Taking a broad view of these intera

Taking a broad view of these interactions, we note that the nanoparticles we studied can be divided into three subcategories:  (1) particles that aggregate around defects and on the lipid bilayer surface (PAMAM G3-NH2) but are not effective at inducing defects, (2) particles that encounter the surface, do not directly induce defects, but instead diffuse to existing defects and expand them (Au-NH2, MSI-78, pentanol-core G3-NH2 dendron, PAMAM G5-NH2), and (3) particles that are capable of directly inducing defects in lipid bilayers (TAT, PAMAM G7-NH2, PEI, DEAE-DEX and silica-NH2). On the basis of these studies, cationic nanoparticles with quite different sizes, shapes, and flexibility are all capable of disrupting SLBs.
When making qualitative comparisons between these particles, one must recall that the concentrations used for the imaging experiments differ. In all cases, the images are showing the concentration range where the particles disrupt the bilayer. Keeping this in mind, we note that cationic charge density does not serve as a good predictor of the interaction across nanoparticle classes. However, over the size ranges studied, the surface area of cationic nanoparticles does roughly correlate with the degree of nanoparticle−lipid disruption. Those particles that have greater surface areas (>∼60 nm2) are generally more effective at inducing SLB disruption than those with smaller surface area (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ่ายมุมกว้างของการโต้ตอบเหล่านี้ เราหมายเหตุว่า เก็บกักเราศึกษาสามารถแบ่งออกเป็นประเภทย่อย 3: (1) อนุภาคที่รวมข้อบกพร่อง และ บนพื้นผิว bilayer ของไขมัน (PAMAM G3-NH2) แต่จะไม่มีประสิทธิภาพที่ inducing บกพร่อง, (2) อนุภาคที่พบพื้นผิว ไม่โดยตรงก่อให้เกิดข้อบกพร่อง แต่แทนแฟลชกับข้อบกพร่องที่มีอยู่ และขยายพวกเขา (Au-NH2 , MSI-78, pentanol หลัก G3-NH2 dendron, PAMAM G5-NH2), และ (3) อนุภาคที่สามารถ inducing ข้อบกพร่องในกระบวน bilayers (ททท. PAMAM จี 7-NH2 พีอีไอ DEAE เดกซ์ และซิลิก้า-NH2) โดยตรง ตามการศึกษาเหล่านี้ เก็บกัก cationic มีขนาดแตกต่างกันมาก รูปร่าง ความยืดหยุ่นมีทั้งความสามารถในการควบ SLBsเมื่อทำการเปรียบเทียบคุณภาพระหว่างอนุภาคเหล่านี้ หนึ่งต้องเรียกคืนที่ ความเข้มข้นที่ใช้สำหรับการทดลองถ่ายภาพแตกต่างกัน ในทุกกรณี