สำหรับการวางแผนในอนาคตของผมคงเริ่มต

สำหรับการวางแผนในอนาคตของผมคงเริ่มต้นจากการตั้งใจเรียนหนังสือ พยายามทำเกรดเฉลี่ยให้ดีๆ เพื่อที่จะได้เรียนในสาขาวิศวะ ซึ่งเป็นเอกที่ผมตั้งใจไว้แต่แรกแล้วว่าจะต้องเข้าเรียนให้ได้ และเนื่องจากว่าเกณฑ์ในการคัดเลือกของภาควิศวะกรรมศาสตร์จะพิจารณาจากผลการเรียนหรือเกรดเฉลี่ยเป็นหลักและรับจำนวนจำกัดด้วย แต่มันทำให้เราได้เรียนรู้ว่า การที่เรามัวแต่มานั่งแข่งขันกับคนอื่น มันก็เหมือนการสร้างความเครียด ความกดดันให้กับตัวเอง และคนที่รู้สึกเหนื่อยที่สุดก็ไม่ใช่ใครอื่น แต่กลับเป็นตัวเรานั่นเอง แต่ ณ ตอนนี้ดิฉันกลับมีมุมมองที่ว่า จงเรียนรู้ที่จะแข่งขันกับตัวเอง เอาชนะตัวเองให้ได้ คือทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ได้แค่ไหนก็แค่นั้น ถึงแม้ว่าผลที่ออกมาอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คากหวังไว้ แต่ในความรู้สึกลึกๆก็แอบมีความภูมิใจในตัวเองที่อย่างน้อยเราก็ได้พยายามทำเต็มที่แล้ว

นอกจากการเรียนแล้วก็จะพยายามตักตวงเอาประสบการณ์และใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยตลอดระยะเวลา 4 ปี ให้คุ้มค่ามากที่สุด เพราะผมคิดว่า มันมีอะไรมากกว่าการเรียนหนังสือ โดยเฉพาะการทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น เพราะนั่นคือสิ่งที่จะคอยสอนให้เรารู้จักแก้ไขปัญหา รู้จักวางแผนการทำงาน ซึ่งไม่มีให้เราได้เรียนรู้ในตำราอย่างแน่นอน
หลังจากที่เรียนจบปริญญาตรี คงหางานทำที่ตรงกับสาขาวิชาที่เรียนมา

เมื่อเรียนจบ มีหน้าที่การงานที่มั่นคง สิ่งที่ผมตั้งใจจะทำก็คือ ส่งเสียน้องสาวให้เรียนจบสูงๆ เก็บเงินสร้างบ้านให้พ่อกับแม่ที่ต่างจังหวัด ให้ท่านได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายในบั้นปลายชีวิต เพราะเท่าที่ผมจำความได้ ท่านทั้งสองก็ทำงานหนักมาตลอด ถึงตอนนั้นมันก็คงถึงเวลาที่เราต้องเป็นฝ่ายดูแลท่าน และถ้าเป็นไปได้ก็อยากเรียนต่อปริญญาโท อยากมีกิจการเล็กๆเป็นของตัวเอง อยากพาครอบครัวและหลานๆไปเที่ยว เพราะมันเป็นสิ่งที่ผมต้องการมาโดยตลอด แต่ไมโอกาสได้ไปเที่ยวกับครอบครัวเลยเพราะปัจจัยหลายๆอย่างไม่เอื้ออำนวย และทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ดิฉันอยากจะทำมากที่สุดในอนาคตข้างหน้า ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่หวังเอาไว้ก็คงดี มันคงเป็นชีวิตที่มีความสุขและคุ้มค่าที่สุดแล้ว อย่างไรก็ตามแม้ว่าอนาคตจะยังคงเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถคาดหวังหรือกำหนดได้ แต่สิ่งหนึ่งที่เราสามารถทำได้ ก็คือ ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน และทำวันนี้ให้ดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการวางแผนในอนาคตของผมคง เริ่มต้นจากการตั้งใจเรียนหนังสือพยายามทำเกรดเฉลี่ยให้ดีๆเพื่อที่จะได้เรียนในสาขาวิศวะซึ่งเป็นเอกที่ผมตั้งใจไว้ แต่แรกแล้วว่าจะต้องเข้าเรียนให้ได้และเนื่องจากว่าเกณฑ์ ในการคัดเลือกของภาควิศวะกรรมศาสตร์ จะพิจารณาจากผลการเรียนหรือเกรดเฉลี่ยเป็นหลักและรับจำนวน จำกัด ด้วย แต่มันทำให้เราได้เรียนรู้ว่าการที่เรามัว แต่มานั่งแข่งขันกับคนอื่นมันก็เหมือนการสร้างความเครียดความ กดดันให้กับตัวเองและคนที่ รู้สึกเหนื่อยที่สุดก็ไม่ใช่ใครอื่น แต่กลับเป็นตัวเรานั่นเอง แต่ ณ ตอนนี้ดิฉันกลับมีมุมมองที่ว่าจงเรียนรู้ที่จะแข่งขันกับตัวเองเอาชนะตัวเองให้ได้คือทำหน้าที่ของ เราให้ดีที่สุดได้แค่ไหนก็ แค่นั้นถึงแม้ว่าผลที่ออกมาอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คากหวังไว้ แต่ในความรู้สึกลึก ๆ ก็แอบมีความภูมิใจในตัวเองที่อย่างน้อยเราก็ได้พยายามทำเต็มที่แล้ว

