Rihm finished both his school and h

Rihm finished both his school and his studies in music theory (with Hans H. Eggebrecht) in 1972, two years before the premiere of his early work Morphonie at the 1974 Donaueschingen Festival launched his career as a prominent figure in the European new music scene. Rihm's early work, combining contemporary techniques with the emotional volatility of Mahler and of Schoenberg's early expressionist period, was regarded by many as a revolt against the avant-garde generation of Boulez, Stockhausen (with whom he studied in 1972–73), and others, and led to a large number of commissions in the following years. In the late 1970s and early 1980s his name was associated with the movement called New Simplicity. His work still continues to plough expressionist furrows, though the influence of Luigi Nono, Helmut Lachenmann and Morton Feldman, amongst others, has affected his style significantly.

Rihm is an extremely prolific composer, with hundreds of completed scores, a large portion of which are yet to be commercially recorded. (Vide the List of the compositions of Wolfgang Rihm, in German, or the IRCAM works list, in French). He does not always regard a finished work the last word on a subject—for example the orchestral work Ins Offene... (1990) was completely rewritten in 1992, and then used as the basis for his piano concerto Sphere (1994), before the piano part of Sphere was recast for the solo piano work Nachstudie (also 1994). (In 2002 Rihm also produced a new version of Nachstudie, Sphäre nach Studie, for harp, two double basses, piano and percussion, and also a new version of Sphere, called Sphäre um Sphäre, for two pianos and chamber ensemble.) Other important works include thirteen string quartets, the operas Die Hamletmaschine (1983–1986, text by Heiner Müller) and Die Eroberung von Mexico (1987–1991, based on texts by Antonin Artaud), over twenty song-cycles, the oratorio Deus Passus (1999–2000) commissioned by the Internationale Bachakademie Stuttgart, the chamber orchestra piece Jagden und Formen (1995–2001), more than thirty concertos and a series of related orchestral works bearing the title Vers une symphonie fleuve. The New York Philharmonic premièred Rihm's 2004 commission Two Other Movements. In 2008 Rihm composed KOLONOS | 2 Fragments by Hölderlin after Sophokles for orchestra and countertenor, premiered in Bad Wildbad with the countertenor Matthias Rexroth.[1]

Invited by Walter Fink, he was the fifth composer featured in the annual Komponistenporträt of the Rheingau Musik Festival in 1995, in two programs of chamber music and Lied, also of Robert Schumann, including his works Fremde Szene I for piano trio, Vier Lieder after poems of Paul Celan, Klavierstück 7, Klavierstück 6, Das Rot, six songs after poems of Karoline von Günderrode, Antlitz for violin and piano, and Fremde Szene III. In 1995 he contributed Communio (Lux aeterna) to the Requiem of Reconciliation. In 2003 he received the Ernst von Siemens Music Prize.

