IntroductionThe copyright laws in t

Introduction
The copyright laws in the United States provide protection for a term equal to the life of the author plus seventy years1, at present. Over that period of time, a copyrighted work may pass through a number of hands and the ownership picture may become murky. Since registration of copyrighted works, and therefore the filing of assignment documents, is optional in the United States, many copyright holders are difficult to track down even from the point of inception of the work. The term “orphan work” refers to those works whose owners cannot be located through any reasonable effort.
While one of the goals of the body of intellectual property law embodied by copyrights is to encourage the creation of new works by granting certain rights to an author of a protected work, the copyright laws are also designed to encourage the further use of those works. This is accomplished by allowing a copyright holder to transfer each of the various rights conferred by a copyright individually. This goal of encouraging additional use of copyrighted works cannot be furthered, however, if the owner of a copyrighted work cannot be located.
The problem of locating a copyright owner becomes more difficult with certain types of works. For example, a photograph typically lacks any information regarding ownership of the copyrights or even who created it.2 Despite the general sentiment that orphan works present a problem, the evidence remains largely anecdotal.3 One may therefore be led to ask whether there even is an orphan works problem to begin with. Inquiries into the orphan works problem often begin with the fair assumption that individuals seeking to use and extend existing copyrighted works may be discouraged by the risk of liability should the owner of an orphan work turn up and demand compensation.
Regardless of the immediacy of the threat to intellectual progress created by orphan works, several countries have had systems in place for a number of years in order to combat the problem of stagnant works, such as those that have been orphaned. For many more countries, a solution has not yet been implemented, and the orphan works problem is the subject of myriad studies. This paper will look at the systems that are in place, as well as the inquiries into the
1 17 U.S.C. 302 (2000).
2 21 Berkeley Tech L.J. 265, 268. 3 Id. at 266.
-2-
Electronic copy available at: http://ssrn.com/abstract=989213
problem in the United States and in Europe. What seems at first like a minor by-product of modern copyright law in reality threatens the need to rethink our copyright regimes in order to better serve the real functions of the property right.
United States Inquiry into Orphan Works
In order to determine a workable solution to the orphan works problem within the context of United States laws, a common approach is to establish who the actors are and what a proposed law would grant to each party. In most situations, three parties can be identified, namely the party wishing to use an orphaned work, the owner of the orphaned work, and the government entity that administers the copyright laws.
With the parties established, a solution needs to carefully balance the rights and responsibilities of each party. Different solutions may give more or less weight to particular factors, such as the likelihood of promoting the creation of the greatest number of works, or the most economically efficient result.
With that in mind, the United States Copyright Office issued a request for comments on the matter. The Copyright Office received over 700 comments, with many approaching the issue in the aforementioned manner, balancing the rights and responsibilities of each party. One comment outlined a four-step process by which the Copyright Office would work to provide enhanced database resources, as well as a methodology for accurately determining that a work has been orphaned, where copyright holders would maintain the records for their works, and where orphaned works could be licensed for use.4
In his comment, Mr. Peters details how each of these steps would alleviate or eliminate the orphan works problem. In practice, each of the steps could be implemented individually or as some other subset of the whole. The first step would involve improving the quality of searching resources. This includes not only identifying the owner of a copyrighted work, but also the effective year of the copyright. Presently, a large body of research information at the Copyright Office, namely the Catalog of Copyright Entries, remains unavailable in digitized
4 Comments by Nathan Peters, web available at
http://www.copyright.gov/orphan/comments/OW0670-Peters.pdf
-3-
format and must be manually searched.5 Even so, there is no requirement to record assignments of title in a copyrighted work, and as such it may prove impossible to locate the present owner of a work even with complete records on the authors.
