An orchard prune residue biochar si

An orchard prune residue biochar significantly increased
As concentrations in pore water (500–2 000
g L−1), whilst root and shoot As concentrations of
tomato (Solanum lycopersicum L.) plantlets were significantly
reduced compared to the control without
biochar (Beesley et al., 2013), and toxicity-transfer risk
was negligible (< 3 g kg−1). However, Gregory et al.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกษตรกรสารพรุนออร์ชาร์ดที่สูงขึ้นอย่างมากเป็นความเข้มข้นในน้ำรูขุมขน (500 – 2 000แดง L−1 ในขณะที่ราก และยิงเป็นความเข้มข้นของplantlets มะเขือ (Solanum lycopersicum L.) ถูกมากลดลงเมื่อเทียบกับตัวควบคุมโดยไม่ต้องเกษตรกร (Beesley et al. 2013), และโอนความเป็นพิษแก้ไขเล็กน้อย (< 3 g kg−1) อย่างไรก็ตาม เกรกอรี et al

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวนผลไม้ลูกพรุนตกค้าง biochar เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
ในฐานะที่เป็นความเข้มข้นในน้ำรูขุมขน (500-2 000
? L-1 กรัม) ในขณะที่รากและยิงในขณะที่ความเข้มข้นของ
มะเขือเทศ (Solanum lycopersicum L. ) ต้นกล้าอย่างมีนัยสำคัญ
ลดลงเมื่อเทียบกับการควบคุมโดยไม่ต้อง
biochar (บีส et al., 2013) และความเสี่ยงเป็นพิษถ่ายโอน
ได้เล็กน้อย (<3 กรัมต่อกิโลกรัม-1) แต่เกรกอรีเอตอัล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวนผลไม้พรุนไบโอชาร์มีผลตกค้างในขณะที่ความเข้มข้นในน้ำรูพรุน ( 500 - 2 , 000G L − 1 ) ในขณะที่รากและยอดที่ความเข้มข้นของมะเขือเทศ ( ไม่สามารถจะยอมรับได้ lycopersicum L . ) ต้นเป็นอย่างมากลดลงเมื่อเทียบกับการควบคุมโดยไบโอชาร์ ( บิสลีย์ et al . , 2013 ) และความเป็นพิษการโอนความเสี่ยงสำคัญ ( < กก 3 G − 1 ) อย่างไรก็ตาม , Gregory et al .