Polyoxymethylene was discovered by

Polyoxymethylene was discovered by Hermann Staudinger, a German chemist who received the 1953 Nobel Prize in Chemistry.[2] He had studied the polymerization and structure of POM in the 1920s while researching macromolecules, which he characterized as polymers. Due to problems with thermal stability, POM was not commercialized at that time.
Around 1952 research chemists at DuPont synthesized a version of POM,[3] and in 1956 the company filed for patent protection of the homopolymer.[4] DuPont credits R. N. MacDonald as the inventor of high molecular weight POM.[5] Patents by MacDonald and coworkers describe the preparation of high molecular weight hemiacetal (~O-CH2OH) terminated POM,[6] but these lack sufficient thermal stability to be commercially viable. The inventor of a heat-stable (and therefore useful) POM homopolymer was Dal Nagore,[7] who discovered that reacting the hemiacetal ends with acetic anhydride converts the readily depolymerizable hemiacetal into a thermally stable, melt-processable plastic.
In 1960, DuPont completed construction of a plant to produce its own version of acetal resin, named Delrin at Parkersburg, West Virginia.[8] Also in 1960, Celanese completed its own research. Shortly thereafter, in a limited partnership with the Frankfurt firm Hoechst AG, a factory was built in Kelsterbach, Hessen; from there, Celcon was produced starting in 1962,[9] with Hostaform joining it a year later. Both remain in production under the auspices of Celanese, and are sold as parts of a product group now called Hostaform/Celcon POM.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Polyoxymethylene ถูกค้นพบ โดยแฮร์มันน์สเตาดิง นักเคมีชาวเยอรมันที่ได้รับรางวัลโนเบลปี 1953 ในวิชาเคมี [2]ได้ศึกษาการ polymerization และโครงสร้างของป้อมในปี 1920 ขณะทำการวิจัยดังนั้น ซึ่งเขามีลักษณะเป็นโพลิเมอร์ เนื่องจากปัญหาความร้อน POM ถูกใช้ในเชิงพาณิชย์ในขณะนั้นประมาณค.ศ. 1952 นักเคมีวิจัยที่ดูปองท์สังเคราะห์รุ่น POM, [3] และ ในปี 1956 บริษัทยื่นเพื่อคุ้มครองสิทธิบัตรการเกิดโฮโม [4] ดูปองท์เครดิต R. N. แมคโดนัลด์เป็นผู้ประดิษฐ์น้ำหนักโมเลกุลสูง POM [5] สิทธิบัตรแมคโดนัลด์และเพื่อนร่วมงานอธิบายการเตรียม hemiacetal น้ำหนักโมเลกุลสูง (~ O-CH2OH) หยุด POM, [6] แต่เหล่านี้ขาดความเสถียรความร้อนเพียงพอที่จะเป็นเชิงพาณิชย์ ผู้ประดิษฐ์เกิดโฮความร้อนเสถียร (และดังนั้นจึงมีประโยชน์) ป้อมโมดาล Nagore, [7] ผู้ค้นพบว่า ปฏิกิริยา hemiacetal ลงท้าย ด้วยอะซิติกดแปลง hemiacetal depolymerizable พร้อมเป็นความเสถียร processable ละลายพลาสติก ได้ในปี 1960 ดูปองท์เสร็จก่อสร้างโรงงานผลิตเรซินอะซีตัล ชื่อ Delrin ที่ Parkersburg เวอร์จิเนียตะวันตกรุ่นของตัวเอง [8] นอกจากนี้ ในปี 1960, Celanese เสร็จงานวิจัยของตนเอง ไม่นานหลังจากนั้น ในห้างหุ้นส่วนจำกัดกับบริษัทแฟรงค์ เฟิรต์ โรงงานสร้างขึ้นใน Kelsterbach นี้ จากที่นั่น Celcon ผลิตเริ่มต้นในปี 1962, [9] กับ Hostaform ร่วมปีภายหลังก็ ทั้งสองยังคงอยู่ในการผลิตภายใต้การอุปถัมภ์ของ Celanese และขายเป็นชิ้นส่วนของผลิตภัณฑ์กลุ่มนี้ เรียกว่า Hostaform/Celcon POM

