DOI:http://dx.doi.org/10.7314/APJCP

DOI:http://dx.doi.org/10.7314/APJCP.2015.16.5.1935
The GSTM1 Polymorphism Does Not Participate in Cervical Cancer Development in Northeast Thailand

RESEARCH ARTICLE
Lack of Participation of the GSTM1 Polymorphism in Cervical Cancer Development in Northeast Thailand
Sitakan Natphopsuk1,2, Wannapa Settheetham-Ishida1*, Dariwan Settheetham3, Takafumi Ishida4
Abstract
The potential association between the GSTM1 deletion polymorphism and risk of cervical cancer was investigated in Northeastern Thailand. DNA was extracted from buffy coat specimens of 198 patients with squamous cell carcinoma of the cervix and 198 age-matched healthy controls. Genotyping of the GSTM1 was conducted by using two PCR methods, a short- and a long-PCR. Distribution of the GSTM1 genotypes in between the cases and the controls was not significantly different (p>0.5 by χ2 test). The results suggest that the GSTM1 deletion polymorphism is not a risk factor for squamous cell carcinoma of the cervix in the northeast Thai women.

Keywords: Cervical cancer - GSTM1 genotype - genetic susceptibility - Northeast Thailand
Asian Pac J Cancer Prev, 16 (5), 1935-1937

Introduction
Glutathione S-transferases (GSTs) belong to a group of the phase II enzymes, which play roles in the detoxification of exogenous substrates (Schnakenberg et al 2000, Sanyal et al 2004). Among a variety of GST genes, an allele with a deletion of the whole GSTM1 gene (GSTM1Δ) was identified (Duell et al., 2002). Homozygous for the GSTM1Δ known as GSTM1-null resulting in the lack of enzyme activity has been investigated with a special reference to the susceptibility to various cancers such as oral cancer, nasopharyngeal carcinoma, lung cancer and others ( Schnakenberg et al., 2000; Tiwawech et al., 2005, Liu et al., 2014). However, the conventional PCR assay identifying the GSTM1-null (Δ/Δ) is unable to distinguish the heterozygous genotype (W/Δ) from the homozygous for the wild-type allele (W/W) and the susceptibility to cancers by genotype was unpredictable; in fact, risks for cancer development of the GTM1Δ are still unknown and related reports are also controversial (Singh et al., 2008; Matic et al., 2013; Safarinejad et al., 2013).
In our previous study, we employed the conventional PCR to evaluate risk of the GSTM1-null for the squamous cell carcinoma of the cervix (SCCA) development in the northeast Thai women and found no relation between GSTM1-null and SCCA development (SettheethamIshida et al., 2009) however, presence of the genotype contribution could not be rejected. To make it clear whether the GSTM1Δ can be a risk for SCCA development, we here employed a set of PCR assays, conventional (short) and long PCR, for genotyping GSTM1.
Materials and Methods
This case-control study comprised 198 cases of pathologically defined squamous cell carcinoma of the cervix (SCCA) and 198 age-matched healthy controls with normal cytology (Pap smear test) and histology. All the subjects aged 26-81 years were recruited at Khon Kaen General Hospital and Srinagarind (university) Hospital, Khon Kaen Province, Northeast Thailand, between February 2009 and August 2011. The controls and cases were matched within 5-year age groupings. Each subject was informed of the methodology and objectives of the research and signed a consent form. This study was reviewed and approved by the Ethics Committee of both Khon Kaen University (HE 450333) and Khon Kaen Hospital (No. 03/02/2554).
Genotyping of the GSTM1
Genomic DNA was extracted from buffy coat using GF-1 Blood DNA Extraction Kits (Vivantis, USA). Genotyping of the GSTM1 was performed by using two steps (a short- and a long-PCR method) as following: 1) the GSTM1-null allele was identified by the short-PCR
Sitakan Natphopsuk et al
method ( Tiwawech et al., 2005). The sequences for the primer pairs were: 5’-GAA CTC CCT GAA AAG CTA AAG C-3’ and 5’-GTT GGG CTC AAA TAT ACG GTG
G-3’. Co-amplification of the human β-globin gene using primers 5’-AAC TTC ATC CAC GTT CAC C-3’ and 5’-GAA GAG CCA AGG ACA GGT AC-3’ was used as the internal control. PCR amplifications were conducted in 25 μl PCR and the conditions consisted of an initial denaturation at 95°C for 5 min, followed by 40 cycles of 98°C 10 sec, 60°C for 20 sec and 72°C for 45 sec, and a final extension at 72°C for 5 min. The PCR products were analyzed by electrophoresis on agarose gels 2.5%. and the GSTM1 heterozygous allele was identified by the long-PCR method (Roodi et al., 2004) performed with the following primers to amplify the exon 4 of GSTM1: primer M3, 5’-CCT GTT GAA GGA GCT TAT GCT GAA-3’ and M4, 5’- TTC TGA GGA CTG GAC TGA TGA TC-3’. The long PCR with KOD FX (Toyobo,
Japan) was conducted in a total volume of 25 μl, and cycle condition was as follows: 94°C for 2 min, followed by 30 cycles of 98°C for 14 sec and 62°C for 30 sec, and a final extension at 68°C for 14 min. PCR product (14kb) was analyzed by electrophoresis on 0.5% agarose gels.
Statistical analyses
The χ2-test was used for the analyses. Differences were considered statistically significant when the p-value was0.5 by χ2 test). Distribution of the GSTM1 genotypes between the cases and the controls was not Table 1. GSTM1 Presence and Cervical Cancer

Presentstudy*
Case68 (34.3) 130 (65.7)
Control73 (36.9)
Settheetham-Ishidaetal. (2009)** 125 (63.1)
Case36 (40.0) 54 (60.0)
Control38 (40.4) 56 (59.6)

