The brass band dates back to the ea

The brass band dates back to the early nineteenth century and England's Industrial Revolution as an outgrowth of the medieval waits. With increasing urbanization, employers began to finance work bands to decrease the political activity with which the working classes seemed preoccupied during their leisure time. This conveniently coincided with the development of brass instruments (most notably the saxhorn family) and the improvement of existing brass instruments. Thus, the brass band tradition was founded. Fervent discussion has always ensued as to which band was founded first. Certainly the two bands with the longest traditions are the Bessies O' Th Barn Brass Band and the Black Dyke Mills Brass Band. Standards of instrumental technology and performance quickly improved. By 1860 there were over 750 brass bands in England alone. Although these bands were not fully comprised of brass instruments until the second half of the nineteenth century, the tradition developed to the present day current instrumentation of cornets, flugelhorn, tenor horns, baritones, trombones, euphoniums, B flat and E flat basses and percussion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันแตรวงกลับไปศตวรรษก่อนและการปฏิวัติอุตสาหกรรมของอังกฤษเป็นการไปรอยุคกลาง เพิ่มเป็น นายจ้างเริ่มให้เงินทำงานวงการลดกิจกรรมทางการเมืองที่ชั้นทำงานดูเหมือนหวั่นใจในช่วงเวลาพักผ่อน นี้เชิญร่วมกับการพัฒนาของเครื่องทองเหลือง (ส่วนใหญ่ครอบครัว saxhorn) และปรับปรุงอุปกรณ์ทองเหลืองที่มีอยู่ ดังนั้น ประเพณีแตรวงได้ก่อตั้ง สนทนาร้องได้เสมอตามมาซึ่งเป็นวงดนตรีก่อตั้งครั้งแรก แน่นอนวงสองกับประเพณียาวนานที่สุดคือ โอ Bessies Th ยุ้งข้าวแตรวงและดำ Dyke ลัอแตรวง มาตรฐานของเครื่องมือเทคโนโลยีและประสิทธิภาพดีขึ้นอย่างรวดเร็ว โดย 1860 มีแถบทองเหลือง 750 กว่าในอังกฤษเพียงอย่างเดียว ถึงแม้ว่าวงเหล่านี้ได้ไม่เต็มประกอบด้วยทองเหลืองเครื่องมือจนถึงครึ่งหลังของศตวรรษ ประเพณีพัฒนาจะใช้เครื่องมือของปัจจุบันปัจจุบัน cornets, flugelhorn แตรเทเนอร์ baritones, trombones, euphoniums, B แฟล็ต basses แบน E และเพอร์คัชชัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันที่แตรวงกลับไปในช่วงต้นศตวรรษที่สิบเก้าของอังกฤษและการปฏิวัติอุตสาหกรรมเป็นผลพลอยได้ของยุคกลางรอ ด้วยการเพิ่มรูปแบบนายจ้างเริ่มที่จะเป็นเงินทุนสำหรับวงดนตรีที่ทำงานเพื่อลดกิจกรรมทางการเมืองกับที่เรียนที่ทำงานดูเหมือนจะหมกมุ่นอยู่ในช่วงเวลาว่างของพวกเขา นี้ใกล้เคียงกับการพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกของตราสารทองเหลือง (ที่สุดครอบครัว saxhorn) และการปรับปรุงเครื่องเป่าที่มีอยู่ ดังนั้นประเพณีแตรวงก่อตั้ง อภิปรายด้วยความจริงใจได้เกิดขึ้นมักจะเป็นที่วงดนตรีที่ก่อตั้งขึ้นครั้งแรก แน่นอนว่าทั้งสองวงดนตรีที่มีประเพณีที่ยาวที่สุดเป็น Bessies O 'Th Barn วงทองเหลืองและสีดำคันเลื่อยวงทองเหลือง มาตรฐานของเทคโนโลยีเครื่องมือและประสิทธิภาพการทำงานที่ดีขึ้นได้อย่างรวดเร็ว โดย 1860 มีกว่า 750 วงโยธวาทิตในอังกฤษเพียงอย่างเดียว แม้ว่าวงดนตรีเหล่านี้ไม่ได้ประกอบอย่างเต็มที่ของตราสารทองเหลืองจนถึงช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้าประเพณีที่พัฒนามาจนถึงปัจจุบันวัดปัจจุบันของ cornets, Flugelhorn, แตรอายุ baritones, ทรอมโบน, euphoniums, เบสบีแบนและอีแฟลตและกระทบ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วงดุริยางค์วันที่กลับไปในช่วงต้นศตวรรษที่สิบเก้าและอังกฤษของการปฏิวัติอุตสาหกรรมเป็นผลพลอยได้ของการรอในยุคกลาง ด้วยการเพิ่มความเป็นเมือง นายจ้างเริ่ม การเงิน งาน วงดนตรี เพื่อลดกิจกรรมทางการเมืองที่เรียนทำงานดูเหมือนจะหมกมุ่นในช่วงเวลาว่างของพวกเขานี้เดินทางสะดวก สอดคล้องกับการพัฒนาของเครื่องดนตรีทองเหลือง ( ส่วนใหญ่ยวดครอบครัวโมนอกไซด์ ) และการปรับปรุงเครื่องมือทองเหลืองที่มีอยู่ ดังนั้น , แตรวงประเพณีก่อตั้งขึ้น การอภิปรายแรงกล้าได้เสมอที่เกิดเป็นวงดนตรีที่ก่อตั้งขึ้นครั้งแรก แน่นอนสองวงกับประเพณีที่เป็น bessies O ' th ยุ้งฉางแตรวงและโรงงานเขื่อนกั้นน้ำดำทองเหลืองวงดนตรีมาตรฐานของเทคโนโลยีเครื่องมือและประสิทธิภาพดีขึ้นอย่างรวดเร็ว โดย 1860 มีมากกว่า 750 ทองเหลืองวงอังกฤษคนเดียว ถึงแม้ว่าวงนี้ไม่ได้เต็มที่ประกอบด้วยเครื่องเป่าทองเหลืองจนถึงช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้า ประเพณีที่พัฒนามาจนถึงปัจจุบัน ปัจจุบัน เครื่องมือของ Cornets Flugelhorn , , นักร้องเสียงเมซโซ - โซปราโนเทเนอร์ทรอมโบนแตร euphoniums , , ,และ E และ B แบนแบนเบส Bass