ภาพจะแสดงช่วงความเข้มข้นที่อนุภาคที่รบกวน bilayer ที่ เราเก็บนี้ในใจ หมายเหตุการที่ความหนาแน่นค่า cationic ไม่ทำหน้าที่เป็นผู้ทายผลดีของการโต้ตอบระหว่างเรียน nanoparticle อย่างไรก็ตาม ผ่านช่วงขนาดศึกษา พื้นที่ในการเก็บกัก cationic หยาบ ๆ ความสัมพันธ์ระดับของ nanoparticle−lipid ทรัพย พื้นที่พื้นผิวที่อนุภาคที่มีมากขึ้น (> ∼60 nm2) โดยทั่วไปมีประสิทธิภาพมากขึ้นที่ inducing SLB ทรัพยที่มีพื้นที่เล็กกว่า (< ∼60 nm2) เก็บกักขนาดเล็กเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะรวมบนผิวรอบ ๆ ข้อบกพร่องที่มีอยู่ก่อนผลลัพธ์ที่นำเสนอในเอกสารนี้จะสอดคล้องกับหลายการศึกษาก่อนหน้านี้ ดำเนินการ โดยกลุ่มอื่น ๆ เป็นรุ่นขอบอธิบายกลไกของปฏิสัมพันธ์ระหว่าง PAMAM dendrimers และโดยทั่วไปเพิ่มเติมเก็บกัก และไขมัน bilayers เพิ่งเสร็จ โดย Ginzburg และ Balijepalli.40 พวกเขาแสดงที่คิดเก็บกัก มีสมมาตรเทียบกับ bilayer ไขมันแสดงแนวโน้มการเพิ่มขึ้นเพื่อก่อให้เกิดการก่อตัวความบกพร่องภายใน bilayers ไขมัน ผลของเรา รวมทั้งบรรดา Ginzburg และ Balijepalli ก็สอดคล้องกับข้อสังเกตของ Oberdorster et al. ที่แสดงว่า อนุภาค ultrafine (เส้นผ่าศูนย์กลาง ∼20 nm) ก่อให้เกิดการตอบสนองการอักเสบเพิ่มขึ้นกว่า "ละออง" (เส้นผ่าศูนย์กลาง ∼250 nm) ต่อหน่วย mass.41,42 นี่ Oberdorster และ al. เกิดจากต้นกำเนิดของความแตกต่างนี้อัตราส่วนใหญ่บันทึกพื้นผิวการแสดงโดยรวมความในอนุภาค ultrafine particles.41 ดีกว่าว่า ในการทำงานของ Oberdorster et al. พื้นผิวที่ตั้ง ถูกกำหนดต่อมวลของตัวอย่าง ในขณะที่สำหรับงานนำเสนอในเอกสารนี้ กำหนดพื้นที่ผิวต่ออนุภาค ความแตกต่างนี้ในข้อกำหนดของลักษณะอนุภาคผลลัพธ์ใน Oberdorster et al. สรุปว่า สำหรับกำหนดมวลของตัวอย่างที่ว่า อนุภาคขนาดเล็กจะมีขวัญ ในเอกสารนี้ มีกำหนดพื้นที่ผิวต่ออนุภาค ผลสรุปสำหรับกำหนดจำนวนเก็บกัก อนุภาคขนาดใหญ่ (ซึ่งมีพื้นที่ผิวมากกว่า) ที่มีขวัญ แม้ว่าพื้นที่เป็นพารามิเตอร์ทั่วไปสำหรับการคาดการณ์ว่า cationic เก็บกักที่โต้ตอบกับ SLBs แนวโน้มการนำเสนอที่นี่แสดงว่า ไม่พารามิเตอร์สำคัญเท่านั้น การโต้ตอบที่ nanoparticle−SLB ได้มีแนวโน้มยังขึ้นอยู่กับจำนวนของพารามิเตอร์อื่น ๆ ได้แก่ค่าความหนาแน่น รูปร่าง ความยืดหยุ่น และอักขระ amphipathicผลลัพธ์เหล่านี้นำเสนอในเอกสารนี้แสดงให้เห็นว่าไขมัน bilayers ทรัพยคุณสมบัติทั่วไปของเก็บกัก cationic แต่ละ nanoparticle cationic แสดง โดยรูปร่าง (ทรงกลมและไม่สม่ำเสมอ), องค์ประกอบทางเคมี (อินทรีย์และอนินทรีย์), deformability (ยืดหยุ่นเมื่อเทียบกับงวด), ค่าความหนาแน่น ขนาด หรือ disrupts bilayers สนับสนุนกระบวน จบประกาศแล้วก่อนหน้านี้แสดงว่า ประสิทธิภาพของอนุภาคให้ทรัพย nanoscale สนับสนุนกระบวน bilayers correlated กับสามารถของอนุภาคทั้งสองก่อให้เกิดเซลล์เมมเบรน permeability และเพื่อ internalize เป็น cell.10,12,13 การนำเสนอข้อมูลบ่งชี้ว่า ควรขยายทฤษฏี nanoscale ก่อหลุมอาจเป็นกระบวนการที่เกี่ยวข้องชิ้นเพื่อความหลากหลายของวัสดุเพิ่มเติมรวมทั้ง MSI-78 ททท. และอนุภาค cationic ทองและซิลิก้า Generality ของทรัพย bilayer เป็นสิ่งสำคัญมากเนื่องจากตัวอย่างมากของธรรมชาติ และเก็บกักใช้ทรู amine ให้ละลายน้ำและฟังก์ชั่นอื่น ๆ กำหนดใช้เก็บกักเพิ่มขึ้น ใน สินค้าอุปโภคบริโภค งานอุตสาหกรรม และยา มันเป็นความจำเป็นที่เราเข้าใจอาจเกิดขึ้น และสังเกตผลของการเก็บกักสารชีวภาพและวิทยาศาสตร์พื้นฐานที่ underpinning โต้ตอบเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การมีมุมมองที่กว้างของการโต้ตอบเหล่านี้เราทราบว่าอนุภาคนาโนที่เราศึกษาสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภทย่อย (1) อนุภาคที่รวมไปรอบ ๆ และข้อบกพร่องบนพื้นผิวของไขมัน bilayer (PAMAM G3-NH2) แต่ไม่ได้มีประสิทธิภาพในการกระตุ้นให้เกิดข้อบกพร่อง (2) อนุภาคที่พบพื้นผิวที่ไม่ได้โดยตรงทำให้เกิดข้อบกพร่อง แต่แทนที่จะกระจายข้อบกพร่องที่มีอยู่และขยายพวกเขา (Au-NH2, MSI-78, pentanol-core Dendron G3-NH2, PAMAM G5-NH2) และ (3 ) อนุภาคที่มีความสามารถในการกระตุ้นให้เกิดข้อบกพร่องในการโดยตรง bilayers ไขมัน (ททท, PAMAM G7-NH2, PEI, DEAE-DEX และซิลิกา NH2) บนพื้นฐานของการศึกษาเหล่านี้อนุภาคนาโนประจุบวกที่มีขนาดแตกต่างกันมากรูปร่างและความยืดหยุ่นทั้งหมดสามารถรบกวน SLBs.
เมื่อทำการเปรียบเทียบคุณภาพระหว่างอนุภาคเหล่านี้หนึ่งต้องจำได้ว่ามีความเข้มข้นที่ใช้สำหรับการทดลองถ่ายภาพที่แตกต่างกัน ในทุกกรณีภาพที่มีการแสดงช่วงความเข้มข้นที่อนุภาคทำลาย bilayer การรักษานี้ในใจเราทราบว่าค่าความหนาแน่นประจุบวกไม่ได้ทำหน้าที่เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่ดีของการทำงานร่วมกันทั่วทั้งชั้นเรียนอนุภาคนาโน อย่างไรก็ตามในช่วงช่วงขนาดศึกษาพื้นที่ผิวของอนุภาคนาโนประจุบวกประมาณไม่สัมพันธ์กับระดับของการหยุดชะงักอนุภาคนาโนไขมัน อนุภาคเหล่านั้นที่มีพื้นที่ผิวมากกว่า (> ~60 nm2) โดยทั่วไปจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการกระตุ้นให้เกิดการหยุดชะงัก SLB กว่าผู้ที่มีพื้นที่ผิวที่มีขนาดเล็ก (<~60 nm2) อนุภาคนาโนที่มีขนาดเล็กเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะรวมบนพื้นผิวรอบข้อบกพร่องที่มีอยู่ก่อน.
