In both cross-sectional and prospec

In both cross-sectional and prospective observational studies, better diet quality is associated with a reduced risk for, or prevalence of, depressive illness (Lai et al., 2013 and Psaltopoulou et al., 2013). For example, we recently examined the cross-sectional and longitudinal associations between dietary patterns and symptoms of depression in a large ongoing cohort study of Australian adults and undertook a detailed examination of potential explanatory factors, particularly socioeconomic circumstances, in the diet–depression relationship (Jacka et al., 2014). In this study, we found that contemporaneous associations between depression and both a prudent dietary pattern (inverse) and a ‘western’ unhealthy dietary pattern (positive) were explained by adjustment for detailed measures of socioeconomic circumstances and physical activity. In prospective analyses, however, lower scores on the healthy dietary pattern and higher scores on the unhealthy dietary pattern independently predicted increased depressive symptoms across time, before and after adjustment for these confounders and baseline depressive symptoms, but only in the oldest cohort of participants. These findings are concordant with previous prospective studies examining the influence of diet on depression risk (Akbaraly et al., 2009, Akbaraly et al., 2013, Jacka et al., 2011, Lucas et al., 2013 and Sanchez-Villegas et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอนาคต และเหลวสังเกตการณ์ศึกษา คุณภาพอาหารที่ดีจะเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงสำหรับ หรือชุกของ เจ็บป่วย depressive (ลาย et al., 2013 และ Psaltopoulou et al., 2013) ตัวอย่าง เราเพิ่งตรวจสอบเหลว และระยะยาวความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบอาหารและอาการของภาวะซึมเศร้าในการศึกษา cohort ขนาดใหญ่อย่างต่อเนื่องของผู้ใหญ่ที่ออสเตรเลีย และ undertook ตรวจสอบรายละเอียดของศักยภาพปัจจัยที่อธิบาย ประชากรโดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานการณ์ ความสัมพันธ์อาหารภาวะซึมเศร้า (Jacka et al., 2014) ในการศึกษานี้ เราพบว่า contemporaneous ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะซึมเศร้าทั้งรูปแบบอาหารระมัดระวัง (ผกผัน) และ 'ตะวันตก' ไม่แข็งแรงอาหารรูปแบบ (ค่าบวก) ได้อธิบายไว้ โดยปรับปรุงมาตรการรายละเอียดสถานการณ์ประชากรและกิจกรรมทางกายภาพ ในอนาคตวิเคราะห์ ไร คะแนนต่ำลงในรูปแบบอาหารสุขภาพและคะแนนสูงในรูปแบบอาหารไม่แข็งแรงเป็นอิสระทำนาย depressive อาการเพิ่มขึ้นตลอดเวลา ก่อน และ หลังการปรับปรุง สำหรับ confounders และอาการ depressive พื้นฐานเหล่านี้ แต่เฉพาะ ใน cohort เก่าแก่ที่สุดของผู้เข้าร่วม ผลการวิจัยเหล่านี้มี concordant กับอนาคตศึกษาก่อนหน้านี้ที่ตรวจสอบอิทธิพลของอาหารในภาวะซึมเศร้าเสี่ยง (Akbaraly et al., 2009, Akbaraly et al., 2013, Jacka