his theory draws on Chatman's study

his theory draws on Chatman's study of female prisoners at a maximum-security prison in the northeastern United States.[1] After observing inmates both during and outside of their interactions with the prison's professional employees,[2] Chatman observes that the women live "in the round", that is, "within an acceptable degree of approximation and imprecision".[3] Instead of seeking information about the outside world, over which they have no control, prisoners avoid gathering this type of information: in order to survive, they place importance on "daily living patterns, relationships, and issues that come within the prison environment" over which they can exercise agency.[4] In this way, inmates display defensive information seeking behavior.

Inmates form a "small world," a closed community where private opinion gives way to a shared reality and accompanying information-seeking behavior.[1] Social norms established by inmates determine the importance or triviality of a piece of information; as such, information that affects prisoners in an immediate way - such as illness while medical staff are off-duty - gain importance, while information on the outside[5] world becomes trivial.[4] Chatman concludes that life in the round disfavours information seeking behaviour, as there is no need to search for outside information. Prisoners "are not part of the world... being defined by outsiders";[4] because inmates do not need additional information to participate fully in their reality, they do not seek it out.[4]

Chatman saw that these disincentives to information seeking could become cultural norms in the small worlds that the people she observed took their norms from, and that these cultural norms could produce what she labeled information poverty, where a group could perpetuate norms that would cause the avoidance of information that would be useful to people in the group if they were to seek it out.[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีของเขาวาดบนของ Chatman ศึกษานักโทษหญิงในเรือนจำ maximum-security ในสหรัฐอเมริกาตะวันออกเฉียงเหนือ[1] หลังจากการสังเกตผู้ต้องขังทั้งในระหว่าง และภาย นอกการโต้ตอบกับพนักงานมืออาชีพของเรือนจำ, [2] Chatman พิจารณาว่า ผู้หญิงชีวิต "ในรอบ" นั่นคือ, "การยอมรับปริญญาประมาณ และ imprecision"[3] แทนของข้อมูลเกี่ยวกับโลกภายนอก ที่พวกเขาไม่มีอำนาจควบคุม นักโทษหลีกเลี่ยงการรวบรวมข้อมูลชนิดนี้: เพื่อความอยู่รอด พวกเขาให้ความสำคัญใน "ทุกรูป แบบ ความสัมพันธ์ และปัญหาที่มาในสภาพแวดล้อมที่คุก" ที่พวกเขาสามารถออกกำลังกายแทน[4] ในวิธีนี้ ผู้ต้องขังแสดงข้อมูลป้องกันไม่ทำงานผู้ต้องขังแบบ "เล็กโลก ชุมชนปิดซึ่งความเห็นส่วนตัวให้เป็นจริงร่วมกันและพร้อมทำงานแสวงหาข้อมูล[1] บรรทัดฐานสังคมก่อตั้ง โดยผู้ต้องขังกำหนดความสำคัญหรือ triviality ของข้อมูล ดัง ข้อมูลที่มีผลต่อนักโทษในทันทีทาง - เช่นเจ็บป่วยขณะปิดภาษี - บริการทางการแพทย์ เพื่อความสำคัญ ในขณะที่ข้อมูลบนโลก [5] ภายนอกกลายเป็นเล็กน้อย[4] Chatman สรุปข้อมูล disfavours กลมหาพฤติกรรม ชีวิตที่เป็นไม่จำเป็นต้องหาข้อมูลจากภายนอก นักโทษ "เป็นส่วนหนึ่งของโลก...ไม่ถูกกำหนด โดยบุคคลภายนอก";[4] เนื่องจากผู้ต้องขังต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อเข้าร่วมทั้งหมดในความเป็นจริงของพวกเขา พวกเขาไม่หามัน[4]Chatman เห็นว่า disincentives หาข้อมูลเหล่านี้อาจกลายเป็น บรรทัดฐานทางวัฒนธรรมในโลกเล็ก ๆ ที่เธอสังเกตคนใช้บรรทัดฐานของพวกเขาจาก และว่า บรรทัดฐานวัฒนธรรมเหล่านี้ไม่สามารถผลิตสิ่งที่เธอชื่อข้อมูลความยากจน ที่กลุ่มอาจขยายเวลาบรรทัดฐานที่จะทำให้หลีกเลี่ยงข้อมูลที่เป็นประโยชน์กับคนในกลุ่มถ้าพวกเขาจะหามัน[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีของเขาเสมอในการศึกษา Chatman ของนักโทษหญิงที่คุกสูงสุดการรักษาความปลอดภัยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือสหรัฐอเมริกา. [1] หลังจากการเฝ้าสังเกตผู้ต้องขังทั้งในระหว่างและภายนอกของการมีปฏิสัมพันธ์ของพวกเขาที่มีพนักงานมืออาชีพคุก [2] Chatman สังเกตว่าผู้หญิงที่อยู่ " ในรอบ "นั่นคือ" ภายในระดับที่ยอมรับได้ของการประมาณและไม่แน่ชัด "[3] แทนการหาข้อมูลเกี่ยวกับโลกภายนอกมากกว่าที่พวกเขาไม่สามารถควบคุมนักโทษหลีกเลี่ยงการรวบรวมข้อมูลประเภทนี้. เพื่อให้อยู่รอด พวกเขาให้ความสำคัญเกี่ยวกับ "รูปแบบการใช้ชีวิตประจำวันความสัมพันธ์และปัญหาที่เข้ามาอยู่ในสภาพแวดล้อมที่คุก" ในช่วงที่พวกเขาสามารถออกกำลังกายหน่วยงาน. [4] ด้วยวิธีนี้ผู้ต้องขังแสดงข้อมูลการป้องกันพฤติกรรมการแสวงหา. ผู้ต้องขังรูปแบบ "โลกเล็ก ๆ " ชุมชนปิดที่ความเห็นส่วนตัวให้วิธีการความเป็นจริงที่ใช้ร่วมกันและพฤติกรรมการแสวงหาข้อมูลประกอบ [1] บรรทัดฐานสังคมที่จัดตั้งขึ้นโดยผู้ต้องขังกำหนดความสำคัญหรือสามัญของชิ้นส่วนของข้อมูล. เช่นข้อมูลที่มีผลต่อนักโทษในทางทันที - เช่นการเจ็บป่วยในขณะที่บุคลากรทางการแพทย์จะออกปฏิบัติหน้าที่. - กำไรจากการให้ความสำคัญในขณะที่ข้อมูลเกี่ยวกับการออกไปข้างนอกได้ [5] โลกจะกลายเป็นน่ารำคาญ [4] Chatman สรุปว่าชีวิตในรอบ disfavours ข้อมูล พฤติกรรมการแสวงหาที่มีความจำเป็นในการค้นหาข้อมูลนอกไม่มี นักโทษ "ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโลก ... ที่ถูกกำหนดโดยคนนอก" [4] เพราะผู้ต้องขังไม่จำเป็นต้องมีข้อมูลเพิ่มเติมที่จะมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในความเป็นจริงของพวกเขาพวกเขาไม่ได้แสวงหามันออกมาได้ [4]. Chatman เห็นว่าการขาดแรงจูงใจเหล่านี้ไป การแสวงหาข้อมูลที่อาจจะกลายเป็นบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมในโลกเล็ก ๆ ที่คนที่เธอตั้งข้อสังเกตเอาบรรทัดฐานของพวกเขาจากและบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมเหล่านี้สามารถผลิตสิ่งที่เธอติดป้ายข้อมูลความยากจนซึ่งเป็นกลุ่มที่สามารถขยายเวลาบรรทัดฐานที่จะทำให้เกิดการหลีกเลี่ยงของข้อมูลที่จะเป็นประโยชน์ กับคนในกลุ่มที่ว่าพวกเขาจะแสวงหามันออกมา. [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีของเขาได้รับการศึกษา แชทแมนเป็นนักโทษหญิงในเรือนจำความมั่นคงสูงสุดในสหรัฐอเมริกา . [ 1 ] หลังจากผู้ต้องขังสังเกตทั้งในและนอกการปฏิสัมพันธ์กับคุกของมืออาชีพพนักงาน [ 2 ] แช็ตเมินตั้งข้อสังเกตว่าผู้หญิงอยู่ " ในรอบ " ที่เป็น " ในระดับที่ยอมรับได้ การประมาณค่า และคลุมเครือ "[ 3 ] แทนการแสวงหาข้อมูลเกี่ยวกับโลกภายนอก ซึ่งไม่มีการควบคุมนักโทษที่หลีกเลี่ยงการรวบรวมข้อมูลชนิดนี้ เพื่อความอยู่รอด พวกเขาให้ความสำคัญในการดำรงชีวิตประจำวัน รูปแบบ ความสัมพันธ์ และปัญหาที่เข้ามาในคุกสิ่งแวดล้อม " ซึ่งพวกเขาสามารถออกกำลังกาย [ 4 ] ในทางหน่วยงาน นี้ ผู้ต้องขังแสดงข้อมูลการป้องกันพฤติกรรมการแสวงหา .

