ED appears at the end of regular ve

ED appears at the end of regular verbs in the past tense (e.g. wanted, helped, lived) sometimes in adjectives ending in ED (e.g. tired, embarrassed, relaxed) as well as in some Past Participles.

However the pronunciation of ED sometimes causes problems for non-native speakers because it can be pronounced in three different ways: as / id /, as / t / or as / d /

(Note: whenever you see letters or symbols between two slash marks (/ /), it refers to the pronunciation of that letter or sound)

Before we learn the difference ways to pronounce ED, we must first know what voiced and voiceless consonants are:

Voiced Consonants vs. Voiceless Consonants
A voiced consonant (or sound) means that it uses the vocal cords and they produce a vibration or humming sound in the throat when they are said. Put your finger on your throat and then pronounce the letter L. You will notice a slight vibration in your neck / throat. That is because it is a voiced sound.

A voiceless sound (sometimes called an unvoiced sound) is when there is no vibration in your throat and the sound comes from the mouth area. Pronounce the letter P. You will notice how it comes from your mouth (in fact near your lips at the front of your mouth). The P sound doesn't come from your throat.

Try this with the other letters and you will "feel" the difference between a voiced and a voiceless consonant (or sound).

Now we know the difference between voiced and voiceless sounds we can look at the following rules for the correct pronunciation of ED in English:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ED ปรากฏที่ท้ายคำกริยาปกติในอดีตกาล (เช่นต้อง ช่วย อาศัย) ในบางครั้งคำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย ED (เช่นเหนื่อย อับอาย ผ่อนคลาย) เช่นเดียวในเบญจศีลเรียกอดีตบางอย่างไรก็ตาม การออกเสียงของเอ็ดบางครั้งทำให้เกิดปัญหาสำหรับภาษาเนื่องจากมันสามารถออกได้ในสามวิธี: เป็น / id /, เป็น / t / หรือเป็น / d /(หมายเหตุ: เมื่อคุณเห็นตัวอักษรหรือสัญลักษณ์ระหว่างสองเครื่องหมายทับ (/ /), มันหมายถึงการออกเสียงของตัวอักษรหรือเสียง)ก่อนที่เราเรียนรู้ความแตกต่างวิธีการออกเสียง ED เราต้องรู้ก่อนว่าเสียง และมีเสียงพยัญชนะ:เสียงพยัญชนะกับเสียงพยัญชนะเสียงพยัญชนะ (หรือเสียง) วิธีที่มันใช้สายเสียง และจะผลิตการสั่นสะเทือนหรือเสียงฟู่ในคอเมื่อพวกเขาจะกล่าวว่า วางนิ้วบนคอของคุณ และจากนั้น ออกเสียงตัวอักษร l คุณจะสังเกตเห็นการสั่นเล็กน้อยในคอ / คอ นั่นเป็น เพราะมันเป็นเสียงที่เปล่งเสียงเสียง (บางครั้งเรียกว่าเป็นเสียงไม่เปล่งเสียง) คือเมื่อมีไม่มีการสั่นสะเทือนในลำคอของคุณ และเสียงจะมาจากบริเวณปาก ออกเสียงตัวอักษร p คุณจะสังเกตเห็นว่า มันมาจากปากของคุณ (ในความเป็นจริงใกล้ริมฝีปากของคุณที่ด้านหน้าของปาก) เสียง P ไม่ได้มาจากลำคอของคุณลองนี้กับตัวอักษรอื่น ๆ และคุณจะ "รู้สึก" ความแตกต่างระหว่างการเปล่งเสียงเป็นเสียงพยัญชนะ (หรือเสียง)ตอนนี้ เรารู้ความแตกต่างระหว่างเสียงเปล่งเสียง และเสียงที่เราสามารถดูกฎต่อไปนี้สำหรับการออกเสียง ED ในภาษาอังกฤษถูกต้อง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ED ปรากฏในตอนท้ายของคำกริยาปกติในอดีตกาล (เช่นอยากช่วยอยู่) ในบางครั้งคำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย ED (เช่นเหนื่อยอายผ่อนคลาย) เช่นเดียวกับในบางที่ผ่านมา participles.

