่ของแกตต์ซึ่งให้อภัยพวกเขาจากการตามความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันกับประเทศที่พัฒนาในการเจรจาการค้า ในมุมมองของประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมากนี้เป็นผลโดยตรงของการโทรที่อังค์ถัดผมสำหรับการจัดการการค้าที่ดีกว่าสำหรับพวกเขา.

ได้มีการโต้แย้งนับตั้งแต่ไม่ว่าจะเป็นเชิงสัญลักษณ์นี้เป็นชัยชนะสำหรับพวกเขาหรือไม่ว่าจะทำให้มั่นใจได้ยกเว้นพวกเขาใน ในอนาคตจากการมีส่วนร่วมมีความหมายในระบบการค้าพหุภาคี บนมืออื่น ๆ ที่มีข้อสงสัยว่าการขยายตัวของการจัดระยะยาวเกี่ยวกับการค้าระหว่างประเทศในผ้าฝ้ายผ้าซึ่งต่อมากลายเป็นผู้จัดหลายไฟเบอร์เป็นเวลาสามปี 1970 จนกระทั่งนำไปสู่การด้อยค่าในระยะยาวของโอกาสในการส่งออกไม่มี ประเทศกำลังพัฒนา.

ผลของรอบเคนเนดีอีกประการหนึ่งคือการยอมรับของรหัสตอบโต้การทุ่มตลาดซึ่งทำให้คำแนะนำที่แม่นยำยิ่งขึ้นในการดำเนินงานของข้อที่หกของแกตต์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งขอเพื่อให้แน่ใจว่าการตรวจสอบอย่างรวดเร็วและเป็นธรรมและการกำหนดข้อ จำกัด เกี่ยวกับการประยุกต์ใช้ย้อนหลังของมาตรการตอบโต้การทุ่มตลาด