*based on the subjects recruited in 2009-2011; **based on the subject recruited in 2002-2003
significantly different (p>0.5 by χ2 test) (Table 2).
Discussion
Contribution of the GSTM1-null to the development of various types of cancer has been documented with controversial conclusions (Duell et al., 2002; Roodi et al., 2004; Tiwawech et al., 2005; Liu et al., 2014; Stosic et al., 2014). Our present study identifying GSTM1 genotypes in the age matched case-control study could not find the effect of GSTM1 polymorphism on cervical carcinogenesis; the result rejects the association between genetic polymorphism of GSTM1 and increased risk for cervical cancer (Table 2). This genotyping study confirmed our previous report on the GSTM1-null and cervical cancer (Settheetham-Ishida et al., 2009) and agreed with the previous finding in Caucasian (Chen et al., 1999), Japanese (Niwa et al., 2005), Indian ( Sobti et al., 2006, Singh et al., 2008), Sicilian (Agodi et al., 2010) and Italian ( Palma et al., 2010) women. In contrast, an association between the GSTM1 polymorphism and increased risk of cervical cancer was observed in central Serbia and suggested a possible important role of the GSTM1 deletion in the development of early stage of precancerous lesions (Stosic et al., 2014). Furthermore, a meta-analysis found GSTM1-null genotype showed an increased risk of uterine cervical lesions in Chinese and Indian but no risk for Japanese, European and American (Gao et al., 2011; Zhang et al., 2012). The GSTM1 gene deletion may promote a development of cervical dysplasia by inhibiting the detoxification of polycyclic hydrocarbons and other compounds that modulate oxidative stress and DNA adduct formation (Parl, 2005), while ethnic backgrounds may influence on the cancer susceptibility and result in the controversial conclusions (Gao et al., 2010; Zhang et al., 2012).
The GSTM1 deletion is caused by homologous recombination, which results in a 16-kb deletion containing the entire GSTM1 gene (Roodi et al., 2004). There is a substantial difference in the baseline frequency of the GSTM1-null genotype in different ethnic groups (Roodi et al., 2004, Singh et al 2008). The frequency of the GSTM1-null genotype has been reported 53.1% (42.060.0%) in Caucasians, 52.9% (42.0-54.0%) in Asians, and 26.7% (16.0-36.0%) in Africans (Garte et al., 2001). An association between the GSTM1 and elevated breast cancer risk was observed in Caucasian but not in AfricanAmerican (Roodi et al., 2004). Also, different effects on significantly increased risk of cervical neoplasia were
observed in Asian populations but not in Caucasian and mixed populations (Gao et al., 2011; Zhang et al., 2012).
Table 2. GSTM1 Genotype Distribution and Cervical Cancer
GSTM1polymorphism Casesn (%) Controls n (%) OR [95% CI,p-value] AdjustedORa[95% CI,p-value]
W/W and W/Δ 68 (34.34) 73 (36.87) 1 1
Δ/Δ 130 (65.66) 125 (63.13) 1.12 [0.72-1.72, 0.60] 0.85 [0.45-1.60, 0.62]
W/W 15 (7.58) 15 (7.58) 1 1
W/Δ 53 (26.77) 58 (29.29) 0.91 [0.38-2.22, 0.83] 1.25 [0.63-2.47, 0.52]
Δ/Δ 130 (65.66) 125 (63.13) 1.04 [0.45-2.39, 0.92] 0.90 [0.27-2.99, 0.87]
*W: wild-type allele; Δ: null allele; a adjusted for HPV status, smoking status and age
To clarify the role of the GSTM1 in cervical carcinogenesis, GSTM1 genotype and the development of cervical abnormality should be examined. At present, we conclude that GSTM1Δ itself is not a risk for cervical cancer development in northeast Thai women.
Acknowledgements
The authors thank all the staff and the patients who took part in this study. This study was partly supported by (a) the Khon Kaen University Research Grant, (b) Invitation Research Grant, Faculty of Medicine, Khon Kaen University, (c) the Thailand Research Fund, (d) the JSPS Core University Program and JSPS KAKENHI (21247039).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

