Snakes and Ladders originated in In

Snakes and Ladders originated in India as part of a family of dice board games, that included Gyan chauper and pachisi (present-day Ludo and Parcheesi). The game made its way to England and was sold as "Snakes and Ladders", then the basic concept was introduced in the United States as Chutes and Ladders (an "improved new version of England's famous indoor sport"[3]) by game pioneer Milton Bradley in 1943.[4]

Known as Moksha Patam, the game was popular in ancient India and emphasized the role of fate or karma. A Jain version, Gyanbazi or Gyan chauper, dates to the 16th century. The game was called Leela and reflected the Hinduism consciousness surrounding everyday life. The underlying ideals of the game inspired a version introduced in Victorian England in 1892.


Snake and Ladders (Gyan Chaupar), National Museum, New Delhi
Moksha Patam was associated with traditional Hindu and Jain philosophy contrasting karma and kama, or destiny and desire. It emphasized destiny, as opposed to games such as pachisi, which focused on life as a mixture of skill (free will[5]) and luck. The game has also been interpreted and used as a tool for teaching the effects of good deeds versus bad. The board was covered with symbolic images, the top featuring gods, angels, and majestic beings, while the rest of the board was covered with pictures of animals, flowers and people.[6] The ladders represented virtues such as generosity, faith, and humility, while the snakes represented vices such as lust, anger, murder, and theft. The morality lesson of the game was that a person can attain salvation (Moksha) through doing good, whereas by doing evil one will inherit rebirth to lower forms of life. The number of ladders was less than the number of snakes as a reminder that a path of good is much more difficult to tread than a path of sins. Presumably, reaching the last square (number 100) represented the attainment of Moksha (spiritual liberation).

When the game was brought to England, the Indian virtues and vices were replaced by English ones in hopes of better reflecting Victorian doctrines of morality. Squares of Fulfillment, Grace and Success were accessible by ladders of Thrift, Penitence and Industry and snakes of Indulgence, Disobedience and Indolence caused one to end up in Illness, Disgrace and Poverty. While the Indian version of the game had snakes outnumbering ladders, the English counterpart was more forgiving as it contained each in the same amount.[7] This concept of equality signifies the cultural ideal that for every sin one commits, there exists another chance at redemption.

The association of Britain’s Snakes and Ladders with India and gyan chauper began with the returning of colonial families from one of Britain’s most important imperial possessions, India. The décor and art of the early English boards of the 20th century reflect this relationship. By the 1940s, very few pictorial references to the Indian culture were found due to the economic demands of the war and the collapse of British rule in India.[8] Although the game’s sense of morality has lasted through the game’s generations, the physical allusions to religious and philosophical thought in the game as presented in Indian models appear to have all but faded. There has even been evidence of a possible Buddhist version of the game existing in India during the Pala-Sena time period.