อย่างไรก็ตามการออกเสียงของ ED บางครั้งทำให้เกิดปัญหา สำหรับลำโพงที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาเพราะมันสามารถได้รับการประกาศในสามวิธีที่แตกต่างกันเป็น / / ID เช่น / T / หรือ / D /

(หมายเหตุ: เมื่อใดก็ตามที่คุณเห็นตัวอักษรหรือสัญลักษณ์ระหว่างสองเครื่องหมายทับ (/ /) ก็หมายถึง การออกเสียงของตัวอักษรหรือเสียง) เดอะ

ก่อนที่เราจะเรียนรู้วิธีการที่แตกต่างกันในการออกเสียง ED อันดับแรกเราต้องรู้ว่าสิ่งที่เปล่งออกมาและพยัญชนะอโฆษะคือ

พยัญชนะอโฆษะเปล่งเสียงเทียบกับพยัญชนะ
เปล่งเสียงพยัญชนะ (หรือเสียง) หมายถึงการที่จะใช้สายเสียงและ พวกเขาผลิตการสั่นสะเทือนหรือเสียงฮัมเพลงในลำคอเมื่อพวกเขาจะกล่าวว่า ใส่นิ้วของคุณบนลำคอของคุณและจากนั้นออกเสียงตัว L คุณจะสังเกตเห็นการสั่นสะเทือนเล็กน้อยในคอของคุณ / ลำคอ นั่นเป็นเพราะมันเป็นเสียงที่เปล่งออกมา.

เสียงอโฆษะ (บางครั้งเรียกเสียงพูด) คือเมื่อมีการสั่นสะเทือนในลำคอของคุณและไม่มีเสียงมาจากบริเวณปาก ออกเสียงตัวอักษร P. คุณจะสังเกตเห็นว่ามันมาจากปากของคุณ (ในความเป็นจริงที่อยู่ใกล้กับริมฝีปากของคุณที่ด้านหน้าของปากของคุณ) เสียง P ไม่ได้มาจากลำคอของคุณ.

ลองนี้กับตัวอักษรอื่น ๆ และคุณจะ "รู้สึก" ความแตกต่างระหว่างเสียงและพยัญชนะอโฆษะ (หรือเสียง).

ตอนนี้เราทราบความแตกต่างระหว่างเสียงและใบ้เสียงเราสามารถมอง กฎต่อไปนี้สำหรับการออกเสียงที่ถูกต้องของ ED ในภาษาอังกฤษ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอ็ดจะปรากฏที่ส่วนท้ายของคำกริยาปกติในอดีตกาล ( เช่น ต้องการ ช่วย อาศัยอยู่ ) บางครั้งในคำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย ed ( เช่น เหนื่อย อาย ผ่อนคลาย รวมทั้งในบางช่วง participles .อย่างไรก็ตาม การออกเสียง เอ็ด บางครั้งทำให้เกิดปัญหาสำหรับไม่ได้พูดเพราะมันสามารถออกเสียงใน 3 วิธีที่แตกต่างกัน : / ID / , / t / หรือ / d /( หมายเหตุ : เมื่อใดก็ตามที่คุณเห็นตัวอักษรหรือสัญลักษณ์ระหว่างสองเครื่องหมายสแลช ( / / ) หมายถึง การออกเสียงของตัวอักษร หรือเสียงก่อนที่เราจะเรียนรู้ความแตกต่างวิธีการออกเสียง เอ็ด เราต้องทราบก่อนว่าเสียงก้อง ไม่ก้อง พยัญชนะ คือ :ออกเสียงพยัญชนะเสียงไม่ก้อง พยัญชนะ กับเปล่งเสียงพยัญชนะ ( หรือเสียง ) ซึ่งหมายความว่าจะใช้เส้นเสียงและพวกเขาผลิตการสั่นสะเทือนหรือฮัมเสียงในคอเมื่อพวกเขากล่าวว่า การวางนิ้วบนคอของคุณ และจากนั้น ออกเสียงตัวอักษร L . คุณจะสังเกตเห็นการสั่นสะเทือนเล็กน้อยในลำคอคอของคุณ นั่นเป็นเพราะมันเป็นเสียงเสียงเสียงไม่ก้อง ( บางครั้งเรียกว่าเสียงซึ่งไม่ออกเสียง ) คือเมื่อมีการสั่นสะเทือนในคอของคุณ และเสียงที่ออกมาจากบริเวณปาก การออกเสียงตัวอักษรหน้า คุณจะสังเกตเห็นว่ามันมาจากปากของคุณ ( ในความเป็นจริงใกล้ริมฝีปากของคุณที่ด้านหน้าของปากของคุณ ) แต่เสียง P ไม่ได้มา จากคอของคุณลองนี้กับตัวอักษรอื่น ๆและคุณจะ " รู้สึก " ความแตกต่างระหว่างเสียงและพยัญชนะอโฆษะ ( เสียง )ตอนนี้เราทราบความแตกต่างระหว่างเสียงและเสียงอโฆษะเราสามารถมองตามกฎสำหรับการออกเสียงที่ถูกต้องของเอ็ดในภาษาอังกฤษ