(3.53 log CFU/g). In the present st

(3.53 log CFU/g). In the present study, a total of 13 different genera
comprised the microbial communities of fresh carp
fillets in which
Acinetobacter were considered as a major microbiota, representing
52.8% of the total isolates (Table 3). Some researchers also reported
Acinetobacter dominated the indigenous microbiota of farmed sea
bream (Sparus aurata) and grass carp (Ctenopharyngodon idellus
)
(Parlapani et al., 2013; Wang et al., 2014). Using 16S rRNA gene
sequencing, 27 of the 28 Acinetobacter isolates were con
firmed at
the species level as Acinetobacter johnsonii. Additionally, 13.2% of
the total isolates belonged to the genus Moraxella. The remaining
isolates present in the indigenous microbiota of carp
fillets were
identi
fied as Xanthomonas
, Chryseobacterium
, Microbacterium
,
Kocuria
, Pseudomonas
, Arthrobacter, Sphingomonas
, Brevundimonas
,
Enhydrobacter, Vogesella, and Dermacoccus. However, each of these
genera only contained 1
e2 isolates.
We observed a large shift in the microbial communities during
spoilage, in which the proportion of Acinetobacter became less
common and several bacterial groups appeared and gradually
proliferated (Tables 3 and 4). There were obvious differences in the
microbial composition of AP and VP
fillets. A total of 86 isolates
were identi
fied from each packaged
fillet that was close to spoilage,
including 46 sequences originated from AP
fillets stored on day 4
(Table 3) and 40 isolates from VP samples stored on day 6 (Table 4).
In AP
fillets, Pseudomonas increased during the
first 4 days after
storage, increased very rapidly, and eventually represented 67.4% of
the 46 sequences. This was consistent with plate count results (Table 2). Aeromonas were the second most common microbiota,
accounting for 21.7% of the total isolates. However, the microbial
composition on day 6 changed completely in VP
fillets, compared to
AP
fillets. Aeromonas isolates in VP samples constituted a higher
proportion (50%) than those in AP samples; they were the largest
group in VP samples. Furthermore, Gram-positive bacteria in the
genera Macrococcus and Carnobacterium emerged and accounted
for 15% of the total isolates in VP samples. Noseda et al. (2012)
reported that Carnobacterium maltaromaticum was also recovered
in VP Pangasius hypophthalmus
fillets. In addition, unlike the
abundance of Pseudomonas species in AP
fillets, there was only 1
strain identi
fied as Pseudomonas in all of the genera isolated from
the 6th day of storage in VP
fillets.
Based on the results of the sensory analysis, AP and VP
fillets
were considered spoiled and rejected on days 8 and 12, respectively,
at the same time that TVC proliferated to 8.79 and 8.47 log CFU/g,
respectively. At the end of the shelf life, we collected 55 isolates from
AP samples and 48 isolates from VP samples on PCA spread plates of
carp
fillets (Tables 3 and 4). In AP
fillets, Pseudomonas were in low
numbers on day 0 (3.8%), but it increased rapidly under aerobic
conditions, reached 67.4% on day 4 and became the only microbiota
at the end of storage (Table 3). This was also re
flected in the plate
count results in which Pseudomonas were 100 times more common
(2 log difference) than H
2S-producing bacteria and LAB (Table 2).
Pseudomonas were also found to be the predominant microbiota in
other aquatic products under aerobic, chilled conditions (Parlapani
et al., 2013, 2015; Try