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

polyoxymethylene ถูกค้นพบโดยแฮร์มันน์สเตาดิงนักเคมีชาวเยอรมันที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมี 1953. [2] เขาได้ศึกษาพอลิเมอและโครงสร้างของ POM ในปี ค.ศ. 1920 ขณะที่การวิจัยโมเลกุลซึ่งเขามีลักษณะเป็นโพลิเมอร์ เนื่องจากมีปัญหากับเสถียรภาพทางความร้อน, POM ไม่ได้ในเชิงพาณิชย์ในช่วงเวลานั้น.
รอบ 1952 นักเคมีวิจัยที่ บริษัท ดูปองท์สังเคราะห์รุ่นของ POM ที่ [3] และในปี 1956 บริษัท ได้ยื่นขอคุ้มครองสิทธิบัตรของการเกิดโฮโม. [4] ดูปองท์สินเชื่อ RN MacDonald เป็นนักประดิษฐ์ของ POM น้ำหนักโมเลกุลสูง. [5] สิทธิบัตรโดย MacDonald และเพื่อนร่วมงานอธิบายการเตรียมความพร้อมของน้ำหนักโมเลกุลสูง hemiacetal (~ O-CH2OH) ยกเลิก POM ที่ [6] แต่เหล่านี้ขาดเสถียรภาพทางความร้อนเพียงพอที่จะได้ในเชิงพาณิชย์ นักประดิษฐ์ของความร้อนที่มีเสถียรภาพ (และดังนั้นจึงมีประโยชน์) POM homopolymer เป็น Dal Nagore [7] ที่พบว่าปฏิกิริยา hemiacetal จบลงด้วยสารประกอบส้มแปลง hemiacetal depolymerizable พร้อมเป็นมีเสถียรภาพความร้อนพลาสติกละลาย processable.
ในปี 1960 บริษัท ดูปองท์ ก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ของพืชในการผลิตรุ่นของตัวเองของเรซินอะซีตัลชื่อ Delrin ที่ Parkersburg, เวสต์เวอร์จิเนีย. [8] นอกจากนี้ในปี 1960 Celanese เสร็จสิ้นการวิจัยของตัวเอง หลังจากนั้นไม่นานในการเป็นหุ้นส่วน จำกัด กับ บริษัท แฟรงค์เฟิร์ต Hoechst AG โรงงานถูกสร้างขึ้นในแฟรงก์เฟิเฮสเซิน; จากที่นั่น Celcon ถูกผลิตเริ่มต้นในปี 1962 [9] ด้วย Hostaform เข้าร่วมมันในปีต่อมา ทั้งสองยังคงอยู่ในการผลิตภายใต้การอุปถัมภ์ของ Celanese และจะขายเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มผลิตภัณฑ์นี้เรียกว่า Hostaform / Celcon POM

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พอลิ กซีเมทิลีนถูกค้นพบโดยแฮร์มันน์ สเตาดีเงอร์ , นักเคมีชาวเยอรมันผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีปี [ 2 ] เขาได้ศึกษากระบวนการและโครงสร้างของป้อมในปี ค.ศ. 1920 ในขณะที่ค้นคว้าโมเลกุล ซึ่งเขามีลักษณะ เป็นโพลิเมอร์ เนื่องจากมีปัญหากับเสถียรภาพทางความร้อน ผมไม่ขายในเวลาที่รอบปี 1952 วิจัยนักเคมีที่ดูปองท์สังเคราะห์รุ่นของป้อม , [ 3 ] และในปี พ.ศ. 2499 บริษัทยื่นขอสิทธิบัตรของโฮโมพอลิเมอร์ [ 4 ] ดูเครดิต อาร์ เอ็น แม็คโดนัลด์เป็นนักประดิษฐ์ของปอมน้ำหนักโมเลกุลสูง . [ 5 ] สิทธิบัตรโดย MacDonald และเพื่อนร่วมงานอธิบายการเตรียมให้เ ิอะซิทัลโมเลกุลสูง ( ~ o-ch2oh ) ยกเลิกป้อม , [ 6 ] แต่เหล่านี้ขาดเพียงพอเสถียรภาพต่อความร้อนได้ในเชิงพาณิชย์ นักประดิษฐ์ของความร้อนคงที่ ( และเป็นประโยชน์ดังนั้น ) ปอมโฮโมพอลิเมอร์ดัล nagore [ 7 ] ที่พบว่าเกิดปฏิกิริยาสิ้นสุดให้เ ิอะซิทัลกับสารอเซติก แอนไฮไดรด์แปลงให้เ ิอะซิทัลพร้อม depolymerizable เป็นแชเสถียรพลาสติกละลาย processable .ใน 1960 , ดูปองท์เสร็จการก่อสร้างของพืชเพื่อผลิตรุ่นของตัวเองของไซคลิก เรซิน ชื่อ วันพระใน Parkersburg , West Virginia . [ 8 ] ใน 1960 , เซเลนีสเสร็จงานวิจัยของตัวเอง หลังจากนั้นไม่นาน ใน ห้างหุ้นส่วนจำกัด กับบริษัทแฟรงค์เฟิร์ต Hoechst AG , โรงงานถูกสร้างขึ้นใน Kelsterbach Hessen , ; จากนั้นเซลคอนผลิตเริ่มต้นในปี 1962 , [ 9 ] hostaform เข้าร่วมด้วยครับ ทั้งสองยังคงอยู่ในการผลิตภายใต้การอุปถัมภ์ของเซเลนีส และขายเป็นส่วนของกลุ่มผลิตภัณฑ์เรียกว่าตอนนี้ hostaform / เซลคอนจำกัด .