นอกจากการเรียนแล้วก็จะพยายามตักตวง เอาประสบการณ์และใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยตลอดระยะเวลา 4 ปีให้คุ้มค่ามากที่สุดเพราะผม คิดว่ามันมีอะไรมากกว่าการเรียนหนังสือโดยเฉพาะการทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่นเพราะนั่นคือสิ่ง ที่จะคอยสอนให้เรารู้จักแก้ไขปฐมวัยรู้จักวางแผนหัวเรื่อง: การทำงานซึ่งไม่มีให้เราได้เรียนรู้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดตำราอย่างแน่นอน
หลังจากที่เรียนจบสูงสุดปริญญาตรีวุฒิการคงหางานเจ้าหน้าที่ฝ่ายทำที่ตรงกับสาขาวิชาที่เรียนมา

เมื่อเรียนจบมีหน้าที่หัวเรื่อง: การงานเจ้าหน้าที่ฝ่ายที่ มั่นคงสิ่งที่ผมตั้งใจจะทำก็ คือส่งเสียน้องสาวให้เรียนจบสูง ๆ เก็บเงินสร้างบ้านให้พ่อกับแม่ที่ต่างจังหวัดให้ท่านได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายในบั้นปลายชีวิตเพราะเท่าที่ผมจำความได้ท่านทั้งสอง ก็ทำงานหนักมาตลอดถึงตอนนั้น มันก็คงถึงเวลาที่เราต้องเป็นฝ่ายดูแลท่านและถ้าเป็นไปได้ก็อยากเรียนต่อปริญญาโทอยากมีกิจการเล็ก ๆ เป็นของตัวเองอยากพาครอบครัวและหลาน ๆ ไปเที่ยวเพราะมัน เป็นสิ่งที่ผมต้องการมาโดยตลอด แต่ไมโอกาสได้ไปเที่ยวกับครอบครัวเลยเพราะปัจจัยหลาย ๆ อย่างไม่เอื้ออำนวยและทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ดิฉันอยากจะทำมากที่สุดในอนาคตข้างหน้าถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่หวังเอาไว้ ก็คงดีมันคงเป็นชีวิตที่ มีความสุขและคุ้มค่าที่สุดแล้วอย่างไรก็ตามแม้ว่าอนาคตจะยังคงเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถคาดหวังหรือกำหนดได้ แต่สิ่งหนึ่งที่เราสามารถทำได้ก็คือใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันและทำวัน นี้ให้ดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการวางแผนในอนาคตของผมคงเริ่มต้นจากการตั้งใจเรียนหนังสือพยายามทำเกรดเฉลี่ยให้ดีๆเพื่อที่จะได้เรียนในสาขาวิศวะซึ่งเป็นเอกที่ผมตั้งใจไว้แต่แรกแล้วว่าจะต้องเข้าเรียนให้ได้และเนื่องจากว่าเกณฑ์ในการคัดเลือกของภาควิศวะกรรมศาสตร์จะพิจารณาจากผลการเรีย นหรือเกรดเฉลี่ยเป็นหลักและรับจำนวนจำกัดด้วยแต่มันทำให้เราได้เรียนรู้ว่าการที่เรามัวแต่มานั่งแข่งขันกับคนอื่นมันก็เหมือนการสร้างความเครียดความกดดันให้กับตัวเองและคนที่รู้สึกเหนื่อยที่สุดก็ไม่ใช่ใครอื่นแต่กลับเป็นตัวเรานั่นเอง A ณตอนนี้ดิฉันกลับมีม ุมมองที่ว่าจงเรียนรู้ที่จะแข่งขันกับตัวเองเอาชนะตัวเองให้ได้คือทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดได้แค่ไหนก็แค่นั้นถึงแม้ว่าผลที่ออกมาอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คากหวังไว้แต่ในความรู้สึกลึกๆก็แอบมีความภูมิใจในตัวเองที่อย่างน้อยเราก็ได้พยายามทำเต็มที่แล้วนอกจากการเรียนแล้วก็จะพยายามตักตวงเอาประสบการณ์และใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยตลอดระยะเวลา 4 . ให้คุ้มค่ามากที่สุดเพราะผมคิดว่ามันมีอะไรมากกว่าการเรียนหนังสือโดยเฉพาะการทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่นเพราะนั่นคือสิ่งที่จะคอยสอนให้เรารู้จักแก้ไขปัญหารู้จักวางแผ นการทำงานซึ่งไม่มีให้เราได้เรียนรู้ในตำราอย่างแน่นอนหลังจากที่เรียนจบปริญญาตรีคงหางานทำที่ตรงกับสาขาวิชาที่เรียนมาเมื่อเรียนจบมีหน้าที่การงานที่มั่นคงสิ่งที่ผมตั้งใจจะทำก็คือส่งเสียน้องสาวให้เรียนจบสูงๆเก็บเงินสร้างบ้านให้พ่อกับแม่ที่ต่างจังหวัดให้ท่านได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายในบั้นปลายชีวิตเพราะเท่าที่ผมจำความได้ท่านทั้งสองก็ทำงานหนักมาตลอดถึงตอนนั้นมันก็คงถึง เวลาที่เราต้องเป็นฝ่ายดูแลท่านและถ้าเป็นไปได้ก็อยากเรียนต่อปริญญาโทอยากมีกิจการเล็กๆเป็นของตัวเองอยากพาครอบครัวและหลานๆไปเที่ยวเพราะมันเป็นสิ่งที่ผมต้องการมาโดยตลอดแต่ไมโอกาสได้ไปเที่ยวกับครอบครัวเลยเพราะปัจจัยหลายๆอย่างไม่เอื้ออำนวยและทั้งหมดนี้ค ือสิ่งที่ดิฉันอยากจะทำมากที่สุดในอนาคตข้างหน้าถ้าทุกอย่างเป