TO TELL THE TRUTH *6“Who did this?”

TO TELL THE TRUTH *6

“Who did this?” asked my teacher. Thirty children tried to think about
not only what they had done, but also what our teacher may have found
out. “Who did this?” asked my teacher once more. She wasn’t really
asking, she was demanding an answer. She seldom became angry, but
she was this time. She held up a piece of broken glass and asked, “Who
broke this window?”


“Oh, oh,” I thought. I was the one who broke the window. I had not done it intentionally. It was caused by an errant throw of a baseball. I was working on my knuckleball. It needed more work. Why did it have to be me? It wasn’t really my fault. If I admitted guilt, I would be in a lot of trouble. How would I be able to pay for a big window like that? I didn’t even get an allowance. “My father is going to have a fit,” I thought. I didn’t want to raise my hand, but some force much stronger than I was pulled it skyward. I told the truth. “I did it.” I said no more. It was hard enough saying what I had.
100 Moral Stories 60 www.islamicoccasions.com


My teacher went to one of our library shelves and took down a book. She then began walking towards my desk. I had never seen my teacher to strike a student, but I feared she was going to start with me and she was going to use a book for the swatting.


“I know how you like birds,” she said as she stood looking down at my guilt-ridden face. “Here is that field guide about birds that you are constantly checking out. It is yours. It’s time we got a new one for the school anyway. The book is yours and you will not be punished as long as you remember that I am not rewarding you for your misdeed, I am rewarding you for your truthfulness.”

"Do not be like persons on whom advice has no effect; they require punishments to improve them. A sensible man acquires guidance through advice, while brutes and beasts always improve

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พูดความจริง * 6"ที่ทำอย่างนี้" ถามครูของฉัน เด็กสามสิบพยายามคิดไม่เพียงแต่สิ่งที่พวกเขาได้ทำ แต่ว่าครูของเราอาจได้พบออก "ที่ทำอย่างนี้" ถามครูของฉันอีกครั้ง เธอไม่ได้จริง ๆ ถาม เธอถูกเรียกร้องคำตอบ เธอแทบกลายเป็นโกรธ แต่เธอเวลานี้ เธอจัดค่ากระจกแตก และ ถาม "ที่ยากจนหน้าต่างนี้หรือไม่" "โอ้ โอ้, " คิด ผมเป็นผู้หนึ่งที่ยากจนหน้าต่าง ผมไม่ทำมันตั้งใจ เรื่องที่เกิดจากการโยนพเนจรของลูกเบสบอล ฉันทำงานใน knuckleball ของฉัน มันต้องทำงานเพิ่มเติม ทำไมไม่มีให้ฉันไหม มันไม่ได้จริง ๆ ความผิดของฉัน ถ้าฉันยอมรับผิด ฉันจะเป็นในมากปัญหา วิธีฉันสามารถจ่ายสำหรับหน้าต่างขนาดใหญ่เช่นนั้น นอกจากนี้ฉันยังไม่ได้เป็นเบี้ยเลี้ยง "พ่อจะได้พอดีคำ ฉันคิดว่า ไม่อยากจะยกมือของฉัน แต่บางแรงแกร่งกว่าถูกดึงการ skyward ฉันบอกความจริง "ค่ะก็" ผมพูดไม่ได้ ยากพอบอกว่า สิ่งที่ผม Www.islamicoccasions.com คุณธรรมเรื่องราว 60 100 ครูของฉันไปหนึ่งชั้นของไลบรารี และได้ลงหนังสือ เธอแล้วเริ่มเดินไปทางโต๊ะของฉัน ฉันไม่เคยเห็นของฉันให้ครูตีนักเรียน แต่กลัวเธอกำลังจะเริ่มต้นกับผม และเธอกำลังจะใช้หนังสือ swatting “I know how you like birds,” she said as she stood looking down at my guilt-ridden face. “Here is that field guide about birds that you are constantly checking out. It is yours. It’s time we got a new one for the school anyway. The book is yours and you will not be punished as long as you remember that I am not rewarding you for your misdeed, I am rewarding you for your truthfulness.”"Do not be like persons on whom advice has no effect; they require punishments to improve them. A sensible man acquires guidance through advice, while brutes and beasts always improve