DOI:http://dx.doi.org/10.7314/APJCP.2015.16.5.1935 โพลิมอร์ฟิซึม GSTM1 มีส่วนร่วมในการพัฒนามะเร็งปากมดลูกในประเทศไทยตะวันออกเฉียงเหนือ บทความวิจัย ขาดการมีส่วนร่วมของโพลิมอร์ฟิซึม GSTM1 ในการพัฒนาโรคมะเร็งปากมดลูกในประเทศไทยตะวันออกเฉียงเหนือ Sitakan Natphopsuk1, 2, Wannapa Settheetham-Ishida1 * Dariwan Settheetham3, Takafumi Ishida4 บทคัดย่อ ความสัมพันธ์อาจเกิดขึ้นระหว่าง GSTM1 การลบโพลิมอร์ฟิซึมและความเสี่ยงของมะเร็งปากมดลูกถูกสอบสวนในภาคอีสาน ดีเอ็นเอที่สกัดจาก specimens มือใหม่ปราบผีเสื้อของผู้ป่วยที่ 198 กับ carcinoma เซลล์ squamous ของปากมดลูกและ 198 ตรงอายุสุขภาพควบคุม Genotyping ของ GSTM1 ได้ดำเนินการ โดยใช้วิธี PCR 2 แบบสั้น และยาว-PCR กระจายของ GSTM1 ในระหว่างกรณีและตัวควบคุมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (p > 0.5 โดยทดสอบ χ2) ผลแนะนำว่า GSTM1 การลบโพลิมอร์ฟิซึมไม่มีปัจจัยเสี่ยงสำหรับ carcinoma เซลล์ squamous ของปากมดลูกในสตรีไทยตะวันออกเฉียงเหนือ คำสำคัญ: มะเร็งปากมดลูก - GSTM1 ลักษณะทางพันธุกรรม -อ่อนแอทางพันธุกรรม - อุดร เอเชียแพ็กเจมะเร็งก่อนหน้า 16 (5), 1935-1937 แนะนำ กลูตาไธโอนเอส-transferases (GSTs) จัดเป็นกลุ่มเอนไซม์ระยะ II ซึ่งมีบทบาทในการล้างพิษได้บ่อย (Schnakenberg et al 2000, Sanyal et al 2004) ระหว่างความหลากหลายของยีน GST มี allele กับลบของยีน GSTM1 ทั้งหมด (GSTM1Δ) ที่ระบุ (Duell et al., 2002) Homozygous สำหรับ GSTM1Δ เรียกว่า GSTM1-null ในการขาดเอนไซม์มีการสอบสวน มีการอ้างอิงพิเศษไก่กับมะเร็งต่าง ๆ เช่นมะเร็งช่องปาก nasopharyngeal carcinoma มะเร็งปอด และอื่น ๆ (Schnakenberg et al., 2000 Tiwawech et al. ปี 2005 หลิว et al., 2014) อย่างไรก็ตาม ทดสอบ PCR แบบเดิมที่ระบุใน GSTM1 null (δยอด/δยอด) ไม่สามารถแยกความแตกต่างแบบ heterozygous ลักษณะทางพันธุกรรม (W/δ ยอด) จาก homozygous สำหรับ allele ชนิดป่า (W/W) และไก่กับมะเร็งโดยลักษณะทางพันธุกรรมไม่แน่นอน ในความเป็นจริง ความเสี่ยงสำหรับมะเร็งพัฒนา GTM1Δ ยังไม่ทราบ และรายงานที่เกี่ยวข้องยัง แย้ง (สิงห์ร้อยเอ็ด al., 2008 เอชไอมาติก et al., 2013 Safarinejad et al., 2013) ในของเราก่อนหน้านี้ศึกษา เราจ้าง PCR แบบเดิมเพื่อประเมินความเสี่ยงของ GSTM1-ค่า null สำหรับ carcinoma เซลล์ squamous ของปากมดลูก (SCCA) ในการพัฒนาสตรีไทยตะวันออกเฉียงเหนือ และพบไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างค่า null GSTM1 และพัฒนา SCCA (SettheethamIshida et al., 2009) อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถปฏิเสธของสัดส่วนของลักษณะทางพันธุกรรม เพื่อให้ชัดเจนว่า GSTM1Δ สามารถความเสี่ยงพัฒนา SCCA เรานี่จ้าง ชุด PCR assays ปกติ (สั้น) ยาว PCR, genotyping GSTM1 วัสดุและวิธีการการควบคุมกรณีศึกษานี้ประกอบด้วยกรณี 198 ของ carcinoma กำหนด pathologically squamous เซลล์ปากมดลูก (SCCA) และ 198 ตรงอายุสุขภาพควบคุมมิญชวิทยาและเซลล์วิทยาปกติ (การทดสอบตรวจภายใน) หัวข้อทั้งหมดที่อายุ 26-81 ปีได้พิจารณาที่ขอนแก่นขอนแก่นโรงพยาบาลและ Srinagarind (มหาวิทยาลัย) โรงพยาบาล จังหวัดขอนแก่น อุดร ระหว่างกุมภาพันธ์และ 2554 สิงหาคม ควบคุมและกรณีถูกจับคู่ในกลุ่มอายุ 5 ปี แต่ละหัวข้อไม่ทราบวิธีการและวัตถุประสงค์ของการวิจัย และการเซ็นชื่อแบบฟอร์มยินยอม ศึกษาทบทวน และอนุมัติ โดยคณะกรรมการจรรยาบรรณมหาวิทยาลัยขอนแก่น (เขา 450333) และโรงพยาบาลขอนแก่น (หมายเลข 03/02/2554) Genotyping ของ GSTM1 Genomic DNA ที่สกัดจากตรามือใหม่ปราบผีที่ใช้ชุดสกัดดีเอ็นเอเลือด GF-1 (Vivantis สหรัฐอเมริกา) Genotyping ของ GSTM1 ถูกดำเนินการ โดยสองขั้นตอน (แบบสั้น ๆ และวิธี PCR ยาว) ดังต่อไปนี้: 1) ระบุ allele GSTM1 เป็น null โดย PCR สั้น Sitakan Natphopsuk et al (Tiwawech et al., 2005) วิธีการ มีลำดับคู่รองพื้นสำหรับ: 5' เฒ่า CTC CCT เฒ่าเอเอจี CTA เอเอจีซี-3' และ 5'-GTT GGG CTC AAA ททท.จีบ GTG G 3'. ขยายร่วมของยีนβ-globin ที่มนุษย์ใช้ไพรเมอร์ 5'-AAC ทีทีซีจำกัด GTT ATC CAC CAC C-3' และ 5'-เฒ่าปิดปาก CCA AGG ACA GGT AC-3 ที่ใช้เป็นการควบคุมภายใน PCR amplifications ได้ดำเนินการใน 25 μl PCR และเงื่อนไขประกอบด้วย denaturation เป็นเริ่มต้นที่ 95° C สำหรับ 5 นาที ตาม ด้วยรอบ 40 98 องศาเซลเซียส 10 วินาที 60° C 20 วินาที และ 72° C ใน 45 วินาที และส่วนขยายเป็นขั้นสุดท้ายที่ 72° C สำหรับ 5 นาที ผลิตภัณฑ์ PCR ถูกวิเคราะห์ โดย electrophoresis ใน agarose เจ 2.5% และระบุ GSTM1 heterozygous allele โดยวิธี PCR ยาว (Roodi et al., 2004) ทำกับไพรเมอร์ต่อขยาย exon 4 GSTM1: รองพื้น M3, 5'-CCT GTT เฒ่า GGA GCT ตาด GCT เฒ่า-3 และ M4, 5'-ทีทีซีจำกัด TGA GGA CTG GAC TGA TGA TC-3 PCR ยาวกับโฮเอฟเอ็กซ์ (Toyobo ญี่ปุ่นได้ดำเนินการในปริมาตรรวมของ 25 μl และวงจรเงื่อนไขมีดังนี้: 94 ° C สำหรับ 2 นาที ตาม ด้วยรอบ 30 98 องศาเซลเซียส วินาที 14 62 ° C นาน 30 วินาที และส่วนขยายเป็นขั้นสุดท้ายที่ 68 ° C สำหรับผลิตภัณฑ์ PCR 14 นาที (14 kb) ถูกวิเคราะห์ โดย electrophoresis บน 0.5% agarose วิเคราะห์ทางสถิติ ทดสอบ χ2 ถูกใช้สำหรับวิเคราะห์การ ความแตกต่างได้ถืออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อค่า p < 0.05 ผลลัพธ์ กระจายของ null GSTM1 กรณีและตัวควบคุมจะแสดงในตารางที่ 1 การที่ชุก GSTM1 เป็น null ในกรณีไม่แตกต่างกันระหว่าง 2002 3 และ 2009-11 (p = 0.36 โดยทดสอบที่แน่นอนของ Fisher) ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจาก Hardy Weinberg สมดุลในการกระจายลักษณะทางพันธุกรรมที่สังเกตทั้ง ในคดีและควบคุม (p > 0.5 โดยทดสอบ χ2) กระจายของ GSTM1 ในระหว่างกรณีควบคุมไม่ได้ 1 ตาราง GSTM1 อยู่และมะเร็งปากมดลูก Presentstudy * Case68 (65.7) (34.3) 130 Control73 (36.9) Settheetham-Ishidaetal (2009) ** 125 (63.1) Case36 (40.0) 54 (60.0) Control38 (40.4) 56 (59.6) * ขึ้นอยู่กับเรื่องที่พิจารณาใน 2009-2011 ** ขึ้นอยู่กับเรื่องที่พิจารณาในปี 2545-2546 แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (p > 0.5 โดยทดสอบ χ2) (ตารางที่ 2) สนทนา ของ GSTM1-ค่า null ในการพัฒนาของมะเร็งชนิดต่าง ๆ การจัดทำเอกสาร ด้วยบทสรุปแย้ง (Duell et al., 2002 Roodi et al., 2004 Tiwawech et al., 2005 หลิว al. et, 2014 Stosic et al., 2014) เราระบุการศึกษาจีโนไทป์ GSTM1 อายุตรงการควบคุมกรณีศึกษาการศึกษาปัจจุบันไม่พบผลของโพลิมอร์ฟิซึม GSTM1 ปากมดลูก carcinogenesis ผลปฏิเสธความสัมพันธ์ระหว่างโพลิมอร์ฟิซึมทางพันธุกรรมของ GSTM1 และเสี่ยงสำหรับมะเร็งปากมดลูก (ตาราง 2) ศึกษา genotyping ยืนยันรายงานของเราก่อนหน้านี้ใน GSTM1 เป็น null และมดลูกมะเร็ง (อิชิดะ Settheetham et al., 2009) และตกลงกับก่อนหน้านี้การค้นหาในคอเคซัส (Chen et al., 1999), ญี่ปุ่น (วา et al., 2005), อินเดีย (Sobti และ al., 2006 สิงห์ร้อยเอ็ด al., 2008), ซิซิลี (Agodi et al., 2010) และอิตาลี (ปัล et al., 2010) ผู้หญิง ในทางตรงกันข้าม ความสัมพันธ์ระหว่าง GSTM1 