It is 6 am on a hot day in July and

It is 6 am on a hot day in July and I’ve already showered and eaten breakfast. I know that my classmates are all sleeping in and enjoying their summer break, but I don’t envy them; I’m excited to start my day interning with a local newspaper doing investigative journalism. I work a typical 8-5 day during my summer vacation and despite the early mornings, nothing has made me happier. Although it wasn't clear to me then, looking back on my high school experiences and everything that led to me to this internship, I believe this path began with a particularly savvy teacher and a little book she gave me to read outside of class.
I was taking a composition class, and we were learning how to write persuasive essays. Up until that point, I had had average grades, but I was always a good writer and my teacher immediately recognized this. The first paper I wrote for the class was about my experience going to an Indian reservation located near my uncle's ranch in southwest Colorado. I wrote of the severe poverty experienced by the people on the reservation, and the lack of access to voting booths during the most recent election. After reading this short story, my teacher approached me and asked about my future plans. No one had ever asked me this, and I wasn't sure how to answer. I said I liked writing and I liked thinking about people who are different from myself. She gave me a book and told me that if I had time to read it, she thought it would be something I would enjoy. I was actually quite surprised that a high school teacher was giving me a book titled Lies My Teacher Told Me. It had never occurred to me that teachers would lie to students. The title intrigued me so much that on Friday night I found myself staying up almost all night reading, instead of going out with friends.

In short, the book discusses several instances in which typical American history classes do not tell the whole story. For example, the author addresses the way that American history classes do not usually address about the Vietnam War, even though it happened only a short time ago. This made me realize that we hadn't discussed the Vietnam War in my own history class! The book taught me that, like my story of the Indian reservation, there are always more stories beyond what we see on the surface and what we’re taught in school. I was inspired to continue to tell these stories and to make that my career.

For my next article for the class, I wrote about the practice of my own high school suspending students, sometimes indefinitely, for seemingly minor offenses such as tardiness and smoking. I found that the number of suspensions had increased by 200% at my school in just three years, and also discovered that students who are suspended after only one offense often drop out and some later end up in prison. The article caused quite a stir. The administration of my school dismissed it, but it caught the attention of my local newspaper. A local journalist worked with me to publish an updated and more thoroughly researched version of my article in the local newspaper. The article forced the school board to revisit their “zero tolerance” policy as well as reinstate some indefinitely suspended students. I won no favors with the administration and it was a difficult time for me, but it was also thrilling to see how one article can have such a direct effect on people’s lives. It reaffirmed my commitment to a career in journalism.

This is why I’m applying for this scholarship. Your organization has been providing young aspiring journalists with funds to further their skills and work to uncover the untold stories in our communities that need to be reported. I share your organization’s vision of working towards a more just and equitable world by uncovering stories of abuse of power. I have already demonstrated this commitment through my writing in high school and I look forward to pursuing a BA in this field at the University of Michigan Ann Arbor. With your help, I will hone my natural instincts and inherent writing skills. I will become a better and more persuasive writer and I will learn the ethics of professional journalism.

