3.3. Oil uptake model comparisonIn

3.3. Oil uptake model comparison
In Fig. 5, for three frying conditions, the two models predicting
the oil uptake as function of the water loss are plotted together
with the experimental data. Both the linear model and the pore inactivation model fit the experimental data, but the pore model
seems to capture the initial flat stage of the frying more accurately.
This initial stage is in agreement with the hypothesis that oil
uptake is hindered by the flux of water vapour emerging from
the pores. This hindrance is stronger at higher water evaporation
rates, or in this case at lower values for absolute water loss. As
the number of inactive pores approaches NT, no more new pores
can be filled, and the oil uptake can only increase by the increase
of their length, due to the absolute water loss

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3. น้ำมันดูดซับรุ่นเปรียบเทียบใน 5 Fig. สำหรับทอด 3 เงื่อนไข 2 รุ่นคาดการณ์ดูดซับน้ำมันเป็นฟังก์ชั่นของการสูญเสียน้ำลงจุดด้วยกันมีข้อมูลการทดลอง พอดีข้อมูลทดลอง แต่แบบรูแบบเส้นตรงและแบบยกเลิกการเรียกรูขุมขนดูเหมือนว่าจะ จับแบนระยะเริ่มต้นของทอดแม่นยำมากระยะนี้เริ่มต้นจะยังคงสมมติฐานว่าน้ำมันดูดซับเป็นผู้ที่ขัดขวาง โดยการไหลของไอน้ำที่เกิดขึ้นจากรูขุมขน กำแพงนี้มีความปลอดภัยที่สูงกว่าน้ำระเหยราคาพิเศษ หรือ ในกรณีนี้ที่ต่ำกว่าค่าการสูญเสียน้ำแน่นอน เป็นจำนวนงาน pores วิธี NT รูขุมขนใหม่ไม่มีสามารถเติม และดูดซับน้ำมันสามารถเพิ่มได้ โดยการเพิ่มขึ้นเท่านั้นความยาวของพวกเขา เนื่องจากการสูญเสียน้ำแน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 การเปรียบเทียบรูปแบบการดูดซึมน้ำมัน
ในรูป 5 สำหรับสามเงื่อนไขทอดสองรุ่นทำนาย
การดูดซึมน้ำมันเป็นหน้าที่ของการสูญเสียน้ำที่มีการวางแผนร่วมกัน
กับข้อมูลการทดลอง ทั้งรูปแบบเชิงเส้นและรูปแบบการใช้งานรูขุมขนให้พอดีกับข้อมูลการทดลอง แต่รูปแบบรูพรุน
ดูเหมือนว่าจะจับภาพขั้นตอนการเริ่มต้นของการแบนทอดขึ้นอย่างถูกต้อง.
นี้ขั้นตอนแรกคือในข้อตกลงกับสมมติฐานที่ว่าน้ำมัน
จะถูกดูดซึมขัดขวางโดยการไหลของน้ำ ไอโผล่ออกมาจาก
รูขุมขน นี่คืออุปสรรคที่แข็งแกร่งในการระเหยของน้ำที่สูงกว่า
อัตราหรือในกรณีนี้ค่าที่ต่ำกว่าสำหรับการสูญเสียน้ำแน่นอน ขณะที่
จำนวนของรูขุมขนที่ไม่ใช้งานวิธี NT ไม่มากรูขุมขนใหม่
สามารถเติมเต็มและการดูดซึมน้ำมันเท่านั้นที่สามารถเพิ่มขึ้นจากการเพิ่มขึ้น
ของความยาวของพวกเขาเกิดจากการสูญเสียน้ำแน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 . การใช้แบบจำลองในรูปน้ำมันเปรียบเทียบ
5 3 ทอดเงื่อนไขสองโมเดลทำนาย
การดูดซึมน้ำมันเป็นฟังก์ชันของการสูญเสียน้ำจะร่วมมือกัน
กับข้อมูลจากการทดลอง ทั้งแบบเชิงเส้นและแบบรูพรุน ทำให้พอดีกับข้อมูลจากการทดลอง แต่รูปแบบรูขุมขน
ดูเหมือนจะยึดเวทีแบนเริ่มต้นของทอด
ได้ถูกต้องมากขึ้นในระยะแรกนี้สอดคล้องกับสมมุติฐานที่ว่า การดูดน้ำมัน
คือขัดขวางโดยฟลักซ์ของน้ำซึ่งเกิดขึ้นจาก
รูขุมขน ตัวนี้แข็งแกร่งในอัตราน้ำระเหย
ที่สูงขึ้น หรือในกรณีนี้ที่ค่าลดการสูญเสียน้ำแน่นอน เป็นจำนวนของรู ๆวิธี

ใหม่ NT ไม่มีรูสามารถกรอกข้อมูล และการใช้น้ำมันจะเพิ่มขึ้นโดยการเพิ่ม
ความยาวของพวกเขาเนื่องจากการสูญเสียน้ำแน่นอน