By establishing standards defining a sufficient search leading to a determination that a work has been orphaned, Congress could place persons interested in using orphaned works on notice as to their responsibilities in making such a determination. In return, such a person, if accused of copyright infringement, would receive some benefit as a result of having a presumption that an adequate search had been completed. Mr. Peters suggests two existing mechanisms for accomplishing this, either allowing individuals to search the records of the Copyright Office themselves, or paying a fee to the Copyright Office to conduct the search for them.6
A third step would then require the establishment of additional responsibilities on a copyright holder to prevent a copyrighted work from being orphaned. In short, Mr. Peters suggests that copyright holders should be required to register their works to protect against the works being labeled as orphaned. Finally, with a work properly defined as orphaned, Mr. Peters suggests the adoption of the Canadian “case-by-case” approach, discussed below, followed by adoption of a compulsory license system such as the one used in Japan, also discussed below.
However, the inquiry is not as simple as finding an elegant solution that addresses the problem in a vacuum. For better or worse, the United States is subject to international treaties governing certain details of the implementation of copyright laws. The Berne Convention is among these, and requires that copyright protection be readily granted without the need for formalities. Specifically, the Berne Convention provides that:
The enjoyment and the exercise of these rights shall not be subject to any formality; such enjoyment and such exercise shall be independent of the existence of protection in the country of origin of the work. Consequently, apart from the provisions of this Convention, the extent of protection, as well as the means of redress afforded to the author to protect his rights, shall be
5 Id. 6 Id.
-4-
governed exclusively by the laws of the country where protection is claimed.7
It is possible to read this text to allow systems whereby formalities are not required but are encouraged. Such a system is presently in place in the United States, whereby registration of a copyright is not required, but benefits abound for parties that acquire a registration, including the possibility of statutory damages for each instance of copyright infringement. On the other hand, it is also possible to read this requirement as allowing systems whereby formalities are not required to provide the minimal level of protection required by international treaties, but are required to provide additional protection.
In a comment, Professors Paul Goldstein and Jane C. Ginsburg consider the possibility of incorporating a compulsory license within this framework.8 They argue that a primary consideration above all others when determining the approach the United States should take is ensuring a complete understanding of the facts such that a proper assessment can be made as to whether a proposal meets the obligations under Berne and TRIPs. “For example,” the comment reads, “a compulsory license (or, possibly, exception) limited to the library-archives setting might pass muster under [Article 13 of TRIPs] where a more generalized exception/license might not.” This refers to the requirement under Article 13, commonly termed the “Berne three-step test,” which states:
Members shall confine limitations and exceptions to exclusive rights to certain special cases which do not conflict with a normal exploitation of the work and do not unreasonably prejudice the legitimate interests of the rights holder.9
The three parts of the “three-step test” are shown in bold typeface.
It should be noted, however, that Berne and TRIPs are only concerned with the protection of the rights of foreign authors vis-à-vis the rights of citizens of treaty signatories. One possible solution, it may be reasoned, would be to simply exempt authors from Berne or WTO member
7 Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works (Paris Text 1971), Article 5(2)
8 Comments by Paul Goldstein and Jane C. Ginsburg, web available at
http://www.copyright.gov/orphan/comments/OW0519-Goldstein-Ginsburg.pdf
9 Uruguay Round Agreement: TRIPS, Article 13 -5-

states from any formality requirements, only holding the United States’ own citizens to the higher formality standard. Goldstein and Ginsburg caution against this “two-tier” approach, arguing that many of the works concerned in the orphan works problem are going to be non-US works, but, perhaps more importantly, the problem remains that if one cannot identify the author of a work, it is likely impossible to ascertain the nationality of the author.