โพลิมอร์ฟิซึมและเพิ่มความเสี่ยงของมะเร็งปากมดลูกถูกสังเกตในเซ็นทรัลเซอร์เบีย และแนะนำบทบาทสำคัญสุดของการลบ GSTM1 ในระยะแรก ๆ การพัฒนาของ precancerous ได้ (Stosic et al., 2014) นอกจากนี้ meta-analysis พบลักษณะทางพันธุกรรม GSTM1 เป็น null แสดงเสี่ยงมดลูกปากมดลูกได้ในจีน และอินเดีย แต่ไม่มีความเสี่ยงสำหรับญี่ปุ่น ยุโรป และสหรัฐอเมริกา (เกา et al., 2011 Zhang et al., 2012) ลบยีน GSTM1 อาจส่งเสริมการพัฒนาของมดลูกแบบไม่สามารถ โดย inhibiting ตรู่ของ polycyclic ไฮโดรคาร์บอน และสารประกอบอื่น ๆ ที่ modulate oxidative เครียดและ DNA adduct ก่อ (Parl, 2005), ในขณะที่ชนกลุ่มน้อยพื้นหลังอาจอิทธิพลในไก่โรคมะเร็ง และทำให้เกิดข้อสรุปแย้ง (เกา et al., 2010 Zhang et al., 2012) การลบ GSTM1 เกิดจาก homologous recombination ซึ่งผลลบ 16 kb ประกอบด้วยยีน GSTM1 ทั้งหมด (Roodi et al., 2004) ไม่พบความแตกต่างในความถี่พื้นฐานของลักษณะทางพันธุกรรม GSTM1 เป็น null ในกลุ่มชาติพันธ์ต่าง ๆ (Roodi et al., 2004 สิงห์ et al 2008) ความถี่ของลักษณะทางพันธุกรรม GSTM1 null แล้วรายงาน 53.1% (42.060.0%) ใน Caucasians, 52.9% (42.0-54.0%) ในเอเชีย และ 26.7% (16.0-36.0%) ในแอฟริกา (Garte และ al., 2001) ความสัมพันธ์ระหว่าง GSTM1 และเสี่ยงมะเร็งเต้านมสูงขึ้นถูกสังเกต ในคอเคซัส แต่ไม่ใช่ ใน AfricanAmerican (Roodi et al., 2004) ยัง มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของมดลูก neoplasia ผลแตกต่างกัน พบ ในประชากรเอเชีย แต่ไม่ใช่ ในคอเคซัส และผสมประชากร (เกา et al., 2011 Zhang et al., 2012) ตารางที่ 2 GSTM1 การกระจายของลักษณะทางพันธุกรรมและโรคมะเร็งปากมดลูก GSTM1polymorphism Casesn (%) ควบคุม n (%) หรือ [95% CI ค่า p] AdjustedORa [95% CI, p ค่า] W/W และ W/δ ยอด 68 (34.34) 73 (36.87) 1 1 130 (65.66) Δยอด/Δยอด 125 (63.13) 1.12 [0.72-1.72, 0.60] 0.85 [0.45-1.60, 0.62] W/W 15 (7.58) 15 (7.58) 1 1 W/Δ ยอด 53 (26.77) 58 (29.29) 0.91 [0.38-2.22, 0.83] 1.25 [0.63-2.47, 0.52] 130 (65.66) Δยอด/Δยอด 125 (63.13) 1.04 [0.45-2.39, 0.92] 0.90 [0.27-2.99, 0.87] * ไร w:ป่าชนิด allele Δยอด: allele เป็น null การปรับปรุงสถานะ HPV สถานะการสูบบุหรี่ และอายุเพื่อชี้แจงบทบาทของ GSTM1 ในมดลูก carcinogenesis, GSTM1 ลักษณะทางพันธุกรรมและการพัฒนาของความผิดปกติที่ปากมดลูกควรจะตรวจสอบ ปัจจุบัน เราสรุปที่ GSTM1Δ ตัวเองไม่มีความเสี่ยงในการพัฒนาโรคมะเร็งปากมดลูกในหญิงไทยตะวันออกเฉียงเหนือ ถาม-ตอบ ผู้เขียนขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ทั้งหมดและผู้ป่วยที่ใช้เวลาส่วนหนึ่งในการศึกษานี้ การศึกษานี้มีบางส่วนได้รับการสนับสนุน โดย (ก)ให้วิจัยมหาวิทยาลัยขอนแก่นขอนแก่น เงินช่วยเหลืองานวิจัย (ข) หนังสือเชิญ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น วิจัยไทย (c), (d) JSPS หลักมหาวิทยาลัยโปรแกรม และ JSPS KAKENHI (21247039)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดอย: http: //dx.doi.org/10.7314/APJCP.2015.16.5.1935
GSTM1 ความแตกต่างไม่ได้มีส่วนร่วมในการพัฒนามะเร็งปากมดลูกในภาคตะวันออกเฉียงเหนือวิจัยขขาดการมีส่วนร่วมของ GSTM1 ความแตกต่างในการพัฒนาโรคมะเร็งปากมดลูกในภาคตะวันออกเฉียงเหนือSitakan Natphopsuk1 , 2, วรรณ Settheetham-Ishida1 * Dariwan Settheetham3, Takafumi Ishida4 บทคัดย่อสมาคมอาจเกิดขึ้นระหว่างการลบความแตกต่าง GSTM1 และความเสี่ยงของมะเร็งปากมดลูกถูกตรวจสอบในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ดีเอ็นเอที่สกัดจากตัวอย่างเสื้อมือใหม่ 198 ผู้ป่วยที่มีเซลล์มะเร็ง squamous ปากมดลูกและอายุ 198 จับคู่การควบคุมที่ดีต่อสุขภาพ genotyping ของ GSTM1 ได้ดำเนินการโดยใช้สองวิธี PCR, ในระยะสั้นและระยะยาว PCR การแพร่กระจายของยีน GSTM1 ในระหว่างกรณีและการควบคุมไม่แตกต่างกัน (P> 0.5 โดยการทดสอบχ2) ผลการชี้ให้เห็นว่าแตกต่าง GSTM1 ลบไม่ได้เป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับ squamous เซลล์ปากมดลูกในหญิงไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. คำสำคัญ: มะเร็งปากมดลูก - จีโนไทป์ GSTM1 - ความอ่อนแอทางพันธุกรรม - ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเอเชียแพคเจมะเร็งก่อนหน้า 16 (5) 1935-1937 บทนำกลูตาไธโอน S-ราน (GSTs) อยู่ในกลุ่มของระยะที่สองเอนไซม์ที่มีบทบาทในการล้างพิษของพื้นผิวภายนอก (Schnakenberg et al, 2000 Sanyal et al, 2004) ท่ามกลางความหลากหลายของยีน GST, อัลลีลที่มีการลบของยีนทั้ง GSTM1 (GSTM1Δ) ถูกระบุ (Duell et al., 2002) homozygous สำหรับGSTM1Δที่รู้จักกันเป็น GSTM1 โมฆะส่งผลให้การขาดเอนไซม์ที่ได้รับการตรวจสอบที่มีการอ้างอิงพิเศษไวต่อการเกิดโรคมะเร็งต่างๆเช่นมะเร็งในช่องปาก, มะเร็งโพรงหลังจมูกมะเร็งปอดและอื่น ๆ (Schnakenberg et al, 2000;. Tiwawech et al., 2005 หลิว et al., 2014) อย่างไรก็ตามการทดสอบ PCR แบบเดิมระบุ GSTM1 โมฆะ (Δ / Δ) ไม่สามารถที่จะแยกแยะความแตกต่าง heterozygous genotype (W / Δ) จาก homozygous สำหรับอัลลีลป่าชนิด (W / W) และความไวต่อการเกิดโรคมะเร็งโดย genotype เป็น คาดเดาไม่ได้; ในความเป็นจริงความเสี่ยงสำหรับการพัฒนาของมะเร็งGTM1Δยังไม่ทราบและรายงานที่เกี่ยวข้องนอกจากนี้ยังมีความขัดแย้ง (Singh et al, 2008;. Matic, et al, 2013;.. Safarinejad et al, 2013). ในการศึกษาก่อนหน้านี้ของเราเรามีงานทำ PCR แบบเดิมในการประเมินความเสี่ยงของการ GSTM1 โมฆะสำหรับ squamous เซลล์ของปากมดลูก (SCCA) การพัฒนาในผู้หญิงไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือและพบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่าง GSTM1 โมฆะและการพัฒนา SCCA (SettheethamIshida et al., 2009) แต่การปรากฏตัวของ ผลงานจีโนไทป์ไม่สามารถปฏิเสธ ที่จะทำให้มันชัดเจนว่าGSTM1Δอาจมีความเสี่ยงในการพัฒนา SCCA เราที่นี่ลูกจ้างชุดของการตรวจ PCR, ธรรมดา (สั้น) และระยะยาว PCR สำหรับ genotyping GSTM1. วัสดุและวิธีการนี้กรณีศึกษาการควบคุมประกอบด้วย 198 กรณีของการกำหนด pathologically squamous เซลล์ของปากมดลูก (SCCA) และอายุ 198 จับคู่การควบคุมสุขภาพที่มีเซลล์ปกติ (ทดสอบตรวจ Pap smear) และเนื้อเยื่อ ทุกวิชาอายุ 26-81 ปีได้รับคัดเลือกขอนแก่นและโรงพยาบาลศรีนครินทร์ (มหาวิทยาลัย) โรงพยาบาลจังหวัดขอนแก่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ปี 2009 และเดือนสิงหาคม 2011 การควบคุมและกรณีที่ถูกจับคู่ภายในกลุ่มอายุ 5 ปี แต่ละเรื่องได้รับแจ้งจากวิธีการและวัตถุประสงค์ของการวิจัยและการลงนามในใบยินยอม การศึกษาครั้งนี้ได้รับการตรวจสอบและได้รับอนุมัติจากคณะกรรมการจริยธรรมของทั้งสองมหาวิทยาลัยขอนแก่น (HE 450333) และโรงพยาบาลขอนแก่น (ฉบับที่ 2554/03/02). Genotyping ของ GSTM1 จีโนมดีเอ็นเอที่สกัดจากเสื้อมือใหม่ใช้ GF-1 ดีเอ็นเอเลือด ชุดสกัด (Vivantis สหรัฐอเมริกา) genotyping ของ GSTM1 ได้ดำเนินการโดยใช้ขั้นตอนที่สอง (ในระยะสั้นและวิธี PCR-ยาว) ดังต่อไปนี้ 1) อัลลีล GSTM1 โมฆะถูกระบุสั้น-PCR Sitakan Natphopsuk, et al . วิธี (Tiwawech et al, 2005 ) ลำดับสำหรับคู่ไพรเมอร์คือ 5'-GAA CTC CCT GAA AAG CTA AAG C-3 'และ 5'-GTT GGG CTC AAA ททท ACG GTG G-3 ' ร่วมขยายของยีนβ-globin มนุษย์โดยใช้ไพรเมอร์ 5'-AAC TTC ATC CAC CAC GTT C-3 'และ 5'-GAG GAA CCA AGG ACA GGT AC-3' ถูกนำมาใช้เป็นระบบการควบคุมภายใน amplifications PCR ได้ดำเนินการใน PCR 25 ไมโครลิตรและเงื่อนไขประกอบ denaturation เริ่มต้นที่ 95 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 5 นาทีตามด้วย 40 รอบของ 98 ° C 10 วินาที 60 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 20 วินาทีและ 72 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 45 วินาทีและ ขยายสุดท้ายที่ 72 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 5 นาที ผลิตภัณฑ์ PCR วิเคราะห์ electrophoresis บน agarose เจล 2.5% และอัลลีล GSTM1 heterozygous ถูกระบุโดยวิธี PCR ยาว (Roodi et al, 2004.) ดำเนินการกับไพรเมอร์ต่อไปนี้เพื่อขยายเอกซ์ซอนที่ 4 ของ GSTM1: ไพรเมอร์ M3, 5'-CCT GTT GAA GGA GCT ททท GCT GAA-3 และ M4, 5'- TTC TGA GGA CTG GAC TGA TGA TC-3 ' PCR ยาวกับ KOD FX (Toyobo, ญี่ปุ่น) ได้ดำเนินการในปริมาณรวมของ 25 ไมโครลิตรและสภาพรอบดังนี้: 94 ° C เป็นเวลา 2 นาทีตามด้วย 30 รอบของ 98 ° C เป็นเวลา 14 วินาทีและ 62 องศาเซลเซียส สำหรับ 30 วินาทีและนามสกุลสุดท้ายที่ 68 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 14 นาที ผลิตภัณฑ์ PCR (14KB) ได้รับการวิเคราะห์โดย electrophoresis บน 0.5% agarose เจล. สถิติวิเคราะห์χ2ทดสอบที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้รับการพิจารณาความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อ p-value เป็น <0.05. ผลการแพร่กระจายของ GSTM1 โมฆะกรณีหมู่และการควบคุมจะแสดงในตารางที่ 1 ที่ความชุก GSTM1 โมฆะในกรณีที่ไม่แตกต่างกันระหว่าง 2002-3 และ 2009-11 (p = 0.36 โดยการทดสอบที่แน่นอนฟิชเชอร์) ไม่มีการเบี่ยงเบนอย่างมีนัยสำคัญจากความสมดุล Hardy-Weinberg ในการกระจายพันธุ์พบว่าทั้งในกรณีและการควบคุม (p> 0.5 โดยการทดสอบχ2) การแพร่กระจายของยีน GSTM1 ระหว่างกรณีและการควบคุมที่ไม่ได้ตารางที่ 1 แสดงตน GSTM1 และมะเร็งปากมดลูกPresentstudy * Case68 (34.3) 130 (65.7) Control73 (36.9) Settheetham-Ishidaetal (2009) ** 125 (63.1) Case36 (40.0) 54 (60.0) Control38 (40.4) 56 (59.6) * ขึ้นอยู่กับวิชาที่ได้รับคัดเลือกใน 2009-2011; ** ขึ้นอยู่กับเรื่องที่ได้รับคัดเลือกใน 2002-2003 อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกัน (P> 0.5 โดยการทดสอบχ2) (ตารางที่ 2). การอภิปรายเงินสมทบของ GSTM1 โมฆะไปสู่การพัฒนาของโรคมะเร็งชนิดต่างๆได้รับการรับรองด้วยกับข้อสรุปที่ถกเถียงกัน (Duell et อัล., 2002; Roodi et al, 2004;. Tiwawech et al, 2005;. หลิว et al, 2014;. Stosic et al, 2014). การศึกษาในปัจจุบันของเราระบุยีน GSTM1 ในยุคที่ตรงกับกรณีศึกษาการควบคุมไม่สามารถหาผลกระทบของความแตกต่างใน GSTM1 มะเร็งปากมดลูก; ผลที่ตามมาปฏิเสธความสัมพันธ์ระหว่างความหลากหลายทางพันธุกรรมของ GSTM1 และความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับมะเร็งปากมดลูก (ตารางที่ 2) การศึกษานี้ genotyping ยืนยันรายงานก่อนหน้านี้ของเราเกี่ยวกับโรคมะเร็ง GSTM1 โมฆะและปากมดลูก (Settheetham-อิชิดะ et al., 2009) และเห็นด้วยกับการค้นพบก่อนหน้านี้ในคนผิวขาว (Chen et al., 1999), ญี่ปุ่น (Niwa et al., 2005 ), อินเดีย (Sobti et al., 2006, Singh et al., 2008), ซิซิลี (Agodi et al., 2010) และอิตาลี (Palma et al., 2010) ผู้หญิง ในทางตรงกันข้ามความสัมพันธ์ระหว่างความแตกต่าง GSTM1 และเพิ่มความเสี่ยงของโรคมะเร็งปากมดลูกพบว่าในภาคกลางของประเทศเซอร์เบียและชี้ให้เห็นบทบาทที่สำคัญเป็นไปได้ของการลบ GSTM1 ในการพัฒนาในระยะเริ่มต้นของรอยโรคมะเร็ง (Stosic et al., 2014) นอกจากนี้ meta-analysis พบจีโนไทป์ GSTM1 โมฆะแสดงให้เห็นว่ามีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของแผลที่ปากมดลูกมดลูกในภาษาจีนและอินเดีย แต่ความเสี่ยงสำหรับภาษาญี่ปุ่นไม่มีในยุโรปและอเมริกา (Gao et al, 2011;.. Zhang et al, 2012) การลบยีน GSTM1 อาจส่งเสริมการพัฒนาของมะเร็งปากมดลูกเจริญผิดปกติโดยการยับยั้งการล้างพิษของสารไฮโดรคาร์บอน polycyclic และสารประกอบอื่น ๆ ที่ปรับความเครียดออกซิเดชันและการก่อตัวดึงเข้าหาดีเอ็นเอ (Parl, 2005) ในขณะที่เชื้อชาติอาจมีผลต่อความไวต่อการเกิดโรคมะเร็งและผลในข้อสรุปที่ขัดแย้ง (Gao et al, 2010;.. Zhang et al, 2012). การลบ GSTM1 เกิดจากการรวมตัวกันอีกคล้ายคลึงกันซึ่งจะส่งผลในการลบ 16 กิโลไบต์ที่มียีน GSTM1 ทั้งหมด (. Roodi, et al, 2004) มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความถี่พื้นฐานของจีโนไทป์ GSTM1 โมฆะในกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างกัน (Roodi et al., 2004, Singh et al, 2008) ความถี่ของจีโนไทป์ GSTM1 โมฆะได้รับรายงาน 53.1% (42.060.0%) ในผิวขาว 52.9% (42.0-54.0%) ในเอเชียและ 26.7% (16.0-36.0%) ในแอฟริกัน (Garte et al., 2001) ความสัมพันธ์ระหว่าง GSTM1 และความเสี่ยงเป็นมะเร็งเต้านมสูงพบว่าในคนผิวขาว แต่ไม่ได้อยู่ใน AfricanAmerican (Roodi et al., 2004) นอกจากนี้ผลกระทบที่แตกต่างกันเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของเนื้องอกมะเร็งปากมดลูกถูกพบในประชากรชาวเอเชีย แต่ไม่ได้อยู่ในคนผิวขาวและประชากรผสม (Gao et al, 2011;.. Zhang et al, 2012). ตารางที่ 2 การกระจาย GSTM1 พันธุกรรมและมะเร็งปากมดลูกGSTM1polymorphism Casesn (%) การควบคุม n (%) หรือ [95% CI, p-value] AdjustedORa [95% CI, p-value] W / W และ W / Δ 68 (34.34) 73 (36.87) 1 1 Δ / Δ 130 ( 65.66) 125 (63.13) 1.12 [0.72-1.72, 0.60] 0.85 [0.45-1.60, 0.62] W / W 15 (7.58) 15 (7.58) 1 1 W / Δ 53 (26.77) 58 (29.29) 0.91 [0.38- 2.22, 0.83] 1.25 [0.63-2.47, 0.52] Δ / Δ 130 (65.66) 125 (63.13) 1.04 [0.45-2.39, 0.92] 0.90 [0.27-2.99, 0.87] * W: อัลลีลชนิดป่า; Δ: อัลลีล null; ปรับสถานะการติดเชื้อ HPV สูบบุหรี่สถานะและอายุชี้แจงบทบาทของ GSTM1 ในการเกิดมะเร็งปากมดลูก, จีโนไทป์ GSTM1 และการพัฒนาของมะเร็งปากมดลูกผิดปกติควรจะตรวจสอบ ในปัจจุบันเราสรุปได้ว่าGSTM1Δตัวเองไม่ได้มีความเสี่ยงในการพัฒนามะเร็งปากมดลูกในหญิงไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. กิตติกรรมประกาศผู้เขียนขอขอบคุณพนักงานทุกคนและผู้ป่วยที่เข้ามามีส่วนร่วมในการศึกษาครั้งนี้ การศึกษาครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจาก (ก) มหาวิทยาลัยขอนแก่นทุนวิจัย (ข) ขอเชิญทุนวิจัยคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น (ค) สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (ง) JSPS หลักโปรแกรมมหาวิทยาลัยและ JSPS KAKENHI (21247039)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดอย : http://dx.doi.org/10.7314/apjcp.2015.16.5.1935
gstm1 จึงไม่ได้เข้าร่วมในการพัฒนามะเร็งปากมดลูกในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ


บทความวิจัย ขาดการมีส่วนร่วมของ gstm1 ) ในการพัฒนามะเร็งปากมดลูกในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
sitakan natphopsuk1,2 วรรณ , settheetham-ishida1 * dariwan settheetham3 ทาคาฟูมิ ishida4 นามธรรม

,สมาคมที่อาจเกิดขึ้นระหว่าง gstm1 การลบความหลากหลายและความเสี่ยงของมะเร็งปากมดลูก พบว่า ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ดีเอ็นเอจากบัฟฟี่โคทตัวอย่าง 198 ผู้ป่วย squamous เซลล์ของปากมดลูก และ 198 age-matched การควบคุมสุขภาพ เขตของ gstm1 ดำเนินการโดยใช้สองเทคนิควิธีการ สั้น - ยาว และเทคนิค .การกระจายของ gstm1 เปรียบเทียบระหว่างกรณีและกลุ่มควบคุมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.5 โดยχ 2 ทดสอบ ) พบว่า gstm1 การลบ polymorphism ไม่มีปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคมะเร็งเซลล์ของปากมดลูกในคนไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

คำสำคัญ : มะเร็งปากมดลูก - gstm1 genotype - พันธุกรรมไว - ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
เอเชีย Pac J ) โรคมะเร็ง ,16 ( 5 ) , 1935-1937

