Mark Wallinger is one of those arti

Mark Wallinger is one of those artists who has no coherent style: he has dressed up in bear suits, proposed a giant white horse as a public sculpture, created a mirror TARDIS and taken his turn on the empty plinth in Trafalgar Square.

Mark Wallinger is perhaps most well know for State Britain (2007), an accurate replica of Brian Haw’s anti-Iraq war protest camp that sprawled outside the Houses of Parliament until its removal in May 2006 under the Serious Organised Crime and Police Act.

Considering Wallinger’s disparate interests and the usual lack of cohesion in his oeuvre, what surprised me about his current exhibition at the BALTIC were the threads that weave the works on display together. There are only four works of art in the main exhibition space (though others occupy the outside of the building and the stairwell), and they work wonderfully together, talking across the room, playing off each other.If the BALTIC is approached across the Tyne via the Millennium Bridge, the first work we see is Self Portrait (Times New Roman), a giant letter ‘I’ on a banner in that generic and ubiquitous font. It is to my mind the only ostentatious element is Wallinger’s colonization of the gallery. Inside, MARK is also a kind of self-portrait, but a far more understated one. With his giant ‘I’ Wallinger claims a whole wall, but with MARK he adopts one brick at a time, chalking his name on bricks around London, reclaiming the urban territory with his ‘mark’, yet only briefly, since we know the chalk will wash away in the rain. These modestly marked bricks are recorded in a series of photographs that plays on a screen in the gallery.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องหมาย Wallinger เป็นหนึ่งของเหล่าศิลปินที่มีสไตล์ไม่ coherent: เขามีแต่งชุดหมี เสนอม้าขาวยักษ์เป็นประติมากรรมสาธารณะ สร้างมิเรอร์ TARDIS และใช้โอกาสของเขาบนฐานประทักษิณที่ว่างในจัตุรัสเครื่องหมาย Wallinger เป็นทีส่วนใหญ่รู้ดีสำหรับราชอาณาจักรรัฐ (2007), แบบจำลองที่แม่นยำของไบรอันฮ่ออิรักต่อต้านสงครามปฏิเสธค่ายที่ sprawled นอกบ้านสภาจนกระทั่งการกำจัดใน 2549 พฤษภาคมภายใต้รุนแรงแหล่งอาชญากรรมและพระราชบัญญัติตำรวจพิจารณาผลประโยชน์ที่แตกต่างกันของ Wallinger และสามัคคีใน oeuvre เขาไม่ปกติ สิ่งประหลาดใจฉันเกี่ยวกับนิทรรศการบอลของเขาปัจจุบันมีเธรดที่ทองานบนจอแสดงผลเข้าด้วยกัน มีพื้นที่ 4 ผลงานศิลปะในนิทรรศการหลัก (แม้ว่าผู้อื่นครอบครองด้านนอกของอาคารและการ stairwell), และพวกเขาทำงานเยี่ยมยอดกัน พูดคุยในห้องพัก เล่นปิดกัน บอลเป็นเวลาข้ามไทน์ที่ผ่านสะพานมิลเลนเนียม ทำงานที่แรกที่เราเห็นว่าตนเองภาพ (Times New Roman), จดหมายยักษ์ 'ฉัน' ในแบนเนอร์ในแบบอักษรนั้นแพร่หลาย และทั่วไป จะคิดเฉพาะองค์ประกอบอยู่เป็นสนามของ Wallinger เก็บ ภายใน ทำเครื่องหมายเป็นชนิดของภาพเหมือนตนเอง แต่ไกลกว่านั้นหนึ่ง มียักษ์ของเขา 'ฉัน' Wallinger อ้างว่า กำแพงทั้งหมด แต่ มีเครื่องเขา adopts อิฐหนึ่งครั้ง chalking ชื่อในอิฐรอบลอนดอน reclaiming อาณาเขตเมืองกับ 'หมาย' ของเขา ได้เพียงสั้น ๆ เนื่องจากเรารู้ว่า ชอล์กจะลบล้างในสายฝน เหล่านี้ทั้งเครื่องอิฐถูกบันทึกไว้ในชุดของภาพที่เล่นบนหน้าจอในเก็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาร์ค Wallinger เป็นหนึ่งในศิลปินผู้ที่ไม่มีรูปแบบที่สอดคล้องกันเขาได้แต่งตัวในชุดหมีเสนอม้าขาวยักษ์เป็นประติมากรรมที่สาธารณะสร้างกระจกควานหาและนำเขาหันบนแท่นว่างในจตุรัส Trafalgar. มาร์ค Wallinger คือ บางทีอาจจะมากที่สุดที่รู้จักกันดีสำหรับรัฐของสหราชอาณาจักร (2007) ซึ่งเป็นแบบจำลองที่ถูกต้องของไบรอัน Haw ต่อต้านอิรักค่ายประท้วงสงครามนอนเหยียดยาวอยู่นอกบ้านของรัฐสภาจนถอนพฤษภาคม 2006 ภายใต้อาชญากรรมร้ายแรงและตำรวจพระราชบัญญัติ. พิจารณาผลประโยชน์ที่แตกต่างกัน Wallinger และ การขาดการติดต่อกันตามปกติของผลงานของเขาในสิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจเกี่ยวกับการจัดนิทรรศการในปัจจุบันของเขาที่บอลติกเป็นหัวข้อที่สานงานบนจอแสดงผลเข้าด้วยกัน มีเพียงสี่ผลงานศิลปะในพื้นที่จัดแสดงนิทรรศการหลัก (แต่คนอื่นครอบครองนอกของอาคารและบันได) และพวกเขาทำงานที่เยี่ยมยอดด้วยกันพูดคุยในห้องเล่นออกแต่ละ other.If บอลติกเดินข้ามแม่น้ำไทน์ ผ่านสะพานมิลเลนเนียมงานแรกที่เราเห็นคือภาพตัวเอง (Times New Roman) จดหมายยักษ์ 'I' ที่แบนเนอร์ในการที่ตัวอักษรทั่วไปและแพร่หลาย มันเป็นความในใจของฉันเพียงองค์ประกอบโอ้อวดคือการล่าอาณานิคมของ Wallinger ของแกลเลอรี่ ภายใน MARK ยังเป็นชนิดของภาพตัวเอง แต่ไกล understated มากขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่ง ด้วยเขายักษ์ 'I' Wallinger อ้างผนังทั้ง แต่มี MARK เขา adopts หนึ่งอิฐในเวลาที่ฝุ่นชอล์กชื่อของเขาในอิฐทั่วลอนดอนอ้างสิทธิ์ในดินแดนเมืองที่มีเครื่องหมายของเขา แต่เพียงสั้น ๆ เนื่องจากเรารู้ชอล์ก จะล้างออกไปในสายฝน อิฐเหล่านี้มีการทำเครื่องหมายอย่างสุภาพจะถูกบันทึกในชุดของภาพที่เล่นบนหน้าจอในแกลเลอรี่ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาร์ค wallinger เป็นหนึ่งในศิลปินที่ไม่สอดคล้องกันลักษณะ : เขาแต่งตัวในชุดหมีเสนอม้ายักษ์สีขาวเป็นประติมากรรมสาธารณะ สร้างกระจกควานหาและถ่ายเปิดของเขาบนแท่นว่างใน Trafalgar Square

