A FIRST TEXTBOOK FOR PUBLIC ADMINIS

A FIRST TEXTBOOK FOR PUBLIC ADMINISTRATION
While Woodrow Wilson provided the rationale for public administration to be an academic discipline and professional specialty, it remained for Leonard D. White (1891–1958) to most clearly articulate its preliminary objectives. A U.S. Civil Service commissioner from 1934 to 1937, White spent most of his career at the University of Chicago.42 In the preface to his pioneering 1926 book Introduction to the Study of Public Administration, the first text in the field, he noted four critical assumptions that formed the basis for the study of public administration: (1) administration is a unitary process that can be studied uniformly, at the federal, state, and local levels; (2) the basis for study is management, not law; (3) administration is still an art, but the ideal of transformance to a science is both feasible and worthwhile; and (4) the recognition that administration “has become, and will continue to be the heart of the problem of modern government.”43 Reprinted here is the preface and first chapter from White’s 1926 book, which, through four decades and four editions, became one of the most influential of public administration texts.44
White’s text was remarkable for its restraint in not taking a prescriptive cookbook approach to public administration. He recognized that public administration was above all a field of study that had to stay close to reality—the reality of its largely untrained practitioner base that still professed great belief in the art of administration. Even more interesting, his work avoided the potential pitfall of the politics- administration dichotomy. Defining public administration as emphasizing the managerial phase, he left unanswered “the question [of] to what extent the administration itself participates in formulating the purposes of the state”45 and avoided any controversy as to the precise nature of administrative action.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตำราแรกสำหรับการบริหารราชการในขณะที่ Woodrow Wilson ให้เหตุผลสำหรับการบริหารจัดการภาครัฐจะเป็นวินัยทางวิชาการและพิเศษมืออาชีพก็ยังคงเป็นลีโอนาร์ดีสีขาว (1891-1958) ส่วนใหญ่ได้อย่างชัดเจนเป็นปล้องวัตถุประสงค์เบื้องต้น
