It is well known that a considerabl

It is well known that a considerable amount of biodiesel is
produced from edible oils[1]. However, the extensive use of edible
oils might lead to some negative impacts such as starvation and
higher food prices in developing countries[2]. For instance, in
Malaysia the biodiesel refineries have created shortages in palm
oil. Therefore the price of palm oil for cooking has risen by 70%[3].
The rising food prices may be beneficial to the poor farm
producers but at the same time they are unlikely to benefit the
urban poor[4]. Some researchers have pointed out that developing
the technology to convert cellulosic materials into biofuels will
significantly reduce food shortage problems[5]. In addition to this,
the waste edible oil may be made primary feedstock and the fresh
edible and non-edible oils should be made supplement feedstocks.
This may reduce the food shortages significantly [6]. However,
many of the researchers agree that non-edible oils are the suitable
alternative to edible oils for biodiesel production. Hence, the
recent focus is to find non-edible oil feedstocks for biodiesel
production[7].
Many of the reviewing papers have tried to report the necessity
and feasibility of non-edible oils for biodiesel production. A lot of
work is being carried out on biodiesel production from Jatropha oil
in countries like India, Malaysia and Indonesia [8–12].
However, recent trends and technologies for the production of
biodiesel from non-edible oils and the impact of price rise of the
food commodities due to the consumption of edible oils for
biodiesel have not yet attracted the attention they deserve.
The aim of this paper is to emphasize the effects of food
shortages due to the consumption of edible oils and to present the
different potentials of non-edible feedstocks for biodiesel production. Special attention has been paid to established processes and
considerations for emerging technologies of potential interests

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่รู้จักว่าเป็นจำนวนมากของไบโอดีเซลผลิตจากน้ำมัน [1] อย่างไรก็ตาม การใช้กินได้น้ำมันอาจนำไปสู่ผลกระทบทางลบบางอย่างเช่นความอดอยาก และราคาอาหารที่สูงขึ้นในประเทศกำลังพัฒนา [2] เช่น ในมาเลเซียโรงกลั่นไบโอดีเซลได้สร้างแคลนในปาล์มน้ำมัน ดังนั้น ราคาปาล์มน้ำมันสำหรับทำอาหารเพิ่มขึ้น 70% [3]ราคาอาหารที่เพิ่มขึ้นอาจจะเป็นประโยชน์กับฟาร์มยากจนผู้ผลิตแต่ในเวลาเดียวกันพวกเขาจะไม่ได้ประโยชน์คนจนในเมือง [4] นักวิจัยบางคนได้ชี้ให้เห็นว่า การพัฒนาเทคโนโลยีการแปลงวัสดุไลต์เป็นเชื้อเพลิงชีวภาพจะลดปัญหาการขาดแคลนอาหาร [5] นอกจากนี้อาจจะทำเสียกินน้ำมันวัตถุดิบหลักและสดควรทำ-กิน