“Little… Little girly.” This old ma

“Little… Little girly.” This old man faked out a few coughs. His face was filled with embarrassment from being seen through. “This old man sees that you possess pretty good comprehension ability. To be able to meet you here, we can be considered as fated as well. Although I’m unable to pass down my Arts to you, I have a few treasures here, why don’t I gift you one?”

“Was this a bribe? Incidentally, she did not have an excuse to obtain the “Wood Spirit”.

“Is that true?”

“Of course it’s true!”

“Then I want the ‘Wood Spirit’.”

“…..” The old man was instantly at a loss, and looked even more shocked as he stared at her. “How did you know I have that!?”

“You don’t have to know how I know about it. Just give me an answer. Are you giving it to me or not?”

“This…” The old man looked even more hard-pressed, and turned to look at Xiao Yi who was on the ground. “It’s not that I’m unwilling to give it to you, it’s just that this spirit of the wood element, does not easily admits someone as its master. Furthermore, this ‘Wood Spirit’ can assist my disciple in his cultivation.”

“If you don’t give it to me, I will tell everyone in the cultivation world, that you’re gay.”

The old man instantly softened. “… We can always talk things out.” Gritting his teeth, he then turned and waved his sleeves. The surrounding fog scattered by a bit, and in front of him, six wooden chests appeared. “Little girly, this ‘Wood Spirit’ has followed me for many years, yet, I’m still unable to make it submit. It could be seen that only someone who is fated can wield such a spiritual item. Over here, there’s six chests. Pick one. If you’re… Ehhhhhh!!”

Before waiting for him to finish, Zhu Yao had already walked over, and picked up the one on the furthest right.

The old man was filled with unretractable shock, as he looked at Zhu Yao was calmly holding onto the chest. “Y-Y-You… How did you know that the Wood Spirit was in that box?”

Zhu Yao’s face darkened as well. It was hard for her to not recognize it, alright? Because the two words “Wood Spirit” were floating above that chest. And, they were in the same font and same boldness as the word “BUG” on Xiao Yi’s face. Even if she did not want to recognize it, it was difficult for her not to, alright?

“Could it be that, in this world, there’s really such a person of great luck!?” The old man mumbled to himself, and the eyes he was looking at her with began to be filled with envy and hate.

Zhu Yao, however, did not bother to care about him, and opened the chest.

What’s hilarious was, the chest only had a small tree sapling inside, and it was even bud with only two leaves. It was currently twisting its white and tender branches, twisting it to the left, and then, twisting it to the right, as though it was dancing.

Probably because it was suddenly interrupted, that small sapling paused for a moment. It slightly raised its head, and then, let out a gentle…

“Chick?” (With changing tones!)

“……”

Are you a chicken?

Zhu Yao was speechless. Yet, that little sapling covered itself with its two leaves out of extreme embarrassment, giving a shy look as though it’s dark secret had been exposed.