In Andhra Pradesh, this game is popularly called Vaikunthapali or Paramapada Sopana Patam (the ladder to salvation) in Telugu.[4][8] In Hindi, this game is called Saanp aur Seedhi, Saanp Seedhi and Mokshapat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกมบันไดงูมาในอินเดียเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของลูกเต๋าเกมส์ ที่กู chauper และ pachisi (เหตุการณ์ Ludo และ Parcheesi) เกมทำทางของอังกฤษ และถูกขายเป็น "เกมบันไดงู" จาก นั้นแนวคิดพื้นฐานถูกนำมาใช้ในสหรัฐอเมริกาเป็น Chutes และบันได (การ "ปรับปรุงใหม่รุ่น sport"[3]) ภายในมีชื่อเสียงของอังกฤษโดยผู้บุกเบิกเกมมิลตันแบรดลีย์ใน 1943 [4]เรียกว่ามอคชา Patam เกมเป็นที่นิยมในอินเดียโบราณ และเน้นบทบาทของโชคชะตาหรือกรรม รุ่นเจน Gyanbazi หรือกู chauper การศตวรรษ 16 เกมเรียกว่าลีลา และสะท้อนสำนึกศาสนาฮินดูรอบชีวิตประจำวัน อุดมคติของเกมต้นแบบแรงบันดาลใจเป็นรุ่นที่นำมาใช้ในอังกฤษวิคตอเรียนในค.ศ. 1892งูและบันได (กู Chaupar), พิพิธภัณฑ์ นิวเดลีMoksha Patam was associated with traditional Hindu and Jain philosophy contrasting karma and kama, or destiny and desire. It emphasized destiny, as opposed to games such as pachisi, which focused on life as a mixture of skill (free will[5]) and luck. The game has also been interpreted and used as a tool for teaching the effects of good deeds versus bad. The board was covered with symbolic images, the top featuring gods, angels, and majestic beings, while the rest of the board was covered with pictures of animals, flowers and people.[6] The ladders represented virtues such as generosity, faith, and humility, while the snakes represented vices such as lust, anger, murder, and theft. The morality lesson of the game was that a person can attain salvation (Moksha) through doing good, whereas by doing evil one will inherit rebirth to lower forms of life. The number of ladders was less than the number of snakes as a reminder that a path of good is much more difficult to tread than a path of sins. Presumably, reaching the last square (number 100) represented the attainment of Moksha (spiritual liberation).When the game was brought to England, the Indian virtues and vices were replaced by English ones in hopes of better reflecting Victorian doctrines of morality. Squares of Fulfillment, Grace and Success were accessible by ladders of Thrift, Penitence and Industry and snakes of Indulgence, Disobedience and Indolence caused one to end up in Illness, Disgrace and Poverty. While the Indian version of the game had snakes outnumbering ladders, the English counterpart was more forgiving as it contained each in the same amount.[7] This concept of equality signifies the cultural ideal that for every sin one commits, there exists another chance at redemption.The association of Britain’s Snakes and Ladders with India and gyan chauper began with the returning of colonial families from one of Britain’s most important imperial possessions, India. The décor and art of the early English boards of the 20th century reflect this relationship. By the 1940s, very few pictorial references to the Indian culture were found due to the economic demands of the war and the collapse of British rule in India.[8] Although the game’s sense of morality has lasted through the game’s generations, the physical allusions to religious and philosophical thought in the game as presented in Indian models appear to have all but faded. There has even been evidence of a possible Buddhist version of the game existing in India during the Pala-Sena time period.In Andhra Pradesh, this game is popularly called Vaikunthapali or Paramapada Sopana Patam (the ladder to salvation) in Telugu.