A GOOD MAN IS HARD TO FINDAND OTHER

A GOOD MAN IS HARD TO FIND
AND OTHER STORIES

by Flannery O'Connor All rights reserved. No part of this publication may be reproduced or
transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical,
including photocopy, recording, or any information storage and retrieval
system, without permission in writing from the publisher.
Requests for permission to make copies of any part of the work
should be mailed to: Copyrights and Permissions Department, Harcourt
Brace Jovanovich, Publishers, Orlando, Florida 32887.
Library of Congress Cataloging in Publication Data
O'Connor, Flannery.
A good man is hard to find and other stories.
(A Harvest/HBJ book)
CONTENTS: A good man is hard to find. -- The river. -- The life you save may be your own. -- A stroke of good fortune, [etc.]
I. Title.
[PZ4.0183G09] [PS3565-C57] 813'.5'4 77-3306
ISBN 0-15-636465-4
Printed in the United States of America
FOR SALLY AND ROBERT FITZGERALD CONTENTS
A GOOD MAN IS HARD TO FIND
THE RIVER
THE LIFE YOU SAVE MAY BE YOUR OWN
A STROKE OF GOOD FORTUNE
A TEMPLE OF THE HOLY GHOST
THE ARTIFICIAL NIGGER
A CIRCLE IN THE FIRE
A LATE ENCOUNTER WITH THE ENEMY
GOOD COUNTRY PEOPLE
THE DISPLACED PERSON --------------------------
A GOOD MAN IS HARD TO FIND
--------------------------
THE GRANDMOTHER didn't want to go to Florida. She wanted to
visit some of her connections in east Tennessee and she was seizing at
every chance to change Bailey's mind. Bailey was the son she lived with,
her only boy. He was sitting on the edge of his chair at the table, bent
over the orange sports section of the _Journal_. "Now look here, Bailey,"
she said, "see here, read this," and she stood with one hand on her thin hip and the other rattling the newspaper at his bald head. "Here this fellow
that calls himself The Misfit is aloose from the Federal Pen and headed
toward Florida and you read here what it says he did to these people. Just
you read it. I wouldn't take my children in any direction with a criminal
like that aloose in it. I couldn't answer to my conscience if I did."
Bailey didn't look up from his reading so she wheeled around then
and faced the children's mother, a young woman in slacks, whose face
was as broad and innocent as a cabbage and was tied around with a green
head-kerchief that had two points on the top like rabbit's ears. She was
sitting on the sofa, feeding the baby his apricots out of a jar. "The
children have been to Florida before," the old lady said. "You all ought to
take them somewhere else for a change so they would see different parts
of the world and be broad. They never have been to east Tennessee."
The children's mother didn't seem to hear her but the eight-year-old
boy, John Wesley, a stocky child with glasses, said, "If you don't want to
go to Florida, why dontcha stay at home?" He and the little girl, June Star,
were reading the funny papers on the floor.
"She wouldn't stay at home to be queen for a day," June Star said
without raising her yellow head.
"Yes and what would you do if this fellow, The Misfit, caught you?" the grandmother asked.
"I'd smack his face," John Wesley said.
"She wouldn't stay at home for a million bucks," June Star said.
"Afraid she'd miss something. She has to go everywhere we go."
"All right, Miss," the grandmother said. "Just remember that the next
time you want me to curl your hair."
June Star said her hair was naturally curly.
The next morning the grandmother was the first one in the car, ready
to go. She had her big black valise that looked like the head of a
hippopotamus in one corner, and underneath it she was hiding a basket
with Pitty Sing, the cat, in it. She didn't intend for the cat to be left alone
in the house for three days because he would miss her too much and she
was afraid he might brush against one of the gas burners and accidentally
asphyxiate himself. Her son, Bailey, didn't like to arrive at a motel with a
cat.
She sat in the middle of the back seat with John Wesley and June Star
on either side of her. Bailey and the children's mother and the baby sat in
front and they left Atlanta at eight forty-five with the mileage on the car
at 55890. The grandmother wrote this down because she thought it would
be interesting to say how many miles they had been when they got back. It took them twenty minutes to reach the outskirts of the city.
The old lady settled herself comfortably, removing her white cotton
gloves and putting them up with her purse on the shelf in front of the
back window. The children's mother still had on slacks and still had her
head tied up in a green kerchief, but the grandmother had on a navy blue
straw sailor hat with a bunch of white violets on the brim and a navy blue
dress with a small white dot in the print. Her collars and cuffs were white
organdy trimmed with lace and at her neckline she had pinned a purple
spray of cloth violets containing a sachet. In case of an accident, anyone
seeing her dead on the highway would know at once that she was a lady.
She said she thought it was going to be a good day for driving, neither
too hot nor too cold, and she cautioned Bailey that the speed limit was
fifty-five miles an hour and that the patrolmen hid themselves behind
billboards and small clumps of trees and sped out after you before you
had a chance to slow down. She pointed out interesting details of the
scenery: Stone Mountain; the blue granite that in some places came up to
both sides of the highway; the brilliant red clay banks slightly streaked
with purple; and the various crops that made rows of green lace-work on
the ground. The trees were full of silver-white sunlight and the meanest of
them sparkled. The children were reading comic magazines and their mother had gone back to sleep.
"Let's go through Georgia fast so we won't have to look at it much,"
John Wesley said.
"If I were a little boy," said the grandmother, "I wouldn't talk about
my native state that way. Tennessee has the mountains and Georgia has
the hills."
"Tennessee is just a hillbilly dumping ground," John Wesley said,
"and Georgia is a lousy state too."
"You said it," June Star said.
"In my time," said the grandmother, folding her thin veined fingers,
"children were more respectful of their native states and their parents and
everything else. People did right then. Oh look at the cute little
pickaninny!" she said and pointed to a Negro child standing in the door of
a shack. "Wouldn't that make a picture, now?" she asked and they all
turned and looked at the little Negro out of the back window. He waved.
"He didn't have any britches on," June Star said.
"He probably didn't have any," the grandmother explained. "Little
niggers in the country don't have things like we do. If I could paint, I'd
paint that picture," she said.
The children exchanged comic books. The grandmother offered to hold the baby and the children's mother
passed him over the front seat to her. She set him on her knee and
bounced him and told him about the things they were passing. She rolled
her eyes and screwed up her mouth and stuck her leathery thin face into
his smooth bland one. Occasionally he gave her a faraway smile. They
passed a large cotton field with five or six graves fenced in the middle of
it, like a small island. "Look at the graveyard!" the grandmother said,
pointing it out. "That was the old family burying ground. That belonged
to the plantation."
