2.1. Process descriptionIn the conc

2.1. Process description
In the conceptual process, a portion of the CO2 generated at the
mill during sugar production is used to grow algae November
through January (reference Fig. 3). The excess bagasse is then
burned during the remainder of the year to generate CO2 and
energy for algal biodiesel production. Algae production was assumed
to be carbon limited; therefore the amount of CO2 available
from the mill determined the size of the algae farm and amount of
biodiesel that could be produced. Capture and compression to
10 MPa of the CO2 from flue gas using monoethylamine (MEA)
was selected. The energy consumption for this process was assumed
to be 0.2 kWh/kg CO2 based on estimates for a similar process
with 13% CO2 in flue gas (David, 2000). Energy consumption
for the transportation of the compressed CO2 to the ponds was
not accounted for, but is expected to contribute as little as $0.02/
ton CO2/km (Rao, 2002).
Sugar mills typically have large parcels of shallow ponds for
waste water treatment which may be available to grow algae. Additionally,
the relatively low energy requirements of ponds compared
to PBR makes ponds the method of choice for cultivation system. In
the proposed system, covered raceway ponds are used in order to
reduce water loss via evaporation (a 530 ha algae farm could lose
as much as 20 million L/d of water with open ponds based on the
average pan evaporation rate for Louisiana), and lower susceptibility
to environmental conditions and contaminants. It is assumed that
the pond area accounts for 85% of the farm area. The majority of
harvested pond water (97%) is recycled to the system. Paddlewheel
mixing energy was accounted for at a rate of 0.1 kWh/kg algae dry
wt. (Brune et al., 2009). Using a 1.5 m deep carbonation sump, an
overall CO2 utilization efficiency of over 90% has been reported
(Benemann, 1996), and it was assumed that the ponds would be
equipped with such a sump. A baseline CO2 utilization efficiency of
80% was used in this model as a conservative approach, although
theoretically, CO2 utilization could be nearer to 100% with covered
ponds.
Energy requirements for water pumping and biomass drying
were calculated based on flow rates, latent heat of vaporization
and estimated process inefficiencies described in this section below.
Water pumping energy requirement was estimated using
the total flow rate, 12 m head, and a pump efficiency of 60%.
Dewatering was conducted in three stages for both scenarios.
Gravity settling was the first stage of biomass concentration to bring
the culture density from 0.1% to 0.5% ds. In Scenario 1, DAF is used
after gravity settling to achieve 6% ds, followed by centrifugation
to achieve 30% ds (Shelef et al., 1984). For Scenario 2, flocculation/
clarification is used after gravity settling to raise the concentration
to 2% ds, followed by belt pressing to achieve 20% ds. Energy
required to operate the belt press was assumed to be 0.5 kWh/m3
of algal slurry processed (Shelef et al., 1984) and 0.05 kWh/m3 for
clarification. DAF and centrifugation energy consumption was
accounted for at 0.07 and 5 kWh/m3 processed respectively (Sturm
and Lamer, 2011; Shelef et al., 1984).
Drying the algal biomass from 20% to 90% ds can account for
60% or more of process energy consumption (Cooney et al.,
2011). It is pointed out that conventional thermal dryers may
require 160% the heat of vaporization (Xu et al., 2011), but performance
data published specifically for algae driers is scarce. The
model estimates the energy required for the drying step based
on the latent heat of vaporization, rate of water removal, and a heat
transfer efficiency of 60% (i.e., single effect evaporation with process
inefficiencies). Typically, efficiencies of industrial equipment
have not been considered in model estimates, which may underestimate
the energy demand for the evaporation stage.
