The studyAimsThe aims of this study

The study
Aims
The aims of this study were two-fold: to evaluate the effects
of behaviour modification on anthropometric indices and to
explore if behaviour modification could improve eating
behaviour in adolescents.
Design
A quasi-experimental design was adopted.
Participants
The participants were randomly selected and assigned to
two groups. The groups comprised 30 obese adolescents
aged from 11–15 years who participated in a 6-month
intervention program. The sample size calculation for this
study was based on previously reported intervention
changes in weight and body mass index (BMI) in children.
These suggested that at least 14 in each group would allow
detection of statistically significant differences with an
effect size of 0Æ80 (Breat et al. 2004). The participants
had BMI greater than the 95th percentile related to
standards for age and gender (Wong & Whaley 2007).
The exclusion criteria were pre-existing disease or an
organic cause for obesity and receiving any medication that
might interfere with the study. All participants were
examined by a Registered Paediatric Nurse to exclude
these factors.
Intervention
Four-hour structured sessions for the experimental group
were held weekly for 16 weeks in small groups. Each
session involved 2 hours of behaviour modification or
dietary instruction and 2 hours of yoga therapy. The first
appointment, which lasted 2 hours, was held with the
adolescents and their parents, and was aimed at familiarizing
them with the components of the program, understanding
motivation for weight loss and trying to encourage
the family to support the adolescents. The program covered
standard behavioural strategies such as self-assessments and
monitoring food (reducing total energy and fat intake,
increasing fruit and vegetable consumption and making
healthy beverage and snack choices); additional measures
taught were stimulus control, cognitive restructuring,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษามีจุดมุ่งหมายจุดมุ่งหมายของการศึกษานี้ได้ทวี: การประเมินผลการแก้ไขพฤติกรรม anthropometric หุ้น และการสำรวจหากปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสามารถปรับปรุงการรับประทานอาหารพฤติกรรมในวัยรุ่นการออกแบบการออกแบบการทดลองเสมือนถูกนำมาใช้ผู้เข้าร่วมผู้เข้าร่วมการสุ่มเลือก และกำหนดกลุ่มที่สอง ประกอบด้วยกลุ่มวัยรุ่นที่อ้วน 30อายุ 11 – 15 ปีที่เข้าร่วมในเดือน 6โปรแกรมแทรกแซง การคำนวณขนาดตัวอย่างนี้ศึกษาตามรายงานก่อนหน้านี้การแทรกแซงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายและน้ำหนักดัชนีมวล (BMI) ในเด็กเหล่านี้แนะนำว่า 14 น้อยในแต่ละกลุ่มจะช่วยให้การตรวจจับความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับการผลขนาดของ 0Æ80 (Breat et al. 2004) ผู้เข้าร่วมมี BMI มากกว่าแกะสลัก 95th ที่เกี่ยวข้องกับมาตรฐานสำหรับอายุและเพศ (วงศ์และ Whaley 