บทนำ
กลูต้าไธโอน s-transferases ( GST ) อยู่ในกลุ่มของเฟส 2 enzymes ซึ่งเล่นบทบาทในการล้างพิษของพื้นผิวภายนอก ( schnakenberg et al 2000 sanyal et al 2004 ) ท่ามกลางความหลากหลายของยีน GST , ในการลบของยีน gstm1 ทั้งหมด ( gstm1 Δ ) ถูกระบุ ( จูล et al . , 2002 )ส่วนสำหรับ gstm1 Δเรียกว่า gstm1 null เป็นผลในการขาดเอนไซม์ที่ได้รับการตรวจสอบ ด้วยราคาพิเศษ การอ้างอิงถึงเกิดโรคมะเร็งต่างๆ เช่น มะเร็งช่องปาก การเกิดมะเร็งหลังโพรงจมูก มะเร็งปอด และคนอื่น ๆ ( schnakenberg et al . , 2000 ; tiwawech et al . , 2005 , Liu et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตามวิธี PCR assay ระบุ gstm1 null ( Δ / Δ ) จะไม่สามารถที่จะแยกแยะความแตกต่างทางพันธุกรรมก่อน ( w / Δ ) จากยีนของยีน ( w / w ) และความไวต่อการเกิดโรคมะเร็ง โดยจีโนไทป์คือคาดเดาไม่ได้ ในความเป็นจริงความเสี่ยงในการพัฒนาโรคมะเร็งของ gtm1 Δยังคงไม่ทราบและรายงานที่เกี่ยวข้องยังแย้ง ( Singh et al . , 2008 ; Matic et al . , 2013 ;safarinejad et al . , 2013 )
ในการศึกษาของเรา เราใช้วิธี PCR เพื่อประเมินความเสี่ยงของ gstm1 null สำหรับ squamous เซลล์ของปากมดลูก ( SCCA ) การพัฒนาในผู้หญิงไทย ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และไม่พบความสัมพันธ์ระหว่าง gstm1 null และพัฒนา SCCA ( settheethamishida et al . , 2009 ) อย่างไรก็ตาม การปรากฏตัวของจีโนไทป์ ผลงานไม่อาจจะปฏิเสธ .ที่จะทำให้มันชัดเจนว่า gstm1 Δสามารถเสี่ยงพัฒนา SCCA เราที่นี่ที่ใช้ชุดของเทคนิคและวิธีการแบบเดิม ( สั้น ) และนาน PCR เพื่อส่งเสริม gstm1 .

นี้ควบคุมวัสดุและวิธีการศึกษาประกอบด้วย 198 รายไว้ในเซลล์มะเร็งของปากมดลูก squamous ( SCCA ) และ 198 age-matched การควบคุมสุขภาพกับเซลล์ปกติ ( ทดสอบ smear การตรวจ ) และขึ้นไปวิชาทั้งหมด อายุ 26-81 ปีคัดเลือกที่ขอนแก่น โรงพยาบาลศรีนครินทร์ มหาวิทยาลัยและโรงพยาบาลจังหวัดขอนแก่น ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ 2009 และ 2011 สิงหาคม การควบคุมและกรณีถูกจับคู่ภายใน 5 ปีอายุ 6 . แต่ละเรื่องได้ทราบหลักการและวัตถุประสงค์ของการวิจัย และเซ็นต์ยินยอม .การศึกษานี้ได้ทบทวน และได้รับอนุมัติจากคณะกรรมการจริยธรรมของมหาวิทยาลัยขอนแก่น ( เขา 450333 ) และโรงพยาบาลศูนย์ขอนแก่น ( ฉบับที่ 03 / 02 / 2554 )

gstm1 เขตของ genomic DNA ที่สกัดจากเสื้อสีขาวใช้ gf-1 เลือดชุดสกัดดีเอ็นเอ ( vivantis , USA ) เขตของ gstm1 กระทำโดยการใช้สองขั้นตอน ( สั้น - ยาว และวิธี PCR ) ดังต่อไปนี้1 ) gstm1 null allele ระบุ PCR

วิธีสั้นศีตกานต์ นัดพบสุข et al ( tiwawech et al . , 2005 ) ลำดับสำหรับไพรเมอร์คู่คือ 5 ' - GAA GAA CTC CCT เท่านั้น CTA AAG c-3 ' และ 5 ' - gtt GGG CTC AAA ททท. ACG GTG
3 'Co แบบมนุษย์บีตา - โกลบินยีนโดยใช้ไพรเมอร์ 5 ' - AAC ttc ATC the gtt the c-3 ' และ 5 ' - GAA ( CCA agg ACA ไม่ ac-3 ' ถูกใช้เป็นภายในการควบคุม โดยมีวัตถุประสงค์ใน amplifications 25 μผม PCR และเงื่อนไขประกอบด้วย ( เริ่มต้นที่ 95 องศา C เป็นเวลา 5 นาที ตามด้วย 40 รอบ 98 ° C 10 วินาที , 60 ° C เป็นเวลา 20 วินาทีและ 72 ° C เป็นเวลา 45 วินาทีและส่วนขยายสุดท้ายที่ 72 องศา C เป็นเวลา 5 นาทีผลิตภัณฑ์ PCR โดยใช้เอนไซม์บนเจล ( 2.5 % และ gstm1 homozygous ยีนถูกระบุโดยวิธี PCR ยาว ( roodi et al . , 2004 ) แสดงด้วยวิธีต่อไปนี้เพื่อขยาย exon 4 gstm1 : รองพื้น M3 , 5 ' - CCT gtt GAA ก๊ะ GCT ททท. GCT gaa-3 ' M4 , 5 ' - ttc TGA ก๊ะ CTG แก๊ก TGA TGA tc-3 'การตรวจนานกับรหัส FX ( toyobo
, ประเทศญี่ปุ่น ) ดำเนินการในปริมาตรรวม 25 μ L และวงจรเงื่อนไขดังนี้ 94 ° C เป็นเวลา 2 นาที ตามด้วย 30 รอบ 98 ° C เป็นเวลา 14 วินาที และ 62 องศา C เป็นเวลา 30 วินาที และสุดท้ายเป็นส่วนขยายที่ 68 ° C 14 นาที โดยผลิตภัณฑ์ ( 14kb ) โดยใช้เอนไซม์บนเจล ( 0.5 เปอร์เซ็นต์ . สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์χ

2-test ถูกใช้สำหรับวิเคราะห์ข้อมูลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ เมื่อพิจารณาก่อนคือ < 0.05