An oil press was selected as the method of oil extraction from the
dried algae. This method can remove 70–75% of the oil (Demirbas,
2010), requires only 0.05 kWh/kg of biomass based on equipment
specifications, and avoids the use of chemical solvents. Traditionally,
pressing of oil seed crops requires biomass with about 10%
moisture by weight (FAO, 1992). It was assumed that pressing produces
sufficient quality oil without need for further refinement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.1 กระบวนการอธิบายในกระบวนการแนวคิด ส่วนของ CO2 ที่สร้างในการโรงงานผลิตน้ำตาลจะใช้สาหร่ายเติบโตพฤศจิกายนถึงมกราคม (อ้างอิง Fig. 3) ชานอ้อยส่วนเกินอยู่แล้วเขียนในช่วงเหลือของปีจะสร้าง CO2 และพลังงานสำหรับการผลิตไบโอดีเซล algal ผลิตสาหร่ายได้สันนิษฐานเป็น คาร์บอนจำกัด ดังนั้นจำนวน CO2 มีจากโรงงานที่กำหนดขนาดของฟาร์มสาหร่ายและจำนวนไบโอดีเซลที่สามารถผลิต จับและบีบให้บริษัทเอ็มพีเอ 10 ของ CO2 จากแก๊สชำระล้างกรดใช้ monoethylamine (MEA)เลือก การใช้พลังงานในกระบวนการนี้ถูกสันนิษฐานเป็น 0.2 kg ไม่ CO2 ตามประเมินสำหรับกระบวนการคล้ายคลึงกัน13% CO2 ในก๊าซชำระล้างกรด (David, 2000) การใช้พลังงานสำหรับการขนส่ง CO2 อัดไปบ่อได้ไม่คิดเป็น แต่คาดว่าจะมีส่วนร่วมน้อยได้ตาม $0.02 /ตัน CO2/km (ราว 2002)น้ำตาลจะมีหีบห่อขนาดใหญ่ของบ่อน้ำตื้นสำหรับบำบัดน้ำเสียซึ่งอาจมีสาหร่ายเจริญเติบโต นอกจากนี้ความต้องการพลังงานค่อนข้างต่ำของบ่อที่เปรียบเทียบการ PBR ทำบ่อวิธีการเลือกสำหรับระบบการเพาะปลูก ในระบบนำเสนอ ใช้สนามแข่งครอบคลุมบ่อเพื่อลดการสูญเสียน้ำผ่านทางระเหย (530 ฮา ฟาร์มสาหร่ายต่อได้มากที่สุด 20 ล้าน L/d ของน้ำบ่อเปิดตามปานเฉลี่ยระเหยอัตราสำหรับหลุยเซียน่า), และลดภูมิไวรับสภาพแวดล้อมและสารปนเปื้อน จะถือว่าที่บัญชีที่ตั้งบ่อ 85% ของพื้นที่ฟาร์ม ส่วนใหญ่น้ำบ่อเก็บเกี่ยว (97%) นำกลับมาใช้ระบบได้ แพดเดิลวีลผสมพลังงานได้คิดเป็นในอัตรา 0.1 กิโลกรัมไม่สาหร่ายแห้งน้ำหนัก (Brune et al., 2009) ใช้ระยะ 1.5 เมตรลึก carbonation sump การมีการรายงานประสิทธิภาพการใช้ CO2 กว่า 90% โดยรวม(Benemann, 1996) และจะถูกสันนิษฐานว่า จะเป็นบ่อที่พร้อม sump เช่น ประสิทธิภาพการใช้ประโยชน์หลัก CO2 ของ80% ใช้ในรูปแบบนี้เป็นวิธีการแบบหัวเก่า แม้ว่าตามหลักวิชา ใช้ CO2 อาจใกล้กับ 100% ด้วยครอบคลุมบ่อความต้องการพลังงานในการสูบน้ำและชีวมวลที่แห้งมีคำนวณตามอัตราการไหล latent ความร้อนของการกลายเป็นไอและ inefficiencies ประเมินกระบวนการที่อธิบายไว้ในส่วนนี้ความต้องการพลังงานในการสูบน้ำได้ประมาณการใช้อัตราการไหลรวม หัว 12 เมตร และปั๊มมีประสิทธิภาพ 60%แยกน้ำถูกดำเนินในสามขั้นตอนสำหรับสถานการณ์สมมติทั้งสองแรงโน้มถ่วงชำระเป็นขั้นแรกของความเข้มข้นของชีวมวลเพื่อนำหนาแน่นวัฒนธรรมจาก 