The concept of number and the proce

The concept of number and the process of counting developed so long before the time of recorded history that the manner of this development is largely conjectural. It is not difficult, though, to imagine how it probably came about. It seems fair to argue that mankind, even in most primitive times, had some number sense, at least to the extent of recognizing more and less when some objects were added to or taken from a small group, for studies have shown that some animals possess such a sense. With the gradual evolution of society, simple counting became imperative. A tribe had to know how many members it had and how many enemies, and a man found it necessary to know if his flock of sheep was decreasing in size. Probably the earliest way of keeping a count was by some simple tally method, employing the principle of one-to-one correspondence. In keeping a count on sheep, for example, one finger per sheep could be turned under. Counts could also be maintained by making collection of pebbles or sticks, by making scratches in the dirt or a stone, by cutting notches in a piece of wood, or by tying knots in a string. Then, perhaps later, an assortment of vocal sounds was developed as a word tally against the number of objects in small group. And still later, with the refinement of writing, an assortment of symbols was evolved to stand for these number. Such an imagined development is supported by reports of anthropologists in their studies of present-day primitive peoples.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดของจำนวนและกระบวนการของการพัฒนาเพื่อการนับนานก่อนที่ช่วงเวลาของการบันทึกประวัติศาสตร์ที่ลักษณะของการพัฒนานี้เป็นส่วนใหญ่คาดการณ์ ก็ไม่ยาก แต่ที่จะจินตนาการว่ามันอาจจะมาเกี่ยวกับ มันดูเหมือนว่างานที่จะเถียงว่ามนุษย์แม้ในเวลาดั้งเดิมส่วนใหญ่มีความรู้สึกบางจำนวนอย่างน้อยถึงขอบเขตของการรับรู้มากขึ้นและน้อยลงเมื่อวัตถุบางอย่างที่ถูกเพิ่มเข้าหรือนำมาจากกลุ่มเล็ก ๆ สำหรับการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าสัตว์บางชนิดมีความรู้สึกดังกล่าว กับค่อยๆวิวัฒนาการของสังคมนับง่ายกลายเป็นความจำเป็น ชนเผ่าต้องทราบจำนวนสมาชิกที่มีจำนวนมากและวิธีการที่ศัตรูและคนที่พบว่ามันจำเป็นที่จะทราบว่าฝูงแกะของแกะที่ถูกลดลงในขนาดน่าจะเป็นวิธีที่เก่าแก่ที่สุดของการรักษานับเป็นด้วยวิธีการนับบางอย่างง่ายที่ใช้หลักการของการอย่างใดอย่างหนึ่งต่อหนึ่งจดหมาย ในการรักษานับแกะเช่นหนึ่งนิ้วต่อแกะอาจจะกลายภายใต้ นับอาจจะได้รับการรักษาโดยการเก็บรวบรวมก้อนกรวดหรือไม้โดยการทำรอยขีดข่วนบนพื้นดินหรือหินโดยการตัดหยักในชิ้นส่วนของไม้หรือโดยการผูกปมในสตริง แล้วอาจจะต่อมาแบ่งประเภทของเสียงที่เปล่งออกมาได้รับการพัฒนาเท่าที่นับคำกับจำนวนของวัตถุในกลุ่มเล็ก ๆ และยังคงต่อมาด​​้วยการปรับแต่งของการเขียน, การแบ่งประเภทของสัญลักษณ์ที่ได้รับการพัฒนาที่จะยืนจำนวนเหล่านี้ เช่นการพัฒนาจินตนาการได้รับการสนับสนุนจากการรายงานของนักมานุษยวิทยาในการศึกษาของพวกเขาในปัจจุบันผู้คนดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดของหมายเลขและการนับพัฒนานาน ก่อนเวลาของประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่า ลักษณะของการพัฒนานี้เป็นส่วนใหญ่ conjectural ได้ไม่ยาก ว่า คิดว่ามันคงมา เหมือนธรรมเถียงว่ามนุษย์ แม้ในเวลาที่ดั้งเดิมที่สุด มีความรู้สึกบางหมายเลข น้อย การจดจำมากกว่า และน้อย กว่าเมื่อวัตถุบางอย่างเพิ่ม หรือมาจากกลุ่มเล็ก ๆ ศึกษาได้แสดงให้เห็นว่า สัตว์บางอย่างมีความรู้สึก ด้วยวิวัฒนาการของสังคมที่สมดุล อย่างนับเป็นความจำเป็น เผ่าที่ได้รู้ว่ามันมีสมาชิกจำนวนและจำนวนศัตรู และคนพบจำเป็นต้องรู้ถ้าฝูงแกะของเขาถูกลดขนาด คงแบบแรกสุดของจำนวนนับได้ โดยวิธีบางอย่างส้นสูง ใช้หลักการของการสื่อสารแบบหนึ่งต่อหนึ่ง ในการรักษานับบนแกะ เช่น นิ้วหนึ่งต่อแกะสามารถเปิดภายใต้การ นอกจากนี้ยังต้องรักษานับ โดยชุดของก้อนกรวดหรือแท่ง โดยทำรอยขีดข่วนในสกปรกหรือหิน โดยตัดแสงในตัวของไม้ หรือ โดยผูก knots ในสายอักขระ แล้ว ทีหลัง การจัดประเภทของเสียง vocal ได้รับการพัฒนาเป็นรวมคำกับจำนวนวัตถุในกลุ่มเล็ก ๆ และยังหลัง กับละเอียดลออของการเขียน การจัดประเภทของสัญลักษณ์ถูกพัฒนายืนหมายเลขเหล่านี้ เช่นการพัฒนาเรื่องสมมติที่ได้รับการสนับสนุน โดยรายงานของมานุษยในนักศึกษาเหตุการณ์ชนดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวความคิดของหมายเลขและกระบวนการของการนับได้พัฒนามานานมากก่อนที่เวลาของประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่าลักษณะของการพัฒนาแห่งนี้คือความฝันส่วนใหญ่ มันเป็นเรื่องยากที่จะไม่ว่าจะลองจินตนาการดูว่าจะเป็นไปได้ว่าจะมาถึง มันดูเหมือนจะดีจะให้เหตุผลว่ามนุษย์แม้จะอยู่ในช่วงเวลาที่มีความรู้สึกแบบดั้งเดิมจำนวนมากบางส่วนที่อย่างน้อยในกรณีของการยอมรับมากขึ้นและน้อยลงเมื่อมีวัตถุบางอย่างถูกเพิ่มลงในหรือนำออกจากกลุ่มขนาดเล็กสำหรับการศึกษาวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าสัตว์บางชนิดมีความรู้สึกที่ดังกล่าว. และด้วยการพัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไปของสังคมนับแบบเรียบง่ายกลายเป็นสิ่งจำเป็น ตระกูลที่ต้องรู้ว่าจะมีกี่คนสมาชิกที่มีอยู่และจำนวนศัตรูและชายคนหนึ่งพบว่าจำเป็นต้องรู้ว่าหากฝูงของเขาแกะลดน้อยลงและขนาดอาจเรียกได้ว่าเป็นวิธีที่เร็วที่สุดของการรักษาไว้ซึ่งนับว่าเป็นการนับคะแนนโดยใช้วิธีการง่ายๆใช้หลักการของการติดต่อทางจดหมายแบบหนึ่งต่อหนึ่ง ในการรักษาไว้ซึ่งจำนวนแพะตัวอย่างเช่นนิ้วต่อแกะจะหันมาตาม นับถอยหลังไม่ได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดีโดยการทำให้คอลเลคชั่นของกิ่งไม้หรือแบบก้อนกรวดโดยการทำให้รอยขีดข่วนในสิ่งสกปรกหรือหินโดยการตัดให้รอยบากในชิ้นที่ทำจากไม้นอกจากนั้นยังหรือโดยผูกในสตริงที่. บางทีก็อาจจะใน ภายหลัง ประเภท ต่างๆที่มีเสียงดังก็พัฒนาขึ้นมาเพื่อเป็นการนับคะแนนคำต่อจำนวนของวัตถุในกลุ่มขนาดเล็ก และยังมีการคัดกรองใน ภายหลัง ได้จากการเขียน ประเภท ต่างๆที่เป็นสัญลักษณ์ของวิวัฒนาการในการยืนสำหรับหมายเลขเหล่านี้ จินตนาการถึงการพัฒนาดังกล่าวจะได้รับการสนับสนุนโดยรายงานของทางด้านมานุษยวิทยาในการศึกษาของประชาชนแบบดั้งเดิมในปัจจุบันนี้