finopoulou et al., 2002; Hozbor et al., 2006).
However, more bacterial diversity was observed at the end of the
shelf life in VP
fillets (Table 4). After 12 days of storage, a turnover
was observed in the spoiled VP
fillets in favor of LAB, although
Aeromonas constituted the
first largest group (50%) and LAB represented
only 20% on day 6. Of the 48 isolates collected from spoiled
VP
fillets, LAB in particular Carnobacterium became the major predominant
microbiota and Carnobacterium constituted 75% of the
total isolates. All of them were identi
fied at the species level as
C
.
maltaromaticum
(Table 4). Plate counts however indicated that the
bacterial numbers on MRS were approximately 0.7 log CFU/g lower
than those on PCA, and they were similar to the counts on CFC and IA (Table 2). This is probably because Carnobacterium cannot grow well
Vogesella 1.9
Vogesella
perlucida
EF626691 1 99.27
Dermacoccus 1.9
Dermacoccus
profundi
AY894329 1 99.92
Y. Zhang et al. / Food Microbiology 52 (2015) 197
e204 203
on MRS (pH 6), in contrast to PCA (pH 7). Similar results were reported
in sea bream fillets and Atlantic salmon (Salmo salar) packed
under modified atmospheric packaging conditions (Parlapani et al.,
2015; Powell and Tamplin, 2012). Carnobacterium also has contributed
to the spoilage of VP cold-smoked salmon (Paludan-Müller
et al., 1998). Other genera were also observed on day 12 including
Lactococcus, Aeromonas, Pseudomonas and Shewanella. Aeromonas
comprised 18.7% of the total strains from VP fillets. The fact that the
proportion of Aeromonas decreased compared to those on PCA from
VP samples stored on day 6 might be associated with the selective
action of storage conditions and the inability of the microbiota to
compete with Carnobacterium, which have the ability to grow well
under anaerobic conditions (Leisner et al., 2007; Madigan et al.,
2014). The spoilage potential of Aeromonas strains needs to be
further evaluated. In the present study, only 1 isolate of Pseudomonas
deceptionensis and 1 isolate of Shewanella xiamenensis were
identified in the spoiled VP fillets, which suggested that they may
contribute little to the spoilage of VP fillets. Plate counts however
indicated that Pseudomonas and Shewanella were both found in high
numbers (7.69 and 7.49 log CFU/g on CFC and IA, respectively).
Tryfinopoulou et al. (2001) reported that the isolates on CFC might
be identified as Aeromonas and Shewanella. Additionally, LAB groups
had the ability to grow on IA (Mace et al., 2012). Macrococcus, Prolinoborus,
Brochothrix, Enterobacter, Lysinibacillus observed on day 6
were not to be found at the end of storage (Table 4).
4. Conclusion
This study has systematically identified the dominant microbiota
of AP and VP common carp fillets during storage. More diversity
under both packaging conditions was generally observed
during the early storage period. A total of 13 different genera
comprised the microbial communities of fresh carp fillets and
Acinetobacter dominated the indigenous flora of carp. However, a
large shift in the bacterial communities occurred during spoilage. In
AP carp fillets, Pseudomonas became the only dominant microorganism
at the end of the shelf life. Vacuum packaging extended the
shelf life of carp fillets to 12 days compared to 8 days observed for
fillets packed in air. Additionally, vacuum packaging changed the
microbial composition in the spoiled carp fillets (5 different genera
