It’s early morning and your alarm c

It’s early morning and your alarm clock is going. Each beep sends lighting strikes of pain through your head. You try to open your eyes but the rays of light penetrating your pupil amplify the pain even more. You must take slow steps as you stumble out of bed to find the Advil as you could throw up at any minute. You aren’t sure if you will be able to stomach any breakfast.

It doesn’t matter whether you are working or planned on sitting at home all day, it’s going to be an awful day. You think back to how much fun you had last night. You tell yourself it was worth it. But at the same time you’d give anything to feel normal again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นตอนเช้าและนาฬิกาปลุกของคุณจะ เสียงเตือนแต่ละนัดส่งแสงของอาการปวดหัวของคุณผ่าน คุณพยายามที่จะเปิดตาของคุณ แต่รังสีของแสงที่เจาะรูม่านตาขยายความเจ็บปวดของคุณมากยิ่งขึ้น คุณต้องใช้ขั้นตอนที่ช้าเป็นคุณสะดุดออกจากเตียงเพื่อหาแอ๊ดในขณะที่คุณสามารถโยนขึ้นในนาทีใด ๆ คุณยังไม่แน่ใจว่าถ้าคุณจะสามารถที่จะท้องเช้าใด ๆ . มันไม่สำคัญว่าคุณทำงานหรือวางแผนในการนั่งอยู่ที่บ้านทุกวันก็จะเป็นวันอันยิ่งใหญ่ คุณคิดว่ากลับไปว่าสนุกมากที่คุณมีคืนที่ผ่านมา คุณบอกตัวเองมันก็คุ้มค่า แต่ในขณะเดียวกันคุณจะให้อะไรที่จะรู้สึกปกติอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันตอนเช้าและนาฬิกาปลุกของคุณจะ แต่ละสัญญาณส่งแสงนัดของความเจ็บปวดผ่านหัวของคุณ เธอพยายามลืมตาขึ้นแต่แสงผ่านรูม่านตาของคุณขยายความเจ็บปวดมากขึ้น คุณต้องใช้ขั้นตอนที่ช้าลงเมื่อคุณสะดุดลงจากเตียงไปหายาแก้ปวดหรอกเท่าที่คุณสามารถโยนขึ้นทุกนาที คุณไม่แน่ใจว่าถ้าคุณสามารถท้องเช้าเลย

มันไม่สำคัญว่าคุณกำลังทำงานหรือวางแผน นั่งอยู่บ้านทั้งวัน มันต้องเป็นวันที่แย่มาก . คุณคิดว่ากลับไปเท่าใดสนุกที่คุณเมื่อคืน คุณบอกกับตัวเองว่ามันคุ้มค่ามัน แต่ในเวลาเดียวกันคุณจะมอบสิ่งใดให้รู้สึกปกติอีกครั้ง