Davenport moved to New York City an

Davenport moved to New York City and set up a workshop close to Wall Street. He made Ransom Cook his business partner. Cook maintained control of Davenport's shop in New York while Davenport himself traveled frequently back to his workshop in Vermont. He built many new versions of his motor. He was even able to build an electric-powered piano. Davenport worked on ways to try to use the motor for weaving silk, grain harvest, lathe and milling lumber, bark milling, sugar grinding, plowing, and printing. In 1840 Thomas Davenport built a more powerful motor to run a printing press. He used his press to publish a work entitled The Electro-Magnet and Mechanics Intelligencer. Unfortunately he was not able to make the motor profitable. The quality of batteries available at the time was poor and they provided inconsistent power. The cost of batteries also made his invention hard to sell. The steam engine proved to be more practical for industrial uses. Davenport's motor was used later on by innovators like Edison to develop more advanced inventions. When ran backwards Davenport's motor generated power, and was one of the earliest DC dynamos.

In 1849 the US Senate committed a large sum of money to build an electromagnetically propelled train from Washington D.C. to Baltimore. The effort was run by Charles Grafton Page. Page himself had experimented with electricity and magnetism since the 1830's and proceeded to design the train. Davenport remarked why should they spend so much when he had already created the motor necessary. The experiment run by Page failed. The 21K pound train full of passengers did reach 19 miles per hour, but the insulation on the windings burned through and batteries were damaged. The locomotive had to return to Washington in a damaged state.