In March 2010 the BBC Symphony Orchestra featured the music of Rihm in one of their 'total immersion' weekends at the Barbican Centre, London. Recordings from this weekend were used for three 'Hear and Now' programmes on BBC Radio 3 dedicated to his work.[2] On 27 July 2010, Rihm's latest opera, Dionysus, based on Nietzsche’s late cycle of poems Dionysus-Dithyrambs, had its world premiere at the Salzburg Festival, conducted by Ingo Metzmacher, and designed by Jonathan Meese.[3] This performance was voted World Premiere of the Year (Uraufführung des Jahres) for 2010/11 by Opernwelt magazine.[4] He revised his Gegenstück (2006) for bass saxophone, percussion and piano, premiered on 16 August 2010 to celebrate the 80th birthday of Walter Fink.[5] Anne-Sophie Mutter premiered his violin concerto Lichtes Spiel (Light Games) in Avery Fisher Hall with the New York Philharmonic on 18 November 2010.[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Rihm เสร็จแล้วโรงเรียนของเขาและเขาศึกษาทฤษฎีดนตรีกับฮันส์ H. Eggebrecht) ในปี 1972 สองปีก่อนโรงงานเขาก่อน Morphonie ที่ 1974 Donaueschingen เทศกาลเปิดตัวอาชีพของเขาเป็นตัวเลขที่โดดเด่นในฉากเพลงใหม่ยุโรป ของ Rihm ต้นทำ รวมเทคนิคร่วมสมัยกับความผันผวนทางอารมณ์ ของ Mahler และของ Schoenberg expressionist ช่วงระยะเวลา ถูกถือ โดยมากเป็นกบฏกับรุ่น Boulez, Stockhausen (มีใคร เรียน 1972-73), และ อื่น ๆ โอ่โถง และนำไปสู่จำนวนคณะกรรมการในปีนั้น ในปลายทศวรรษที่ 1970 และต้นทศวรรษ 1980 ชื่อของเขาได้เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวที่เรียกว่าใหม่เรียบง่าย งานของเขายังคงยังคงไถ expressionist furrows แม้ว่าอิทธิพลของ Luigi Nono ฮัลเมท Lachenmann และมอร์ตัน Feldman หมู่คนอื่น ๆ มีผลลักษณะของเขาอย่างมีนัยสำคัญRihm ประพันธ์มีลูกมาก มีหลายร้อยคะแนนสมบูรณ์ ส่วนใหญ่ของที่จะได้บันทึกในเชิงพาณิชย์ได้ (Vide รายองค์ของ Wolfgang Rihm ภาษาเยอรมัน หรือ IRCAM ทำรายการ ฝรั่งเศส) เขาไม่เสมอเกี่ยวกับทำงานเสร็จคำสุดท้ายในเรื่อง — เช่น การ orchestral งานอิน Offene ... (1990) จิตอย่างสมบูรณ์ในปี 1992 และใช้เป็นพื้นฐานสำหรับของเปียโนคอนแชร์โต (1994), ก่อนถูก recast ส่วนเปียโนของทรงกลมทรงกลมสำหรับงานเปียโนเดี่ยว Nachstudie (ยัง 1994) (ในปี 2002 Rihm ยังผลิตรุ่นใหม่ของ Nachstudie, Sphäre nach Studie ฮาร์ป สองคู่ basses เปียโน และเพอร์คัช ชัน และทรงกลม รุ่นใหม่เรียกว่า Sphäre อึม Sphäre เปียโนสองและวงดนตรีแชมเบอร์) งานสำคัญอื่น ๆ มีสิบสามลักษณะสาย quartets โอเปร่า Hamletmaschine ตาย (1983-1986 ข้อความ โดย Heiner Müller) และตาย Eroberung ฟอนเม็กซิโก (1987-1991 ขึ้นอยู่กับข้อความ โดย Antonin Artaud), Jagden แดน Formen (1995-2001), concertos มากกว่าสามสิบชิ้นยี่สิบกว่าที่สองรอบ oratorio Deus Passus (1999 – 2000) มอบหมายอำนาจหน้าที่จากสตุตการ์ต Internationale Bachakademie วงแชมเบอร์ และชุดเกี่ยวข้อง orchestral ทำงานเรืองชื่อ Vers une symphonie fleuve นิวยอร์กฟิลฮาร์โมนิค premièred Rihm ของนาย 2004 สองอื่น ๆ เคลื่อนไหว ในปี 2008 Rihm ประกอบด้วย KOLONOS | การกระจายตัวที่ 2 โดย Hölderlin หลังจาก Sophokles สำหรับวงออร์เคสตราและ countertenor ฉายรอบปฐมทัศน์ในดี Wildbad กับ countertenor Matthias Rexroth [1]เชิญ โดย Walter Fink เขาเป็นผู้ประพันธ์ห้าห้องใน Komponistenporträt ประจำปีเทศกาล Musik Rheingau 1995 โปรแกรมสองของดนตรี และโกหก ของสคูมันโรเบิร์ต รวมถึงเขายังทำงาน Fremde Szene ฉันสำหรับเปียโนทริโอ โฮ Lieder หลังจากบทกวีของ Paul Celan, Klavierstück 7, Klavierstück 6, Das Rot เพลงหกหลังจากบทกวีของ Karoline ฟอน Günderrode , Antlitz สำหรับไวโอลิน และเปียโน และ Fremde Szene III ในปี 1995 เขาส่วน Communio (สตรา Lux) กับเรควีเอ็มกระทบยอด ใน 2003 เขาได้รับรางวัลเพลงเอิร์นสท์ฟอนซีเมนส์ในเดือน 2553 มีนาคม วงดนตรีซิมโฟนี่ BBC ห้องเพลงของ Rihm ในหนึ่งวันหยุดสุดสัปดาห์ของพวกเขา 'กลืน' ไดนส์เซ็นเตอร์ ลอนดอน ใช้บันทึกจากช่วงสุดสัปดาห์นี้สำหรับสาม ' ได้ยินแล้ว ' โปรแกรมบน 3 วิทยุ BBC ทุ่มเทให้กับงานของเขา [2] เมื่อวันที่ 27 2010 กรกฎาคม ล่าสุดของ Rihm โอเปร่า ไดอะไนเซิส ตาม Nietzsche รอบปลายของบทกวีไดอะไนเซิส-Dithyrambs มีโลกของรอบปฐมทัศน์ที่เทศกาลซาลซ์บูร์ก โดย Ingo Metzmacher และออกแบบ โดย Jonathan Meese [3] นี้ประสิทธิภาพถูกโหวตรอบปฐมทัศน์โลกของปี (Uraufführung des Jahres) สำหรับ 2010 11 โดยนิตยสาร Opernwelt [4] เขาแก้ไขของเขา Gegenstück (2006) สำหรับเบสแซกโซโฟน เพอร์คัชชัน และฉายรอบปฐมทัศน์ในวันที่ 16 2553 สิงหาคมฉลองวันเกิด 80 ของ Walter Fink เปียโน [5] แอนน์โซฟี Mutter ฉายรอบปฐมทัศน์ของไวโอลินคอนแชร์โต Lichtes Spiel (ไฟเกม) ใน Avery Fisher หอกับนิวยอร์กฟิลฮาร์โมนิค 18 พฤศจิกายน 2553 [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Rihm เสร็จทั้งโรงเรียนและการศึกษาของเขาในทฤษฎีดนตรี (ฮันส์เอช Eggebrecht) ในปี 1972 สองปีก่อนรอบปฐมทัศน์ของการทำงานของเขาในช่วงต้น Morphonie ที่ 1974 Donaueschingen เทศกาลเปิดตัวอาชีพของเขาเป็นร่างที่โดดเด่นในยุโรปฉากเพลงใหม่ งานแรก Rihm ของการรวมเทคนิคร่วมสมัยที่มีความผันผวนทางอารมณ์ของมาห์เลอร์และช่วงเวลาที่ศิลปะต้นเบิรท์ได้รับการยกย่องโดยมากเป็นต่อต้านรุ่นเปรี้ยวจี๊ดของเลซ Stockhausen (กับคนที่เขาศึกษาใน 1972-1973) และอื่น ๆ และนำไปสู่การเป็นจำนวนมากของค่าคอมมิชชั่นในปีต่อ ๆ ไป ในช่วงปลายปี 1970 และต้นปี 1980 ชื่อของเขาเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวที่เรียกว่าเรียบง่ายใหม่ ผลงานของเขายังคงไถร่องศิลปะ แต่อิทธิพลของ Luigi Nono เฮลมุท Lachenmann และมอร์ตันเฟลด์แมน, หมู่คนอื่น ๆ ได้รับผลกระทบสไตล์ของเขาอย่างมีนัยสำคัญ. Rihm เป็นนักแต่งเพลงที่อุดมสมบูรณ์มากมีหลายร้อยของคะแนนเสร็จสิ้นแล้วส่วนใหญ่ที่มี ยังไม่ได้รับการบันทึกในเชิงพาณิชย์ (Vide รายการของผลิตผลของโวล์ฟกัง Rihm ในเยอรมันหรือ IRCAM ทำงานรายการในฝรั่งเศส) เขาไม่เคยคิดว่าเป็นงานที่เสร็จสมบูรณ์แล้วคำพูดสุดท้ายในตัวอย่างเรื่องสำหรับการทำงานดนตรี Ins offene ... (1990) ได้รับการเขียนใหม่ทั้งหมดในปี 1992 และนำไปใช้เป็นพื้นฐานสำหรับเปียโนของเขาทรงกลม (1994) ก่อนที่จะ เป็นส่วนหนึ่งของวงเปียโนที่ถูกแต่งสำหรับเปียโนเดี่ยว Nachstudie ทำงาน (หรือ 1994) (ในปี 2002 Rihm ยังผลิตรุ่นใหม่ของ Nachstudie, Sphäre nach Studie สำหรับพิณสองคู่ basses เปียโนและกระทบและยังมีรุ่นใหม่ของวงที่เรียกว่าSphäreหนอSphäreสำหรับสองเปียโนและวงดนตรีห้อง.) อื่น ๆ ที่สำคัญ ผลงานรวมถึงเชือก quartets สิบสามน้ำเน่าตาย Hamletmaschine (1983-1986 ข้อความโดย Heiner Müller) และ Die Eroberung ฟอนเม็กซิโก (1987-1991 ขึ้นอยู่กับตำราโดยแอ Artaud) กว่ายี่สิบเพลงรอบ oratorio Passus ดิวซ์ (1999 -2000) โดยนายคอมมิวนิสต์ Bachakademie สตุตกา, วงแชมเบอร์ชิ้น Jagden และ Formen (1995-2001) กว่าสามสิบ concertos และชุดของงานดนตรีที่เกี่ยวข้องแบกชื่อ Vers กระจัดกระจายซิมโฟนี fleuve The New York Philharmonic premièred Rihm 2004 คณะกรรมการสองการเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ ในปี 2008 ประกอบด้วย Rihm KOLONOS | 2 เศษโดยHölderlinหลังจาก Sophokles สำหรับวงดนตรีและ countertenor, การฉายรอบปฐมทัศน์ใน Bad Wildbad กับ countertenor แมทเธีย Rexroth. [1] ได้รับเชิญโดยวอลเตอร์ตำรวจเขาเป็นนักแต่งเพลงที่ห้าให้ความสำคัญในKomponistenporträtประจำปีของ Rheingau Musik เทศกาลในปี 1995 ในสองโปรแกรม ห้องดนตรีและโกหกยังโรเบิร์ตแมนน์รวมทั้งผลงานของเขา fremde ฉากผมสำหรับทั้งสามเปียโน Vier อาเรียหลังจากบทกวีของพอล Celan, Klavierstück 7 Klavierstück 6 ดาเน่าหกเพลงหลังจากบทกวีของ Karoline ฟอนGünderrode, Antlitz สำหรับไวโอลิน และเปียโนและ fremde ฉากที่สาม ในปี 1995 เขามีส่วน Communio (Lux Aeterna) เพื่อบังสุกุลแห่งการคืนดี ในปี 2003 เขาได้รับเอิร์นส์ฟอนซีเมนส์รางวัลเพลง. ในเดือนมีนาคมปี 2010 บีบีซีซิมโฟนีออร์เคสที่โดดเด่นของเพลง Rihm หนึ่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ 'แช่รวมของพวกเขาที่บาร์บิกันอยู่ที่กรุงลอนดอน บันทึกจากวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ถูกนำมาใช้เป็นเวลาสาม 'ได้ยินและตอนนี้โปรแกรมวิทยุบีบีซี 3 ที่ทุ่มเทให้กับการทำงานของเขา. [2] เมื่อวันที่ 27 กรกฏาคม 2010 Rihm ของโอเปร่าล่าสุด Dionysus ขึ้นอยู่กับรอบปลายของนิทบทกวีโดนิซู-Dithyrambs มีของ ปฐมทัศน์โลกที่เทศกาล Salzburg ดำเนินการโดยอิงโก Metzmacher และการออกแบบโดยโจนาธาน Meese. [3] งานนี้ได้รับการโหวตรอบปฐมทัศน์โลกของปี (Uraufführung des Jahres) สำหรับปี 2010/11 โดยนิตยสาร Opernwelt. [4] เขาปรับปรุงของเขาGegenstück (2006) สำหรับแซกโซโฟนเบสกระทบและเปียโน, การฉายรอบปฐมทัศน์วันที่ 16 สิงหาคม 2010 เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองวันเกิดปีที่ 80 ของวอลเตอร์ตำรวจ. [5] Anne-Sophie Mutter ฉายรอบปฐมทัศน์ไวโอลินคอนแชร์โต้ของเขา Lichtes เกม (แสงเกม) ในเอเวอรี่ฟิชเชอร์ฮอลล์กับนิวยอร์ก ดนตรีในวันที่ 18 เดือนพฤศจิกายน 2010 [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

rihm เสร็จทั้งโรงเรียนและการศึกษาของเขาในทฤษฎีดนตรี ( Hans H . eggebrecht ) ในปี 1972 สองปีก่อนรอบปฐมทัศน์ของเขางานแรก morphonie ที่ 1974 โดเนาเ ์ชินเกนเทศกาลเปิดตัวอาชีพของเขาเป็นคนสำคัญในยุโรปฉากดนตรีใหม่ rihm ก่อนทำงานรวมเทคนิคร่วมสมัยกับความผันผวนทางอารมณ์ของมาห์เลอร์ของโชนเบิร์กเป็นต้นแบบและระยะเวลาถูกถือโดยมากเป็นต่อต้านเปรี้ยวจี๊ด - รุ่นของ boulez สต็อกเฮาเซิ่น , ( ซึ่งเขาศึกษาใน 1972 – 73 ) , และคนอื่น ๆและทำให้จำนวนมากของคณะกรรมการในปีต่อไปนี้ในปี 1970 และต้นทศวรรษ 1980 เขาชื่อเรียกใหม่ที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวที่เรียบง่าย งานของเขายังคงไถแบบร่อง แต่อิทธิพลของลุยจิ ไม่เป็นไร ไอ้ lachenmann กับ Morton Feldman , ท่ามกลางคนอื่น ๆ , ได้รับผลกระทบสไตล์ของเขาอย่างมาก

rihm เป็นนักแต่งเพลงที่อุดมสมบูรณ์มาก มีหลายร้อยของเสร็จคะแนนส่วนใหญ่ที่ยังไม่ได้เพิ่มบันทึก ( เห็นรายการขององค์ประกอบของโวล์ฟกัง รี ม ในเยอรมัน หรือ ircam รายการงานในภาษาฝรั่งเศส ) เขาไม่ได้เสมอพิจารณาเสร็จงานคำสุดท้ายในเรื่อง เช่น เรื่องงาน offene ins . . . ( 1990 ) เป็นสมบูรณ์เขียนใหม่ในปี 1992 และใช้เป็นพื้นฐานสำหรับเปียโนคอนแชร์โตทรงกลม ( 1994 )ก่อนที่เปียโนส่วนหนึ่งของทรงกลมถูกสร้างขึ้นใหม่สำหรับบรรเลงเดี่ยวเปียโนงาน nachstudie ( 1994 ) ( 2002 rihm ยังผลิตรุ่นใหม่ของ nachstudie SPH , และอีกครั้งหลังจากการพิณ สองคู่เบส เปียโน กลอง และยังเป็นรุ่นใหม่ของทรงกลม เรียกว่าเวลาและเวลาอีกครั้ง . . และอีกครั้งสำหรับเปียโนสองตัว และห้องทั้งหมด ) งานที่สำคัญอื่น ๆได้แก่ คว ตท 13 เชือก ,