นักโทษในรูปแบบ " โลกใบเล็ก " ปิดชุมชนที่ความคิดเห็นส่วนตัวให้ใช้ความเป็นจริงและติดตามพฤติกรรมการแสวงหาสารสนเทศ [ 1 ] ก่อตั้งขึ้นโดยกำหนดบรรทัดฐานทางสังคมที่มีความสำคัญ หรือรายละเอียดปลีกย่อยของชิ้นส่วนของข้อมูล เช่น ข้อมูลที่ส่งผลกระทบต่อนักโทษในทางทันที เช่น การเจ็บป่วย ในขณะที่พนักงานการแพทย์ หยุด - ได้รับความสำคัญขณะที่ข้อมูลภายนอก [ 5 ] โลกกลายเป็นเรื่องไม่สำคัญ [ 4 ] แช็ตเมินพบว่าชีวิตในรอบ disfavours ข้อมูลพฤติกรรมการแสวงหาที่ไม่ต้องค้นหาข้อมูลภายนอก นักโทษ " ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโลก . . . . . . . ถูกกำหนดโดยบุคคลภายนอก " ; [ 4 ] เพราะผู้ต้องขังไม่ได้ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมที่จะมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในความเป็นจริงของพวกเขา พวกเขาไม่แสวงหามันออกมา [ 4 ]

แช็ตเมินเห็น disincentives เหล่านี้ที่จะแสวงหาข้อมูลที่อาจจะกลายเป็นบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมในโลกเล็กๆที่เธอสังเกตเอาจากคนปกติ และบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมเหล่านี้สามารถผลิตสิ่งที่เธอมีป้ายข้อมูลความยากจนที่กลุ่มจะทำให้เกิดบรรทัดฐานที่จะทำให้เกิดการหลีกเลี่ยงข้อมูลที่อาจเป็นประโยชน์กับคนอื่นในกลุ่ม ถ้าพวกเขา ที่จะแสวงหามันออกมา[ 6 ]