He visualized the future as being full of large electric motors working for man. He returned home to Vermont broke and decided to write a book about the role of the electric motor in the future. He never finished his book. Unfortunately Davenport died young and broke. His impact by his inventions, and his visions for the future make him a significant part of the history of electricity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดาเวนพอร์ทย้ายไปนิวยอร์ก และตั้งค่าซ่อมใกล้กับวอลล์สตรีท เขาทำอาหารกักหุ้นส่วนทางธุรกิจของเขา อาหารรักษาควบคุมร้านของดาเวนพอร์ทในนิวยอร์กในขณะที่ดาเวนพอร์ทตัวเองเดินทางบ่อยไปเวิร์คในรัฐเวอร์มอนต์ เขาสร้างมากรุ่นใหม่ของเขา เขาได้สร้างเป็นเปียโนไฟฟ้าที่ขับเคลื่อน ดาเวนพอร์ททำวิธีการใช้มอเตอร์ในการทอผ้าไหม เก็บเกี่ยวเมล็ดข้าว เครื่องกลึง และกัดไม้ เปลือกกัด น้ำตาลบด ไถนา และพิมพ์ ใน 1840 ทอมัสดาเวนพอร์ทสร้างมอเตอร์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อพิมพ์ เขาใช้ของเขากดเผยแพร่งานได้รับ Electro-แม่เหล็กและ Intelligencer กลศาสตร์ แต่เขาไม่สามารถทำให้ยานยนต์มีกำไร คุณภาพของแบตเตอรี่ที่ใช้ในเวลาไม่ดี และพวกเขามีอำนาจไม่สอดคล้องกัน ต้นทุนของแบตเตอรี่ยังได้ประดิษฐ์ของเขายากที่จะขาย เครื่องจักรไอน้ำพิสูจน์ให้เป็นประโยชน์มากสำหรับอุตสาหกรรม ดาเวนพอร์ทของมอเตอร์ที่ใช้ในภายหลัง โดย innovators เช่นเอดิสันพัฒนาสิ่งประดิษฐ์ที่สูงขึ้น เมื่อวิ่งย้อนหลังพลังสร้างมอเตอร์ของดาเวนพอร์ท และของ dynamos DC ที่เก่าที่สุดวุฒิสภาสหรัฐอเมริกามุ่งมั่นผลใหญ่เงินสร้างรถไฟ electromagnetically อในการจากวอชิงตันดีซีไปบัลติมอร์ใน 1849 ความพยายามเรียกใช้ โดยชาร์ลส์กราฟหน้า หน้าตัวเองมีเบื้องไฟฟ้าและสนามแม่เหล็กเนื่องจากการ 1830's และครอบครัวการออกแบบรถไฟ ดาเวนพอร์ทกล่าวทำไมควรจะใช้เวลามากเมื่อเขาได้สร้างมอเตอร์จำเป็น ทดลองโดยหน้าล้มเหลว รถไฟ 21K ปอนด์ ที่เต็มไปด้วยผู้โดยสารได้ถึง 19 กิโลเมตรต่อชั่วโมง แต่ฉนวนกันความร้อนในขดลวดที่เขียนผ่าน และแบตเตอรี่เสียหาย จักรนี้เพื่อย้อนกลับไปวอชิงตันในสถานะเสียหายได้เขา visualized อนาคตเป็นกำลังของมอเตอร์ไฟฟ้าขนาดใหญ่ที่ทำงานกับคน เขากลับบ้านรัฐเวอร์มอนต์ที่ยากจน และตัดสินใจที่จะเขียนหนังสือเกี่ยวกับบทบาทของมอเตอร์ไฟฟ้าในอนาคต เขาไม่เคยจบหนังสือของเขา แต่ดาเวนพอร์ทตายหนุ่ม และยากจน ผลกระทบต่อเขา โดยสิ่งประดิษฐ์ของเขา และวิสัยทัศน์ของเขาในอนาคตทำให้เขาเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของประวัติความเป็นมาของไฟฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดาเวนพอร์จะย้ายไปนิวยอร์กซิตี้และการตั้งค่าการประชุมเชิงปฏิบัติการใกล้กับวอลล์สตรีท เขาทำไถ่คุกหุ้นส่วนธุรกิจของเขา คุกควบคุมดูแลร้านดาเวนพอร์ในนิวยอร์กขณะที่ดาเวนพอร์ตตัวเองเดินทางบ่อยกลับไปที่การประชุมเชิงปฏิบัติการของเขาในรัฐเวอร์มอนต์ เขาสร้างรุ่นใหม่ ๆ ของมอเตอร์ของเขา เขาเป็นคนยังสามารถที่จะสร้างเปียโนไฟฟ้าขับเคลื่อน ดาเวนพอร์ทำงานในวิธีการที่จะพยายามที่จะใช้มอเตอร์สำหรับผ้าไหมทอผ้าเก็บเกี่ยวข้าว, เครื่องกลึงและไม้แปรรูปกัด, กัดเปลือกบดน้ำตาลไถและการพิมพ์ ในปี 1840 โทมัสดาเวนพอร์สร้างขึ้นมอเตอร์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการเรียกใช้กดพิมพ์ เขาใช้กดของเขาที่จะได้รับสิทธิเผยแพร่งานไฟฟ้าและแม่เหล็กกลศาสตร์อินเทล แต่น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถที่จะทำให้มอเตอร์ที่ทำกำไรได้ คุณภาพของแบตเตอรี่ที่มีอยู่ในเวลาที่ไม่ดีและพวกเขาให้อำนาจที่ไม่สอดคล้องกัน ค่าใช้จ่ายของแบตเตอรี่ยังทำสิ่งประดิษฐ์ของเขายากที่จะขาย รถจักรไอน้ำพิสูจน์ให้เห็นว่าในทางปฏิบัติมากขึ้นสำหรับใช้ในอุตสาหกรรม มอเตอร์ดาเวนพอร์ตที่ถูกนำมาใช้โดยนักประดิษฐ์เช่นเอดิสันในการพัฒนาสิ่งประดิษฐ์ที่สูงขึ้น เมื่อวิ่งไปข้างหลังมอเตอร์ดาเวนพอร์ตของการสร้างพลังและเป็นหนึ่งในเร็วแอนตี้ซี. ใน 1849 วุฒิสภาสหรัฐอเมริกามุ่งมั่นเงินก้อนใหญ่ที่จะสร้างรถไฟขับเคลื่อน electromagnetically จาก Washington DC ไปบัลติมอร์ ความพยายามที่ดำเนินการโดยชาร์ลส์กราฟตันหน้า หน้าตัวเองได้ทดลองกับไฟฟ้าและแม่เหล็กตั้งแต่ปี 1830 และดำเนินการในการออกแบบรถไฟ ดาเวนพอร์ตั้งข้อสังเกตว่าทำไมพวกเขาควรจะใช้จ่ายมากดังนั้นเมื่อเขาได้สร้างไว้แล้วมอเตอร์ที่จำเป็น การทดสอบที่ดำเนินการโดยหน้าล้มเหลว รถไฟปอนด์ 21K เต็มไปด้วยผู้โดยสารไม่ถึง 19 ไมล์ต่อชั่วโมง แต่ฉนวนกันความร้อนในขดลวดเผาผ่านและแบตเตอรี่ได้รับความเสียหาย หัวรถจักรต้องกลับไปยังกรุงวอชิงตันในรัฐเสียหาย. เขามองเห็นอนาคตในฐานะที่เป็นที่เต็มไปด้วยมอเตอร์ไฟฟ้าขนาดใหญ่ที่ทำงานให้กับคน เขากลับบ้านไปเวอร์มอนต์ยากจนและตัดสินใจที่จะเขียนหนังสือเกี่ยวกับบทบาทของมอเตอร์ไฟฟ้าในอนาคต เขาไม่เคยเสร็จหนังสือของเขา แต่น่าเสียดายที่ดาเวนพอร์เสียชีวิตหนุ่มสาวและยากจน ผลกระทบของเขาโดยสิ่งประดิษฐ์ของเขาและวิสัยทัศน์สำหรับอนาคตของเขาทำให้เขาเป็นส่วนสำคัญของประวัติศาสตร์ของการผลิตไฟฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาเวนพอร์ตย้ายไปนิวยอร์ก และตั้งโรงใกล้ Wall Street เขาเรียกค่าไถ่ปรุงอาหาร หุ้นส่วนทางธุรกิจของเขา ทำอาหารดูแลควบคุมของ ดาเวนพอร์ทร้านในนิวยอร์กในขณะที่ดาเวนพอร์ตตัวเองเดินทางบ่อย หลังการประชุมเชิงปฏิบัติการของเขาในเวอร์มอนต์ เขาสร้างใหม่หลายรุ่นของรถยนต์ของเขา เขาจะสามารถสร้างไฟฟ้าขับเคลื่อน เปียโนดาเวนพอร์ตทำงานในวิธีที่จะลองใช้มอเตอร์ ทอผ้าผ้าไหม , เกี่ยวข้าว , กลึงและกัดไม้ เปลือกสี น้ำตาลบดไถและการพิมพ์ ใน 1840 Thomas Davenport สร้างมอเตอร์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อเรียกใช้พิมพ์กด เขาใช้กดของเขาตีพิมพ์ผลงานเรื่องไฟฟ้าแม่เหล็กและกลศาสตร์ intelligencer . แต่น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถทำให้มอเตอร์มีกําไรคุณภาพของแบตเตอรี่ที่มีอยู่ในเวลาจริงและพวกเขาให้แย้งอำนาจ ต้นทุนของแบตเตอรี่ นอกจากนี้ยังทำให้สิ่งประดิษฐ์ของเขายากที่จะขาย เครื่องจักรไอน้ำได้พิสูจน์ให้เป็นประโยชน์มากสำหรับใช้ในอุตสาหกรรม ดาเวนพอร์ตมอเตอร์ที่ใช้ในภายหลังโดยนักประดิษฐ์เหมือนเอดิสันพัฒนาสิ่งประดิษฐ์ที่ทันสมัยมากขึ้น เมื่อวิ่งถอยหลัง ดาเวนพอร์ตของเครื่องสร้างพลังงานและเป็นหนึ่งในเร็วไดนาโมกระแสตรง

