Sometime between 3500 BC and 2500 B

Sometime between 3500 BC and 2500 BC , the Indo-Europeans began to fan out across Europe and Asia, in search of new pastures and hunting grounds, and their languages developed - and diverged - in isolation. By around 1000 BC , the original Indo-European language had split into a dozen or more major language groups or families, the main groups being:

Hellenic
Italic
Indo-Iranian
Celtic
Germanic
Armenian
Balto-Slavic
Albanian
In addition, several more groups (including Anatolian, Tocharian, Phrygian, Thracian, Illyrian, etc) have since died out completely, and yet others may have existed which have not even left a trace.

These broad language groups in turn divided over time into scores of new languages, from Swedish to Portuguese to Hindi to Latin to Frisian. So, it is astounding but true that languages as diverse as Gaelic, Greek, Farsi and Sinhalese all ultimately derive from the same origin. The common ancestry of these diverse languages can sometimes be seen quite clearly in the existence of cognates (similar words in different languages), and the recognition of this common ancestry of Indo-European languages is usually attributed to the amateur linguist Sir William Jones in 1786. Examples are:

father in English, Vater in German, pater in Latin and Greek, fadir in Old Norse and pitr in ancient Vedic Sanskrit.
brother in English, broeder in Dutch, Bruder in German, braithair in Gaelic, br ðr in Old Norse and bhratar in Sanskrit.
three in English, tres in Latin, tris in Greek, drei in German, twee in Dutch, trí in Sanskrit.
is in English, est in Latin, esti in Greek, ist in Gothic, asti in Sanskrit.
me in English, mich or mir in German, mik or mis in Gothic, me in Latin, eme in Greek, mam in Sanskrit.
mouse in English, Maus in German, muis in Dutch, mus in Latin, mus in Sanskrit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วงระหว่าง พ.ศ. 2500 และ 3500 BC , อินโดชาวยุโรปเริ่มพัดออกไปทั่วยุโรป และเอเชีย ในการค้นหาของทุ่งหญ้าและทุ่งล่าสัตว์ และภาษาของพวกเขาพัฒนา - แยกออก - โดดเดี่ยว โดย BC ประมาณ 1000 , ต้นฉบับภาษาอินโดยุโรปมีแยกเป็นโหลหรือมากกว่ากลุ่มภาษาหลัก หรือ ครอบครัว กลุ่มหลักเป็น :กรีกตัวเอียงอินโด อิหร่านเซลติกดั้งเดิมอาร์เมเนียบัลโต้สลาฟแอลเบเนียนอกจากนี้ อีกหลายกลุ่ม ( รวมทั้ง anatolian อักษรโตชาเรียน Phrygian , , เทรเชี่ยน อิลลิเรีย ฯลฯ ) มีตั้งแต่ ตายหมด แต่คนอื่น ๆอาจมีอยู่ซึ่งไม่มีเหลือแม้แต่ร่องรอยเหล่านี้กว้างกลุ่มภาษาในการเปิดแบ่งช่วงเวลาเป็นคะแนนของภาษาใหม่จากสวีเดน ภาษาโปรตุเกสภาษาฮินดีกับภาษาละติน Frisian . ดังนั้น มันเป็นที่น่าอัศจรรย์ แต่เป็นจริงที่หลากหลายเช่นภาษาเกลิค , กรีก , Farsi และสิงหลทั้งหมดในที่สุดได้มาจากแหล่งเดียวกัน มีบรรพบุรุษร่วมกันของภาษาหลากหลายเหล่านี้บางครั้งสามารถเห็นได้ค่อนข้างชัดเจนในการมีเพื่อนแท้ ( คำที่คล้ายกันในภาษาที่แตกต่างกัน ) , และการรับรู้ของบรรพบุรุษนี้ทั่วไปของอินโดยุโรปภาษามักจะเกิดจากการสมัครเล่นหลายท่านวิลเลียมโจนส์ใน 1 . ตัวอย่าง :พ่อภาษาอังกฤษ , ฟาเตอร์ในเยอรมัน พ่อในภาษาละตินและภาษากรีก fadir ในนอร์สเก่าและ pitr โบราณในภาษาพระเวท .พี่ชายภาษาอังกฤษ broeder ในภาษาดัตช์ บรูเดอร์ ในเยอรมัน braithair ในภาษาเกลิค , BR ð R ในภาษานอร์สโบราณ และ bhratar ในภาษาสันสกฤตสามในภาษาอังกฤษ , Tres ในละตินจากกรีก ดราย ในเยอรมัน แอ๊บแบ๊วในดัตช์ , tr íในภาษาสันสกฤตเป็นภาษาอังกฤษและภาษาละติน เจ้าในภาษากรีก คือในแบบโกธิค , Asti ในภาษาสันสกฤตฉันเป็นภาษาอังกฤษ , เท็กซัสหรือเมียร์ในเยอรมัน มิ๊ก หรือ MIS ในโกธิค , ฉันในละตินในกรีก แหม่ม ในภาษาสันสกฤตเมาส์ในภาษาอังกฤษ เม้าส์ เม้าส์ ในเยอรมัน ในดัตช์ , มัสติน , มัส ในภาษาสันสกฤต