ผลนำเสนอภายในงานวิจัยนี้มีความสอดคล้องกับการศึกษาหลายแห่งดำเนินการโดยก่อนหน้านี้กลุ่มอื่น ๆ รูปแบบทางอุณหพลศาสตร์อธิบายกลไกการทำงานร่วมกันระหว่าง dendrimers PAMAM และอื่น ๆ โดยทั่วไปนาโนและ bilayers ไขมันเพิ่งได้รับการเสร็จสมบูรณ์โดย Ginzburg Balijepalli.40 และพวกเขาแสดงให้เห็นว่าการเรียกเก็บเงินอนุภาคนาโนที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางเทียบเท่ากับที่ของไขมัน bilayer แสดงแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นจะทำให้เกิด การก่อความบกพร่องภายใน bilayers ไขมัน ผลของเราเช่นเดียวกับผู้ที่ Ginzburg Balijepalli และนอกจากนี้ยังมีความสอดคล้องกับข้อสังเกตของ Oberdorster et al, ที่แสดงให้เห็นว่าอนุภาคขนาดเล็ก (เส้นผ่าศูนย์กลาง ~20 นาโนเมตร) ทำให้เกิดการตอบสนองการอักเสบเพิ่มขึ้นมากกว่า "อนุภาค" (เส้นผ่าศูนย์กลาง ~250 นาโนเมตร) ต่อหน่วย mass.41,42 นี่ Oberdorster et al, ประกอบที่มาของความแตกต่างนี้กับอัตราส่วนของพื้นผิวขนาดใหญ่เพื่อมวลโดยเนื้อแท้อยู่ในอนุภาคขนาดเล็กกว่า particles.41 ดีทราบว่าในการทำงานของ Oberdorster et al, พื้นที่ผิวถูกกำหนดต่อมวลของกลุ่มตัวอย่างในขณะที่สำหรับการทำงานที่นำเสนอในพื้นที่ผิวกระดาษนี้จะกำหนดต่ออนุภาค ความแตกต่างนี้ในความหมายของผลลักษณะอนุภาคใน Oberdorster et al, สรุปว่าสำหรับมวลที่กำหนดของตัวอย่างที่อนุภาคขนาดเล็กจะมีความยุ่งยากมากขึ้น ในบทความนี้พื้นที่ผิวถูกกำหนดต่ออนุภาคที่มีผลในข้อสรุปว่าสำหรับจำนวนที่กำหนดของอนุภาคนาโนอนุภาคขนาดใหญ่ (ซึ่งมีพื้นที่ผิวมากขึ้น) มีความยุ่งยากมากขึ้น แม้ว่าพื้นที่ผิวเป็นพารามิเตอร์ทั่วไปทำนายว่าอนุภาคนาโนประจุบวกโต้ตอบกับ SLBs แนวโน้มที่นำเสนอนี้แสดงให้เห็นว่ามันไม่ได้เป็นเพียงตัวแปรที่สำคัญ ปฏิสัมพันธ์อนุภาคนาโน-SLB มีแนวโน้มที่ยังขึ้นอยู่กับจำนวนของพารามิเตอร์อื่น ๆ รวมทั้งค่าความหนาแน่นรูปร่างและความยืดหยุ่นและตัวอักษร amphipathic.
ผลลัพธ์เหล่านี้นำเสนอในบทความนี้แสดงให้เห็นว่าการหยุดชะงักของ bilayers ไขมันเป็นสถานที่ให้บริการร่วมกันของอนุภาคนาโนประจุบวก อนุภาคนาโนแต่ละประจุบวกนำเสนอที่นี่โดยไม่คำนึงถึงรูปทรง (ทรงกลมเมื่อเทียบกับความผิดปกติ) ส่วนประกอบทางเคมี (อินทรีย์กับอนินทรี) เปลี่ยนแปลงรูปร่าง (เมื่อเทียบกับความยืดหยุ่นแข็ง) ค่าความหนาแน่นหรือขนาดถ่วงสนับสนุน bilayers ไขมัน การศึกษาที่เผยแพร่ก่อนหน้านี้ของเราแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของอนุภาคที่ก่อให้เกิดการหยุดชะงักในระดับนาโนของการสนับสนุน bilayers ไขมันมีความสัมพันธ์ที่ดีที่มีความสามารถของอนุภาคทั้งทำให้เกิดการซึมผ่านเซลล์เมมเบรนและ internalize เข้า cell.10,12,13 ข้อมูลที่นำเสนอที่นี่แสดงให้เห็นว่าสมมติฐาน การสร้างหลุมที่ระดับนาโนอาจจะเป็นกระบวนการทางชีวภาพที่เกี่ยวข้องควรจะขยายความหลากหลายของวัสดุเพิ่มเติมรวมทั้ง MSI-78, การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยและทองคำประจุบวกและอนุภาคซิลิกา ทั่วไปของการหยุดชะงัก bilayer เป็นสิ่งสำคัญมากเพราะหลายตัวอย่างของอนุภาคนาโนธรรมชาติและสังเคราะห์ยุติ amine ใช้เพื่อให้บรรลุการละลายน้ำและฟังก์ชั่นอื่น ๆ ได้รับการใช้งานที่เพิ่มขึ้นของอนุภาคนาโนในสินค้าอุปโภคบริโภคประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมและในทางการแพทย์มีความจำเป็นที่เราเข้าใจผลกระทบที่สังเกตและศักยภาพของอนุภาคนาโนเยื่อชีวภาพและวิทยาศาสตร์พื้นฐานหนุนการโต้ตอบเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ่ายวิวกว้างของการโต้ตอบเหล่านี้ เราทราบว่าอนุภาคที่เราศึกษา สามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภทย่อย :   ( 1 ) อนุภาครวมรอบข้อบกพร่องและใน bilayer ไขมันผิว ( pamam g3-nh2 ) แต่ไม่มีประสิทธิภาพที่ทำให้เกิดข้อบกพร่อง ( 2 ) อนุภาคที่พบบนพื้นผิว , ไม่ได้โดยตรงทำให้เกิดข้อบกพร่องแต่แทนที่จะกระจายข้อบกพร่องที่มีอยู่และขยายพวกเขา ( au-nh2 msi-78 เพนทานอล , g3-nh2 dendron pamam , หลัก , g5-nh2 ) และ ( 3 ) อนุภาคที่สามารถโดยตรงทำให้เกิดข้อบกพร่องในไขมันสองชั้น ( การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย , pamam g7-nh2 , PEI , deae-dex และ silica-nh2 ) บนพื้นฐานของการศึกษาเหล่านี้บวก อนุภาคนาโนที่มีขนาดแตกต่างกันค่อนข้างรูปร่างและความยืดหยุ่นจะสามารถขัดขวาง slbs .
เมื่อมีการเปรียบเทียบคุณภาพระหว่างอนุภาคเหล่านี้ หนึ่งต้องระลึกว่า ความเข้มข้นที่ใช้สำหรับการถ่ายภาพการทดลองแตกต่างกัน ในทุกกรณี , ภาพแสดงช่วงความเข้มข้นที่อนุภาครบกวนสองชั้น . การรักษานี้ในใจ เราทราบว่า ค่าความหนาแน่นของประจุบวกไม่ได้เป็นทำนายที่ดีของการปฏิสัมพันธ์ข้ามสำหรับชั้นเรียน อย่างไรก็ตามมากกว่าขนาดช่วงเรียน พื้นที่ผิวของอนุภาคประจุบวก ไม่เกะกะ มีความสัมพันธ์กับระดับของไขมันสำหรับ บริษัท เวสเทิร์น หยุดชะงัก อนุภาคเหล่านั้นว่ามีพื้นที่ผิวมากกว่า ( > ∼ 60 ตารางนาโนมิเตอร์ ) โดยทั่วไปจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นที่กระตุ้น SLB หยุดชะงักมากกว่าผู้ที่มีพื้นที่ขนาดเล็ก ( < ∼ 60 ตารางนาโนมิเตอร์ )อนุภาคนาโนที่มีขนาดเล็กเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะรวมบนพื้นผิวรอบๆที่มีอยู่บกพร่อง .