0.1% ถึง 0.5% ds ในสถานการณ์สมมติ 1 ใช้เยอรมันหลังจากชำระเงินให้ 6% ds ตาม centrifugation แรงโน้มถ่วงเพื่อให้ 30% ds (Shelef et al., 1984) ในสถานการณ์สมมติ 2, flocculation /ใช้ชี้แจงหลังจากแรงโน้มถ่วงในการตกตะกอนเพื่อเพิ่มความเข้มข้นถึง 2% ds ตาม ด้วยกดดาวให้ 20% ds พลังงานต้องการใช้งานกดสายพานถูกถือว่า ไม่ 0.5 m3ของสารละลาย algal (Shelef et al., 1984) การประมวลผล และไม่ 0.05 m3 สำหรับชี้แจง มีการใช้พลังงานของเยอรมันและ centrifugationคิดที่ 0.07 และ 5 ไม่/m3 ตามลำดับการประมวลผล (Sturmและ Lamer, 2011 Shelef et al., 1984)การอบชีวมวล algal จาก 20% ถึง 90% ds สามารถบัญชีสำหรับ60% หรือมากกว่าการใช้พลังงาน (Cooney et al.,2011) มันจะชี้ให้เห็นว่า เครื่องอบความร้อนธรรมดาอาจต้องใช้ความร้อนระเหย (Xu et al., 2011), 160% แต่ประสิทธิภาพข้อมูลที่เผยแพร่เฉพาะสำหรับพื้นสาหร่ายจะขาดแคลน ที่แบบจำลองประเมินพลังงานที่จำเป็นสำหรับขั้นตอนการอบแห้งตามกลายเป็นไอของความร้อนแฝงอยู่ อัตราการกำจัดน้ำ และความร้อนประสิทธิภาพ 60% (เช่น ผลเดียวระเหย ด้วยกระบวนการโอนย้ายinefficiencies) โดยปกติ ประสิทธิภาพของอุปกรณ์อุตสาหกรรมไม่ได้รับการพิจารณาในแบบจำลองการประเมิน ซึ่งอาจดูถูกดูแคลนความต้องการพลังงานในระยะระเหยเลือกกดเป็นน้ำมันเป็นวิธีการสกัดน้ำมันจากการสาหร่ายแห้ง วิธีนี้สามารถเอา 70 – 75% ของน้ำมัน (Demirbas2010 ต้องไม่เพียง 0.05 กิโลกรัมของชีวมวลตามอุปกรณ์ข้อกำหนด และหลีกเลี่ยงการใช้สารเคมีหรือสารทำละลาย ประเพณีกดของน้ำมันเมล็ดพืชต้องการชีวมวลประมาณ 10%ความชื้น โดยน้ำหนัก (FAO, 1992) มันถูกสมมติว่า กดสร้างน้ำมันคุณภาพที่เพียงพอโดยไม่จำเป็นสำหรับเพิ่มเติมรีไฟน์เมนท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.1 คำอธิบายขั้นตอน
ในกระบวนการความคิดที่เป็นส่วนหนึ่งของ CO2 ที่สร้างขึ้นที่
โรงงานในระหว่างการผลิตน้ำตาลที่ใช้ในการเจริญเติบโตของสาหร่ายพฤศจิกายน
จนถึงเดือนมกราคม (อ้างอิงรูปที่. 3) ชานอ้อยส่วนเกินก็จะ
ถูกเผาในช่วงที่เหลือของปีที่จะสร้าง CO2 และ
พลังงานสำหรับการผลิตไบโอดีเซลสาหร่าย การผลิตสาหร่ายสันนิษฐาน
ว่าจะเป็นคาร์บอน จำกัด ; ดังนั้นปริมาณของ CO2 ที่มีอยู่
จากโรงสีที่กำหนดขนาดของฟาร์มสาหร่ายและปริมาณของ
ไบโอดีเซลที่สามารถนำมาผลิต จับและบีบอัดที่
10 MPa ของ CO2 จากก๊าซไอเสียโดยใช้ monoethylamine (กฟน.)
ได้รับการคัดเลือก การใช้พลังงานสำหรับกระบวนการนี้ก็พอจะสันนิษฐาน
ว่าจะเป็น 0.2 kWh / กิโลกรัม CO2 ตามประมาณการสำหรับกระบวนการที่คล้าย
กับ CO2 13% ในก๊าซไอเสีย (เดวิด, 2000) การใช้พลังงาน
สำหรับการขนส่งของ CO2 ที่ถูกบีบอัดเพื่อบ่อถูก
ไม่คิด แต่คาดว่าจะมีส่วนร่วมในการเป็นเพียง $ 0.02 /
ตัน CO2 / กิโลเมตร (ราว 2002).