“Are you the Wood Spirit?” Zhu Yao asked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"น้อย... น้อยรัก" ชายนี้แกล้งออกอาการไอกี่ ใบหน้าของเขาเต็มไป ด้วยความลำบากเห็นผ่าน "ชายนี้เห็นว่า คุณมีความเข้าใจดี สามารถพบคุณ ที่นี่ เราสามารถถือเป็นแสดงสดด้วย แม้ว่าฉันไม่สามารถผ่านลงศิลปะของฉันคุณ ฉันมีกี่สมบัตินี่ ทำไมไม่ฉันของขวัญของคุณ""มีสินบนหรือไม่ บังเอิญ เธอไม่ได้ไปรับไม้ "จิตวิญญาณ"ความคือที่จริง"แน่นอนมันเป็นจริง""แล้วต้องการไม้ 'จิตวิญญาณ'"“…..” คนเก่าทันทีที่สูญเสีย และดูยิ่งตกใจที่เขาจ้องไปที่เธอ "คุณรู้จักมีที่?""คุณไม่ต้องรู้ฉันรู้เกี่ยวกับมัน เพียงให้ฉันตอบ มีคุณให้มันให้ผม หรือไม่""นี้..." คนเก่าดูยากมาก และเปิดดูที่ Xiao Yi ที่บนพื้นดิน "มันไม่ใช่ว่า ฉันไม่เต็มใจให้คุณ มันเป็นเพียงว่า วิญญาณนี้องค์ประกอบไม้ ไม่ได้ยอมรับบุคคลเป็นหลักการ นอกจากนี้ 'วิญญาณไม้นี้' สามารถช่วยให้ศิษย์ของฉันในการเพาะปลูกของเขาแบบ""ถ้าคุณไม่ให้ฉัน ฉันจะบอกทุกคนในโลกเพาะ ว่า คุณเป็นเกย์"The old man instantly softened. “… We can always talk things out.” Gritting his teeth, he then turned and waved his sleeves. The surrounding fog scattered by a bit, and in front of him, six wooden chests appeared. “Little girly, this ‘Wood Spirit’ has followed me for many years, yet, I’m still unable to make it submit. It could be seen that only someone who is fated can wield such a spiritual item. Over here, there’s six chests. Pick one. If you’re… Ehhhhhh!!”Before waiting for him to finish, Zhu Yao had already walked over, and picked up the one on the furthest right.The old man was filled with unretractable shock, as he looked at Zhu Yao was calmly holding onto the chest. “Y-Y-You… How did you know that the Wood Spirit was in that box?”Zhu Yao’s face darkened as well. It was hard for her to not recognize it, alright? Because the two words “Wood Spirit” were floating above that chest. And, they were in the same font and same boldness as the word “BUG” on Xiao Yi’s face. Even if she did not want to recognize it, it was difficult for her not to, alright?“Could it be that, in this world, there’s really such a person of great luck!?” The old man mumbled to himself, and the eyes he was looking at her with began to be filled with envy and hate.Zhu Yao, however, did not bother to care about him, and opened the chest.What’s hilarious was, the chest only had a small tree sapling inside, and it was even bud with only two leaves. It was currently twisting its white and tender branches, twisting it to the left, and then, twisting it to the right, as though it was dancing.Probably because it was suddenly interrupted, that small sapling paused for a moment. It slightly raised its head, and then, let out a gentle…“Chick?” (With changing tones!)“……”Are you a chicken?Zhu Yao was speechless. Yet, that little sapling covered itself with its two leaves out of extreme embarrassment, giving a shy look as though it’s dark secret had been exposed.