และกินน้ำมันเสริมวมวลนี้อาจลดการขาดแคลนอาหารอย่างมาก [6] อย่างไรก็ตามนักวิจัยมากมายตกลงว่า -กินน้ำมัน ที่เหมาะสมทางเลือกในการกินน้ำมันสำหรับผลิตไบโอดีเซล ด้วยเหตุนี้ การโฟกัสล่าคือการ หาวมวล-กินน้ำมันไบโอดีเซลการผลิต [7]เอกสารตรวจทานหลายคนได้พยายามที่จะรายงานความจำเป็นและความเป็นไปได้-กินน้ำมันสำหรับผลิตไบโอดีเซล จำนวนมากทำงานเป็นการดำเนินการผลิตไบโอดีเซลจากน้ำมันสบู่ดำในประเทศเช่นอินเดีย มาเลเซีย และอินโดนีเซีย [8-12]อย่างไรก็ตาม แนวโน้มล่าสุดและเทคโนโลยีในการผลิตไบโอดีเซลจากน้ำมัน-กินและผลกระทบของราคาที่เพิ่มขึ้นของการสินค้าอาหารเนื่องจากปริมาณการใช้น้ำมันสำหรับไบโอดีเซลมีไม่ได้ดึงดูดความสนใจพวกเขาสมควรจุดประสงค์ของเอกสารนี้จะเน้นผลกระทบของอาหารขาดแคลนเนื่องจากปริมาณการใช้น้ำมัน และ การนำเสนอศักยภาพที่แตกต่างกัน-กินเริ่มผลิตไบโอดีเซล ความสนใจเป็นพิเศษได้จ่ายให้กระบวนการจัดตั้ง และข้อควรพิจารณาสำหรับเทคโนโลยีใหม่ ๆ น่าสนใจที่มีศักยภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นจำนวนมากของไบโอดีเซล
ที่ผลิตจากน้ำมันที่บริโภค [1] อย่างไรก็ตามการใช้ที่กว้างขวางของกิน
น้ำมันอาจนำไปสู่ผลกระทบด้านลบบางอย่างเช่นการอดอาหารและ
ราคาอาหารที่สูงขึ้นในประเทศกำลังพัฒนา [2] ยกตัวอย่างเช่นใน
มาเลเซียโรงกลั่นไบโอดีเซลได้สร้างปัญหาการขาดแคลนในปาล์ม
น้ำมัน ดังนั้นราคาของน้ำมันปาล์มสำหรับการปรุงอาหารได้เพิ่มขึ้น 70% [3].
เพิ่มขึ้นของราคาอาหารอาจเป็นประโยชน์ต่อฟาร์มยากจน
ผลิต แต่ในเวลาเดียวกันพวกเขาไม่น่าจะเป็นประโยชน์ต่อ
คนยากจนในเมือง [4] นักวิจัยบางคนได้ชี้ให้เห็นว่าการพัฒนา
เทคโนโลยีการแปลงวัสดุเซลลูโลสเข้าเชื้อเพลิงชีวภาพจะ
ช่วยลดปัญหาการขาดแคลนอาหาร [5] นอกจากนี้
ขยะกินน้ำมันอาจจะทำให้วัตถุดิบหลักและสด
น้ำมันพืชและไม่กินควรจะทำวัตถุดิบอาหารเสริม.
นี้อาจจะลดการขาดแคลนอาหารอย่างมีนัยสำคัญ [6] อย่างไรก็ตาม
จำนวนมากของนักวิจัยยอมรับว่าน้ำมันที่ไม่ได้กินเป็นที่เหมาะสม
ทางเลือกที่จะกินน้ำมันสำหรับผลิตไบโอดีเซล ดังนั้นการ
มุ่งเน้นที่ผ่านมาคือการหาวัตถุดิบน้ำมันที่ไม่ได้กินไบโอดีเซล
ที่ผลิต [7].
หลายเอกสารที่ตรวจสอบได้พยายามที่จะรายงานความจำเป็น
และความเป็นไปของน้ำมันที่ไม่ได้กินได้สำหรับการผลิตไบโอดีเซล จำนวนมากของ
การทำงานจะถูกดำเนินการในการผลิตไบโอดีเซลจากน้ำมันสบู่ดำ
ในประเทศเช่นอินเดียมาเลเซียและอินโดนีเซีย [8-12].
อย่างไรก็ตามแนวโน้มล่าสุดและเทคโนโลยีสำหรับการผลิต
ไบโอดีเซลจากน้ำมันที่ไม่ได้กินได้และผลกระทบของการเพิ่มขึ้นของราคา ของ
สินค้าอาหารเนื่องจากการบริโภคของน้ำมันพืชสำหรับ
ไบโอดีเซลยังไม่ได้ดึงดูดความสนใจของพวกเขาสมควรได้.
จุดมุ่งหมายของการวิจัยนี้คือการเน้นผลกระทบของอาหารที่
ขาดแคลนเนื่องจากการบริโภคน้ำมันที่กินได้และจะนำเสนอ
ศักยภาพที่แตกต่างกันของการไม่ วัตถุดิบ -edible สำหรับการผลิตไบโอดีเซล ความสนใจเป็นพิเศษที่ได้รับการจ่ายเงินให้กับกระบวนการจัดตั้งขึ้นและ
ควรพิจารณาสำหรับเทคโนโลยีใหม่ของผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้น