"Where's the plantation?" John Wesley asked.
"Gone With the Wind," said the grandmother. "Ha. Ha."
When the children finished all the comic books they had brought, they
opened the lunch and ate it. The grandmother ate a peanut butter
sandwich and an olive and would not let the children throw the box and
the paper napkins out the window. When there was nothing else to do
they played a game by choosing a cloud and making the other two guess
what shape it suggested. John Wesley took one the shape of a cow and
June Star guessed a cow and John Wesley said, no, an automobile, and
June Star said he didn't play fair, and they began to slap each other over
the grandmother. The grandmother said she would tell them a story if they would keep
quiet. When she told a story, she rolled her eyes and waved her head and
was very dramatic. She said once when she was a maiden lady she had
been courted by a Mr. Edgar Atkins Teagarden from Jasper, Georgia. She
said he was a very good-looking man and a gentleman and that he
brought her a watermelon every Saturday afternoon with his initials cut in
it, E. A. T. Well, one Saturday, she said, Mr. Teagarden brought the
watermelon and there was nobody at home and he left it on the front
porch and returned in his buggy to Jasper, but she never got the
watermelon, she said, because a nigger boy ate it when he saw the initials,
E. A. T.! This story tickled John Wesley's funny bone and he giggled and
giggled but June Star didn't think it was any good. She said she wouldn't
marry a man that just brought her a watermelon on Saturday. The
grandmother said she would have done well to marry Mr. Teagarden
because he was a gentleman and had bought Coca-Cola stock when it first
came out and that he had died only a few years ago, a very wealthy man.
They stopped at The Tower for barbecued sandwiches. The Tower
was a part stucco and part wood filling station and dance hall set in a
clearing outside of Timothy. A fat man named Red Sammy Butts ran it
and there were signs stuck here and there on the building and for miles up and down the highway saying, TRY RED SAMMY'S FAMOUS
BARBECUE. NONE LIKE FAMOUS RED SAMMY'S! RED SAM!
THE FAT BOY WITH THE HAPPY LAUGH. A VETERAN! RED
SAMMY'S YOUR MAN!
Red Sammy was lying on the bare ground outside The Tower with his
head under a truck while a gray monkey about a foot high, chained to a
small chinaberry tree, chattered nearby. The monkey sprang back into the
tree and got on the highest limb as soon as he saw the children jump out
of the car and run toward him.
Inside, The Tower

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นคนดีอยู่ยากที่จะหาและเรื่องราวอื่น ๆโดย Flannery โอลิขสิทธ ส่วนหนึ่งของเอกสารฉบับนี้อาจจะทำซ้ำ หรือส่ง ในรูปแบบใด ๆ หรือ โดย วิธีใด อิเล็กทรอนิกส์ หรือเครื่องจักร กลรวมทั้งถ่ายเอกสาร บันทึก หรือการจัดเก็บข้อมูล และเรียกระบบ ไม่ได้รับอนุญาตในการเขียนจากผู้เผยแพร่ คำขออนุญาตทำสำเนาของส่วนใดส่วนหนึ่งของงานควรส่งไป: ลิขสิทธิ์และสิทธิ์กรม ฮาร์คอร์ทรั้ง Jovanovich ผู้ประกาศ ออร์แลนโด ฟลอริด้า 32887 หอสมุดคองเกรสจัดแค็ตตาล็อกในการเผยแพร่ข้อมูล โอ Flannery เป็นคนดีอยู่ยากที่จะค้นหาและเรื่องราวอื่น ๆ (หนังสือเก็บ เกี่ยว/HBJ) เนื้อหา: เป็นคนดีอยู่ยากที่จะหา -แม่น้ำ -อายุการใช้งานบันทึกได้เอง -ส้มโชคดี [และอื่น ๆ] I. ชื่อเรื่อง [PZ4.0183G09] [PS3565-C57] 813'. 