[4][8] In Hindi, this game is called Saanp aur Seedhi, Saanp Seedhi and Mokshapat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งูและบันไดมีต้นกำเนิดในประเทศอินเดียเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของเกมกระดานลูกเต๋าที่รวม chauper เกียงและปาชิสิ (ปัจจุบันวันและลูโด Parcheesi) เกมทำมาถึงอังกฤษและถูกขายเป็น "งูและบันได" จากนั้นแนวคิดพื้นฐานเป็นที่รู้จักในประเทศสหรัฐอเมริกาเป็น Chutes และบันได ("การปรับปรุงรุ่นใหม่ของการเล่นกีฬาในร่มของอังกฤษที่มีชื่อเสียง" [3]) โดยผู้บุกเบิกเกม มิลตันแบรดลีย์ในปี 1943 [4] ที่รู้จักกันเป็นหลุดพ้น Patam เกมเป็นที่นิยมในอินเดียโบราณและเน้นบทบาทของโชคชะตาหรือกรรม รุ่นเชน Gyanbazi หรือเกียง chauper, เพื่อศตวรรษที่ 16 เกมที่ถูกเรียกว่าลีลาและสะท้อนให้เห็นถึงจิตสำนึกของศาสนาฮินดูโดยรอบในชีวิตประจำวัน อุดมการณ์พื้นฐานของเกมแรงบันดาลใจรุ่นที่นำมาใช้ในวิคตอเรียประเทศอังกฤษในปี 1892 งูและบันได (เกียง Chaupar) พิพิธภัณฑ์แห่งชาตินิวเดลีหลุดพ้น Patam ที่เกี่ยวข้องกับศาสนาฮินดูแบบดั้งเดิมและปรัชญาเชนกรรมตัดกันและกามารมณ์หรือโชคชะตาและความปรารถนา มันเน้นชะตาเมื่อเทียบกับเกมเช่น Pachisi ซึ่งมุ่งเน้นไปที่ชีวิตเป็นส่วนผสมของสกิล (อิสระ [5]) และโชค เกมยังได้รับการตีความและใช้เป็นเครื่องมือในการเรียนการสอนกับผลกระทบของการกระทำที่ดีเมื่อเทียบกับการที่ไม่ดี คณะกรรมการที่ถูกปกคลุมด้วยภาพสัญลักษณ์ด้านบนที่มีเทพเทวดาและสิ่งมีชีวิตที่สง่างามในขณะที่ส่วนที่เหลือของคณะกรรมการที่ถูกปกคลุมไปด้วยภาพของสัตว์ดอกไม้และคน. [6] บันไดแทนคุณธรรมเช่นความเอื้ออาทรความเชื่อและ ความอ่อนน้อมถ่อมตนในขณะที่งูเป็นตัวแทนความชั่วร้ายเช่นความปรารถนาความโกรธฆาตกรรมและการโจรกรรม บทเรียนศีลธรรมอันดีของเกมคือการที่คนสามารถที่จะบรรลุความรอด (หลุดพ้น) ผ่านการทำดีในขณะที่โดยการทำสิ่งชั่วร้ายจะได้รับมรดกที่จะลดการเกิดใหม่รูปแบบของชีวิต บันไดจำนวนน้อยกว่าจำนวนของงูเป็นตัวเตือนว่าเส้นทางแห่งความดีเป็นการยากมากที่จะเหยียบกว่าเส้นทางของบาป สันนิษฐานถึงตารางที่ผ่านมา (หมายเลข 100) เป็นตัวแทนของความสำเร็จของหลุดพ้น (ปลดปล่อยจิตวิญญาณ). เมื่อเกมถูกนำตัวไปยังประเทศอังกฤษ, อินเดียคุณธรรมและความชั่วร้ายถูกแทนที่ด้วยภาษาอังกฤษในความหวังของที่ดีขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงคำสอนของศีลธรรมวิคตอเรีย สี่เหลี่ยมของการปฏิบัติตามเกรซที่ประสบความสำเร็จและมีความสามารถเข้าถึงได้โดยบันไดของ Thrift, สำนึกผิดและอุตสาหกรรมและงูของ Indulgence, ละเมิดและก่อให้เกิดความเกียจคร้านหนึ่งที่จะสิ้นสุดในเจ็บป่วยความอับอายและความยากจน ในขณะที่รุ่นอินเดียของเกมที่มีงูเปรียบบันไดคู่ภาษาอังกฤษให้อภัยมากขึ้นในขณะที่มันมีอยู่ในแต่ละจำนวนเดียวกัน. [7] แนวคิดของความเท่าเทียมกันนี้หมายถึงวัฒนธรรมที่เหมาะที่บาปหนึ่งมุ่งมั่นที่ทุกคนมีโอกาสที่มีอยู่อีก ไถ่ถอน. สมาคมงูของสหราชอาณาจักรและบันไดกับอินเดียและ chauper เกียงเริ่มต้นด้วยการกลับมาของครอบครัวอาณานิคมจากหนึ่งในดินแดนของจักรวรรดิที่สำคัญที่สุดของสหราชอาณาจักรอินเดีย การตกแต่งและศิลปะของบอร์ดภาษาอังกฤษในช่วงต้นของศตวรรษที่ 20 สะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์นี้ โดยปี 1940 น้อยมากอ้างอิงภาพกับวัฒนธรรมอินเดียพบเนื่องจากความต้องการทางเศรษฐกิจของสงครามและการล่มสลายของการปกครองของอังกฤษในอินเดีย. [8] แม้ว่าความรู้สึกของเกมของความมีคุณธรรมมี lasted ผ่านรุ่นของเกมอธิฐานทางกายภาพ ความคิดทางศาสนาและปรัชญาในเกมตามที่นำเสนอในรูปแบบอินเดียปรากฏว่ามี แต่จางหายไป มีหลักฐานได้แม้แต่รุ่นพุทธที่เป็นไปได้ของเกมที่มีอยู่ในประเทศอินเดียในช่วงระยะเวลาที่ป่าละเสนา. ในรัฐอานธรประเทศเกมนี้จะนิยมเรียกกันว่า Vaikunthapali หรือ Paramapada Sopana Patam (บันไดไปสู่ความรอด) ในกู. [4] [8] ในภาษาฮินดีเกมนี้จะเรียกว่า Saanp aur Seedhi, Saanp Seedhi และ Mokshapat