I sincerely appreciate the committee’s time in evaluating my application and giving me the opportunity to tell my story. I look forward to hearing from you soon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถึง 6 น.ในวันร้อนในเดือนกรกฎาคม และผมได้แล้วนี้ และรับประทานอาหารเช้า รู้ว่า เพื่อนร่วมชั้นของฉันกำลังนอนหลับในและเพลิดเพลินกับการหยุดพักร้อนของพวกเขาทั้งหมด แต่ไม่อิจฉาพวกเขา ฉันตื่นเต้นเพื่อเริ่มต้นการฝึกงานของฉันวัน มีหนังสือทำวารสารศาสตร์อื่น ๆ ทำงานทั่วไป 8-5 วันในระหว่างวันหยุดฤดูร้อนของฉัน และแม้จะเปลือย ไม่ได้ทำให้ฉันมีความสุข ถึงแม้ว่ามันไม่ได้ล้างให้ฉันแล้ว มองกลับประสบการณ์มัธยมและทุกอย่างที่นำผมไปฝึกงานนี้ ผมเชื่อว่า เส้นทางนี้เริ่มต้น ด้วยการเข้าใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งครูและสมุดเล็ก ๆ ที่เธอให้ฉันอ่านนอกห้องเรียนผมได้เรียนเป็นองค์ประกอบ และเราได้เรียนรู้วิธีการเขียนเรียงความ persuasive จนถึงจุดนั้น ผมเคยมีเกรดเฉลี่ย แต่ผมเสมอผู้เขียนดี และครูของฉันทันทีรู้จักนี้ กระดาษแรกที่ผมเขียนสำหรับคลาสเกี่ยวกับประสบการณ์ที่ไปจองที่อินเดียอยู่ใกล้ไร่ของลุงของฉันในโคโลราโดตะวันตกเฉียงใต้ได้ ผมเขียนความยากจนอย่างรุนแรง โดยคนประสบการณ์การจอง และไม่สามารถเข้าไปบูธการออกเสียงลงคะแนนในการเลือกตั้งล่าสุด หลังจากอ่านเรื่องนี้ ครูของฉันเวลาฉัน และถามเกี่ยวกับแผนการในอนาคตของฉัน ไม่เคยถามฉันนี้ และไม่ค่อยแน่ใจว่าวิธีการตอบ ฉันกล่าวว่า ฉันชอบเขียน และเสียดายความคิดเกี่ยวกับคนที่แตกต่างจากตัวเอง เธอให้ฉันหนังสือ และบอกว่า ถ้าผมมีเวลาในการอ่าน เธอคิดว่า มันจะเป็นสิ่งที่ผมจะสนุกกับการ ผมจริงค่อนข้างประหลาดใจว่า ครูมัธยมได้ให้ฉันหนังสือชื่อ Me. Told ครูของฉันอยู่ มันได้เคยเกิดขึ้นกับฉันว่า ครูจะนอนให้นักเรียน ชื่อประหลาดใจมากว่า ในคืนวันศุกร์ พบเองอยู่ค่าคืนอ่านเกือบทั้งหมด แทนที่ออกไปกับเพื่อนฉันในระยะสั้น หนังสือกล่าวถึงหลายกรณีที่เรียนประวัติศาสตร์อเมริกันทั่วไปไม่บอกเรื่องราวทั้งหมด ตัวอย่าง ผู้เขียนอยู่ตามที่เรียนประวัติศาสตร์อเมริกันไม่ปกติที่เกี่ยวกับสงครามเวียดนาม แม้ว่าจะเกิดขึ้นเพียงระยะเวลาอันสั้นผ่านมา นี้ทำให้ฉันตระหนักว่า เราไม่ได้กล่าวถึงสงครามเวียดนามในประวัติของฉันเอง หนังสือสอนฉันว่า เช่นเรื่องราวของจองอินเดีย มีเสมอเรื่องราวเพิ่มเติมนอกเหนือจากสิ่งที่เราเห็นบนพื้นผิวและสิ่งที่เรากำลังสอนในโรงเรียน ผมได้แรงบันดาลใจการบอกเรื่องราวเหล่านี้ และ เพื่อให้อาชีพของฉันที่สำหรับบทความของฉันถัดไปสำหรับคลาส ผมเขียนเกี่ยวกับการฝึกของโรงเรียนข้าพเจ้าระงับบางครั้งโดยไม่จำกัดเวลา นักเรียน สำหรับส่งภายรองดูเหมือนเชื่องและสูบบุหรี่ พบว่า จำนวนของบริการเพิ่มขึ้น 200% ที่โรงเรียนของฉันในเพียง 3 ปี และยัง พบว่า นักศึกษาที่ถูกระงับหลังจากกระทำความผิดเดียวมักจะปล่อยออก และบางท้ายในคุก บทความสาเหตุค่อนข้างคน การบริหารงานของโรงเรียนของฉันไล่มัน แต่มันจับความสนใจของหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของฉัน นักข่าวท้องถิ่นที่ทำงานกับการประกาศปรับปรุง