isolated). The 16S rRNA gene sequencing analysis showed that
Carnobacterium followed by Aeromonas were the predominant
microbiota at the end of the VP carp fillets’ shelf life. In addition,
vacuum packaging delayed the increase of biogenic amines
compared to air packaging, especially for CAD and TYM levels.
Therefore, further work needs to be done to ascertain the spoilage
potential and activity of Carnobacterium and Aeromonas in VP carp
fillets and to understand the capacity of different bacteria to produce
biogenic amines in the future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(3.53 ล็อก CFU/g) ในการศึกษาปัจจุบัน จำนวน 13 สกุลแตกต่างกันประกอบด้วยชุมชนจุลินทรีย์ของปลาทับทิมสดแล่ที่Acinetobacter ได้ถือเป็น microbiota หลัก แสดง52.8% ของรวมแยกได้ (ตาราง 3) นักวิจัยบางรายงานยังAcinetobacter ครอบงำ microbiota พื้นทะเล farmedทรายแดง (Sparus aurata) และเฉา (Ctenopharyngodon idellus)(Parlapani et al., 2013 วัง et al., 2014) การใช้ยีน 16S rRNAลำดับเบส 27 ของแยก Acinetobacter 28 มีบังกะโลยืนยันที่ระดับสายพันธุ์เป็น Acinetobacter johnsonii นอกจากนี้ 13.2% ของผลรวมแยกเป็นสมาชิกสกุล Moraxella เหลือแยกใน microbiota พื้นของปลาคาร์ฟถูกแล่identiฟองเป็นอ้อย, Chryseobacterium, Microbacterium,Kocuriaลี, Arthrobacter, Sphingomonas, Brevundimonas,Enhydrobacter, Vogesella และ Dermacoccus อย่างไรก็ตาม แต่ละเหล่านี้สกุลประกอบด้วย 1 เท่านั้นe2 ที่แยกได้เราสังเกตกะขนาดใหญ่ในชุมชนจุลินทรีย์ในระหว่างการเน่าเสีย สัดส่วนของ Acinetobacter กลายเป็นน้อยลงทั่วไปและกลุ่มแบคทีเรียหลายปรากฏ และค่อย ๆproliferated (ตาราง 3 และ 4) มีความแตกต่างที่ชัดเจนในการองค์ประกอบของจุลินทรีย์ของ AP และ VPแล่ จำนวน 86 แยกมี identiฟองจากแต่ละแพคเกจเนื้อที่ใกล้เน่าเสียรวมทั้งลำดับ 46 มาจาก APแล่ตามวัน 4(ตาราง 3) และแยกจากตัวอย่าง VP ที่เก็บในวันที่ 6 (ตาราง 4) 40ใน APแล่ Pseudomonas เพิ่มขึ้นในระหว่างการ4 วันแรกหลังจากเก็บ เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และในที่สุดแสดง 67.4%ลำดับที่ 46 นี้ได้สอดคล้องกับผลการตรวจนับจาน (ตาราง 2) Aeromonas ได้ microbiota สองทั่วบัญชี 21.7% ของแยกทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ที่จุลินทรีย์องค์ประกอบในวัน 6 ที่เปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์ใน VPแล่ เปรียบเทียบกับAPแล่ แยก Aeromonas ใน VP อย่างทะลักมากสัดส่วน (50%) ในตัวอย่าง AP พวกใหญ่ที่สุดกลุ่มตัวอย่างของ VP นอกจากนี้ แบคทีเรียในการสกุล Macrococcus และ Carnobacterium เกิด และลงบัญชี15% รวมแยกใน VP ตัวอย่าง Noseda et al. (2012)รายงานว่า Carnobacterium maltaromaticum ได้ถูกกู้คืนยังใน VP Pangasius hypophthalmusแล่ นอกจากนี้ ซึ่งแตกต่างจากการความอุดมสมบูรณ์ของพันธุ์ Pseudomonas ใน APแล่ มีเท่านั้นสายพันธุ์ identiฟองเป็นลีในสกุลที่โดดเดี่ยววัน 6 ของการจัดเก็บใน VPแล่ตามผลการวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัส AP และ VPแล่ได้ถือบูด และปฏิเสธในวันที่ 8 และ 12 ตามลำดับในเวลาเดียวกันที่ TVC proliferated 8.79 และ 8.47 ล็อก CFU/gตามลำดับ เมื่อสิ้นสุดอายุการเก็บรักษา เรารวบรวมแยกจาก 55ตัวอย่างของ AP และ 48 ที่แยกได้จากตัวอย่าง VP บน PCA กระจายจานปลาคาร์ฟแล่ (ตาราง 3 และ 4) ใน APแล่ Pseudomonas อยู่ต่ำหมายเลขในวันที่ 0 (3.8%), แต่ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วภายใต้การเต้นแอโรบิกเงื่อนไข 67.4% แล้ววันที่ 4 และเป็น microbiota เท่านั้นในตอนท้ายของการจัดเก็บ (ตาราง 3) นี้เป็นเรื่องflected ในจานผลลีซึ่งนับได้ 100 ครั้งทั่วไป(2 ระบบแตกต่าง) กว่า Hแบคทีเรียที่ผลิต 2S และห้องปฏิบัติการ (ตารางที่ 2)นอกจากนี้ยังพบ pseudomonas จะ microbiota กันในผลิตภัณฑ์อื่น ๆ น้ำภายใต้เงื่อนไขแอโรบิก เย็น (Parlapaniร้อยเอ็ด al., 2013, 2015 ลองfinopoulou และ al., 2002 Hozbor และ al., 2006)อย่างไรก็ตาม