มาร์ค wallinger อาจจะเป็นส่วนใหญ่รู้จักรัฐอังกฤษ ( 2007 )เป็นแบบจำลองที่ถูกต้องของไบรอัน ฮ่อต่อต้านสงครามอิรักที่เหยียดยาวค่ายประท้วงนอกรัฐสภาจนเอาในเดือนพฤษภาคมปี 2006 ภายใต้กฎหมายตำรวจอาชญากรรมร้ายแรงและ

พิจารณา wallinger ก็จัดการหักตามปกติ ขาดการทำงานร่วมกันในงานของเขาสิ่งที่ทำให้ฉันประหลาดใจเกี่ยวกับนิทรรศการปัจจุบันของเขาในทะเลบอลติกเป็นเส้นด้ายที่ถักทอผลงานแสดงร่วมกัน มีเพียงสี่งานศิลปะในพื้นที่จัดแสดงนิทรรศการหลัก ( แต่คนอื่นใช้นอกอาคารและบันได ) , และพวกเขาทำงานได้ดีด้วยกัน คุยข้ามห้อง เล่นปิดแต่ละอื่น ๆถ้าเป็นบอลก็ข้ามไทน์ผ่านสะพานสหัสวรรษแรก เราเห็นภาพตนเอง ( Times New Roman ) , จดหมาย ' ยักษ์ผมบนแบนเนอร์ในที่ทั่วไป และข้อมูลตัวอักษร มันคือความคิดของฉันเท่านั้น wallinger โอ้อวดเป็นองค์ประกอบของการล่าอาณานิคมของแกลเลอรี่ ภายใน , มาร์ค ยังเป็นภาพเหมือนตัวเอง แต่ที่ไกลเพิ่มเติม understated หนึ่งกับยักษ์ของเขา ' ผม ' wallinger เรียกร้องผนังทั้งหมด แต่กับมาร์คเขา adopts อิฐในเวลา , ชาร์คกิ้งชื่อบนอิฐรอบลอนดอน , reclaiming เมืองดินแดนของเขา ' มาร์ค ' แต่เพียงสั้นๆ เพราะเรารู้ว่า ชอล์กจะล้างออกไปในสายฝน อิฐเหล่านี้เจียมเครื่องหมายจะถูกบันทึกไว้ในชุดของภาพที่เล่นบนหน้าจอในแกลเลอรี่