3.1 IntroductionSeveral metabolic c

3.1 Introduction
Several metabolic changes are initiated after the harvest of fruits and vegetables. In the case of vegetables, harvesting induces stress responses through reduced availability of water and nutrients, wounding and exposure to shelf life, enhancing storage methods such as cooling. In most cases, these changes help the produce to enhance the shelf life. In the case of fruits, an increase in the biosynthesis of the gaseous hormone ethylene serves as the physiological signal for the initiation of the ripening process. In general, all plant tissues produce a low, basal, level of ethylene. During the ripening process, some fruits evolve large amounts of ethylene, sometimes referred to as an autocatalytic increase in ethylene production, which occurs in conjunction with an increase in respiration referred to as the respiratory climacteric. Fruits are generally classified into climacteric or nonclimacteric types on the basis of the pattern of ethylene production and responsiveness to externally added ethylene. The climacteric fruits characteristically show a marked enhancement in ethylene production and respiration, as noticeable by the evolution of carbon dioxide. By contrast, the nonclimacteric fruits emit a considerably reduced level of ethylene. (For a list of fruits showing climacteric or nonclimacteric pattern of ripening, see Kays (1997), General Reading.) In climacteric fruits such as apple, pear, banana, tomato, and avocado, ethylene evolution can reach 30–500 ppm/(kgh) (parts per million, microliter/L), whereas in nonclimacteric fruits such as orange, lemon, strawberry, and pineapple, ethylene levels usually range from 0.1 to 0.5 ppm/(kgh) during ripening. Climacteric fruits respond to external ethylene treatment by an early induction of the respiratory climacteric and accel- erated ripening in a concentration-dependent manner. Nonclimacteric fruits, on the other hand, show increased respiration in response to increased levels of ethylene concentration without showing acceleration in the time required for ripening. Vegetables produce very low amounts of ethylene most of them with less than 0.1 μL/(kgh), with slightly higher levels as in cassava (1.7 μL/kgh), breadfruit (1.2 μL/kgh), and cucumber (0.6 μL/kgh) when measured at 20–25◦C. In all plants, ethylene biosynthesis occurs through a common pathway that uses the sulfur amino acid methionine as the precursor (Yang, 1981; Fluhr and Mattoo, 1996) (Fig. 3.1). The first reaction of the pathway involves the conversion of methionine to S- adenosyl methionine (SAM) mediated by the enzyme methionine adenosyl transferase. SAM is in turn converted into 1-aminocyclopropane-1-carboxylic acid (ACC) by the en- zyme ACC synthase. The sulfur moiety of methylthioribose generated during this reaction