5' ข่าวลือ 4 77-3306 ISBN 0-15-636465-4 พิมพ์ในสหรัฐอเมริกา สำหรับเนื้อหาห้องแฮร์รีและโรเบิร์ต เป็นคนดีอยู่ยากที่จะหา แม่น้ำ ชีวิตที่คุณบันทึกอาจเป็นของคุณเอง จังหวะของโชคดี วัดผีศักดิ์สิทธิ์ NIGGER ประดิษฐ์ ในวงกลม A ไฟ พบสายกับศัตรู คนดีของประเทศ บุคคล DISPLACED--- เป็นคนดีอยู่ยากที่จะหา -------------------------- เองไม่ต้องไปฟลอริด้า เธอต้องการชมในเทนเนสซีตะวันออกการเชื่อมต่อของเธอ และเธอได้ปฏิบัติการยึดสถานที่ทุกโอกาสที่จะเปลี่ยนใจเบลีย์ Bailey ชายเธออยู่ ด้วยเด็กของเธอเท่านั้น เขานั่งอยู่บนขอบเก้าอี้ของเขาที่ตัว งอเหนือส่วนกีฬาสีส้มของ _Journal_ "ตอนนี้ดูที่นี่ Bailey ,""เธอกล่าวว่า ดูที่นี่ อ่านนี้" และเธอยืน ด้วยมือหนึ่งบนสะโพกของเธอบางและอื่น ๆ แสนยานุภาพหนังสือพิมพ์ที่ศีรษะศีรษะล้าน "นี่เพื่อนนี้ที่เรียกตัวเองความเหมาะที่เป็น aloose จากปากกาของรัฐบาลกลาง และหัวไปยังฟลอริดาและคุณอ่านที่นี่สิ่งที่บอกกับคนเหล่านี้ เพียงคุณอ่านมัน ฉันจะไม่ใช้ลูก ๆ ในทิศทางใดกับอาชญากรเช่นที่ aloose ใน ฉันไม่ตอบจิตสำนึกของฉันถ้าฉันไม่" Bailey ไม่ได้หาจากการอ่านของเขาเพื่อเธอล้อรอบแล้วและต้องเผชิญกับแม่เด็ก หญิงสาวในกางเกงทรงหลวม ใบหน้าเป็นวงกว้าง และบริสุทธิ์เป็นกะหล่ำปลี มาผูกรอบ ด้วยเป็นสีเขียวหัว-kerchief มีสองจุดอยู่ด้านบนเช่นหูของกระต่าย เธอนั่งอยู่บนโซฟา ให้นมลูกแอปริค็อบเขาออกแบบขวด "เด็กได้รับการฟลอริดาก่อน เลดี้เก่ากล่าว "คุณทั้งหมดควรจะนำพวกเขาแฟนตาซีมีการเปลี่ยนแปลงดังนั้นพวกเขาจะเห็นส่วนต่าง ๆของโลก และสามารถผ่อน พวกเขาไม่เคยได้ไปเทนเนสซีตะวันออก" แม่เด็กไม่ได้ดูเหมือนจะ ได้ยินเธอแต่แปดปีเด็กผู้ชาย จอห์น Wesley เด็ก stocky กับแว่นตา กล่าวว่า "ถ้าคุณไม่ต้องการไปฟลอริดา ทำไม dontcha อยู่ที่บ้าน" เขาและลูกสาว ดาวเดือนมิถุนายนได้อ่านเอกสารตลกชั้น "เธอจะไม่อยู่บ้านให้ พร้อมสำหรับวัน ดาวเดือนมิถุนายนกล่าวว่าโดยไม่ต้องยกศีรษะของเธอสีเหลือง "ใช่และคุณจะทำอะไรถ้าคนนี้ ความเหมาะที่ จับคุณ" ถามเอง Wesley จอห์นกล่าวว่า "ฉันจะตีใบหน้าของเขา ดาวเดือนมิถุนายนกล่าวว่า "เธอจะไม่อยู่บ้านล้าน bucks,""กลัวเธอจะคิดถึงบางสิ่งบางอย่าง เธอได้ไปทุกที่ที่เราไป" ยายกล่าวว่า "ทั้งหมดขวา นางสาว "เพียงแค่จำไว้ว่า ต่อไปเวลาคุณต้องการจะดัดผมของคุณ" เดือนมิถุนายนดาวบอกผมหยิกตามธรรมชาติ นี้เองเป็นหนึ่งในรถยนต์ พร้อมไป เธอมี valise สีดำของเธอใหญ่ที่ดูเหมือนหัวของตัวฮิปโป ในมุมหนึ่ง และ ใต้นั้นเธอถูกซ่อนกระเช้ามี Pitty ร้องเพลง แมว ใน เธอไม่ได้ตั้งใจสำหรับแมวค้างคนเดียวในบ้านสามวัน เพราะเขาจะคิดถึงเธอเกินไปมากและเธอกลัวเขาอาจแปรงกับหนึ่ง ของเตาแก๊ส และตั้งใจasphyxiate ตัวเอง ลูกชายของเธอ Bailey ไม่อยากมาที่โรงแรมด้วยความแมว เธอนั่งตรงกลางเบาะหลังกับ Wesley จอห์นดาวเดือนมิถุนายนทั้งสองข้างของเธอ Bailey และแม่เด็ก และเด็กที่นั่งในหน้าและพวกเขาซ้ายแอตแลนตาที่สี่สิบห้าแปด ด้วยระยะไมล์บนรถที่ 55890 ยายเขียนนี้ลง เพราะเธอคิดว่า มันจะอย่างน่าสนใจว่าจำนวนไมล์ที่พวกเขาได้เมื่อพวกเขาได้กลับมา ใช้เวลา 20 นาทีพวกเขาไปถึงชานเมือง หญิงจับคู่ตัวเองสบาย เอาฝ้ายสีขาวของเธอถุงมือและใส่พวกเขาขึ้นกับกระเป๋าเงินของเธอบนชั้นหน้ากลับไปหน้าต่าง แม่ของเด็กยัง มีกางเกงทรงหลวม และยัง มีเธอหัวติดใน kerchief สีเขียว แต่มียายเป็นสีน้ำเงินหมวกทหารเรือฟาง มีพวงของ violets ขาวเปี่ยมและเป็นสีน้ำเงินแต่งตัว มีจุดสีขาวเล็ก ๆ ในการพิมพ์ เธอ collars และ cuffs มีสีขาวผ้าไหมทรงยาวตัดกับลูกไม้ และที่ neckline เธอ เธอได้ตรึงไว้เป็นสีม่วงสเปรย์ของ violets ผ้าประกอบด้วยสูตรเป็น ในกรณีอุบัติเหตุ คนเห็นเธอตายบนทางหลวงจะรู้ทันทีว่า เธอเป็นผู้หญิง เธอบอกว่า เธอคิดว่า มันเป็นไปได้วันดีในการขับรถ ไม่ร้อนเกินไป หรือ เย็นเกินไป และเธอเตือน Bailey ที่ ถูกจำกัดความเร็วห้าสิบห้าไมล์อันชั่วโมงและที่ patrolmen ที่ซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังป้ายโฆษณาขนาดเล็กกระจุกของต้นไม้ และ sped ออกหลังจากที่คุณก่อนที่คุณมีโอกาสที่จะชะลอตัวลง เธอชี้ให้เห็นรายละเอียดที่น่าสนใจของการฉาก: หินภูเขา หินแกรนิตบลูที่ในบางสถานมาถึงทั้งสองด้านของทางหลวง ธนาคารดินเหนียวสีแดงสดใสลายเล็กน้อยมีสีม่วง และพืชต่าง ๆ ที่แถวสีเขียวลูกไม้ทำงานบนพื้นดิน ต้นไม้เต็มไปด้วยแสงสีขาวซิลเวอร์และ meanest ของพวกเขา sparkled เด็ก ๆ ได้อ่านนิตยสารการ์ตูน และแม่เดินทางกลับเข้าสู่โหมดสลี "ไปกันเหอะผ่านจอร์เจียอย่างรวดเร็วดังนั้นเราจะต้องดูได้มากWesley จอห์นกล่าว "ถ้าฉันเป็นชาย ยายกล่าวว่า "ฉันจะไม่พูดถึงเจ้าของฉันรัฐวิธี เทนเนสซีมีภูเขา และมีจอร์เจียเขา" Wesley จอห์นกล่าวว่า "เทนเนสซีเป็นเพียง hillbilly การถ่ายโอนข้อมูลดิน"และจอร์เจียเป็นสิ่งที่เด็ก ๆ เกินไป" ดาวเดือนมิถุนายนกล่าวว่า "คุณกล่าว "เวลาของฉัน กล่าวว่า ยาย พับนิ้ว veined ของเธอบาง"เด็กเคารพมากของอเมริกาของแม่และพ่อ และทุกอย่างอื่น คนไม่ได้ไปทางขวาแล้ว โอ้ ดูน่ารักน้อยpickaninny "เธอกล่าว และชี้ให้เด็ก Negro ยืนอยู่ในประตูชฟรอนท์ "ไม่ที่ทำให้รูปภาพ ขณะนี้" เธอถาม และพวกเขาทั้งหมดเปิด และมอง Negro เล็กจากหน้าต่างหลังการ เขา waved ดาวเดือนมิถุนายนกล่าวว่า "เขาไม่ได้ขี้ตามช้างใด ๆ บน "เขาคงไม่มี ยายการอธิบาย "เล็กน้อยniggers ในประเทศไม่มีสิ่งที่เราไม่ ถ้าฉันสามารถวาด ฉันวาดภาพว่า เธอกล่าว เด็กแลกเปลี่ยนหนังสือการ์ตูน ยายที่แก่ทารกและมารดาเด็กผ่านเขาไปนั่งหน้ากับเธอ เธอตั้งเขาบนหัวเข่าของเธอ และเด้งให้เขา และบอกเขาเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาได้ผ่านการ เธอสะสมเธอดวงตา และเรื่องค่าปากเธอ และติดหนังฟอกใบหน้าบางลงคืนหนึ่งของเขาราบรื่น บางครั้งเขาให้เธอยิ้มไกล พวกเขาผ่านเขตฝ้ายใหญ่ มีรั้วระหว่างสุสานห้า หรือหกมัน เช่นเป็นเกาะขนาดเล็ก "ดูที่สุสาน" ยายกล่าวชี้ออก "ที่เป็นครอบครัวเก่า burying พื้นดิน ที่อยู่ไปสวน" "อยู่ที่สวนไหน" Wesley จอห์นถาม "ไปกับเดอะวินด์ ยายที่กล่าว "ฮา ฮา" เมื่อเด็กหนังสือการ์ตูนทั้งหมดที่พวกเขาได้นำ พวกเขาเปิดให้บริการอาหารกลางวัน และกินมัน ยายจะกินเนยถั่วลิสงแซนวิชและลูกมะกอก และจะไม่ให้เด็กโยนกล่อง และผ้าเช็ดปากกระดาษขึ้น เมื่อมีอะไรทำพวกเขาเล่นเกม โดยเลือกเป็นเมฆ และทำให้การเดาสองรูปร่างอะไรก็แนะนำ จอห์น Wesley แหล่งของวัว และเดือนมิถุนายนดาวเดาวัวและ Wesley จอห์นกล่าวว่า ไม่ รถยนต์ และดาวเดือนมิถุนายนกล่าวว่า เขาไม่ได้เล่นเป็นธรรม และพวกเขาเริ่มจะตบกันไปยาย ยายกล่าวว่า เธอจะบอกพวกเขาเรื่องราวถ้าพวกเขาจะทำให้เงียบ เมื่อเธอบอกเรื่อง เธอรีดตาเธอ และ waved ศีรษะของเธอ และเป็นอย่างมาก เธอกล่าวว่า เมื่อเมื่อเธอเป็นผู้หญิงครั้งแรก เธอได้ถูก courted โดย Teagarden Atkins Edgar นายจากแจสเปอร์ จอร์เจีย เธอกล่าวว่า เขาเป็นคนที่หน้าตามาก และเป็นสุภาพบุรุษ และได้ทำให้เธอเป็นแตงโมทุกบ่ายวันเสาร์กับชื่อย่อของเขาตัดมัน E. อ.ต. ดี วันเสาร์หนึ่ง กล่าว นาย Teagarden มาแตงโมมีใครอยู่บ้าน และเขาซ้ายด้านหน้าระเบียง และส่งคืนรถเขาไปแจสเปอร์ แต่เธอไม่เคยมีการแตงโม เธอบอก เพราะเด็ก nigger กินได้เมื่อเขาเห็นชื่อย่อต.อ.