4.1. Different Models of Teaching L

4.1. Different Models of Teaching Literature in Class There are various models proposed for teaching literature to students in Asian Countries (Carter and Long, 1991; Lazar and Gillian, 1993). The teacher can take literature content according to the type of model they select. Cultural model takes literary content as a product, i.e., input information of the culture focused. It is the classical method, usually applied in university courses about literature. The cultural model looks for the social, political and historical background of a content, literary movements and genres. But content specific language work has not been done so far. This method would be completely teacher-centric.
International Journal of English Language and Literature Studies, 2014, 3(2): 126-133
130
The language model was meant to be highly learner-centric. While going through the content, learners tend to give importance to the pattern of language usage and the meaning through which they understand English. This model lets the teacher focus on general grammar and vocabulary (for example as given in the course books) or go for stylistic analysis in which the students would be able to elucidate the content with the knowledge on linguistic characteristics of the content. This improves the reading and studying ability of the learners. The personal growth model is a process-based method and tends to be learner-centric. In this model, learners can portray their own views, thoughts and experiences. It tries to provide the content and the reader interactions to build the language thereby making it unforgettable. Learners are promoted to “make the text their own”. This model identifies the strength of literature which can make the learners implement their learning in the classroom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.1 รุ่นแตกต่างกันของเอกสารประกอบการสอนในชั้นเรียนมีมีรุ่นต่าง ๆ ที่นำเสนอในเอกสารประกอบการสอนนักเรียนในประเทศเอเชีย (คาร์เตอร์และยาว 1991 Lazar กจิลเลียน 1993) ครูสามารถนำเนื้อหาวรรณกรรมตามชนิดของรูปแบบที่พวกเขาเลือก รูปแบบวัฒนธรรมใช้เนื้อหาวรรณกรรมเป็นผลิตภัณฑ์ เช่น ป้อนข้อมูลวัฒนธรรมที่มุ่งเน้น มันเป็นวิธีคลาสสิก มักใช้ในหลักสูตรของมหาวิทยาลัยเกี่ยวกับวรรณคดี รูปแบบทางวัฒนธรรมค้นหาเบื้องหลังสังคม การเมือง และประวัติศาสตร์ของคำ ความเคลื่อนไหวของวรรณกรรม และแนว แต่ภาษาเนื้อหางานไม่ทำจน วิธีการนี้จะสมบูรณ์ครูเจ้าพระยา.
นานาสมุดรายวันภาษาอังกฤษภาษาและวรรณคดีศึกษา 2014, 3(2): 126-133
130
แบบภาษามีความหมายสูงผู้เรียนเกี่ยวกับการ ในขณะที่จะผ่านเนื้อหา ผู้เรียนมักจะ ให้ความสำคัญกับรูปแบบของการใช้ภาษาและความหมายที่พวกเขาเข้าใจภาษาอังกฤษ รูปแบบนี้ช่วยให้ครูผู้สอนเน้นไวยากรณ์ทั่วไปและคำศัพท์ (ตัวอย่างที่กำหนดในหนังสือหลักสูตร) หรือไปวิเคราะห์เป็นสำนวนที่นักเรียนจะสามารถ elucidate เนื้อหาที่ มีความรู้ในลักษณะของเนื้อหาภาษาศาสตร์ ปรับปรุงการอ่านและการเรียนรู้ความสามารถของผู้เรียน แบบจำลองการเจริญเติบโตส่วนบุคคลเป็นวิธีตามกระบวนการ และมีแนวโน้มที่จะ เป็นศูนย์กลางผู้เรียน ในรุ่นนี้ นักเรียนสามารถวาดภาพตนเองมุมมอง ความคิด และประสบการณ์ พยายามให้เนื้อหาและการโต้ตอบที่อ่านสร้างภาษาจึงทำให้จดจำ ผู้เรียนจะส่งเสริมให้ "ข้อความของตนเอง" รูปแบบนี้ระบุความแรงของวรรณกรรมซึ่งสามารถทำให้ผู้เรียนใช้การเรียนรู้ในห้องเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.1 รุ่นที่แตกต่างจากการเรียนการสอนวรรณกรรมในชั้นมีรูปแบบต่างๆที่นำเสนอการเรียนการสอนวรรณกรรมให้กับนักเรียนในประเทศในเอเชีย (คาร์เตอร์และยาว 1991; เกลลาซาร์และกิลเลียน, 1993) ครูสามารถใช้เนื้อหาวรรณกรรมตามชนิดของรูปแบบที่พวกเขาเลือก รูปแบบทางวัฒนธรรมที่จะนำเนื้อหาของวรรณกรรมเป็นผลิตภัณฑ์เช่นป้อนข้อมูลของวัฒนธรรมที่เน้น มันเป็นวิธีที่คลาสสิกมักจะนำมาใช้ในหลักสูตรของมหาวิทยาลัยเกี่ยวกับวรรณกรรม รูปแบบทางวัฒนธรรมที่มองหาพื้นหลังทางสังคมการเมืองและประวัติศาสตร์ของเนื้อหาการเคลื่อนไหววรรณกรรมและประเภท แต่การทำงานของภาษาเฉพาะเนื้อหาที่ยังไม่ได้รับการดำเนินการเพื่อให้ห่างไกล วิธีการนี้จะสมบูรณ์ครูเป็นศูนย์กลาง
วารสารนานาชาติของภาษาและวรรณคดีอังกฤษศึกษา 2014, 3 (2): 126-133
130
รูปแบบภาษาที่ควรจะเป็นอย่างมากผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง ในขณะที่จะผ่านเนื้อหาที่ผู้เรียนมีแนวโน้มที่จะให้ความสำคัญกับรูปแบบของการใช้ภาษาและความหมายที่พวกเขาเข้าใจภาษาอังกฤษ รูปแบบนี้จะช่วยให้ครูมุ่งเน้นที่ไวยากรณ์และคำศัพท์ทั่วไป (ตัวอย่างตามที่กำหนดในหนังสือเรียน) หรือไปสำหรับการวิเคราะห์รูปแบบในการที่นักเรียนจะสามารถอธิบายเนื้อหาที่มีความรู้เกี่ยวกับลักษณะภาษาของเนื้อหา นี้ช่วยเพิ่มความสามารถในการอ่านและการเรียนรู้ของผู้เรียน รูปแบบการเจริญเติบโตส่วนบุคคลเป็นวิธีการที่ใช้และมีแนวโน้มที่จะเป็นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง ในรุ่นนี้ผู้เรียนสามารถวาดภาพมุมมองของตัวเองความคิดและประสบการณ์ มันพยายามที่จะให้เนื้อหาและการมีปฏิสัมพันธ์ของผู้อ่านที่จะสร้างภาษาจึงทำให้มันยากจะลืมเลือน ผู้เรียนจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้ "ทำให้ตัวอักษรของตัวเอง" รูปแบบนี้จะระบุความแข็งแรงของวรรณกรรมที่สามารถทำให้ผู้เรียนใช้การเรียนรู้ของพวกเขาในห้องเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.1 . รุ่นที่แตกต่างกันของการสอนวรรณกรรม ในชั้นเรียนมีหลายรูปแบบสำหรับการนำเสนอการสอนวรรณกรรมแก่นักเรียนในประเทศอาเซียน ( คาร์เตอร์และระยะยาว , 1991 ; เลเซอร์ และกิลเลี่ยน , 1993 ) ครูสามารถนำเนื้อหาวรรณกรรมตามชนิดของรูปแบบที่พวกเขาเลือก วัฒนธรรมแบบใช้วรรณกรรมเนื้อหาเป็นผลิตภัณฑ์ เช่น ป้อนข้อมูลของวัฒนธรรมที่เน้นมันเป็นวิธีที่คลาสสิก มักจะใช้ในมหาวิทยาลัยหลักสูตรเกี่ยวกับวรรณกรรม รูปแบบวัฒนธรรม ลักษณะทางสังคม การเมือง และประวัติศาสตร์ของเนื้อหาของวรรณคดีประเภท แต่ทำงานภาษาเฉพาะเนื้อหาที่ยังไม่ได้ทำ วิธีนี้น่าจะสมบูรณ์ ครูเป็นศูนย์กลาง
วารสารภาษาและวรรณคดีศึกษา ปี 3 ( 2 ) :126-133

ภาษารุ่น 130 ตั้งใจเป็นอย่างสูงที่ผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง ในขณะที่จะผ่านเนื้อหา ผู้เรียนมีแนวโน้มที่จะให้ความสำคัญกับรูปแบบ ของการใช้ภาษาและความหมายผ่านที่พวกเขาเข้าใจภาษาอังกฤษรุ่นนี้ช่วยให้ครูเน้นไวยากรณ์ทั่วไปและคำศัพท์ ( ตัวอย่างเช่นตามที่ กำหนดในหลักสูตรหนังสือ ) หรือไปสำหรับการวิเคราะห์โวหาร ซึ่งนักเรียนจะได้ศึกษาเนื้อหา มีความรู้ด้าน ภาษา ของ เนื้อหา นี้ปรับปรุงการอ่านและศึกษาความสามารถของผู้เรียนการเจริญเติบโตแบบส่วนตัวเป็นวิธีตามกระบวนการ และมีแนวโน้มที่จะมีผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง ในรูปแบบนี้ ผู้เรียนสามารถแสดงมุมมองของพวกเขาเอง ความคิดและประสบการณ์ มันพยายามที่จะให้บริการเนื้อหาและผู้อ่านปฏิสัมพันธ์ที่จะสร้างภาษาเพื่อให้ลืม ผู้เรียนได้รับการส่งเสริมเพื่อให้ข้อความของพวกเขาเอง "รุ่นนี้ระบุความแรงของวรรณกรรมที่สามารถให้ผู้เรียนใช้ การเรียนในชั้นเรียน