โรงงานน้ำตาลมักจะมีผืนใหญ่ของบ่อตื้นสำหรับ
การบำบัดน้ำเสีย ซึ่งอาจมีการเจริญเติบโตของสาหร่าย นอกจากนี้
ความต้องการพลังงานที่ค่อนข้างต่ำของบ่อเทียบ
PBR จะทำให้บ่อวิธีการของทางเลือกสำหรับระบบการเพาะปลูก ใน
ระบบที่นำเสนอที่ปกคลุมบ่อร่องน้ำถูกนำมาใช้เพื่อ
ลดการสูญเสียน้ำผ่านการระเหย (ฟาร์มสาหร่าย 530 ฮ่าอาจสูญเสีย
มากที่สุดเท่าที่ 20 ล้านลิตร / วันน้ำบ่อเปิดอยู่บนพื้นฐานของ
อัตราการระเหยกระทะเฉลี่ยสำหรับหลุยเซีย) และความไวต่ำ
ต่อสภาพแวดล้อมและสารปนเปื้อน สันนิษฐานว่าเป็น
พื้นที่บ่อคิดเป็น 85% ของพื้นที่ฟาร์ม ส่วนใหญ่ของ
น้ำในบ่อเลี้ยงเก็บเกี่ยว (97%) จะถูกนำกลับมาใช้ในระบบ ขับเคลื่อน
พลังงานผสมได้รับการคิดในอัตรา 0.1 kWh / กก. สาหร่ายแห้ง
น้ำหนัก (Brune et al., 2009) ใช้ 1.5 เมตรบ่ออัดลมลึก
การใช้ CO2 โดยรวมมีประสิทธิภาพกว่า 90% ได้รับการรายงาน
(Benemann, 1996) และมันก็สันนิษฐานว่าบ่อจะได้รับการ
ติดตั้งด้วยเช่นบ่อ ประสิทธิภาพการใช้ CO2 พื้นฐานของ
80% ถูกนำมาใช้ในรูปแบบนี้เป็นวิธีการอนุรักษ์แม้ว่า
ในทางทฤษฎีการใช้ CO2 อาจจะใกล้ถึง 100% ที่มีครอบคลุม
บ่อ.
ความต้องการพลังงานเพื่อสูบน้ำและการอบแห้งชีวมวล
ถูกคำนวณจากอัตราการไหลของความร้อนแฝง ของการกลายเป็นไอ
และไร้ประสิทธิภาพกระบวนการประมาณอธิบายในส่วนนี้ด้านล่าง.
ต้องการพลังงานสูบน้ำอยู่ที่ประมาณโดยใช้
อัตราการไหลรวม 12 เมตรหัวและประสิทธิภาพเครื่องสูบน้ำ 60%.
Dewatering ได้ดำเนินการในขั้นตอนที่สามสำหรับสถานการณ์ทั้งสอง.
ปักหลักเป็นแรงโน้มถ่วง ขั้นตอนแรกของความเข้มข้นของชีวมวลที่จะนำ
ความหนาแน่นของวัฒนธรรมจาก 0.1% เป็น 0.5% ds ในกรณีที่ 1, DAF ถูกนำมาใช้
หลังจากที่แรงโน้มถ่วงเพื่อให้เกิดการตกตะกอน ds 6% ตามด้วยการหมุนเหวี่ยง
เพื่อให้บรรลุ 30% ds (Shelef et al., 1984) สำหรับกรณีที่ 2, ตะกอน /
ชี้แจงหลังจากที่ถูกนำมาใช้แรงโน้มถ่วงปักหลักที่จะยกระดับความเข้มข้น
2% ds ตามด้วยเข็มขัดกดเพื่อให้บรรลุ ds 20% พลังงาน
ที่จำเป็นในการดำเนินการกดเข็มขัดถูกสันนิษฐานว่าจะเป็น 0.5 kWh / m3
ของสารละลายสาหร่ายแปรรูป (Shelef et al., 1984) และ 0.05 kWh / m3 สำหรับ
การชี้แจง DAF และการหมุนเหวี่ยงสิ้นเปลืองพลังงาน
คิดเป็นสัดส่วนที่ 0.07 และ 5 kWh / m3 การประมวลผลตามลำดับ (สตวร์
และ Lamer, 2011;. Shelef, et al, 1984).
การอบแห้งชีวมวลสาหร่ายจาก 20% ถึง 90% ds สามารถบัญชีสำหรับ
60% หรือมากกว่า ของการใช้พลังงานในกระบวนการ (Cooney et al.,
2011) มันเป็นเรื่องที่ชี้ให้เห็นว่าเครื่องเป่าความร้อนแบบเดิมอาจ
ต้องใช้ความร้อน 160% ของการกลายเป็นไอ (Xu et al., 2011) แต่ประสิทธิภาพ
การเผยแพร่ข้อมูลเฉพาะสำหรับเครื่องอบแห้งสาหร่ายหายาก
รูปแบบการประเมินพลังงานที่จำเป็นสำหรับขั้นตอนการอบแห้งที่ใช้
ในความร้อนแฝงของการกลายเป็นไอของอัตราการกำจัดน้ำและความร้อน
ที่มีประสิทธิภาพการถ่ายโอน 60% (เช่นการระเหยผลกระทบเดียวกับกระบวนการ
ไร้ประสิทธิภาพ) โดยปกติแล้วประสิทธิภาพของอุปกรณ์อุตสาหกรรม
ยังไม่ได้รับการพิจารณาในการประมาณการแบบซึ่งอาจประมาท
ความต้องการพลังงานสำหรับขั้นตอนการระเหย.