อี เรื่องนี้โดนจับกระดูกตลกจอห์น Wesley และเขากระดี๊กระด๊าไป และกระดี๊กระด๊าไป แต่เดือนมิถุนายนดาวไม่คิดว่า มันเป็นความดี เธอกล่าวว่า เธอจะไม่แต่งงานกับคนที่แค่ทำให้เธอเป็นแตงโมในวันเสาร์ ที่ยายว่า เธอจะทำดีไปแต่งงานกับนาย Teagardenเพราะเขาเป็นสุภาพบุรุษ และได้ซื้อโคคา-โคล่าเมื่อตลาดหลักทรัพย์เรื่องแรกออกมา แล้วว่าเขาเสียชีวิตเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มั่งคั่ง พวกเขาหยุดที่เดอะทาวเวอร์แซนวิแดง ทาวเวอร์ส่วนลวดลายปูนปั้น และส่วนไม้ปั้ม และแดนซ์ฮอลล์ในการการล้างภายนอกทิโมธี ชายอ้วนชื่อ Butts Sammy แดงวิ่งมันและมีป้ายติดที่นี่และมีอาคาร และไมล์ขึ้นทางหลวงบอกว่า เฟมมัสลองแดงแซมมี่ของบาร์บีคิว ไม่ชอบสีแดงของแซมมี่มีชื่อเสียง สามสีแดงเด็กอ้วน มีหัวเราะมีความสุข ทหารผ่านศึก สีแดงของแซมมี่ MAN ของคุณ Sammy แดงกำลังนอนบนพื้นดินเปลือยอยู่หอที่เขาใหญ่ภายใต้รถบรรทุกในขณะที่ลิงสีเทาเกี่ยวกับเท้าที่สูง chained เพื่อเป็นต้นไม้ขนาดเล็ก chinaberry, chattered ในบริเวณใกล้เคียง ลิง sprang กลับเข้าแผนภูมิ และมีขาสูงสุดทันทีที่เขาเห็นเด็กกระโดดข้ามไปรถและวิ่งไปทางเขา ภายใน หอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นคนดียากที่จะหาและเรื่องอื่น ๆ โดยแฟลนเนอรีโอคอนเนอร์สงวนลิขสิทธิ์ เป็นส่วนหนึ่งของเอกสารนี้ไม่อาจทำซ้ำหรือส่งในรูปแบบใดหรือโดยวิธีใด ๆ อิเล็กทรอนิกส์หรือกลรวมทั้งสำเนาบันทึกหรือจัดเก็บข้อมูลและการดึงระบบโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจากสำนักพิมพ์. ขออนุญาตที่จะทำสำเนาของ เป็นส่วนหนึ่งของการทำงานใด ๆควรจะถูกส่งไปยัง: ลิขสิทธิ์และสิทธิ์กรมพอร์ตฮาร์คอร์ตรั้งJovanovich สำนักพิมพ์ออร์แลนโด, ฟลอริด้า 32887. ห้องสมุดสภาคองเกรสทำรายการในการเผยแพร่ข้อมูล. โอคอนเนอร์แฟลนเนอรีคนดียากที่จะหาและเรื่องอื่นๆ(หนังสือการเก็บเกี่ยว / HBJ) เนื้อหา: คนดียากที่จะหา -- แม่น้ำ. - ชีวิตที่คุณจะบันทึกอาจจะเป็นของคุณเอง - จังหวะของความโชคดี [ฯลฯ ] ครั้งที่หนึ่ง ชื่อเรื่อง. [PZ4.0183G09] [PS3565-C57] 813'.5'4 77-3306 ไอ 0-15-636465-4 พิมพ์ในสหรัฐอเมริกาสำหรับเซลลี่และโรเบิร์ FITZGERALD เนื้อหาเป็นคนดียากที่จะหาRIVER ชีวิตที่คุณอาจจะประหยัดด้วยตัวคุณเองจังหวะที่ดีของฟอร์จูนวัดของพระวิญญาณบริสุทธิ์เทียมดำวงกลมในกองไฟพบสายศัตรูคนของประเทศที่ดีคนพลัดถิ่น---------- ---------------- คนดียากที่จะหา-------------------------- ยายไม่ต้องการที่จะไปที่ฟลอริด้า เธออยากจะเข้าชมบางส่วนของการเชื่อมต่อของเธอในรัฐเทนเนสซีตะวันออกและเธอก็ถูกยึดที่มีโอกาสที่จะเปลี่ยนความคิดของเบลีย์ทุกคน เบลีย์เป็นบุตรชายที่เธออาศัยอยู่กับเด็กผู้ชายคนเดียวของเธอ เขากำลังนั่งอยู่บนขอบของเก้าอี้ของเขาที่โต๊ะงอมากกว่าส้มส่วนกีฬาของ _Journal_ "ตอนนี้ดูที่นี่, เบลีย์" เธอกล่าวว่า "ดูที่นี่อ่าน" และเธอยืนด้วยมือข้างหนึ่งบนสะโพกบางของเธอและคนอื่น ๆ แสนยานุภาพหนังสือพิมพ์ที่ศีรษะล้าน "ที่นี่คนนี้ที่เรียกตัวเองไม่เหมาะเป็น aloose จากปากกาของรัฐบาลกลางและมุ่งหน้าไปยังฟลอริด้าและคุณอ่านที่นี่สิ่งที่กล่าวที่เขาทำกับคนเหล่านี้. เพียงคุณอ่านมัน. ฉันจะไม่ใช้ลูก ๆ ของฉันในทิศทางใด ๆ ที่มีความผิดทางอาญา เช่นเดียวกับที่ aloose ในนั้น. ฉันไม่สามารถตอบกับจิตสำนึกผิดชอบของฉันถ้าฉันไม่. "เบลีย์ไม่ได้มองขึ้นจากการอ่านของเขาเพื่อที่เธอล้อรอบแล้วและเผชิญหน้ากับแม่ของเด็กผู้หญิงคนหนุ่มสาวในกางเกงทรงหลวมที่มีใบหน้าเป็นวงกว้างและผู้บริสุทธิ์เป็นกะหล่ำปลีและถูกผูกติดอยู่รอบด้วยสีเขียวหัวผ้าเช็ดหน้าที่มีจุดสองจุดบนด้านบนเช่นหูของกระต่าย เธอได้รับการนั่งอยู่บนโซฟาที่ให้นมลูกแอปริคอตของเขาออกจากขวด "การที่เด็กได้รับไปฟลอริด้าก่อน" หญิงชรากล่าวว่า "ทุกท่านควรจะพาพวกเขาไปที่อื่นสำหรับการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้พวกเขาจะเห็นส่วนต่าง ๆ ของโลกและเป็นวงกว้าง. พวกเขาไม่เคยได้รับไปทางทิศตะวันออกเทนเนสซี." แม่ของเด็กไม่ได้ดูเหมือนจะได้ยินเสียงของเธอ แต่แปดปีได้ เก่าเด็กจอห์นเวสลีย์เป็นเด็กที่แข็งแรงกับแว่นตากล่าวว่า"ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะไปที่ฟลอริด้าทำไม Dontcha อยู่ที่บ้าน?" เขาและสาวน้อยมิถุนายนดาวกำลังอ่านเอกสารตลกบนพื้น. "เธอจะไม่อยู่ที่บ้านเพื่อเป็นราชินีสำหรับวัน" มิถุนายนดาวกล่าวว่าโดยไม่ต้องเพิ่มหัวเหลืองของเธอ. "ใช่และสิ่งที่คุณจะทำอย่างไร