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1 บทนำการเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญต่าง ๆ จะเริ่มต้นหลังการเก็บเกี่ยวของผักและผลไม้ ในกรณีของผัก เก็บเกี่ยวให้เกิดความเครียดการตอบสนองผ่านพร้อมใช้งานลดลงของน้ำ และสารอาหาร ทำร้าย และสัมผัสกับอายุ การเพิ่มวิธีการเก็บเช่นความเย็น ในกรณีส่วนใหญ่ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ช่วยผลิตเพื่อเพิ่มอายุการ ในกรณีของผลไม้ การสังเคราะห์เอทิลีนฮอร์โมนก๊าซเพิ่มขึ้นเป็นสัญญาณทางสรีรวิทยาสำหรับการเริ่มต้นของกระบวนการสุก ทั่วไป เนื้อเยื่อของพืชทั้งหมดผลิตในระดับต่ำ ฐาน เอทิลีน ในระหว่างกระบวนการสุก ผลไม้บางชนิดวิวัฒนาการเอทิลีน บางครั้งเรียกว่าการเพิ่ม autocatalytic ในการผลิตเอทิลีน ซึ่งเกิดขึ้นร่วมกับการหายใจเรียกว่า climacteric หายใจเพิ่มขึ้น จำนวนมาก ผลไม้มัก classified climacteric หรือ nonclimacteric ชนิดตามรูปแบบของการผลิตเอทิลีนและการตอบสนองจากภายนอกเพิ่มเอทิลีน ผลไม้ climacteric เพิ่มประสิทธิภาพของการทำเครื่องหมายที่แสดงลักษณะเฉพาะตัวในการผลิตเอทิลีนและการหายใจ เป็นที่ชัดเจนโดยวิวัฒนาการของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ โดยคมชัด ผลไม้ nonclimacteric ปล่อยเอทิลีนในระดับลดลงอย่างมาก (ดู Kays (1997), การอ่านทั่วไปสำหรับรายการแสดง climacteric หรือรูปแบบ nonclimacteric ของสุกผลไม้ ) ใน climacteric ผลไม้ เช่นแอปเปิ้ล แพร์ กล้วย มะเขือเทศ อะโวคาโด วิวัฒนาการเอทิลีนสามารถติดต่อ ppm/(kgh) 30 – 500 ส่วนต่อล้าน ไมโครลิตร/L), ในขณะที่ใน nonclimacteric ผลไม้เช่นส้ม มะนาว สตรอเบอรี่ และ สับปะรด เอทิลีน ระดับปกติตั้งแต่ 0.1 ถึง 0.5 ppm/(kgh) ระหว่างการสุก ผลไม้ climacteric ตอบสนองต่อการรักษาภายนอกเอทิลีน โดยการเหนี่ยวนำต้นหายใจ climacteric และสุกในลักษณะขึ้นอยู่กับความเข้มข้น erated แอกเซล- ผลไม้ nonclimacteric คง แสดงการหายใจเพิ่มขึ้นตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นของเอทิลีนความเข้มข้นระดับโดยไม่แสดงความเร่งในเวลาจำเป็นสำหรับการสุก ผักผลิตเอทิลีนจำนวนต่ำมากที่สุดของพวกเขามีน้อยกว่า 0.1 μL/(kgh) มีระดับสูงขึ้นเล็กน้อยเช่นในมันสำปะหลัง (1.7 μL/บรรยากาศ โดยรอบ), สาเก (1.2 μL/บรรยากาศ โดยรอบ), และแตงกวา (0.6 μL/บรรยากาศ โดยรอบ) เมื่อวัดที่ระยะ 20 – 25◦C ในพืชทั้งหมด สังเคราะห์เอทิลีนที่เกิดขึ้นผ่านทางเดินทั่วไปที่ใช้กับกำมะถันกรดอะมิโนเมไทโอนีนเป็นสารตั้งต้น (ยาง 1981 Fluhr และ Mattoo, 1996) (รูป 3.1) ปฏิกิริยาแรกของเส้นทางเกี่ยวข้องกับการแปลงเมไทโอนีน methionine S adenosyl (SAM) การไกล่เกลี่ย โดยเอนไซม์เมไทโอนีน adenosyl transferase SAM จะถูกแปลงเป็นกรด 1-aminocyclopropane-1-carboxylic (ACC) โดย en zyme ACC synthase Moiety กำมะถันของ methylthioribose สร้างขึ้นในระหว่างปฏิกิริยานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 บทนำ
การเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญหลายจะเริ่มต้นหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้และผัก ในกรณีของผักเก็บเกี่ยวก่อให้เกิดการตอบสนองต่อความเครียดผ่านความพร้อมใช้งานที่ลดลงของน้ำและสารอาหาร, การกระทบกระทั่งและการสัมผัสกับอายุการเก็บรักษาเพิ่มวิธีการเก็บรักษาเช่นการระบายความร้อน ในกรณีส่วนใหญ่การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ช่วยให้การผลิตเพื่อเพิ่มอายุการเก็บรักษา ในกรณีของผลไม้ที่เพิ่มขึ้นในการสังเคราะห์ของฮอร์โมนเอทธิลีก๊าซทำหน้าที่เป็นสัญญาณทางสรีรวิทยาสำหรับการเริ่มต้นของกระบวนการทำให้สุก โดยทั่วไปทุกเนื้อเยื่อพืชผลิตต่ำฐานระดับของเอทิลีน ในระหว่างกระบวนการสุกผลไม้บางชนิดมีวิวัฒนาการจำนวนมากของเอทิลีนบางครั้งเรียกว่าการเพิ่มขึ้นของ autocatalytic ในการผลิตเอทิลีนที่เกิดขึ้นควบคู่ไปกับการเพิ่มขึ้นของการหายใจเรียกว่าเป็นจุดสำคัญในชีวิตทางเดินหายใจ ผลไม้จะถูกจัดประเภทเป็นประเภททั่วไปจุดสำคัญในชีวิตหรือ nonclimacteric บนพื้นฐานของรูปแบบของการผลิตเอทิลีนและการตอบสนองที่จะเพิ่มภายนอกเอทิลีน ผลไม้ที่มีลักษณะเฉพาะจุดสำคัญในชีวิตแสดงการเพิ่มประสิทธิภาพการทำเครื่องหมายในการผลิตเอทิลีนและการหายใจเป็นที่เห็นได้ชัดจากการวิวัฒนาการของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ในทางตรงกันข้ามผลไม้ nonclimacteric ปล่อยระดับลดลงอย่างมากของเอทิลีน (สำหรับรายชื่อของผลไม้แสดงจุดสำคัญในชีวิตหรือรูปแบบ nonclimacteric สุกให้ดู Kays (1997), อ่านหนังสือทั่วไป.) ในผลไม้จุดสำคัญในชีวิตเช่นแอปเปิ้ลลูกแพร์, กล้วย, มะเขือเทศและอะโวคาโด, วิวัฒนาการของเอทิลีนสามารถเข้าถึง 30-500 ppm / ( KGH) (ส่วนต่อล้านไมโครลิตร / ลิตร) ในขณะที่ในผลไม้ nonclimacteric เช่นส้ม, มะนาว, สตรอเบอร์รี่และสับปะรดระดับเอทิลีนมักจะอยู่ในช่วง 0.1-0.5 ppm / (KGH) ระหว่างการสุก ผลไม้จุดสำคัญในชีวิตการตอบสนองต่อการรักษาเอทิลีนภายนอกโดยการเหนี่ยวนำในช่วงต้นของจุดสำคัญในชีวิตทางเดินหายใจและ accel- erated สุกในลักษณะที่เข้มข้นขึ้นอยู่กับ ผลไม้ Nonclimacteric บนมืออื่น ๆ ที่เพิ่มขึ้นแสดงการหายใจในการตอบสนองต่อการเพิ่มระดับของความเข้มข้นของเอทิลีนโดยไม่ต้องแสดงการเร่งความเร็วในเวลาที่จำเป็นสำหรับการทำให้สุก ผักผลิตจำนวนที่ต่ำมากของเอทิลีนที่สุดของพวกเขาที่มีน้อยกว่า 0.1 ไมโครลิตร / (KGH) ที่มีระดับสูงขึ้นเล็กน้อยในขณะที่มันสำปะหลัง (1.7 ไมโครลิตร / KGH), สาเก (1.2 ไมโครลิตร / KGH) และแตงกวา (0.6 ไมโครลิตร / KGH) เมื่อวัดที่20-25◦C ในพืชทุกชนิดเอทิลีนสังเคราะห์เกิดขึ้นผ่านทางเดินทั่วไปที่ใช้ methionine กำมะถันกรดอะมิโนที่เป็นสารตั้งต้น (ยาง 1981; Fluhr และ Mattoo, 1996). (รูปที่ 3.1) ปฏิกิริยาแรกของทางเดินเกี่ยวข้องกับการแปลงของ methionine เพื่อ S- methionine adenosyl (SAM) เดอะไกล่เกลี่ยโดยเอนไซม์ methionine adenosyl transferase SAM เป็นในทางกลับแปลงสภาพเป็นกรด 1 aminocyclopropane-1-คาร์บอกซิ (ACC) โดย en- Zyme แม็กเทส ครึ่งกำมะถัน methylthioribose สร้างขึ้นในระหว่างปฏิกิริยานี้