กดน้ำมันได้รับเลือกเป็นวิธีการสกัดน้ำมันจาก
สาหร่ายแห้ง วิธีการนี้สามารถลบ 70-75% ของน้ำมัน (Demirbas,
2010), ต้องใช้เพียง 0.05 kWh / กก. ชีวมวลขึ้นอยู่กับอุปกรณ์
รายละเอียดและหลีกเลี่ยงการใช้ตัวทำละลายสารเคมี ตามเนื้อผ้า
กดของเมล็ดพืชน้ำมันต้องใช้ชีวมวลที่มีประมาณ 10%
ความชื้นโดยน้ำหนัก (FAO, 1992) สันนิษฐานว่าการกดผลิต
น้ำมันที่มีคุณภาพเพียงพอโดยไม่จำเป็นต้องปรับแต่งเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1 . กระบวนการอธิบาย
ในกระบวนการความคิดส่วนหนึ่งของ CO2 ที่สร้างขึ้นที่โรงงานผลิตน้ำตาล
ในระหว่างที่ใช้ปลูกสาหร่ายพฤศจิกายน
ผ่านมกราคม ( อ้างอิงรูปที่ 3 ) ส่วนชานอ้อยส่วนเกินจากนั้น
เผาในช่วงที่เหลือของปีจะสร้าง CO2 และ
พลังงานสำหรับการผลิตไบโอดีเซลของสาหร่าย . การผลิตสาหร่ายสมมติ
เป็นคาร์บอน จํากัดดังนั้นปริมาณของ CO2 ที่ใช้ได้
จากโรงสีกำหนดขนาดของสาหร่ายฟาร์มและปริมาณของ
ไบโอดีเซลที่สามารถผลิต จับและบีบอัด

10 MPa ของก๊าซ CO2 จากการใช้ monoethylamine ( กฟน. )
ได้รับเลือก การใช้พลังงานในกระบวนการนี้ถือว่า
เป็น 0.2 kWh / กก. CO2 ตามประมาณการ สำหรับกระบวนการที่คล้ายกัน
กับ CO2 ร้อยละ 13 ในก๊าซไอเสีย ( เดวิด , 2000 )การใช้พลังงาน
สำหรับการขนส่งของการบีบอัด CO2 กับบ่อมีค่า
ไม่คิด แต่คาดว่าจะส่งผลเพียงเล็กน้อยเป็น $ 0.02 /
ตัน CO2 / km ( Rao , 2002 ) .
น้ำตาลมักจะมีขนาดใหญ่ผืนบ่อตื้นสำหรับ
บำบัดซึ่งอาจจะใช้ได้เพื่อปลูกสาหร่าย นอกจากนี้ ความต้องการใช้พลังงานค่อนข้างต่ำ

บ่อเปรียบเทียบเพื่อ PBR ทำให้บ่อวิธีการทางเลือกสำหรับระบบการเพาะปลูก ใน
ระบบ ครอบคลุม ร่องน้ำ บ่อที่ใช้ในการลดการสูญเสียน้ำผ่านการระเหย
( 530 ฮาสาหร่ายฟาร์มอาจสูญเสีย
เท่าที่ 20 ล้านลิตร / วัน น้ำเปิดบ่อตาม
กระทะเฉลี่ยอัตราการระเหยในหลุยเซียน่า ) , และความไวต่ำ
กับสภาพแวดล้อมและสิ่งปนเปื้อน เป็นสันนิษฐานว่า
บัญชีพื้นที่บ่อ 85% ของพื้นที่ฟาร์ม ส่วนใหญ่ของ
เก็บเกี่ยวสระน้ำ ( 97% ) ใช้ในระบบ เกิดการหมุน
ผสมพลังงานเป็นสัดส่วนในอัตรา 0.1 kWh / กิโลกรัมน้ำหนักแห้งสาหร่าย
( บรูน et al . , 2009 ) ใช้ 1.5 เมตรลึกคาร์บอเนชั่นบ่อที่มีประสิทธิภาพของการใช้ CO2
โดยรวมกว่า 90% ได้รับรายงาน
( benemann , 1996 ) และมันก็สันนิษฐานว่าน่าจะเป็น
บ่อพร้อมกับเช่นบ่อ . พื้นฐานการใช้ประสิทธิภาพของ CO2
80% ถูกใช้ในรุ่นนี้เป็นวิธีการอนุรักษ์ แม้ว่าในทางทฤษฎี การใช้
CO2 สามารถใกล้ 100% กับบ่อปกคลุม
.