ถ้าคนนี้ที่ไม่เหมาะจับคุณ? " คุณยายถาม. "ฉันตีใบหน้าของเขา" จอห์นเวสลีย์กล่าวว่า. "เธอจะไม่อยู่ที่บ้านล้าน bucks" มิถุนายนดาวกล่าวว่า. "กลัวเธอจะพลาดอะไร. เธอได้ไปทุกที่ที่เราไป . "" สิทธิทั้งหมดมิส "คุณยายกล่าวว่า "เพียงแค่จำไว้ว่าต่อไปเวลาที่คุณต้องการให้ฉันไปขดเส้นผมของคุณ." มิถุนายนดาวกล่าวว่าผมของเธอเป็นหยิกธรรมชาติ. เช้าวันต่อไปคุณยายเป็นคนแรกในรถพร้อมที่จะไป เธอมีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่สีดำของเธอที่ดูเหมือนหัวของที่ฮิปโปอยู่ในมุมหนึ่งและด้านล่างของมันที่เธอกำลังหลบซ่อนตัวอยู่ตะกร้ากับPitty สิงห์แมวในนั้น เธอไม่ได้ตั้งใจสำหรับแมวที่จะถูกทิ้งไว้ตามลำพังในบ้านเป็นเวลาสามวันเพราะเขาจะคิดถึงเธอมากเกินไปและเธอก็กลัวว่าเขาอาจจะแปรงกับหนึ่งในเตาก๊าซและตั้งใจรัดคอตัวเอง ลูกชายของเธอเบลีย์, ไม่ชอบที่จะมาถึงที่ห้องเช่ากับเป็นแมว. เธอนั่งอยู่ตรงกลางของเบาะหลังเวสลีย์กับจอห์นและมิถุนายนดาวที่ด้านข้างของเธออย่างใดอย่างหนึ่ง เบลีย์และแม่ของเด็กและทารกนั่งอยู่ในด้านหน้าและพวกเขาออกจากแอตแลนต้าที่แปดสี่สิบห้ากับระยะบนรถที่55890. ยายเขียนลงเพราะเธอคิดว่ามันจะเป็นที่น่าสนใจที่จะบอกว่าหลายไมล์พวกเขาได้รับเมื่อพวกเขาได้กลับมา พวกเขาใช้เวลายี่สิบนาทีไปถึงเขตชานเมืองของเมือง. ผู้หญิงเก่าตัดสินตัวเองสบายถอดผ้าฝ้ายสีขาวของเธอถุงมือและวางพวกเขาขึ้นมาพร้อมกับกระเป๋าถือของเธอบนหิ้งในด้านหน้าของหน้าต่างด้านหลัง แม่ของเด็กยังคงมีในกางเกงทรงหลวมและยังคงมีเธอหัวผูกขึ้นในผ้าเช็ดหน้าสีเขียวแต่ยายมีในน้ำเงินหมวกกะลาสีฟางกับพวงของสีม่วงสีขาวบนปีกและน้ำเงินชุดที่มีจุดสีขาวเล็กๆ ใน พิมพ์ ปกและแขนเสื้อของเธอถูกสีขาวผ้าแก้วประดับด้วยลูกไม้และเสื้อของเธอที่เธอได้ตรึงสีม่วงสเปรย์สีม่วงผ้าที่มีซอง ในกรณีที่เกิดอุบัติเหตุทุกคนเห็นเธอตายบนทางหลวงจะรู้ทันทีว่าเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง. เธอบอกว่าเธอคิดว่ามันเป็นไปได้วันที่ดีสำหรับการขับรถไม่ร้อนเกินไปหรือเย็นเกินไปและเธอเตือนเบลีย์ว่าขีด จำกัด ความเร็วเป็นห้าสิบห้าไมล์ต่อชั่วโมงและที่สายตรวจซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังการป้ายและกระจุกเล็กๆ ของต้นไม้และเร่งออกมาหลังจากที่คุณก่อนที่คุณจะมีโอกาสที่จะชะลอตัวลง เธอชี้ให้เห็นรายละเอียดที่น่าสนใจของทิวทัศน์หินภูเขา; หินแกรนิตสีฟ้าในบางสถานที่เดินเข้ามาหาทั้งสองด้านของทางหลวง; ธนาคารดินสีแดงสดใสลายเล็กน้อยมีสีม่วง; และพืชต่างๆที่ทำแถวของลูกไม้ทำงานสีเขียวบนพื้นดิน ต้นไม้ที่เต็มไปด้วยแสงแดดสีเงินสีขาวและต่ำต้อยของพวกเขาเป็นประกาย เด็กถูกอ่านนิตยสารการ์ตูนและแม่ของพวกเขาได้ไปกลับไปนอน. "Let 's go ผ่านจอร์เจียได้อย่างรวดเร็วดังนั้นเราจะไม่ต้องมองไปที่มันมาก" จอห์นเวสลีย์กล่าวว่า. "ถ้าฉันเป็นเด็กชายตัวเล็ก ๆ " คุณยายกล่าวว่า "ผมจะไม่พูดคุยเกี่ยวกับรัฐพื้นเมืองของวิธีการที่. เทนเนสซีมีภูเขาและจอร์เจียมีเนินเขา." "เทนเนสซีเป็นเพียงดินทิ้งบ้านนอก" จอห์นเวสลีย์กล่าวว่า". และจอร์เจียเป็นรัฐหมัดเกินไป" " คุณบอกว่ามัน "มิถุนายนดาวกล่าวว่า." ในเวลาของฉัน "กล่าวว่าคุณยายพับนิ้วเส้นเลือดของเธอบาง" เด็กมีความเคารพมากขึ้นของรัฐพื้นเมืองและพ่อแม่ของพวกเขาและทุกอย่างอื่น. คนไม่ถูกต้องแล้ว. โอ้ดู น้อยน่ารัก pickaninny! " เธอกล่าวและชี้ไปที่เด็กนิโกรยืนอยู่ในประตูของกระท่อม "จะไม่ทำให้ภาพว่าตอนนี้?" เธอถามและพวกเขาทั้งหมดหันมองไปที่เล็ก ๆ น้อย ๆ พวกนิโกรออกจากหน้าต่างด้านหลัง เขาโบกมือ. "เขาไม่ได้มีกางเกงใด ๆ เกี่ยวกับ" ดาวมิถุนายนกล่าวว่า. "เขาอาจจะไม่ได้มีการใด ๆ " ยายอธิบาย "ลิตเติ้ลนิกเกอร์ในประเทศที่ไม่ได้มีสิ่งที่เหมือนที่เราทำ. ถ้าฉันจะวาดผมวาดภาพว่า" เธอกล่าว. เด็กแลกเปลี่ยนหนังสือการ์ตูน