DNA barcoding showed a high effecti

DNA barcoding showed a high effectiveness in the evaluation of the presence of allergenic species, both in fresh and in processed food. Nuts are considered one of the main sources of allergens (Hubalkova &Rencova, 2011), and their presence in food (also in traces) is detectable by molecular analysis based on different markers, including DNA barcode regions (e.g. matK) (Yano et al., 2007). Almond (Prunus dulcis), commonly used in several food products (bakery, pastry, snacks) due to its pleasant flavor, is also a potential allergenic (Costa, Mafra,Carrapatoso, & Oliveira, 2012). In this case, the distinction of almond DNA traces from other congeneric edible species such as cherry (P. cerasus), plums (P. domestica L.) and peach (Prunus persica) could be a problem. However, analyses conducted on the plastidial genome
of these congeneric species evidenced some differences, which can be used in identification (Badenes & Parfitt, 1995).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

dna บาร์โค้ดแสดงให้เห็นว่ามีประสิทธิภาพสูงในการประเมินผลของการแสดงตนของสายพันธุ์ที่เป็นภูมิแพ้ทั้งในผลไม้สดและอาหารแปรรูป ถั่วจะถือเป็นหนึ่งในแหล่งที่มาของสารก่อภูมิแพ้ (hubalkova & rencova, 2011) และการปรากฏตัวในอาหารของพวกเขา (ยังอยู่ในร่องรอย) สามารถตรวจพบได้โดยการวิเคราะห์โมเลกุลตามเครื่องหมายที่แตกต่างกันรวมทั้งภูมิภาคบาร์โค้ดดีเอ็นเอ (เช่น matk) (Yano ตอัล . 2007)อัลมอนด์ (Prunus Dulcis) ที่นิยมใช้ในผลิตภัณฑ์อาหารหลาย (เบเกอรี่, ขนม, อาหารว่าง) เนื่องจากรสชาติที่ถูกใจของมันยังเป็นภูมิแพ้ที่มีศักยภาพ (oliveira costa, Mafra, Carrapatoso, &, 2012) ในกรณีนี้คือความแตกต่างของอัลมอนด์ dna ร่องรอยจากคนอื่น ๆ ชนิดที่กินได้ congeneric เช่นเชอร์รี่ (พี cerasus), พลัม (พี domestica ลิตร.) และลูกพีช (Prunus persica) อาจจะมีปัญหา อย่างไรก็ตามดำเนินการเกี่ยวกับการวิเคราะห์จีโนม plastidial
สายพันธุ์เหล่านี้ congeneric หลักฐานความแตกต่างบางอย่างที่สามารถนำมาใช้ในการระบุ (Badenes & parfitt, 1995).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสด และในซอฟต์แวร์ดีเอ็นเอแสดงให้เห็นว่าประสิทธิภาพสูงในการประเมินสถานะแพ้พันธุ์ ประมวลผลอาหาร ถั่วถือเป็นแหล่งมาหลักของสารก่อภูมิแพ้ (Hubalkova &Rencova, 2011), และสถานะของตนในอาหาร (ยังอยู่ในร่องรอย) จะสามารถตรวจสอบได้ โดยใช้เครื่องหมายต่าง ๆ รวมทั้งดีเอ็นเอบาร์โค้ดภูมิภาค (เช่น matK) วิเคราะห์ระดับโมเลกุล (Yano et al., 2007) อัลมอนด์ (นาง dulcis), ใช้ในหลายผลิตภัณฑ์อาหาร (เบเกอรี่ ขนม อาหารว่าง) เนื่องจากรสชาติดี มีโอกาสที่แพ้ (คอส Mafra, Carrapatoso & Oliveira, 2012) ในกรณีนี้ ความแตกต่างของดีเอ็นเออัลมอนด์ศาสตร์จากสปีชีส์อื่นกิน congeneric เช่นเชอร์รี่ (P. cerasus), พลัม (P. domestica L.) และพีช (นาง persica) อาจเป็นปัญหา อย่างไรก็ตาม วิธีการวิเคราะห์จีโนม plastidial
พันธุ์ congeneric ความแตกต่าง ซึ่งสามารถใช้รหัสที่เป็นหลักฐาน (Badenes & Parfitt, 1995) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดีเอ็นเอ barcoding แสดงให้เห็นถึงความมี ประสิทธิภาพ สูงในการประเมินผลของการมีอยู่ของทั้งสองสายพันธุ์ต้านทาน โรคภูมิแพ้ ในความสดใหม่และอยู่ในอาหารสำเร็จรูป ถั่วจะมีการพิจารณาว่าเป็นหนึ่งในแหล่งสำคัญของสารก่อ ภูมิแพ้ ( &rencova hubalkova 2011 )และอยู่ในอาหาร(ยังอยู่ในร่องรอย)คือสามารถตรวจพบโดยการวิเคราะห์ระดับโมเลกุลที่ใช้เครื่องหมายดีเอ็นเอแตกต่างกันรวมถึงบาร์โค้ด ภูมิภาค ( matk เช่น)(ยาโนะ et al . 2007 )อัลมอนด์(( Tree - fern )หอมกลิ่น Refreshing Citrus สำหรับช่วย)ใช้กันโดยทั่วไปในหลายสินค้าอาหาร(พาสทรีอาหารว่างเบเกอรี่)เนื่องจากรสชาติแสนเพลิดเพลินใจของพื้นที่ยังมี ศักยภาพ เครื่องสำอาง(คอส mafra carrapatoso & oliveira 2012 ) ในกรณีนี้ความแตกต่างของดีเอ็นเออัลมอนด์ลายวงจรขาดจากสายพันธุ์เห็ด congeneric อื่นๆเช่นเชอร์รี่( cerasus P .)ลูกพลัม( p . domestica แอล)และสีพีช( persica ( Tree - fern ))อาจเป็นปัญหา แต่ถึงอย่างไรก็ตามการวิเคราะห์ในยีนที่ plastidial
ของสายพันธุ์ congeneric เหล่านี้ตามหลักฐานความแตกต่างกันบางอย่างที่สามารถใช้ในการระบุ( parfitt badenes & 1995 )..