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จะบอกความจริง * 6 "ใครทำอย่างนี้?" ถามครูของฉัน สามสิบเด็กพยายามที่จะคิดเกี่ยวกับการไม่เพียง แต่สิ่งที่พวกเขาเคยทำมา แต่ยังมีสิ่งที่ครูของเราอาจได้พบออก "ใครทำอย่างนี้?" ถามครูของฉันอีกครั้ง เธอไม่ได้จริงๆขอให้เธอได้รับการเรียกร้องคำตอบ เธอไม่ค่อยโกรธ แต่เธอเป็นเวลานี้ เธอจัดขึ้นชิ้นส่วนของกระจกแตกและถามว่า "ใครยากจนหน้าต่างนี้?" "โอ้" ฉันคิดว่า ผมเป็นคนหนึ่งที่ยากจนหน้าต่าง ผมไม่ได้ทำมันจงใจ มันก็เกิดจากการกระทำผิดของโยนเบสบอล ผมทำงานใน knuckleball ของฉัน มันจำเป็นต้องทำงานมากขึ้น ทำไมมันต้องเป็นฉัน? มันไม่ได้เป็นความผิดของฉันจริงๆ ถ้าฉันยอมรับความผิดผมจะมีปัญหามาก ฉันจะสามารถที่จะจ่ายสำหรับหน้าต่างขนาดใหญ่เช่นนั้น? ฉันไม่ได้รับการตั้งค่าเผื่อ "พ่อของฉันเป็นไปได้พอดี" ฉันคิดว่า ฉันไม่ต้องการที่จะยกระดับมือของฉัน แต่แรงบางมากดีกว่าผมก็ดึงมันชี้ฟ้า ผมบอกความจริง "ฉันไม่ได้." ผมพูดไม่มาก มันเป็นเรื่องยากพอพูดในสิ่งที่ผมมี. 100 เรื่องคุณธรรม 60 www.islamicoccasions.com ครูของฉันไปที่หนึ่งของชั้นวางห้องสมุดของเราและเอาลงหนังสือ จากนั้นเธอก็เริ่มเดินไปทางโต๊ะของฉัน ฉันไม่เคยเห็นครูของฉันที่จะตีนักเรียน แต่ผมกลัวว่าเธอจะเริ่มต้นกับฉันและเธอจะใช้หนังสือสำหรับ swatting ได้. "ฉันรู้ว่าคุณชอบนก" เธอกล่าวขณะที่เธอยืนมองลงมาที่ ใบหน้าของความรู้สึกผิดสลัดของฉัน "ที่นี่เป็นคู่มือเขตข้อมูลที่เกี่ยวกับนกที่คุณมีอย่างต่อเนื่องการตรวจสอบจาก มันเป็นของคุณ มันเป็นเวลาที่เราได้ใหม่สำหรับโรงเรียนอยู่แล้ว หนังสือเล่มนี้เป็นของคุณและคุณจะไม่ได้รับการลงโทษตราบเท่าที่คุณจำได้ว่าผมไม่ได้ให้รางวัลสำหรับการกระทำผิดของคุณฉันกำลังให้รางวัลสำหรับความจริงของคุณ "." อย่าเป็นเหมือนคนกับผู้ที่ให้คำแนะนำจะไม่มีผลที่พวกเขาจำเป็นต้องมีการลงโทษ เพื่อปรับปรุงให้พวกเขา. คนที่เหมาะสมได้รับการแนะนำโดยคำแนะนำในขณะที่สัตว์และสัตว์มักจะปรับปรุง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บอกตามตรง * 6

" ใครทำ ? " ถามคุณครู 30 เด็กพยายามคิด
ไม่เพียงแต่สิ่งที่พวกเขาทำ แต่สิ่งที่ครูอาจเจอ
. " นี่ใครทำ " ถามคุณครูอีกครั้ง ที่จริงเธอไม่ได้
ถาม เธอต้องการคำตอบ เธอไม่ค่อยโกรธ แต่
เธอในครั้งนี้ หล่อนหยิบเศษแก้วแตก และถามว่า " ใคร
พังหน้าต่างนี้ "


" โอ้ โอ้ ฉันคิด ผมก็เป็นคนหนึ่งที่แตกต่าง ผมไม่ทำมันหรอก มันก็เกิดจากการโยนถูกแบล็คลิสต์ของเบสบอล ฉันกำลังทำงานบน knuckleball ของฉัน มันต้องทำงานมากขึ้น ทำไมต้องเป็นผม ? มันไม่ได้เป็นความผิดของฉันจริงๆ ถ้าผมยอมรับความผิด ผมคงจะมีปัญหา ทำไมฉันต้องจ่ายสำหรับหน้าต่างบานใหญ่แบบนั้น ฉันไม่ได้รับเงิน" พ่อจะได้พอดี " ผมคิด ฉันไม่อยากยกมือ แต่เป็นพลังที่แข็งแกร่งมากกว่าที่ฉันดึงมันฟ้า . ฉันพูดความจริง " ฉัน . . " ฉันกล่าวว่าไม่มี มันยากมากที่จะพูดในสิ่งที่ผมมี
100 เรื่องคุณธรรม 60 www.islamicoccasions . com


ครูของฉันไปหนึ่งใน library ของเราและถ่ายรูปลงหนังสือ จากนั้นเธอก็เริ่มเดินมาทางโต๊ะผมผมไม่เคยเห็นครูตีนักเรียน แต่ผมกลัวว่าเธอจะเริ่มกับผม และ เธอจะใช้หนังสือสำหรับกำลังเป็นยิ่งกว่านั้น


" ผมรู้ว่าคุณชอบนก " เธอกล่าวขณะที่เธอยืนมองลงไปที่ผมรู้สึกผิดขึ้นหน้า " ที่นี่เป็นสนามคู่มือเกี่ยวกับนกที่คุณมีอย่างต่อเนื่องการตรวจสอบออก มันเป็นของคุณ ก็ถึงเวลาที่เราได้ใหม่ในโรงเรียนอยู่แล้วหนังสือเล่มนี้เป็นของคุณและคุณจะไม่ถูกลงโทษตราบเท่าที่คุณจำได้ว่าข้าไม่ได้ให้รางวัลคุณสำหรับการกระทำของคุณ ฉันจะให้รางวัลคุณสำหรับจริงของคุณ . "

" อย่าเป็นเหมือนผู้ที่แนะนําไม่มีผล พวกเขาต้องการที่จะปรับปรุงพวกเขา เป็นคนมีเหตุผลมีแนวทางแนะนำ ในขณะที่คนเหี้ยมโหดและสัตว์เสมอปรับปรุง