Phrakhru Sakorn’s CommunityBefore P

Phrakhru Sakorn’s Community
Before Phrakhru Sakorn Sangvorakit came to Wat Yokkrabat at Ban
Phrao in Samutsakorn, most people who lived there were impoverished
illiterate farmers. The area was often flooded with sea water which
destroyed the paddies and left the people with no means of subsistence.
Realizing that poverty could not be eradicated unless new crops
were introduced, since salt water was ruining the rice fields, Phrakhru
Sakorn suggested planting coconut trees, following the example of a
nearby province (Sivaraksa, 1992:50).
Once the people of Yokkrabat started growing coconuts, he
advised them not to sell the harvest, because middlemen kept the
price of coconuts low. With assistance from three nearby universities
that were interested in the development and promotion of community
projects, the people of Yokkrabat began selling their coconut sugar all
over the country. In addition to advocating the cultivation of coconut
plantations, Phrakhru Sakorn led the villagers to grow vegetables and
fruits and encouraged the growing of palm trees for building materials
and the planting of herbs to be used for traditional medicine. Fish
raising was also advised. Under his guidance, within a few years the
people’s livelihood improved significantly (Phongphit, 1988:48).
Phrakhru Sakorn believed that a community’s basic philosophy
should be self-reliance and spirituality. He urged Yokkrabat residents
to first determine what they need in their family before selling the
surplus to earn money and buy things they could not produce by
themselves. In this way, villagers depended less on the market.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุมชน Phrakhru สาครก่อน Phrakhru สาคร Sangvorakit มา Yokkrabat วัดที่บ้านพร้าวในสมุทรสาคร คนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ที่นั่นได้ยากจนเกษตรกรรู้ พื้นที่ถูกน้ำท่วม ด้วยทะเลมักน้ำซึ่งทำลายนา และเหลือคนที่ไม่มีวิธีการดำรงชีวิตตระหนักว่า ความยากจนอาจไม่สามารถกำจัดให้หมดยกเว้นพืชใหม่มีอยู่ เพราะน้ำเกลือถูกทำลายข้าว Phrakhruสาครแนะนำปลูกต้นมะพร้าว ตามตัวอย่างของการจังหวัดใกล้เคียง (Sivaraksa, 1992:50)เมื่อคนของ Yokkrabat เริ่มปลูกมะพร้าว เขาควรที่พวกเขาไม่ได้ขายเก็บเกี่ยว เนื่องจากพ่อค้าคนกลางเก็บไว้ราคาของมะพร้าวต่ำ ความช่วยเหลือจากมหาวิทยาลัยใกล้เคียงสามที่มีความสนใจในการพัฒนาและส่งเสริมชุมชนโครงการ คนของ Yokkrabat เริ่มขายน้ำตาลมะพร้าวของพวกเขาทั้งหมดทั่วประเทศ นอกจากการรณรงค์ส่งเสริมการปลูกมะพร้าวสวน สาคร Phrakhru นำชาวบ้านปลูกผัก และผลไม้ และส่งเสริมการเติบโตของต้นปาล์มสำหรับวัสดุก่อสร้างและการปลูกสมุนไพรเพื่อใช้สำหรับการแพทย์แผนโบราณ ปลานอกจากนี้ยังควรเพิ่มการ ภายใต้คำแนะนำของเขา ภายในไม่กี่ปีชีวิตของผู้คนดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (Phongphit, 1988:48)สาคร Phrakhru เชื่อว่า ชุมชนของพื้นฐานปรัชญาควรจะพึ่งพาตนเองและจิตวิญญาณ เขาเรียกร้องให้ชาว Yokkrabatการกำหนดสิ่งที่ต้องในครอบครัวก่อนการขายการส่วนเกินจะได้รับเงิน และซื้อสิ่งที่ พวกเขาไม่สามารถสร้างโดยตัวเอง ด้วยวิธีนี้ ชาวบ้านขึ้นอยู่น้อยในตลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชุมชนพระครูสาครของก่อนที่พระครูสาคร Sangvorakit มาถึงวัด Yokkrabat ที่บ้านพร้าวในจังหวัดสมุทรสาครคนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ที่นั่นถูกยากจนเกษตรกรที่ไม่รู้หนังสือ พื้นที่ที่ถูกน้ำท่วมมักจะมีน้ำทะเลที่ทำลายนาและทิ้งคนที่มีวิธีการของการดำรงชีวิต. ตระหนักว่าความยากจนไม่สามารถกำจัดให้หมดเว้นแต่พืชใหม่ที่ถูกนำมาใช้เนื่องจากน้ำทะเลถูกทำลายนาข้าว, พระครูสาครแนะนำการปลูกต้นมะพร้าวต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของการที่จังหวัดใกล้เคียง (Sivaraksa, 1992: 50). เมื่อคนของ Yokkrabat เริ่มเจริญเติบโตมะพร้าวเขาให้คำแนะนำพวกเขาจะไม่ขายเก็บเกี่ยวเพราะพ่อค้าคนกลางเก็บราคาของมะพร้าวต่ำ ด้วยความช่วยเหลือจากสามมหาวิทยาลัยใกล้เคียงที่มีความสนใจในการพัฒนาและการส่งเสริมการขายของชุมชนโครงการคนของYokkrabat เริ่มขายน้ำตาลมะพร้าวของพวกเขาทั้งหมดทั่วประเทศ นอกจากนี้ในการเรียกร้องการเพาะปลูกมะพร้าวสวนพระครูสาครนำชาวบ้านจะปลูกผักและผลไม้ที่ได้รับการสนับสนุนการเจริญเติบโตและต้นปาล์มสำหรับวัสดุก่อสร้างและการปลูกสมุนไพรเพื่อใช้ในการแพทย์แผนโบราณ ปลาเลี้ยงยังได้รับคำแนะนำ ภายใต้การแนะนำของเขาภายในเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมาการทำมาหากินของผู้คนดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (Phongphit, 1988: 48). พระครูสาครเชื่อว่าปรัชญาพื้นฐานของชุมชนควรจะพึ่งพาตนเองและจิตวิญญาณ เขากระตุ้นให้ผู้อยู่อาศัย Yokkrabat แรกตรวจสอบสิ่งที่พวกเขาต้องการในครอบครัวของพวกเขาก่อนที่จะขายส่วนเกินที่จะได้รับเงินและซื้อสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถสร้างโดยตัวเอง ด้วยวิธีนี้ขึ้นอยู่กับชาวบ้านน้อยในตลาด