ความต้องการพลังงานสำหรับการสูบน้ำและชีวมวลแห้ง
คำนวณตามอัตราการไหลของความร้อนแฝงของการกลายเป็นไอและกระบวนการที่อธิบายไว้ในประมาณการ
ความร้อน
ส่วนด้านล่างนี้เครื่องสูบน้ำพลังงานประมาณความต้องการใช้
อัตราการไหลรวม 12 หัว และปั๊มประสิทธิภาพ 60%
dewatering ดำเนินการใน 3 ขั้นตอนสำหรับทั้งสองสถานการณ์ .
แรงโน้มถ่วงการจ่ายเงินเป็นขั้นตอนแรกของความเข้มข้นของชีวมวลเพื่อนำ
วัฒนธรรมของความหนาแน่นจาก 0.1% 0.5% DS ในสถานการณ์ที่ 1 กระบวนการใช้
หลังจากแรงโน้มถ่วงจ่ายเงินเพื่อให้บรรลุ 6 % DS , ตามด้วย 3
เพื่อให้บรรลุ 30% DS ( shelef et al . , 1984 ) สำหรับสถานการณ์ที่ 2 รวมตะกอน /
ชี้แจงหลังการใช้แรงโน้มถ่วงเพื่อเพิ่มความเข้มข้น
2 % DS , ตามด้วยเข็มขัดกดเพื่อให้บรรลุ 20% DS พลังงาน
ต้องใช้เข็มขัดกดว่าเป็น 0.5 กิโลวัตต์ / m3
ของสาหร่ายแป้งแปรรูป ( shelef et al . , 1984 ) และ 0.05 kWh / m3 สำหรับ
ชี้แจง DAF และการบริโภคพลังงานดังนี้คือ
คิดที่ 0.07 และ 5 กิโลวัตต์ / m3 ตามลำดับ ( พายุและประมวลผล
แป้งฝุ่น , 2011 ; shelef et al . , 1984 ) .
แห้งชีวมวลสาหร่ายจาก 20% ถึง 90% DS สามารถบัญชีสำหรับ
60% หรือมากกว่าการใช้พลังงานในกระบวนการ ( cooney et al . ,
2011 ) มันชี้ให้เห็นว่า เครื่องเป่าความร้อนปกติอาจ
ต้อง 160 , ความร้อนแฝงของการระเหย ( Xu et al . , 2011 ) แต่ประสิทธิภาพ
ข้อมูลที่เผยแพร่โดยเฉพาะขนาดสาหร่าย ขาดแคลน
แบบประเมินพลังงานที่ต้องใช้ในการอบแห้งขั้นตอนตาม
บนความร้อนแฝงของการกลายเป็นไอ อัตราการกำจัดน้ำและความร้อน
โอนประสิทธิภาพ 60 % ( เช่นเดียวกับผลของความร้อน กระบวนการ
) โดยทั่วไปแล้ว ประสิทธิภาพของอุปกรณ์อุตสาหกรรม
ยังไม่ได้รับการพิจารณาในแบบประเมิน ซึ่งอาจประมาท
ความต้องการพลังงานสำหรับการระเหยของเวที
น้ํามันกด ถูกเลือกเป็นวิธีการในการสกัดน้ำมันจากสาหร่ายแห้ง
. วิธีนี้สามารถลบ 70 - 75 % ของน้ำมัน ( demirbas
, 2010 ) , ต้องใช้เพียง 0.05 kWh / กิโลกรัมของชีวมวลตามข้อกําหนดอุปกรณ์
, และหลีกเลี่ยงการใช้สารเคมี สารละลาย ตามเนื้อผ้า
กดของพืชเมล็ดน้ำมันต้องใช้ชีวมวลที่มีความชื้นประมาณ 10% โดยน้ำหนัก ( FAO
,1992 ) มันถูกสันนิษฐานว่ากดผลิต
น้ำมันคุณภาพเพียงพอโดยไม่ต้องมีการปรับแต่งเพิ่มเติม