และเพิ่มเติมเมือรุ่นของบทความของฉันในหนังสืออย่างละเอียด บทความบังคับให้คณะกรรมการโรงเรียนเพื่อมาทบทวนนโยบายของ "ศูนย์ยอมรับ" รวมทั้งนักเรียนบางคนที่เลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนดกลับ ข้าชนะแล้วไม่หอม ด้วยการจัดการ และเป็นเวลาที่ยากสำหรับฉัน แต่ก็ยังน่าตื่นเต้นเพื่อดูบทความวิธีหนึ่งได้ดังกล่าวเป็นผลโดยตรงในชีวิตของผู้คนได้ มันยืนยันความมุ่งมั่นของฉันมีอาชีพทางวารสารศาสตร์นี่คือเหตุผลที่ฉันใช้สำหรับทุนการศึกษานี้ องค์กรของคุณได้รับการให้หนุ่มธีมนักข่าวกับกองทุนการดำเนินการทักษะและการทำงานเพื่อเปิดเผยเรื่องราวแห่งในชุมชนของเราที่ต้องรายงาน ผมแบ่งปันวิสัยทัศน์ขององค์กรของคุณทำงานเพียงเพื่อมากขึ้นและโลกที่เป็นธรรม โดย uncovering เรื่องราวของอำนาจ ฉันแล้วได้แสดงความมุ่งมั่นนี้ถึงมัธยมเขียนของฉัน และฉันหวังว่าจะใฝ่หา BA ในฟิลด์นี้ที่มหาวิทยาลัยมิชิแกน Ann Arbor ด้วยความช่วยเหลือของคุณ ฉันจะเหลาธรรมชาติสัญชาตญาณและทักษะการเขียนโดยธรรมชาติของฉัน จะเขียนดีขึ้น และมากขึ้น persuasive และฉันจะได้เรียนรู้จริยธรรมของวิชาชีพวารสารศาสตร์ฉันขอแสดงความนับถือขอบคุณเวลาของคณะกรรมการประเมินแอพลิเคชันของฉัน และให้ฉันมีโอกาสที่จะบอกเรื่องราวของฉัน ฉันหวังจะได้ยินจากคุณเร็ว ๆ นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันคือ 6 โมงเช้าในวันร้อน ในเดือนกรกฎาคม และได้อาบน้ำ และทานข้าวเช้า ฉันรู้ว่าเพื่อนของฉันทั้งหมดนอนในและเพลิดเพลินกับฤดูร้อนของพวกเขา แต่ฉันก็ไม่อิจฉาเขา ผมรู้สึกตื่นเต้นที่จะเริ่มต้นวันของฉันฝึกงานกับหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ทำข่าวสืบสวน . ผมทำงานเป็นปกติ 8-5 วันปิดเทอม และ แม้ทุกเช้า ไม่มีอะไรที่ทำให้ฉันมีความสุขแม้ว่ามันไม่ได้ชัดเจนกับฉันแล้วมองย้อนกลับไปในประสบการณ์ของฉันที่โรงเรียน และทุกอย่าง ที่ทำให้ฉันต้องฝึกงานนี้ ผมเชื่อว่าเส้นทางนี้เริ่มต้นด้วยการเป็นครูโดยเฉพาะอย่างยิ่งชาญและหนังสือเล่มเล็ก ๆที่เธอให้ฉันอ่านนอกชั้นเรียน .
ผมกำลังเรียนการแต่งเพลง และเราเรียนรู้วิธีการเขียน เรียงความโน้มน้าวใจ . จนถึงจุดนั้น ผมได้เกรดเฉลี่ยแต่ฉันก็เป็นนักเขียนที่ดีและครูของฉันทันทีได้รับการยอมรับนี้ กระดาษแรกที่ผมเขียนในชั้นเรียนเกี่ยวกับประสบการณ์ของฉันจะไปอินเดียจองอยู่ใกล้ลุง Ranch ในตะวันตกเฉียงใต้โคโลราโด ผมเขียนจากประสบการณ์ที่รุนแรง ความยากจน โดยประชาชนในการจอง และการขาดการเข้าถึงคูหาลงคะแนนในการเลือกตั้งล่าสุดหลังจากอ่านเรื่องสั้นเรื่องนี้ อาจารย์ของฉันมาหาผมและถามเกี่ยวกับแผนการในอนาคตของฉัน ไม่มีใครถามฉัน และฉันก็ไม่แน่ใจว่าตอบ ฉันบอกว่าฉันชอบเขียนและชอบคิดเกี่ยวกับคนที่แตกต่างจากตัวเอง เธอให้หนังสือผมและบอกผมว่า ถ้าผมมีเวลาที่จะอ่านมัน เธอคิดว่ามันเป็นบางสิ่งที่ผมจะเพลิดเพลินกับผมค่อนข้างแปลกใจว่า ครูที่โรงเรียนก็ให้หนังสือเล่มหนึ่งชื่อโกหกครูของฉันบอก มันไม่เคยเกิดขึ้นกับผม ที่ครูจะโกหกให้กับนักเรียน ชื่อเรื่อง intrigued ฉันมาก เมื่อคืนวันศุกร์ ฉันพบตัวเอง อยู่มาเกือบทั้งคืน แทนที่จะไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ

ในสั้นหนังสือเล่มนี้กล่าวถึงหลายกรณีในที่เรียนประวัติศาสตร์อเมริกันทั่วไปไม่ได้บอกเรื่องราวทั้งหมด ตัวอย่างเช่นผู้เขียนที่อยู่ที่เรียนประวัติศาสตร์อเมริกันมักจะไม่ที่อยู่เกี่ยวกับสงครามเวียดนาม แม้มันจะเกิดขึ้นเพียงไม่นาน นี้ทำให้ฉันตระหนักดีว่าเราไม่ได้กล่าวถึงสงครามเวียดนามในชั้นเรียนประวัติศาสตร์ของตัวเอง หนังสือสอนฉันว่าชอบเรื่องราวของจองอินเดีย มีเสมอเรื่องราวเพิ่มเติมนอกเหนือจากสิ่งที่เราเห็นภายนอก และสิ่งที่เรากำลังสอนในโรงเรียน ฉันได้แรงบันดาลใจที่จะบอกเรื่องราวเหล่านี้และทำให้อาชีพของผม

สำหรับบทความต่อไปของฉันสำหรับเรียน ฉันเขียนเกี่ยวกับการปฏิบัติของโรงเรียนมัธยมของฉันเองการเรียนนักเรียน บางครั้งชัวสำหรับความผิดที่ดูเหมือนเล็กน้อยเช่นความล่าช้าและการสูบบุหรี่ ผมพบว่าจำนวนของสารแขวนลอยมีเพิ่มขึ้น 200% ที่โรงเรียนของฉันในเวลาเพียง 3 ปี และยังพบว่านักศึกษาที่ถูกระงับหลังจากเพียงหนึ่งความผิดมักจะปล่อยออกมา และบางหลังจบลงในคุก บทความค่อนข้างแกว่ง การบริหารงานของโรงเรียนฉันไล่มันแต่มันจับความสนใจของหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของฉัน นักข่าวท้องถิ่นทำงานร่วมกับฉันเผยแพร่การปรับปรุงและเพิ่มเติมอย่างละเอียดสนใจรุ่นของบทความในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น บทความบังคับคณะกรรมการโรงเรียนเพื่อทบทวน " ศูนย์ความอดทน " นโยบายตลอดจนคืนบางอย่างถูกคน ผมคงไม่มีบุญกับการบริหารและมันเป็นช่วงเวลาที่ยากสำหรับฉันแต่มันก็ยังน่าตื่นเต้นที่จะเห็นบทความหนึ่งสามารถมีผลโดยตรงกับชีวิตของคน มันยืนยันความมุ่งมั่นของฉันเพื่ออาชีพในวารสารศาสตร์ .

นี่คือเหตุผลที่ฉันใช้สำหรับทุนการศึกษานี้ องค์กรของคุณมีการให้ข่าวกับหนุ่มที่ต้องการเงินเพื่องานทักษะของพวกเขาและการค้นพบบอกเล่าเรื่องราวในชุมชนของเราที่ต้องรายงานฉันแบ่งปันวิสัยทัศน์ขององค์กรของคุณทำงานที่มีต่อโลกก็มากขึ้น และเป็นธรรมโดยการเปิดเผยเรื่องราวของการใช้อำนาจในทางที่ผิด ฉันได้แสดงให้เห็นความมุ่งมั่นผ่านการเขียนของฉันในโรงเรียนมัธยมและฉันมองไปข้างหน้าเพื่อติดตาม BA ในสาขานี้ที่มหาวิทยาลัยมิชิแกนแอนอาร์เบอร์ ด้วยความช่วยเหลือของคุณผมจะเหลา instincts ธรรมชาติของฉันและในการเขียนผมจะกลายเป็นดีขึ้นและการยอมรับมากกว่านักเขียน และผมจะเรียนรู้จริยธรรมของนักข่าวมืออาชีพ .

ขอขอบคุณคณะกรรมการประเมินเวลาในโปรแกรมของฉันและให้ฉันโอกาสที่จะบอกเรื่องราวของผม ฉันหวังว่าจะได้ยินจากคุณเร็ว ๆนี้