ยายเสนอที่จะถือทารกและแม่ของเด็ก ๆผ่านเขาไปที่นั่งด้านหน้ากับเธอ เธอตั้งเขาบนหัวเข่าของเธอและเด้งเขาและบอกเขาเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาได้รับการส่งผ่าน เธอรีดดวงตาของเธอและเมาขึ้นและปากของเธอติดอยู่บาง ๆ ทั่วใบหน้าของเธอเหนียวเข้าไปในหนึ่งอ่อนโยนของเขาได้อย่างราบรื่น บางครั้งที่เขาทำให้เธอมีรอยยิ้มที่ห่างไกล พวกเขาผ่านสนามฝ้ายขนาดใหญ่ที่มีห้าหรือหกหลุมฝังศพไม่พอใจในช่วงกลางของมันเหมือนเป็นเกาะเล็กๆ "ดูที่สุสาน" ยายกล่าวว่าชี้ให้มันออกมา "นั่นคือครอบครัวเก่าฝังพื้นดิน. ที่เป็นไปไร่." "ที่ไหนเป็นไร่ได้หรือไม่" จอห์นเวสลีย์ถาม. "หายไปกับสายลม" คุณยายกล่าวว่า "ฮา. ฮา." เมื่อเด็กจบทั้งหมดหนังสือการ์ตูนที่พวกเขาได้นำพวกเขาเปิดกลางวันและกินมัน ยายกินเนยถั่วลิสงแซนวิชและมะกอกและจะไม่ปล่อยให้เด็กโยนกล่องและกระดาษเช็ดปากออกไปนอกหน้าต่าง เมื่อมีอะไรอื่นที่จะทำพวกเขาเล่นเกมโดยการเลือกคลาวด์และทำให้อีกสองคาดเดาสิ่งที่รูปร่างมันชี้ให้เห็น จอห์นเวสลีย์เอาหนึ่งรูปร่างของวัวและมิถุนายนเดาดาววัวและจอห์นเวสลีย์กล่าวว่าไม่มีรถยนต์และมิถุนายนดาวบอกว่าเขาไม่ได้เล่นเป็นธรรมและพวกเขาก็เริ่มที่จะตบกันผ่านยาย ยายบอกว่าเธอจะบอกพวกเขาเรื่องที่ว่าพวกเขาจะเก็บเงียบ เมื่อเธอเล่าเรื่องที่เธอรีดตาของเธอและโบกมือหัวของเธอและเป็นที่น่าทึ่งมาก เธอกล่าวว่าครั้งหนึ่งเมื่อเธอเป็นผู้หญิงครั้งแรกที่เธอได้รับการทะนุถนอมโดยนายเอ็ดการ์แอตกินส์ Teagarden จากแจสเปอร์, จอร์เจีย เธอบอกว่าเขาเป็นคนดีมากและเป็นสุภาพบุรุษและบอกว่าเขาพาเธอแตงโมทุกบ่ายวันเสาร์ที่มีชื่อย่อของเขาตัดมันกินดีหนึ่งวันเสาร์ที่เธอกล่าวว่านายTeagarden นำแตงโมและไม่มีใครที่บ้านและที่เขาทิ้งมันไว้ที่ด้านหน้าระเบียงและกลับมาในรถของเขาที่จะแจสเปอร์แต่เธอไม่เคยมีแตงโมที่เธอบอกว่าเพราะเด็กนิโกรกินมันเมื่อเขาเห็นชื่อย่อ, กิน! เรื่องนี้ tickled กระดูกตลกจอห์นเวสลีย์และเขาหัวเราะและหัวเราะคิกคักแต่มิถุนายนดาวไม่ได้คิดว่ามันเป็นที่ดีใด ๆ เธอบอกว่าเธอจะไม่แต่งงานกับคนที่เพิ่งพาเธอแตงโมในวันเสาร์ คุณยายบอกว่าเธอจะได้ทำดีที่จะแต่งงานกับนาย Teagarden เพราะเขาเป็นสุภาพบุรุษและได้ซื้อหุ้น Coca-Cola เมื่อแรกออกมาและบอกว่าเขาเสียชีวิตเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเป็นคนที่รวยมาก. พวกเขาหยุดที่ ทาวเวอร์แซนวิชบาร์บีคิว หอคอยเป็นปูนปั้นส่วนหนึ่งและเป็นส่วนหนึ่งไม้สถานีบรรจุและห้องเต้นรำที่ตั้งอยู่ในที่โล่งด้านนอกของทิโมธี ชายคนหนึ่งชื่อไขมันก้นสีแดงแซมมี่วิ่งและมีสัญญาณที่ติดอยู่ที่นี่และมีในการสร้างและไมล์ขึ้นและลงทางด่วนว่า TRY แดง SAMMY ที่มีชื่อเสียงของบาร์บีคิว ที่มีชื่อเสียงใครเหมือนสีแดงแซมมี่! สีแดงแซม! ไขมันเด็กที่มีความสุขหัวเราะ ประสบการณ์! สีแดงแซมมี่ของคุณ MAN! สีแดงแซมมี่กำลังนอนอยู่บนพื้นดินเปลือยนอกอาคารของเขากับหัวภายใต้รถบรรทุกในขณะที่ลิงสีเทาเกี่ยวกับเท้าสูงถูกล่ามโซ่เป็นต้นไม้chinaberry ขนาดเล็ก chattered ใกล้เคียง ลิงกระโดดกลับเข้ามาในต้นไม้และได้บนขาสูงสุดทันทีที่เขาเห็นเด็กกระโดดออกจากรถและวิ่งเข้าไปหาเขา. ภายในอาคาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ชายดีๆหายาก


และ เรื่องราวอื่น ๆโดย Flannery O ' Connor สงวนลิขสิทธิ์ ไม่มีส่วนของสิ่งนี้อาจจะทำซ้ำหรือ
ส่งในรูปแบบใดหรือโดยวิธีใด ๆอิเล็กทรอนิกส์หรือเครื่องกล
รวมถึงถ่ายเอกสาร , บันทึก , หรือข้อมูลใด ๆ ระบบจัดเก็บและค้นคืน
, โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจากสำนักพิมพ์ .
ขออนุญาตให้ทำสำเนาของส่วนใดส่วนหนึ่งของ
ควรจะส่งถึง : ลิขสิทธิ์และสิทธิ์แผนกฮาร์คอร์ท
รั้ง jovanovich , เผยแพร่ , ออร์แลนโด , ฟลอริดา 32887 .
ห้องสมุดของรัฐสภาในการลงรายการสิ่งพิมพ์ข้อมูลแฟลนเนอรีโอคอนเนอร์
, .
ผู้ชายดีๆหายาก และเรื่องอื่น ๆ .