หลากหลายเพิ่มเติมจากแบคทีเรียถูกตรวจสอบเมื่อสิ้นสุดการอายุใน VPแล่ (ตาราง 4) หลังจาก 12 วันของการจัดเก็บ การหมุนเวียนถูกพบใน VP บูดfillets สามารถห้องปฏิบัติการ แม้ว่าAeromonas ทะลักกลุ่มแรกที่ใหญ่ที่สุด (50%) และห้องปฏิบัติแทนเพียง 20% ในวัน 6 ของ 48 แยกเก็บจากที่เกิดปัญหาVPแล่ ห้องปฏิบัติการเฉพาะ Carnobacterium เป็น หลักกันmicrobiota และ Carnobacterium ทะลัก 75% ของการรวมแยก ทั้งหมดถูก identiฟองในระดับชนิดเป็นC.maltaromaticum(ตาราง 4) จานนับแต่ระบุที่จำนวนแบคทีเรียในนางได้ประมาณ 0.7 ล็อกล่าง CFU/gผู้ที่อยู่ในสมาคม และพวกเขาเหมือนกับนับ CFC และ IA (ตารางที่ 2) ทั้งนี้อาจเนื่องจาก Carnobacterium ไม่สามารถเติบโตได้ดีVogesella 1.9VogesellaperlucidaEF626691 1 99.27Dermacoccus 1.9DermacoccusprofundiAY894329 1 99.92Y. Zhang et al. / จุลชีววิทยาอาหาร 52 (2015) 197e204 203ในนาง (pH 6), ตรงข้ามสมาคม (pH 7) มีรายงานผลที่คล้ายกันในทะเลทรายแดง แล่และปลาแซลมอนแอตแลนติก (Salmo ซาลาร์) บรรจุภายใต้ปรับเปลี่ยนเงื่อนไขการบรรจุอากาศ (Parlapani et al.,2015 พาวเวลก Tamplin, 2012) Carnobacterium ยังมีส่วนการเน่าเสียของปลาแซลมอนรมควันเย็น VP (Müller Paludanและ al., 1998) ยังสุภัคสกุลอื่น ๆ ทั้ง 12 วันLactococcus, Aeromonas ลี ก Shewanella Aeromonasประกอบด้วย 18.7% ของสายพันธุ์รวมจากแล่ VP ความจริงที่จะสัดส่วนของ Aeromonas ลดลงเมื่อเทียบกับบน PCA จากตัวอย่าง VP ที่เก็บในวันที่ 6 อาจเกี่ยวข้องกับการใช้การกระทำของสภาพการจัดเก็บและไม่ microbiota ไปแข่งขันกับ Carnobacterium ซึ่งมีความสามารถในการเจริญเติบโตดีภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช้ออกซิเจน (Leisner et al., 2007 Madigan et al.,2014) . ศักยภาพการเน่าเสียของ Aeromonas สายพันธุ์ต้องประเมินเพิ่มเติม ในการศึกษาปัจจุบัน 1 เดียวแยกของ Pseudomonasdeceptionensis และ 1 แยกของ Shewanella xiamenensis ได้ระบุในแล่ VP บูด ซึ่งพวกเขาอาจแนะนำมีส่วนร่วมน้อยการเน่าเสียของ VP แล่ จานนับอย่างไรก็ตามระบุว่า Pseudomonas และ Shewanella ทั้งพบในสูงหมายเลข (7.69 และ 7.49 ล็อก CFU/g CFC และ IA ตามลำดับ)Tryfinopoulou et al. (2001) รายงานว่า แยกบนท่าเรืออาจสามารถระบุ Aeromonas และ Shewanella นอกจากนี้ ห้องปฏิบัติการกลุ่มมีความสามารถในการเจริญเติบโตบน IA (เมซ et al., 2012) Macrococcus, Prolinoborusสังเกตในวัน 6 Lysinibacillus Brochothrix, Enterobacterได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุดของการจัดเก็บ (ตาราง 4)4. บทสรุปการศึกษานี้ได้ระบุว่าระบบ microbiota หลักของ AP และ VP ทั่วไปปลาทับทิมแล่ระหว่างการเก็บรักษา ความหลากหลายมากขึ้นภายใต้เงื่อนไขทั้งบรรจุภัณฑ์ได้โดยทั่วไปสังเกตในช่วงระยะเวลาเก็บข้อมูลก่อน ทั้งหมด 13 สกุลแตกต่างกันประกอบด้วยชุมชนจุลินทรีย์ของแล่ปลาทับทิมสด และAcinetobacter ครอบงำพืชพื้นเมืองของปลาคาร์ฟ อย่างไรก็ตาม การกะขนาดใหญ่ในชุมชนเชื้อแบคทีเรียเกิดขึ้นในระหว่างการเน่าเสีย ในแล่ปลาคาร์ฟ AP, Pseudomonas เป็น จุลินทรีย์หลักเท่านั้นเมื่อสิ้นสุดอายุการเก็บรักษา บรรจุภัณฑ์ที่ขยายตัวอายุของปลาทับทิมแล่ 12 วันเมื่อเทียบกับวันที่ 8 สังเกตสำหรับแล่บรรจุในอากาศ นอกจากนี้ บรรจุภัณฑ์การเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของจุลินทรีย์ในแล่ปลาคาร์ฟบูด (5 แตกต่างสกุลแยกต่างหาก) ยีน 16S rRNA ลำดับการวิเคราะห์พบว่าCarnobacterium ตาม Aeromonas ได้ที่กันmicrobiota เมื่อสิ้นสุดอายุการแล่ปลาคาร์ฟ VP นอกจากนี้บรรจุภัณฑ์สูญญากาศเพิ่ม biogenic amines ที่ล่าช้าเมื่อเทียบกับบรรจุภัณฑ์อากาศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับ CAD และ TYMดังนั้น การต้องการตรวจการเน่าเสียศักยภาพและกิจกรรมของ Aeromonas และ Carnobacterium ในปลาคาร์ฟ VPแล่และเข้าใจกำลังการผลิตของแบคทีเรียที่แตกต่างกันในการผลิตbiogenic amines ในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 3.53 log CFU / g ) ในการศึกษาทั้งหมด 13 สกุลต่าง ๆ ประกอบด้วย ชุมชนจุลินทรีย์สด