2007)เงื่อนไขการยกเว้นเป็นโรคที่มีอยู่ก่อนหรือสาเหตุโรคอ้วนและการรับยาใด ๆ อินทรีย์ที่อาจรบกวนการศึกษา มีผู้เข้าร่วมทั้งหมดโดยการลงทะเบียนโรคพยาบาลเพื่อแยกการตรวจสอบปัจจัยเหล่านี้แทรกแซงสี่ชั่วโมงโครงสร้างเซสชันสำหรับกลุ่มทดลองได้จัดสัปดาห์ 16 สัปดาห์ในกลุ่มเล็ก ๆ แต่ละเซสชันร่วม 2 ชั่วโมงของการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม หรือสั่งอาหารแล้ว 2 ชั่วโมงของการรักษาด้วยโยคะ ครั้งแรกจัดนัดหมาย ซึ่งกินเวลา 2 ชั่วโมง มีการวัยรุ่นและพ่อแม่ของพวกเขา และมุ่งร่วมมือพวกเขา มีส่วนประกอบของโปรแกรม ความเข้าใจแรงจูงใจสำหรับการลดน้ำหนักและพยายามส่งเสริมให้ครอบครัวสนับสนุนวัยรุ่น โปรแกรมที่ครอบคลุมมาตรฐานพฤติกรรมกลยุทธ์เช่นการประเมินตนเอง และตรวจสอบอาหาร (ลดพลังงานรวมและปริมาณการบริโภคไขมันเพิ่มการบริโภคผักและผลไม้ และการทำเพื่อสุขภาพเครื่องดื่มและขนมขบเคี้ยวทางเลือก); มาตรการเพิ่มเติมสอนได้กระตุ้นควบคุม ปรับปรุงโครงสร้างองค์ความรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษามีวัตถุประสงค์จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้มีสองเท่า: การที่จะประเมินผลกระทบของการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในดัชนีสัดส่วนของร่างกายและเพื่อสำรวจถ้าปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสามารถปรับปรุงการรับประทานอาหาร. พฤติกรรมในวัยรุ่นออกแบบการออกแบบกึ่งทดลองถูกนำมาใช้. ผู้เข้าร่วมกิจกรรมผู้เข้าร่วมประชุมเป็นแบบสุ่มเลือกและได้รับมอบหมายให้ทั้งสองกลุ่ม กลุ่มประกอบด้วย 30 โรคอ้วนวัยรุ่นอายุ11-15 ปีที่เข้าร่วมใน 6 เดือนโปรแกรมการแทรกแซง การคำนวณขนาดของกลุ่มตัวอย่างในการนี้การศึกษาได้ขึ้นอยู่กับการแทรกแซงการรายงานก่อนหน้านี้การเปลี่ยนแปลงในน้ำหนักและดัชนีมวลกาย(BMI) ในเด็ก. เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าอย่างน้อย 14 ในแต่ละกลุ่มจะช่วยให้การตรวจสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่มีขนาดผลของ0Æ80 (breat et al. 2004) ผู้เข้าร่วมมีค่าดัชนีมวลกายมากกว่าร้อยละ 95 ที่เกี่ยวข้องกับมาตรฐานอายุและเพศ(วงศ์และวอลเลย์ 2007). เกณฑ์การยกเว้นเป็นโรคที่มีอยู่ก่อนหรือสาเหตุอินทรีย์สำหรับโรคอ้วนและการได้รับยาที่ใด ๆ ที่อาจรบกวนกับการศึกษา ผู้เข้าร่วมทั้งหมดได้รับการตรวจสอบโดยพยาบาลกุมารที่ลงทะเบียนจะไม่รวมปัจจัยเหล่านี้. แทรกแซงการประชุมสี่ชั่วโมงที่มีโครงสร้างสำหรับกลุ่มทดลองที่ถูกจัดขึ้นทุกสัปดาห์เป็นเวลา16 สัปดาห์ในกลุ่มเล็ก ๆ แต่ละเซสชั่นที่เกี่ยวข้องกับ 2 ชั่วโมงของการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหรือการเรียนการสอนและการบริโภคอาหาร2 ชั่วโมงของการรักษาด้วยโยคะ ครั้งแรกที่ได้รับการแต่งตั้งซึ่งกินเวลา 2 ชั่วโมงที่จัดขึ้นกับวัยรุ่นและผู้ปกครองของพวกเขาและมุ่งเป้าไปที่คุ้นเคยพวกเขาที่มีส่วนประกอบของโปรแกรมที่เข้าใจแรงจูงใจในการลดน้ำหนักและพยายามที่จะส่งเสริมให้คนในครอบครัวที่จะสนับสนุนวัยรุ่น โปรแกรมที่ครอบคลุมกลยุทธ์พฤติกรรมมาตรฐานเช่นการประเมินตนเองและการตรวจสอบอาหาร(ลดพลังงานและการบริโภคไขมันที่เพิ่มขึ้นและการบริโภคผลไม้ผักและการทำเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพและเลือกอาหารว่าง); มาตรการเพิ่มเติมการเรียนการสอนมีการควบคุมการกระตุ้นการปรับโครงสร้างทางปัญญา