ผลปรากฏภายในกระดาษนี้สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ดำเนินการโดยกลุ่มอื่น ๆ เป็นทางแบบอธิบายกลไกของปฏิกิริยาระหว่างอนุภาค pamam เดนไดรเมอร์ , และอื่น ๆโดยทั่วไป ,และไขมันสองชั้นเพิ่งได้รับการแล้วเสร็จและพวกเขาแสดงให้เห็น ginzburg balijepalli.40 ชาร์จอนุภาคนาโนที่มีขนาดเทียบเท่ากับที่ของไขมัน bilayer แสดงแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นจากการบกพร่องภายในไขมันสองชั้น . ผลของเรา เป็นผู้ ginzburg balijepalli และ ยังสอดคล้องกับข้อสังเกตของ oberdorster et al .ที่แสดงให้เห็นว่าอนุภาค ( ∼สดขนาด 20 nm ) กระตุ้นการตอบสนองการอักเสบเพิ่มขึ้นกว่า " อนุภาค " ( เส้นผ่าศูนย์กลาง∼ 250 nm ) ต่อมวลหนึ่งหน่วย 41,42 ที่นี่ oberdorster et al . จากที่มาของความแตกต่างนี้มีอัตราส่วนของมวลที่มีอยู่ในผิวเนื้อแท้สดอนุภาคมากกว่าก็ได้ particles.41 ทราบว่าในการทำงานของ oberdorster et al .บริเวณพื้นผิวที่กำหนดต่อมวลของตัวอย่าง ขณะที่ผลงานในนี้ผิวกระดาษ พื้นที่ที่กำหนดไว้ต่ออนุภาค ความแตกต่างในความหมายของลักษณะผลอนุภาคใน oberdorster et al . สรุปว่าให้มวลของตัวอย่างที่อนุภาคที่มีขนาดเล็กจะถูกทำลายมากขึ้น ในกระดาษนี้ พื้นที่ที่กำหนดไว้ต่ออนุภาคซึ่งสรุปได้ว่า สำหรับจำนวนของอนุภาค และอนุภาคที่มีขนาดใหญ่ ( ซึ่งมีพื้นที่ผิวมากกว่า ) มีความยุ่งยากมากขึ้น แม้ว่าพื้นที่ผิวเป็นพารามิเตอร์ทั่วไปทำนายว่าอนุภาคประจุบวกที่โต้ตอบกับ slbs แนวโน้มที่แสดงที่นี่แสดงให้เห็นว่ามันไม่ได้เป็นเพียงตัวแปรสำคัญการปฏิสัมพันธ์สำหรับ− SLB มีแนวโน้มยังขึ้นอยู่กับจำนวนของปัจจัยอื่น รวมทั้งค่าความหนาแน่น , รูปร่าง , ความยืดหยุ่น และตัวละครของแอมฟิพาติก .
ผลลัพธ์เหล่านี้ที่นำเสนอในบทความนี้แสดงให้เห็นว่า การหยุดชะงักของลิพิดสองชั้นเป็นคุณสมบัติทั่วไปของประจุบวก อนุภาค สำหรับแต่ละบวก แสดงที่นี่ ไม่ว่ารูปร่าง ( ทรงกลมและผิดปกติ )องค์ประกอบทางเคมี ( อินทรีย์และอนินทรีย์ ) , ความสามารถในการปรับรูป ( ยืดหยุ่นและแข็ง ) , ค่าความหนาแน่น หรือขนาด สหรัฐสนับสนุนลิพิดสองชั้น .ของเราเคยเผยแพร่การศึกษาแสดงให้เห็นว่าประสิทธิภาพของอนุภาคในการก่อให้เกิดการหยุดชะงักของการสนับสนุนลิพิดสองชั้น nanoscale มีความสัมพันธ์กับความสามารถของอนุภาคทั้งสองทำให้เกิดการซึมผ่านเยื่อหุ้มเซลล์และ internalize เข้าไปในเซลล์ 10,12 ,13 ข้อมูลที่นำเสนอที่นี่ก็แสดงว่าสมมติฐานว่าเกิดหลุม nanoscale อาจเป็นกระบวนการทางชีววิทยาที่เกี่ยวข้องควรจะขยายให้ความหลากหลายของวัสดุเพิ่มเติมรวมทั้ง msi-78 , ททท. , และทองประจุบวกและอนุภาคซิลิกาสภาพทั่วไปของสองชั้นหยุดชะงักเป็นสิ่งสำคัญมากเพราะหลายตัวอย่างของธรรมชาติและสังเคราะห์อนุภาคนาโนใช้เอมีน terminations เพื่อให้เกิดการดูดซึมน้ำและหน้าที่อื่น ๆ ได้รับการใช้นาโนในผลิตภัณฑ์เพื่อผู้บริโภค อุตสาหกรรมและด้านการแพทย์มันเป็นความจำเป็นที่เราเข้าใจและศึกษาผลของอนุภาคในศักยภาพเมมเบรนทางชีวภาพและวิทยาศาสตร์พื้นฐานการปฏิสัมพันธ์เหล่านี้