ปลาปลาคาร์พที่
ผู้วิจัยได้รับการพิจารณาเป็นไมโครไบโ ้าหลัก , คิด
52.8% ของเชื้อทั้งหมด ( ตารางที่ 3 ) นักวิจัยบางคนยังรายงาน
Acinetobacter dominated ไมโครไบโ ้าพื้นเมือง
ฟาร์มทะเลแดง ( sparus aurata ) และหญ้าปลาคาร์พ ( ctenopharyngodon idellus
)
( parlapani et al . , 2013 ; Wang et al . , 2010 ) การใช้ลำดับเบส 16S rRNA ยีน
ที่ 27 ของ Acinetobacter 28 ไอโซเลทคอน

ยืนยันชนิดที่ระดับ Acinetobacter johnsonii . นอกจากนี้ ร้อยละ 13.2 ของ
รวมแยกเป็นของสกุล moraxella . ที่เหลืออยู่ในไมโครไบโ ้าพื้นเมือง
สายพันธุ์ปลาคาร์พด้วย

คือidenti
fied เป็นเชื้อ chryseobacterium microbacterium





kocuria , Pseudomonas , brevundimonas ยา sphingomonas
, ,

enhydrobacter vogesella , และ dermacoccus . อย่างไรก็ตาม แต่ละสกุลเหล่านี้เท่านั้น ที่มีอยู่ 1


เราสังเกตค่าเชื้อ กะขนาดใหญ่ในชุมชนจุลินทรีย์ใน
การเน่าเสีย ซึ่งสัดส่วนของ Acinetobacter น้อยลง
ที่พบบ่อยและหลายกลุ่มแบคทีเรียที่ปรากฏ และค่อย ๆพัฒนา
( ตารางที่ 3 และ 4 ) มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดในองค์ประกอบของจุลินทรีย์ใน AP และ VP

เนื้อ . ทั้งหมด 86 สายพันธุ์

) identi fied จากแต่ละแพคเกจ
เนื้อปลาที่ใกล้เน่าเสีย
รวม 46 , ลำดับมาจาก AP

เนื้อเก็บไว้ในวันที่ 4( ตารางที่ 3 ) และ 40 ไอโซเลท จากตัวอย่างเลือกเก็บไว้ในวันที่ 6 ( ตารางที่ 4 ) .

ติด AP , Pseudomonas เพิ่มขึ้นในช่วง 4 วันแรก

กระเป๋าหลัง เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และในที่สุดแทน 67.4 %
46 ดังนี้ จานนี้ มีความสอดคล้องกับผลการนับ ( ตารางที่ 2 ) เชื้อเป็นไมโครไบโ ้าที่พบมากที่สุดที่สอง
บัญชีสำหรับร้อยละ 21.7 ของปริมาณเชื้อ อย่างไรก็ตาม จุลินทรีย์
องค์ประกอบในวัน 6 เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงใน VP
เนื้อเทียบกับ AP ด้วย

. ในตัวอย่างของเชื้อไอโซเลทโดยสัดส่วนที่สูง
( 50 % ) สูงกว่าในตัวอย่าง AP ; พวกเขาที่ใหญ่ที่สุดในกลุ่ม
ตัวอย่าง VP . นอกจากนี้แบคทีเรียกรัมบวกและ macrococcus
สกุล carnobacterium ชุมนุมและคิด
15% ของจำนวนเชื้อในตัวอย่างของเรา . noseda et al . ( 2012 )
รายงานว่า carnobacterium maltaromaticum ก็หาย