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งูและบันไดมาจากอินเดียเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของลูกเต๋าเกมกระดานรวมและ chauper กียานปาชิ ( ลูโด และปัจจุบัน parcheesi ) เกมทำให้ทางอังกฤษและถูกขายเป็น " บันไดงู "แล้วแนวคิดพื้นฐานเป็นที่รู้จักในสหรัฐอเมริกาเป็นบันไดงู ( ปรับปรุงใหม่รุ่นของอังกฤษที่มีชื่อเสียงในร่มกีฬา " [ 3 ] ) โดยผู้บุกเบิกเกมมิลตันแบรดลีย์ใน 1943 [ 4 ]

เรียกว่าโมกษะสารสนเทศภูมิศาสตร์ เกมที่นิยมในอินเดียโบราณและเน้นบทบาทของโชคชะตาหรือกรรม . Jain รุ่น gyanbazi หรือเขียน chauper วันที่ไปในศตวรรษที่ 16เกมถูกเรียกว่า ลีลา และสะท้อนถึงศาสนาฮินดูสติที่แวดล้อมชีวิตประจําวัน ภายใต้อุดมการณ์ของเกมแรงบันดาลใจจากรุ่นที่แนะนำในวิคตอเรียอังกฤษในปี 1892 .

งูและบันได ( เขียน chaupar ) , พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ , นิวเดลี
Moksha สารสนเทศภูมิศาสตร์คือที่เกี่ยวข้องกับแบบดั้งเดิมและปรัชญาฮินดูและเชนกามาตัดกรรมหรือชะตาและความปรารถนา มันเน้น Destinyตรงข้ามกับเกมเช่นปาชิซึ่งเน้นชีวิตที่เป็นส่วนผสมของทักษะ ( จะฟรี [ 5 ] ) และโชคดี เกมยังได้รับการตีความและใช้เป็นเครื่องมือสำหรับการสอน ผลของกรรมดีและไม่ดี กระดานถูกปกคลุมด้วยภาพสัญลักษณ์ ด้านบนมีเทพ เทวดา มนุษย์ และสง่างาม ในขณะที่ส่วนที่เหลือของคณะกรรมการที่ถูกปกคลุมด้วยภาพสัตว์ ดอกไม้ และคน[ 6 ] บันไดแสดงคุณธรรม เช่น เมตตา ศรัทธา และความอ่อนน้อมถ่อมตน ในขณะที่งูแทน vices เช่น ราคะ ความโกรธ ฆาตกรรมและขโมย " บทเรียนของเกมคือการ ที่บุคคลสามารถบรรลุความรอด ( โมกษะ ) ผ่านการทำที่ดี ในขณะที่การทำร้าย หนึ่งจะได้รับการเกิดใหม่ในรูปล่าง ของชีวิตจํานวนบันไดน้อยกว่าจำนวนของงูเป็นเตือนว่า ทางที่ดีมีมากขึ้นยากที่จะเหยียบมากกว่าเส้นทางของบาป น่าจะถึงช่วงตาราง ( จำนวน 100 ) แสดงความสำเร็จของ Moksha ( การปลดปล่อยวิญญาณ ) .

เมื่อเกมมาถึงอังกฤษคุณธรรมของอินเดียและความชั่วร้ายที่ถูกแทนที่ด้วยภาษาอังกฤษในความหวังของวิคตอเรียดีกว่าสะท้อนคำสอนของศีลธรรม สี่เหลี่ยมของสัมฤทธิ์ เกรซ และประสบความสำเร็จสามารถเข้าถึงได้โดยบันไดราคาประหยัด การสำนึกผิดและอุตสาหกรรม และงูปล่อยตัว , การไม่เชื่อฟังและความขี้เกียจเป็นสาเหตุหนึ่งที่จะสิ้นสุดการเสื่อมเสียและความยากจนในขณะที่รุ่นที่อินเดียของเกมงู outnumbering บันไดคู่ อังกฤษ มีการให้อภัย มันมีอยู่ในแต่ละแบบ [ 7 ] แนวคิดของความเสมอภาค หมายถึงอุดมคติทางวัฒนธรรม ซึ่งทุกบาปหนึ่งก็มีอยู่โอกาสแก้ตัว

สมาคมอังกฤษของงูและบันไดกับอินเดีย และ กียาน chauper เริ่มด้วยการกลับมาของครอบครัวหนึ่งในอาณานิคมจากอังกฤษที่สำคัญที่สุดยิ่งใหญ่ข้าวของอินเดีย D é COR และศิลปะของภาษาอังกฤษในบอร์ดแรกของศตวรรษที่ 20 ที่สะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์นี้ โดยปี 1940ไม่กี่ภาพอ้างอิงวัฒนธรรมอินเดียที่พบ เนื่องจากภาวะเศรษฐกิจ ความต้องการของสงครามและการล่มสลายของการปกครองของอังกฤษในอินเดีย [ 8 ] แม้ว่าเกมของศีลธรรม จริยธรรมมี lasted ผ่านเกมรุ่นที่พาดพิงทางกายภาพเพื่อศาสนาและปรัชญาความคิดในเกมที่นำเสนอในรูปแบบของอินเดียปรากฏมี ทั้งหมด แต่จางๆมีแม้กระทั่งหลักฐานรุ่นพุทธเป็นไปได้ของเกมที่มีอยู่ในอินเดียในช่วงปาละเสนาระยะเวลา

ในรัฐอานธรประเทศ เกมนี้เป็นที่นิยมเรียกว่า vaikunthapali paramapada สารสนเทศภูมิศาสตร์หรือ ประวิทย์ แต่งอักษร B ( บันไดเพื่อความรอด ) ในกู [ 4 ] [ 8 ] ในภาษาฮินดี เกมนี้เรียกว่า saanp Aur seedhi saanp seedhi mokshapat , และ .