et al., 2011, Lucas et al., 2013 และแซนเชซ Villegas et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งในภาคตัดขวางและอนาคตการศึกษาเชิงคุณภาพอาหารที่ดีขึ้นมีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่ลดลงสำหรับหรือความชุกของการเจ็บป่วยซึมเศร้า (Lai et al., 2013 และ Psaltopoulou et al., 2013) ตัวอย่างเช่นเราเมื่อเร็ว ๆ นี้การตรวจสอบความสัมพันธ์ของภาคตัดขวางและยาวระหว่างรูปแบบการบริโภคอาหารและอาการของภาวะซึมเศร้าในการศึกษาการศึกษาอย่างต่อเนื่องขนาดใหญ่ของผู้ใหญ่ชาวออสเตรเลียและมารับการตรวจสอบรายละเอียดของปัจจัยที่มีศักยภาพอธิบายสถานการณ์ทางเศรษฐกิจและสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสัมพันธ์กับอาหารภาวะซึมเศร้า ( Jacka et al., 2014) ในการศึกษานี้เราพบว่าสมาคมสมัยระหว่างภาวะซึมเศร้าและทั้งสองรูปแบบการบริโภคอาหารที่ชาญฉลาด (ผกผัน) และ 'ตะวันตก' รูปแบบการบริโภคอาหารที่ไม่แข็งแรง (บวก) ได้รับการอธิบายโดยการปรับมาตรการในรายละเอียดของสถ​​านการณ์ทางเศรษฐกิจและสังคมและการออกกำลังกาย ในการวิเคราะห์ที่คาดหวัง แต่คะแนนต่ำกว่าในรูปแบบการบริโภคอาหารที่ดีต่อสุขภาพและคะแนนที่สูงขึ้นในรูปแบบการบริโภคอาหารที่ไม่แข็งแรงอิสระทำนายเพิ่มขึ้นอาการซึมเศร้าข้ามเวลาก่อนและหลังการปรับตัวแปรเหล่านี้และอาการซึมเศร้าพื้นฐาน แต่เฉพาะในหมู่คนที่เก่าแก่ที่สุดของผู้เข้าร่วม การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่คาดหวังการตรวจสอบอิทธิพลของอาหารที่มีความเสี่ยงโรคซึมเศร้า (Akbaraly et al., 2009, Akbaraly et al., 2013, Jacka et al., 2011, ลูคัส et al., 2013 และชีซ์ Villegas และคณะ ., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งในภาคตัดขวางและอนาคตการศึกษาสังเกตการณ์คุณภาพอาหารที่ดีมีความเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยง หรือความชุกของโรคซึมเศร้า ( ลาย et al . , 2013 และ psaltopoulou et al . , 2013 ) ตัวอย่างเช่นเราเพิ่งตรวจสอบสมาคมตัดตามยาวและระหว่างรูปแบบการบริโภคอาหารและอาการของภาวะซึมเศร้าในขนาดใหญ่อย่างต่อเนื่องการศึกษาไปข้างหน้าของผู้ใหญ่ชาวออสเตรเลียและรับหน้าที่ตรวจรายละเอียดของปัจจัยที่อธิบายที่อาจเกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานการณ์ทางเศรษฐกิจ ในภาวะซึมเศร้า–อาหารความสัมพันธ์ ( jacka et al . , 2010 ) ในการศึกษานี้เราพบว่าสมาคมซึ่งเกิดขึ้นในสมัยเดียวกันระหว่างภาวะซึมเศร้าและทั้งสุขุมแบบแผนการบริโภคอาหาร ( ผกผัน ) และ ' ' unhealthy อาหารแบบตะวันตก ( บวก ) อธิบายการปรับมาตรการรายละเอียดของกิจกรรมสถานการณ์สังคมและกายภาพ ในการวิเคราะห์อนาคต อย่างไรก็ตามลดคะแนนในสุขภาพแบบแผนการบริโภคอาหารและคะแนนที่สูงขึ้นในรูปแบบอาหารที่ไม่แข็งแรงเป็นอิสระทำนายภาวะซึมเศร้าเพิ่มขึ้นในเวลาก่อนและหลังปรับปรุงตัววัดเหล่านี้ และรักษาอาการซึมเศร้า แต่ในหมู่คนที่เก่าแก่ที่สุดของผู้เข้าร่วมการค้นพบนี้จะสอดคล้องกันกับก่อนหน้านี้อนาคตการศึกษาตรวจสอบอิทธิพลของอาหารต่อความเสี่ยงภาวะซึมเศร้า ( akbaraly et al . , 2009 , akbaraly et al . , 2013 , jacka et al . , 2011 , ลูคัส et al . , 2013 และ ซานเชซ villegas et al . , 2009 )