ผลการกระจายของ gstm1 null ของกรณีและการควบคุมแสดงดังตารางที่ 1 ที่ gstm1 null ความชุกในกรณีไม่แตกต่างกัน และ 2009-11 2002-3 ( P = 0.36 โดย Fisher ' s Exact Test )ไม่พบการเบี่ยงเบนจากสมดุลฮาร์ดีไวน์เบิร์กในพันธุกรรม การสังเกตทั้งในผู้ป่วยและการควบคุม ( P > 0.5 โดยχ 2 ทดสอบ ) การกระจายของ gstm1 เปรียบเทียบระหว่างคดีและการควบคุมไม่ได้ ตารางที่ 1 gstm1 ตนและมะเร็งปากมดลูก

*
case68 ลิเธียม ( 34.3 ) 130 ( 65.7 )

control73 ( 36.9 ) แสงวัฒนะกุล ishidaetal . ( 2009 ) * * 125 ( ความปลอดภัย )
case36 ( 400 ) 54 ( 60.0 )
control38 ( ความ ) 56 ( 59.6 )

* ตามหัวข้อคัดเลือกใน 2009-2011 ; * * * * * ตามหัวข้อคัดเลือกใน 2545-2546
แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P > 0.5 โดยχ 2 ทดสอบ ) ( ตารางที่ 2 )

ผลงานการอภิปรายของ gstm1 null เพื่อการพัฒนาของโรคมะเร็งชนิดต่างๆได้รับการบันทึกไว้กับข้อสรุปขัดแย้ง ( จูล et al . , 2002 ; roodi et al . , 2004 ; tiwawech et al . ,2005 ; Liu et al . , 2014 ; stosic et al . , 2010 ) ปัจจุบันการศึกษาระบุ gstm1 พันธุ์ในอายุใกล้เคียงนอกจากนั้นจากการศึกษาไม่พบผลของ gstm1 polymorphism ในมะเร็งปากมดลูกผลปฏิเสธความสัมพันธ์ระหว่างพันธุกรรมของ gstm1 และความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับโรคมะเร็งปากมดลูก ( ตารางที่ 2 )เขตการศึกษานี้ยืนยันรายงานก่อนหน้านี้ของเราใน gstm1 null และมะเร็งปากมดลูก ( แสงวัฒนะกุล อิชิดะ et al . , 2009 ) และเห็นด้วยกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้ในคนผิวขาว ( Chen et al . , 1999 ) , ญี่ปุ่น ( นิวะ et al . , 2005 ) , อินเดีย ( sobti et al . , 2006 , Singh et al . , 2008 ) , ซิซิลี ( agodi et al . , 2010 ) และ อิตาลี ( Palma et al . , 2010 ) ผู้หญิง ในทางตรงกันข้ามความสัมพันธ์ระหว่าง gstm1 polymorphism และความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของมะเร็งปากมดลูก พบว่าในประเทศเซอร์เบียและข้อเสนอแนะที่เป็นไปได้บทบาทที่สำคัญของการลบ gstm1 ในช่วงแรกของการพัฒนา 3 ( stosic et al . , 2010 ) นอกจากนี้การวิเคราะห์อภิมานเจอ gstm1 null genotype มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของมดลูก ปากมดลูก รอยโรคในจีนและอินเดีย แต่ไม่เสี่ยง ญี่ปุ่น ยุโรป และอเมริกา ( เกา et al . , 2011 ; Zhang et al . , 2012 )การ gstm1 ยีนลบอาจส่งเสริมการพัฒนา dysplasia ปากมดลูกโดยยับยั้งผลของไฮโดรคาร์บอนและสารประกอบอื่นๆ ล้างพิษที่ปรับภาวะเครียดออกซิเดชันและสร้างปุ่มตัวเลือก DNA ( ปาร์ค , 2005 ) , ในขณะที่พื้นหลังชาติพันธุ์อาจมีผลต่อมะเร็ง พฤติกรรม และผลในความเห็นแย้ง ( เกา et al . , 2010 ; Zhang et al . , 2555 )
การ gstm1 การลบเกิดจากโฮโมโลกัสรีคอมบิเนชัน ซึ่งผลลัพธ์ในบางครั้งการลบ 16 ที่มียีน gstm1 ทั้งหมด ( roodi et al . , 2004 ) มีความแตกต่างอย่างมากในความถี่พื้นฐานของ gstm1 null genotype ในกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างกัน ( roodi et al . , 2004 , Singh et al 2008 ) ความถี่ของ gstm1 null genotype มีรายงาน 53.1 % ( 42.060.0 % ) ไม่ว่าจะเป็น 529% ( 42.0-54.0 % ) ในเอเชีย และ 26.7% ( 16.0-36.0 % ) ในแอฟริกัน ( garte et al . , 2001 ) ความสัมพันธ์ระหว่าง gstm1 และยกระดับความเสี่ยงมะเร็งเต้านมพบในคนผิวขาว แต่ใน africanamerican ( roodi et al . , 2004 ) นอกจากนี้ ผลกระทบที่แตกต่างกันบนความเสี่ยงมากขึ้นของปากมดลูกในประชากรเอเชีย
สังเกต neoplasia ) แต่ไม่ใช่ในประชากรผิวขาวผสม ( เกา et al . , 2011 ;Zhang et al . , 2012 )
โต๊ะ 2 gstm1 พันธุกรรม การกระจายและมะเร็งปากมดลูก
gstm1polymorphism casesn ( % ) การควบคุม ( % ) หรือ [ 95%CI , 95% CI adjustedora [ p ] p ]
, W / W และ w / Δ 68 ( 34.34 ) 73 ( 36.87 ) 1
Δ / Δ 130 ( 65.66 ) 125 ( 63.13 ) 1.12 [ 0.72-1.72 0.60 ( 0.45-1.60 ] [ ระหว่าง ]
w / 15 ( 7.58 ) 15 ( 7.58 ) 1
w / Δ 53 ( 26.77 ) 58 ( 29.29 ) 0.91 [ 83 ] 0.38-2.22 1.25 , [ 063-2.47 0.52 ]
Δ / Δ 130 ( 65.66 ) 125 ( 63.13 ) 1.04 [ 0.45-2.39 , 0.92 ] - [ 0.27-2.99 , 0.87 ]
* W : Δ : null allele ของยีน ; ; ปรับ HPV สถานะ สถานะการสูบบุหรี่และอายุ
เพื่อชี้แจงบทบาทของ gstm1 ในปากมดลูก มะเร็ง gstm1 , พันธุกรรม และการพัฒนาของปากมดลูกผิดปกติ ควรตรวจ ปัจจุบันเราสรุปได้ว่า gstm1 Δเองไม่มีความเสี่ยงในการพัฒนาโรคมะเร็งปากมดลูกในคนไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ขอบคุณผู้เขียนขอขอบคุณพนักงานทุกคน และผู้ป่วยที่เข้ามามีส่วนร่วมในการศึกษา การศึกษานี้ได้รับการสนับสนุนโดย ( บางส่วน ) มหาวิทยาลัยขอนแก่นอุดหนุนการวิจัย ( 2 ) ทุนวิจัยเชิญ , คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น , ( C ) ประเทศไทย สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย( D ) jsps หลักมหาวิทยาลัยและโปรแกรม jsps kakenhi (
21247039 )