ใน 1849 วุฒิสภาสหรัฐยอมรับผลรวมขนาดใหญ่ของเงินที่จะสร้างแม่เหล็กไฟฟ้าขับเคลื่อนรถไฟจากวอชิงตันไปยังบัลติมอร์ ความพยายามที่ถูกเรียกโดยชาร์ลส์ Grafton หน้า หน้าเอง ได้ทดลองใช้กับไฟฟ้าและแม่เหล็กตั้งแต่ 1830 และทำการออกแบบรถไฟดาเวนพอร์ตว่าทำไมพวกเขาใช้จ่ายมากเวลาที่เขาได้สร้างกลไกที่จำเป็น ทดลองวิ่งโดยหน้าไม่ผ่าน การ 21k ปอนด์รถไฟผู้โดยสารเต็มแล้วถึง 19 ไมล์ต่อชั่วโมง แต่ฉนวนกันความร้อนที่ขดลวดเผาผ่านและแบตเตอรี่เสียหาย หัวรถจักรได้กลับไปวอชิงตันเสียหาย

ในรัฐเขามองเห็นอนาคตที่เต็มไปด้วยมอเตอร์ไฟฟ้าขนาดใหญ่สำหรับผู้ชาย เขากลับบ้านไปเวอร์มอนต์ยากจนและตัดสินใจที่จะเขียนหนังสือเกี่ยวกับบทบาทของรถยนต์ไฟฟ้าในอนาคต เขาไม่เคยอ่านจบเล่มของเขา ขออภัย ดาเวนพอร์ท ตายเล็กและยากจน ผลกระทบของเขา โดยสิ่งประดิษฐ์ของเขาและวิสัยทัศน์สำหรับอนาคตของเขา ทำให้เขาเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของประวัติศาสตร์ของไฟฟ้า