ข้าราชการข้าราชการพลเรือนสหรัฐ 1934-1937 ขาวใช้เวลาส่วนใหญ่ในอาชีพของเขาที่มหาวิทยาลัย Chicago.42 ในคำนำบทนำสำรวจของเขา 1926 หนังสือเพื่อการศึกษารัฐประศาสนศาสตร์, ข้อความแรกในสนามเขาตั้งข้อสังเกตสี่ที่สำคัญ สมมติฐานที่เป็นพื้นฐานสำหรับการศึกษาของการบริหารสาธารณะ (1) การบริหารจัดการเป็นกระบวนการที่รวมที่สามารถได้รับการศึกษาอย่างสม่ำเสมอที่รัฐบาลกลาง, รัฐและระดับท้องถิ่น (2) เป็นพื้นฐานสำหรับการศึกษาคือการจัดการไม่กฎหมาย (3) การบริหารงานยังคงเป็นศิลปะ แต่อุดมคติของ transformance ไปวิทยาศาสตร์เป็นทั้งความเป็นไปได้และคุ้มค่า; และ (4) การรับรู้ว่าการบริหาร "ได้กลายเป็นและจะยังคงเป็นหัวใจของปัญหาของรัฐบาลที่ทันสมัย." 43 พิมพ์ซ้ำนี่คือบทและบทแรกจากขาว 1926 หนังสือที่ผ่านสี่ทศวรรษที่ผ่านมาและสี่ฉบับ กลายเป็นหนึ่งในอิทธิพลมากที่สุดของการบริหารราชการ texts.44
ข้อความสีขาวเป็นที่น่าทึ่งสำหรับความยับยั้งชั่งใจในการไม่ได้รับวิธีการที่กำหนดตำราการบริหารจัดการภาครัฐ เขาจำได้ว่าการบริหารราชการอยู่เหนือทุกสนามของการศึกษาที่มีการอยู่ใกล้ชิดกับความเป็นจริงความเป็นจริงของผู้ประกอบการได้รับการฝึกฝนฐานส่วนใหญ่ที่ยังคงยอมรับความเชื่อที่ดีในงานศิลปะของการบริหาร แม้จะน่าสนใจมากขึ้นการทำงานของเขาหลีกเลี่ยงอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากการบริหารขั้ว politics- กำหนดบริหารราชการเป็นเน้นขั้นตอนการบริหารจัดการที่เขาทิ้งไว้ยังไม่ได้ตอบ "คำถาม [ของ] สิ่งที่ขอบเขตการบริหารงานของตัวเองมีส่วนร่วมในการกำหนดวัตถุประสงค์ของรัฐ" 45 และหลีกเลี่ยงความขัดแย้งใด ๆ ที่เป็นลักษณะของการดำเนินการที่ถูกต้องในการบริหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นตำราสำหรับการบริหารรัฐกิจ
ในขณะที่วูดโรว์วิลสันให้เหตุผลสำหรับการบริหารรัฐกิจเป็นวินัยทางวิชาการและวิชาชีพพิเศษ มันยังคงอยู่กับลีโอนาร์ด D . สีขาว ( 1891 – 1958 ) ชัดเจนที่สุดปล้องวัตถุประสงค์เบื้องต้นของ . ข้าราชการพลเรือนจาก 2477 ถึง 1937 สีขาวใช้เวลาส่วนใหญ่ในอาชีพของเขาที่มหาวิทยาลัยชิคาโกในคำนำหนังสือของเขาบุกเบิก 1926 เบื้องต้นการศึกษารัฐประศาสนศาสตร์ ข้อความแรกในสาขาที่เขาระบุไว้สี่ที่สำคัญสันนิษฐานว่ารูปแบบพื้นฐานสำหรับการศึกษารัฐประศาสนศาสตร์ ( 1 ) การบริหาร คือ กระบวนการการรวมที่สามารถเรียนอย่างสม่ำเสมอ ในรัฐของรัฐบาลกลางและท้องถิ่นระดับ ( 2 ) ข้อมูลพื้นฐานสำหรับการศึกษาการจัดการ ไม่ใช่กฎหมาย( 3 ) การบริหารงานยังคงเป็นศิลปะ แต่เหมาะ transformance เป็นวิทยาศาสตร์มีทั้งความเป็นไปได้และคุ้มค่า และ ( 4 ) การรับรู้ว่า ผู้บริหาร " ได้กลายเป็นและจะยังคงเป็นหัวใจของปัญหาของรัฐสมัยใหม่ " 43 พิมพ์นี่คือคำนำและบทแรกจากหนังสือ , สีขาว 1926 ซึ่งผ่านสี่ทศวรรษที่ผ่านมาและสี่รุ่น ,เป็นหนึ่งในผู้ที่มีอิทธิพลมากที่สุดของข้อความการบริหารรัฐกิจ . 44
ตัวอักษรสีขาวเป็นที่น่าทึ่งของความยับยั้งชั่งใจในการวิธีการทำอาหารกําหนดเพื่อการบริหารเขายอมรับว่า การบริหารคือเหนือเขตของการศึกษาที่ต้องอยู่กับความเป็นจริง ความเป็นจริงของกลุ่มผู้ประกอบการส่วนใหญ่ฐานที่ยังแสดงความเชื่อที่ดีในศิลปะของการบริหารงาน ที่น่าสนใจยิ่ง ผลงานของเขาหลีกเลี่ยงหลุมพรางของศักยภาพขั้วการเมือง - การบริหาร การกําหนดการบริหารรัฐกิจในฐานะที่เน้นขั้นตอนการจัดการเขาตอบ " คำถาม [ ของ ] สิ่งที่ขอบเขตการบริหารตัวเองมีส่วนร่วมในการกำหนดวัตถุประสงค์ของรัฐ " 45 และหลีกเลี่ยงข้อพิพาทใด ๆ เป็นลักษณะชัดเจน การกระทำของฝ่ายปกครอง .