Unfortunately, the requirement against formalities appears to defeat an arguably better solution whereby copyright term is guaranteed for a fixed number of years but may be extended beyond those years if a work remains registe

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ
กฎหมายลิขสิทธิ์ในสหรัฐอเมริกาให้การป้องกันสำหรับคำเท่ากับชีวิตของผู้เขียนเซเว่นตี้ years1 ปัจจุบัน ช่วงนั้นเวลา งานลิขสิทธิ์อาจผ่านหลายมือ และเจ้าของภาพอาจขุ่น ตั้งแต่การลงทะเบียนของงานลิขสิทธิ์ และยื่นเอกสารกำหนด ไม่จำเป็นในสหรัฐอเมริกา ผู้ถือลิขสิทธิ์มากยากที่จะติดตามได้จากจุดของการเริ่มงานได้ คำว่า "กำพร้าทำงาน" หมายถึงงานเหล่านั้นที่เจ้าของไม่อยู่ผ่านใด ๆ เหมาะสมความพยายาม
ขณะที่เป้าหมายของกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญารวบรวมไว้ โดยลิขสิทธิ์อย่างใดอย่างหนึ่งคือการส่งเสริมการสร้างงานใหม่ โดยให้สิทธิเฉพาะผู้สร้างงานป้องกัน กฎหมายลิขสิทธิ์ยังได้ถูกออกแบบให้สนับสนุนการใช้งานเหล่านั้นเพิ่มเติม ได้ โดยให้ผู้ถือลิขสิทธิ์การถ่ายโอนสิทธิต่าง ๆ ที่ปรึกษา โดยลิขสิทธิ์แต่ละแห่ง นี้เป้าหมายของการให้กำลังใจผลงานลิขสิทธิ์ไม่มี furthered อย่างไรก็ตาม ถ้าเจ้าของงานลิขสิทธิ์ไม่สามารถได้
ปัญหาการค้นหาเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์กลายเป็นยากขึ้นกับชนิดของงาน ตัวอย่าง รูปถ่ายขาดข้อมูลเกี่ยวกับความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์จะ หรือแม้แต่ผู้ที่สร้าง it.2 แม้ มีความเชื่อมั่นทั่วไปเด็กกำพร้าที่ทำงานปัจจุบันปัญหา หลักฐานยังคงเล็ก ๆ ส่วนใหญ่3 หนึ่งอาจจึงเสียถามว่า ยังมีเด็กกำพร้าทำงานปัญหาจะเริ่มต้นด้วยการ สอบถามในปัญหางานสุดท้ายของย่อหน้ามักจะเริ่มต้น ด้วยสมมติฐานเป็นธรรมที่บุคคลแสวงหาการใช้ และขยายงานลิขสิทธิ์ที่มีอยู่อาจเกิด โดยความเสี่ยงของหนี้สินควรเจ้าของเฟินทำงานเปิดขึ้น และความต้องการค่าตอบแทน
ไม่ immediacy ของภัยคุกคามจากความก้าวหน้าทางปัญญาที่สร้างขึ้น โดยผลงานสุดท้ายของย่อหน้า หลายประเทศมีระบบในจำนวนปีเพื่อต่อสู้กับปัญหาของผลงานศิลปิน เช่นที่มีการใช้งาน ในหลายประเทศมากขึ้น ไม่มีการปฏิบัติการแก้ไขปัญหา และปัญหางานสุดท้ายของย่อหน้าคือพักการศึกษา กระดาษนี้จะดูระบบที่อยู่ในสถานที่ รวมทั้งสอบถามไป
1 17 302 U.S.C. (2000) .
2 21 เบิร์กลีย์เทค L.J. 265, 268 3 รหัสที่ 266.
