It’s the way I’m treated because I

It’s the way I’m treated because I refuse to become a slave to reusable bags. The question used to be “Plastic or paper?” It indicated I, the consumer, had a choice and the retailer we there to serve me by giving me whichever I preferred. Now I’m frowned upon, “You didn’t bring your bags with you today?” I feel like the kid who forgot her homework! The scorn of “You don’t have your own bags?” is so great that I’m going out of my way to shop in cities who have not yet adopted these pointless bans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นวิธีผมกำลังถือ เพราะหรอกเป็น ทาสเพื่อประกอบการถุง คำถามที่ใช้เป็น "พลาสติกหรือกระดาษ" มันบ่งชี้ ผู้บริโภค มีตัวเลือกและตัวแทนจำหน่ายที่เรามีให้บริการฉัน โดยให้ฉันแล้วที่ฉันต้องการ ตอนนี้ฉันเป็น frowned เมื่อ "คุณไม่ได้นำกระเป๋าของคุณกับคุณวันนี้" ฉันรู้สึกเหมือนเด็กที่ลืมบ้านของเธอ ชนของ "คุณไม่มีกระเป๋าของคุณเอง" ดีว่า ฉันจะทีร้านในเมืองที่มีไม่ถึงยังจุดหมายเหล่านี้ห้ามได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นวิธีที่ฉันได้รับการรักษาเพราะผมปฏิเสธที่จะกลายเป็นทาสให้กับถุงนำมาใช้ใหม่ คำถามที่ใช้ในการเป็น "พลาสติกหรือกระดาษ?" มันแสดงให้เห็นฉันผู้บริโภคมีทางเลือกและร้านค้าปลีกที่เรามีที่จะให้บริการฉันโดยให้ฉันใดก็ตามที่ฉันต้องการ ตอนนี้ฉันกำลังขมวดคิ้ว "คุณไม่ได้นำถุงของคุณกับคุณในวันนี้" ฉันรู้สึกเหมือนเด็กที่ลืมการบ้านของเธอ! ดูถูกของ "คุณไม่ต้องกระเป๋าของคุณเอง?" จึงเป็นเรื่องที่ดีที่ผมจะออกจากทางของฉันไปที่ร้านค้าในเมืองที่ยังไม่ได้นำมาใช้ห้ามเหล่านี้ไม่มีจุดหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นสิ่งที่ฉันทำเพราะฉันปฏิเสธที่จะกลายเป็นทาสเพื่อนำมาใช้ใหม่ถุง คำถามที่ใช้เป็นพลาสติกหรือกระดาษ " พบผม ผู้บริโภคมีทางเลือก และร้านค้าปลีก เราต้องรับใช้ฉัน โดยให้ฉัน แต่ฉันต้องการ ตอนนี้ ฉันขมวดคิ้ว " ท่านไม่ได้เอากระเป๋าของคุณกับคุณในวันนี้ ? " ผมรู้สึกว่าเด็กที่ลืมการบ้านของหล่อน !การเยาะเย้ยของ " คุณไม่มีกระเป๋าของคุณเอง " มันเยี่ยมมากที่ผมกำลังหาทางร้านในเมืองที่ยังไม่ประกาศใช้ ห้ามไร้สาระเหล่านี้