Always victorious, the light in thi

Always victorious, the light in this world
Lightens the jittery eyes.The pouch you gave to that kid
Is beautiful as white sands, I remember.We are all terrified; we are all scared
For our outfits cover our bodies, we laugh at each other
Everyone should be frank; no one needs pomposity
Let's get rid of this hopeless status quo…
Imploring weariness and frustration, I've considered this again and again
But in the end I choose to sing for the arrangement of words in sentences.Wanting to see the rusty iron jump rope handles left in the dark park
Yet the tears that should be gone forever blocked the eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนะเสมอ ไฟในโลกนี้เพิ่มความกระจ่างตาภาพกระตุก กระเป๋าคุณให้เด็กที่มีความสวยงามเป็นหาดทรายขาว ฉันจำ เราเป็นคนกลัวทั้งหมด เรามีทั้งกลัวสำหรับชุดของเราครอบคลุมร่างกายของเรา เราหัวเราะกันทุกคนควรแฟรงค์ ไม่ต้อง pomposityลองกำจัดสภาพนี้ตา...ภาย imploring และแห้ว ฉันได้รับการพิจารณานี้ครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ในสุด ผมเลือกร้องในการจัดเรียงคำในประโยค อยากดูจับกระโดดเชือกสนิมเหล็กที่ทิ้งในมืดแต่ น้ำตาที่ควรจะหายไปตลอดถูตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชัยชนะเสมอแสงในโลกนี้สว่างกระเป๋ากระวนกระวายใจ eyes.The คุณให้กับเด็กที่มีความสวยงามเป็นหาดทรายสีขาวผมremember.We ทุกคนกลัว; เรามีความกลัวทั้งหมดสำหรับชุดของเราครอบคลุมร่างกายของเราเราหัวเราะกันทุกคนควรจะตรงไปตรง; ไม่มีใครต้องการความหรูหราLet 's กำจัดสภาพที่สิ้นหวังนี้ ... เรียกร้องความเหนื่อยล้าและความยุ่งยากที่ผมเคยคิดว่าเรื่องนี้อีกครั้งและอีกครั้งแต่ในที่สุดฉันเลือกที่จะร้องเพลงให้การจัดเรียงของคำใน sentences.Wanting ที่จะเห็นการกระโดดเชือกเหล็กสนิม จับที่เหลืออยู่ในสวนสาธารณะที่มืดแต่น้ำตาที่ควรจะถูกปิดกั้นไปตลอดกาลตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชัยชนะเสมอ แสงในโลกนี้
lightens ตาไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย กระเป๋าคุณให้เด็ก
สวยหาดทรายขาว ผมจำได้ เราก็กลัว เรากลัว
สำหรับชุดของเราครอบคลุมร่างกายของเรา เราหัวเราะกัน
ทุกคนควรจะพูดตรงๆ ไม่มีใครต้องการวางมาด
กำจัดนี้สิ้นหวัง สถานภาพ . . . . . . .
กุลธิดาเหนื่อยล้าและเสียงผมถือว่านี้อีกครั้งและอีกครั้ง
แต่ในที่สุดผมเลือกที่จะร้องเพลงสำหรับการจัดเรียงของคำ ประโยค ที่อยากจะเห็นสนิมเหล็กเชือกกระโดดจับซ้ายในที่มืดปาร์ค
แต่น้ำตาที่ควรจะหายไปตลอดกาลถูกปิดตา