“Are you the Wood Spirit?” Zhu Yao asked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ลิตเติ้ล ... เล็ก ๆ น้อย ๆ girly." ชายชราคนนี้ปลอมออกมาไม่กี่ไอ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความลำบากใจจากการที่เห็นผ่าน "ชายชราคนนี้จะเห็นว่าคุณมีความสามารถในการเข้าใจที่ดีงาม เพื่อให้สามารถตอบสนองคุณที่นี่เราถือได้ว่าเป็นโชคร้ายเช่นกัน แม้ว่าฉันไม่สามารถผ่านลงศิลปะของฉันกับคุณผมมีไม่กี่สมบัติที่นี่ทำไมฉันจึงไม่ของขวัญที่คุณหนึ่ง? " " การค้นหานี้สินบน? อนึ่งเธอไม่ได้มีข้ออ้างที่จะได้รับ "ไม้วิญญาณ". "นั่นคือความจริง?" "แน่นอนว่ามันเป็นความจริง!" "แล้วฉันต้องการ 'ไม้วิญญาณ'." " ... .. " คนเก่าได้ทันที ที่สูญเสียและมองมากยิ่งตกใจมากขึ้นในขณะที่เขาจ้องมองมาที่เธอ "คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันมี !?" "คุณไม่ต้องรู้ว่าฉันรู้เกี่ยวกับมัน เพียงแค่ให้ฉันคำตอบ คุณจะให้มันกับผมหรือไม่? " " นี่ ... "ชายชรามองมากยิ่งขึ้นยากและหันไปดูที่เสี่ยวยี่ที่อยู่บนพื้นดิน "มันไม่ใช่ว่าฉันเต็มใจที่จะให้มันอยู่กับคุณก็แค่ว่าวิญญาณของธาตุไม้นี้ได้อย่างง่ายดายไม่ยอมรับคนที่เป็นเจ้านายของมัน นอกจากนี้ไม้วิญญาณ 'สามารถช่วยให้สาวกของเราในการเพาะปลูกของเขา. " " ถ้าคุณไม่ให้มันกับผมผมจะบอกทุกคนในโลกเพาะปลูกว่าคุณเป็นเกย์. " ชายชราชะลอตัวลงทันที " ... เรามักจะสามารถพูดคุยสิ่งที่ออก." Gritting ฟันของเขาแล้วเขาก็หันหลังกลับและโบกแขนของเขา หมอกรอบกระจัดกระจายโดยบิตและในด้านหน้าของเขาหกหีบไม้ปรากฏ "ลิตเติ้ล girly นี้ 'ไม้วิญญาณ' ได้ติดตามเรามาเป็นเวลาหลายปี แต่ฉันยังคงไม่สามารถที่จะทำให้มันส่ง มันอาจจะเห็นว่ามีคนเพียงคนเดียวที่เป็นเวรกรรมที่สามารถควงเช่นรายการทางจิตวิญญาณ มากกว่าที่นี่มีหกทรวงอก เลือกหนึ่ง. หากคุณ ... Ehhhhhh !! " ก่อนที่จะรอให้เขาเสร็จสิ้นการจู้ยาวเดินไปแล้วกว่าและหยิบขึ้นมาทางด้านขวา. ไกลชายชราก็เต็มไปด้วยความตกใจ unretractable ในขณะที่เขามองไปที่จู้ยาวเป็นอย่างใจเย็น จับหน้าอก "YY-คุณ ... วิธีที่คุณไม่ทราบว่าพระวิญญาณไม้ในกล่องที่?" ใบหน้าจู้ยาวของมืดเช่นกัน มันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะไม่รู้จักมันไม่เป็นไร? เพราะทั้งสองคำว่า "ไม้วิญญาณ" ถูกลอยอยู่เหนือหน้าอกว่า และพวกเขาอยู่ในตัวอักษรที่เหมือนกันและความกล้าหาญเช่นเดียวกับคำว่า "แมลง" บนใบหน้าเสี่ยวยี่ แม้ว่าเธอไม่ต้องการที่จะรับรู้มันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะไม่เป็นไร? "มันสามารถเป็นไปได้ว่าในโลกนี้มีจริงๆเป็นคนโชคดีที่ดี !?" ชายชราพึมพำกับตัวเองและ ดวงตาของเขากำลังมองเธอด้วยเริ่มที่จะเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชัง. จู้ยาว แต่ไม่ได้รำคาญที่จะดูแลเกี่ยวกับเขาและเปิดหน้าอก. อะไรเฮฮาเป็นหน้าอกมีเพียงต้นกล้าต้นไม้ขนาดเล็กภายในและมัน ถูกตาแม้จะมีเพียงสองใบ มันเป็นขณะบิดสีขาวและนุ่มกิ่งก้านของมันบิดไปทางซ้ายแล้วบิดไปทางขวา, ราวกับว่ามันกำลังเต้น. อาจจะเป็นเพราะมันเป็นขัดจังหวะอย่างกระทันหันว่าต้นกล้าเล็ก ๆ เงียบ มันเล็กน้อยยกหัวของมันและจากนั้นให้ออกอ่อนโยน ... "เจี๊ยบ?" (ด้วยโทนสีที่เปลี่ยนแปลง!) " ...... " คุณไก่? จู้ยาวเป็นใบ้ แต่ที่ต้นกล้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ปกคลุมตัวเองด้วยสองใบของมันออกมาจากความลำบากใจมากให้ดูขี้อายราวกับว่ามันเป็นความลับที่มืดได้รับการสัมผัส. "คุณพระวิญญาณไม้?" จู้ยาวถาม