One afternoon a week or two later,

One afternoon a week or two later, Jo went outside to clear the snow away from some of the garden so that Beth could walk there when the sun came out. She looked across to the house next door a big stone house with lovely things inside that Jo occasionally saw through the open curtains at the windows. But it seemed a lonely, lifeless kind of house, as no children played outside, no motherly face smiled at the windows, and not many people went in and out, except the old gentleman and his grandson. She had not seen the Laurence boy lately and wondered if he was away, but suddenly she saw him looking out of an upstairs window. She threw up a handful of soft snow and called out, "Are you ill?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ่ายหนึ่งสัปดาห์หรือสองหลัง โจ้ไปนอกล้างหิมะของสวนที่เบธสามารถเดินเมื่อดวงอาทิตย์ออกมา เธอมองข้ามไปบ้านไปบ้านหินใหญ่กับสิ่งน่ารักภายในที่โจ้บางครั้งเห็นผ่านม่านที่หน้าต่างเปิด แต่ดูเหมือนโดดเดี่ยว lifeless แบบบ้าน เป็นเด็กไม่เล่นนอก ไม่ motherly หน้ายิ้มที่หน้าต่าง และหลาย ๆ คนไม่ได้ไปเช็คอิน สุภาพบุรุษเก่าและลูกหลานเหลน นอกจากนี้เธอไม่ได้เห็นเด็กลอเรนซ์เมื่อเร็ว ๆ นี้ และสงสัยว่า ถ้า เขาไป แต่ทันใดนั้นเธอเห็นเขามองจากหน้าต่างชั้นบน เธอโยนขึ้นกำมือของหิมะนุ่ม และเรียก "คุณป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ่ายวันหนึ่งหรือสองสัปดาห์ต่อมาโจออกไปข้างนอกเพื่อล้างหิมะออกไปจากบางส่วนของสวนเพื่อให้เบ ธ จะเดินไปที่นั่นเมื่อดวงอาทิตย์ออกมา เธอมองข้ามไปบ้านประตูถัดไปบ้านหินขนาดใหญ่ที่มีสิ่งที่น่ารักภายในที่โจบางครั้งเห็นผ่านผ้าม่านเปิดหน้าต่าง แต่ดูเหมือนว่ามันจะเหงาตายชนิดของบ้านที่ไม่มีเด็กเล่นนอกไม่มีใบหน้าแม่ยิ้มที่หน้าต่างและไม่ได้หลายคนเดินเข้าและออกยกเว้นสุภาพบุรุษเก่าและหลานชายของเขา เธอไม่เคยเห็นเด็กที่ลอเรนเมื่อเร็ว ๆ นี้และสงสัยว่าเ​​ขาเป็นคนออกไป แต่ก็เธอเห็นเขามองออกไปนอกหน้าต่างชั้นบน เธอโยนขึ้นกำมือของหิมะนุ่มและเรียกออกมา "คุณป่วย?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ่ายวันหนึ่งหรือสองสัปดาห์ต่อมา โจ ไปข้างนอกเพื่อล้างหิมะจากบางส่วนของสวนที่เบธจะเดินเมื่อดวงอาทิตย์ออกมา เธอมองข้ามไปยังบ้านข้างๆ มีก้อนหินใหญ่บ้านน่ารักๆข้างในว่า โจ บางครั้งเห็นไปเปิดม่านที่หน้าต่าง แต่มันดูเหงา ชนิดไร้ชีวิตของบ้าน เป็นเด็กไม่มีเล่นข้างนอกไม่ แม่ใบหน้ายิ้มที่หน้าต่าง และมีไม่กี่คนที่ไป ยกเว้นบุรุษชราและหลานชายของเขา เธอเห็นเด็กชายลอเรนซ์ เมื่อเร็ว ๆ นี้ และสงสัยว่าถ้าเขาไป แต่จู่ๆ เธอก็เห็นเค้ามองออกมาจากหน้าต่างข้างบน เธอโยนขึ้นหยิบหิมะนุ่มและเรียก " คุณป่วย ?