( หนังสือเกี่ยว / hbj )
เนื้อหา : ผู้ชายที่ดียากค้นหา - แม่น้ำ . . . ชีวิตคุณประหยัดอาจจะของคุณเอง - ผลบุญ [ ฯลฯ ]
.ชื่อเรื่อง pz4.0183g09
[ ] [ ] ครับ ps3565-c57 ' 5 ' 4 77-3306

พิมพ์ ISBN 0-15-636465-4 ในสหรัฐอเมริกา
สำหรับแซลลี่และโรเบิร์ตฟิตซ์เจอรัลด์เนื้อหา
ผู้ชายดีหายาก

ชีวิตแม่น้ำช่วยคุณอาจจะของตัวเอง

จังหวะของโชคดี เป็นวัดของ ผี

เทียมมืดวงกลมไฟ
พบสายกับศัตรู

ดี ประเทศ คนพลัดถิ่นคน --------------------------
ผู้ชายดีหายาก

-------------------------- ยายไม่อยากไปฟลอริด้า เธอต้องการ
เข้าชมบางส่วนของการเชื่อมต่อของเธอในเทนเนสซีตะวันออก เธอถูกยึดที่
ทุกโอกาสที่จะเปลี่ยนความคิดของเบลี่ย์ . เบลีย์เป็นลูกชายเธออยู่ด้วย
ลูกชายคนเดียวของเธอ เขานั่งอยู่บนขอบของเก้าอี้ที่โต๊ะโค้ง
ผ่านงานกีฬาสีส้มของ _journal_ ” ฟังนะ เบลลี่ "
เธอพูดว่า " เห็นอ่านนี่ " เธอยืนมือข้างหนึ่งบนสะโพกบางของเธอและอื่น ๆเสียงหนังสือพิมพ์ที่ศีรษะล้าน " นี่เพื่อน
ที่เรียกตัวเองว่า ไม่เหมาะเป็น aloose จากปากกาของรัฐบาลกลางและมุ่งหน้า
ต่อฟลอริด้าและคุณอ่านที่นี่สิ่งที่เขาทำ กับคนเหล่านี้
แค่คุณอ่านมันผมจะไม่พาลูกไปในทิศทางใด กับอาชญากร
แบบนี้ aloose ในมัน ผมตอบไม่ได้สำนึกของฉันถ้าฉันทำ . "
เบลีย์ไม่ได้เงยหน้าจากการอ่านของเขาเธอล้อไปรอบ ๆแล้ว
และเผชิญหน้ากับแม่ของเด็ก ผู้หญิงในกางเกงทรงหลวมที่มีใบหน้า
เป็นกว้างและผู้บริสุทธิ์เป็นกะหล่ำปลี และถูกมัดด้วยสีเขียว
หัว kerchief ที่มีสองจุดด้านบนเหมือนกระต่ายหู เธอ
นั่งอยู่บนโซฟา ให้อาหารลูกบ๊วยของเขาออกจากขวด " .
เด็กได้รับฟลอริด้าก่อน " หญิงชรากล่าว คุณต้อง
พาไปที่อื่นสำหรับการเปลี่ยนแปลงดังนั้นพวกเขาจะเห็นส่วนต่าง ๆของโลก และเป็น
กว้าง พวกเขาไม่เคยได้รับการเทนเนสซีตะวันออก "
.แม่ของลูกไม่ได้ยินเสียงเธอ แต่แปดปีเก่า
เด็ก จอห์น เวสลีย์ เด็กอ้วนเตี้ยใส่แว่น , กล่าวว่า , " ถ้าคุณไม่ต้องการ
ไปฟลอริดา ทำไม dontcha อยู่ที่บ้าน ? เขาและเด็ก วันที่ดาว
อ่านเอกสารตลกบนพื้น .
" เธอไม่ได้อยู่ที่บ้านเป็นพระราชินีวัน " จูนดาวโดยไม่ต้องเพิ่มหัวเหลืองพูด

เธอ ." ใช่ และสิ่งที่คุณจะทำถ้านี้นะ เหมาะแล้วเหรอ ? " คุณยายถาม .
" ฉันตบใบหน้าของเขา , " จอห์นเวสลีย์บอกว่า .
" เธอไม่ได้อยู่ที่บ้านสำหรับล้าน bucks " จูนดาวกล่าว .
" กลัวเธอจะพลาดอะไร เธอมีที่จะไปทุกที่ที่เราจะไป "
" เอาล่ะ คุณหนู " คุณยายกล่าว จำไว้ว่า ต่อไปเวลาที่คุณต้องการให้ฉัน

" ม้วนผมของคุณมิถุนายนดาวบอกว่า ผมเธอหยิกธรรมชาติ .
เช้าวันรุ่งขึ้นยายเป็นคนแรกในรถพร้อม
ไป เธอตัวใหญ่สีดำกระเป๋าเดินทางใบเล็กที่เหมือนหัวของ
ฮิปโปอยู่ที่มุมหนึ่งใต้มัน เธอซ่อนตะกร้า
กับพิตตี้ร้อง แมว อยู่ในนั้น เธอไม่ได้ตั้งใจให้แมวถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว
ในบ้าน 3 วันเพราะเขาจะคิดถึงเธอมากเกินไปและเธอ
กลัวว่าเขาอาจจะแปรงกับหนึ่งของหัวเผาก๊าซและบังเอิญ
รัดคอตนเอง ลูกเบลลี่ เธอไม่ชอบที่จะเดินทางมาถึงโรงแรมด้วย

แมว เธอนั่งอยู่ตรงกลางของเบาะหลัง กับ จอห์น เวสลีย์ และเดือนมิถุนายนดาว
ทั้งสองข้างของเธอ เบลีย์และเด็ก แม่และเด็ก นั่งใน
หน้า และพวกเขาไปแอตแลนต้าตอนสองทุ่มสี่สิบห้า กับ ไมล์รถ
ที่ 55890 . คุณยายเขียนมันลงไป เพราะคิดว่ามันจะ
น่าสนใจว่าหลายไมล์ที่พวกเขาได้รับเมื่อพวกเขากลับมา มันใช้เวลายี่สิบนาทีจะถึงชานเมือง .
หญิงชราแล้วตัวเองสบาย เอา
ผ้าฝ้ายสีขาวของเธอถุงมือและใส่กับกระเป๋าของเธอบนชั้นตรงหน้า
หน้าต่างด้านหลัง แม่ของลูกยังใส่กางเกงทรงหลวมและยังมีหัว
ผูกขึ้นใน kerchief สีเขียว แต่ยายใส่หมวกฟางสีน้ำเงิน
ทหารเรือกับพวงของไวโอเล็ตสีขาวบนขอบและสีน้ำเงิน
แต่งด้วยจุดสีขาวขนาดเล็กในการพิมพ์ นางปกและ cuffs ขาว
ผ้าแก้วตัดกับลูกไม้ที่คอเสื้อเธอต้องกดสเปรย์สีม่วง
ผ้าสีม่วงที่มีถุงเครื่องหอม ในกรณีของการเกิดอุบัติเหตุ ทุกคน
เห็นนางตายบนถนน ก็รู้ได้ทันทีว่าเธอเป็นผู้หญิง .
เธอบอกว่ามันจะเป็นวันที่ดีสำหรับการขับรถหรือ
ร้อนเกินไป หรือหนาวเกินไป เธอเตือนว่า ความเร็วที่ถูก
เบลีย์