ปลา Pangasius Hypophthalmus ใน VP . นอกจากนี้แตกต่างจากความอุดมสมบูรณ์ของชนิดของ AP

เนื้อ , มีเพียง 1 สายพันธุ์ identi

fied เป็น Pseudomonas ทุกสกุลที่แยกได้จาก
6 วันของกระเป๋าใน VP ด้วย
.
ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์ของการวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัส , AP และ VP ด้วย

ถือว่าเป็นนิสัยเสียและปฏิเสธในวันที่ 8 และ 12 ตามลำดับ
ในเวลาเดียวกันที่ใช้ไปและพัฒนาประสิทธิภาพ 8.47 log CFU / g ,
) ในตอนท้ายของชีวิตชั้น เราได้เก็บ 55 ไอโซเลตจาก
ตัวอย่าง AP และ 48 สายพันธุ์จาก VP ตัวอย่างบน PCA กระจายแผ่น

ปลาปลาคาร์พ ( ตารางที่ 3 และ 4 ) ใน AP
เนื้อ , Pseudomonas มีตัวเลขต่ำ
ในวันที่ 0 ( 3.8% )แต่มันเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ภายใต้สภาวะแอโรบิก
ถึง 67.4 % ในวันที่ 4 และกลายเป็นเพียงไมโครไบโ ้า
ที่ส่วนท้ายของกระเป๋า ( ตารางที่ 3 ) นี้ก็อีก
flected ในผลการนับจาน
ซึ่งเป็นทั่วไปมากขึ้นของ 100 ครั้ง
( 2 บันทึกความแตกต่าง ) มากกว่า H
2s การผลิตแบคทีเรียและแล็บ ( ตารางที่ 2 ) .
Pseudomonas ที่พบว่าเป็นไมโครไบโ ้าเด่นใน
อื่น ๆผลิตภัณฑ์ภายใต้สภาวะแอโรบิกน้ำแช่เย็น ( parlapani
et al . , 2013 2015 ; ลอง
finopoulou et al . , 2002 ; hozbor et al . , 2006 ) .
แต่ความหลากหลายของแบคทีเรียมากขึ้นพบในตอนท้ายของชีวิตชั้นด้วย

ใน VP ( ตารางที่ 4 ) หลังวันที่ 12 ของกระเป๋า , การหมุนเวียน
พบในนิสัยเสีย VP
ติดในความโปรดปรานของแล็บ ถึงแม้ว่า

เชื้อขึ้นที่ใหญ่ที่สุดกลุ่มแรก ( 50% ) และแล็บแทน
เพียง 20% ในวันที่ 6 ของ 48 ไอโซจากเสียแล้ว

ติด VP Lab โดยเฉพาะ carnobacterium กลายเป็นใหญ่และเด่น
ไมโครไบโ ้า carnobacterium constituted 75% ของ
รวมเชื้อ ทั้งหมดของพวกเขาถูก identi
fied ที่สายพันธุ์ระดับ
C
.
maltaromaticum
( ตารางที่ 4 ) จานนับอย่างไรก็ตามพบว่า
ตัวเลขจากคุณนายประมาณ 0.7 log CFU / g ลด
กว่าบน PCA และพวกเขาคล้ายกับนับและ CFC IA ( ตารางที่ 2 ) ทั้งนี้อาจเป็นเพราะ carnobacterium ไม่สามารถเจริญเติบโตได้ดี



vogesella 1.9 vogesella perlucida ef626691 1 99.27



dermacoccus 1.9 dermacoccus profundi ay894329 1 99.92
Y . Zhang et al . อาหาร / จุลชีววิทยา 52 ( 2015 ) 197

e204 203 ใน MRS pH 6 )ในทางตรงกันข้ามกับ PCA ( pH 7 ) ผลที่คล้ายกันได้รับรายงาน
ในปลาตะเพียนปลาและปลาแซลมอนแอตแลนติก ( ซาลโมซาลาร์ ) ที่บรรจุภายใต้สภาวะบรรยากาศดัดแปลง
( parlapani et al . ,
2015 ; พาวเวลล์ และ แทมปลิน , 2012 ) carnobacterium ยังได้มีส่วนร่วม
เพื่อการเน่าเสียของ VP เย็นปลาแซลมอนรมควัน ( paludan-m มึลเลอร์
et al . , 1998 ) สกุลอื่นที่พบได้แก่
แลคโตค คัสในวันที่ 12 ,เชื้อ Pseudomonas shewanella , และ . เชื้อ
18.7 % ของจำนวนรวมของสายพันธุ์จากเนื้อ . ความจริงที่ว่า
สัดส่วนของเชื้อลดลง เมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ใน PCA จาก
ตัวอย่าง VP เก็บไว้ในวันที่ 6 อาจจะเกี่ยวข้องกับการเลือก
สภาพกระเป๋าและการไร้ความสามารถของไมโครไบโ ้า

สู้ carnobacterium ซึ่งมีความสามารถที่จะเติบโตได้ดี
ภายใต้สภาวะไร้อากาศ ( ไลส์เนอร์ et al . , 2007 ; Madigan et al . ,
2014 ) การเน่าเสียของเชื้อที่มีสายพันธุ์ต้อง
เพิ่มเติม ประเมิน ในการศึกษาครั้งนี้เพียง 1 ไอโซเลทและ Pseudomonas
deceptionensis 1 ไอโซเลท shewanella xiamenensis ถูกระบุในการเสีย VP ด้วย

ซึ่งชี้ให้เห็นว่าพวกเขาอาจมีส่วนร่วมน้อยการเน่าเสียของ VP ด้วย . จานนับอย่างไรก็ตาม
และพบว่าอุณหภูมิ shewanella ทั้งคู่ถูกพบในตัวเลขสูง
( 7.49 log CFU / g และที่สุดบนและ CFC IA ตามลำดับ )
tryfinopoulou et al . ( 2001 ) รายงานว่าสายพันธุ์ใน CFC อาจ
ระบุเป็นเชื้อ และ shewanella . นอกจากนี้ ห้องปฏิบัติการกลุ่ม
มีความสามารถเติบโต IA ( คทา et al . , 2012 ) macrococcus prolinoborus
, , brochothrix , Enterobacter ,lysinibacillus สังเกตวันที่ 6
ไม่ได้ที่จะพบในตอนท้ายของกระเป๋า ( ตารางที่ 4 )
4 สรุปการศึกษาอย่างเป็นระบบ
ระบุเด่นไมโครไบโ ้า
ของ AP และ VP ปลาไนปลาในระหว่างการเก็บรักษา อีกทั้งความหลากหลายภายใต้เงื่อนไขโดยทั่วไปบรรจุภัณฑ์

สังเกตช่วงกระเป๋าก่อน ทั้งหมด 13 สกุล
แตกต่างกันจำนวนประชากรจุลินทรีย์ของปลาปลาคาร์พสด
Acinetobacter dominated ฟลอร่าพื้นเมืองของปลาคาร์พ อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในชุมชน
แบคทีเรียที่เกิดขึ้นในระหว่างการเน่าเสีย ใน
AP ปลาคาร์พปลา , Pseudomonas กลายเป็นเพียงเด่นจุลินทรีย์
ที่ส่วนท้ายของอายุ . บรรจุภัณฑ์สูญญากาศขยาย
ยืดอายุปลาคาร์พปลา 12 วัน เมื่อเทียบกับ 7
8 วันปลาที่บรรจุในอากาศ นอกจากนี้ บรรจุภัณฑ์สูญญากาศเปลี่ยน
องค์ประกอบจุลินทรีย์ในปลาคาร์พ ปลาเน่า ( 5 สกุลแตกต่างกัน
แยก ) โดยการวิเคราะห์ลำดับเบส 16S rRNA ยีนพบว่า
carnobacterium ตามเชื้อเป็นไมโครไบโ ้าโดด
ที่ส่วนท้ายของ VP ปลาคาร์พปลา ' ชีวิตชั้น . นอกจากนี้ บรรจุภัณฑ์สูญญากาศดีเลย์เพิ่ม

เอมีนเมื่อเทียบกับบรรจุภัณฑ์เครื่อง , โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ CAD และในระดับ
ดังนั้นงานที่จำเป็นต้องทำ เพื่อให้ของเสีย
ศักยภาพและกิจกรรมของ carnobacterium เชื้อใน VP และปลาคาร์พ
เนื้อและเข้าใจความสามารถของแบคทีเรียที่แตกต่างกันในการผลิต
เอมีนในในอนาคต