-2-
มีสำเนาอิเล็กทรอนิกส์: http://ssrn.com/abstract=989213
ปัญหา ในสหรัฐอเมริกา และ ในยุโรป อะไรเหมือนที่พลอยได้รองกฎหมายลิขสิทธิ์ที่ทันสมัยในความเป็นจริงในคุกต้อง rethink ระบอบของเราลิขสิทธิ์เพื่อดีทำหน้าที่แท้จริงของคุณสมบัติขวา
สหรัฐอเมริกาสอบถามเด็กกำพร้าทำงาน
เพื่อกำหนดการแก้ไขปัญหางานสุดท้ายของย่อหน้าภายในบริบทของกฎหมายสหรัฐอเมริกา สามารถทำงานได้ วิธีทั่วไปคือการ ที่ผู้แสดงและสิ่งที่กฎหมายเสนอจะให้แต่ละบุคคล ในสถานการณ์ส่วนใหญ่ บุคคลที่สามสามารถระบุ ได้แก่บุคคลต้องใช้งานที่ถูก เจ้าของงานไม่ได้ใช้งาน และหน่วยงานรัฐที่ดูแลการลิขสิทธิ์กฎหมายได้
กับบุคคลที่ก่อตั้งขึ้น การแก้ปัญหาต้องดุลสิทธิ์และความรับผิดชอบของแต่ละฝ่ายอย่างระมัดระวัง โซลูชั่นที่แตกต่างกันอาจให้น้อยน้ำหนักปัจจัยเฉพาะ เช่นความเป็นไปได้ของการส่งเสริมการสร้างจำนวนทำงาน หรือสุดอย่างมีประสิทธิภาพผลการ
ที่ระลึก สำนักงานลิขสิทธิ์แห่งสหรัฐอเมริกาออกการร้องขอสำหรับข้อคิดเห็นในเรื่องการ สำนักงานลิขสิทธิ์ได้รับความคิดเห็นมากกว่า 700 มีหลายกำลังปัญหาในลักษณะดังกล่าว ดุลสิทธิ์และความรับผิดชอบของแต่ละฝ่าย เห็นอธิบายกระบวนการ 4 ขั้นตอนซึ่งสำนักงานลิขสิทธิ์จะทำงานเพื่อให้ทรัพยากรฐานข้อมูลขั้นสูง ตลอดจนวิธีการได้อย่างถูกต้องกำหนดว่า งานที่มีการใช้งาน ผู้ถือลิขสิทธิ์จะรักษาระเบียนสำหรับการปฏิบัติงาน และทำงานไม่ได้ใช้งานสามารถได้รับใบอนุญาตสำหรับ use.4
In ของข้อคิดเห็น Peters นายรายละเอียดว่า แต่ละขั้นตอนเหล่านี้จะบรรเทา หรือขจัดปัญหางานสุดท้ายของย่อหน้า ในทางปฏิบัติ แต่ละขั้นตอนอาจจะดำเนินการแต่ละรายการ หรือ เป็นเซตย่อยอื่น ๆ บางอย่างของทั้งหมด ขั้นตอนแรกจะเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงคุณภาพการค้นหาทรัพยากร ไม่เพียงแต่ ระบุเจ้าของงานลิขสิทธิ์ แต่ยังมีผลบังคับใช้ปีลิขสิทธิ์ไว้ ปัจจุบัน ร่างกายขนาดใหญ่ของข้อมูลงานวิจัยที่สำนักงานลิขสิทธิ์ คือแค็ตตาล็อกของลิขสิทธิ์รายการ ยังคงพร้อมใช้งานในรูปดิจิทัล
4 ความเห็น โดยนาธาน Peters เว็บ
http://wwwcopyright.gov/orphan/comments/OW0670-Peters.pdf
-3-
รูป และตนเองต้องเป็น searched.5 มาก มีไม่ต้องกำหนดชื่อในงานลิขสิทธิ์บันทึก และดังนั้นอาจพิสูจน์ไปหาเจ้าของทำงานกับระเบียนที่สมบูรณ์อยู่บนผู้เขียน
โดยการสร้างมาตรฐานที่กำหนดการค้นหาเพียงพอที่นำไปสู่การกำหนดว่า งานที่ใช้งาน สภาสามารถทำคนสนใจในการใช้งานที่ถูกประกาศเป็นผู้รับผิดชอบในการทำการกำหนด ในเที่ยวกลับ คนเช่นนี้ ถ้าถูกกล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์ จะได้รับประโยชน์จากการมีข้อสันนิษฐานที่ว่า การค้นหาเพียงพอได้เสร็จสมบูรณ์แล้ว นาย Peters แนะนำกลไกที่มีอยู่สองวิธีนี้ บุคคลใดช่วยให้การค้นหาข้อมูล Office ลิขสิทธิ์ของตัวเอง หรือจ่ายค่าธรรมเนียมไปยังสำนักงานลิขสิทธิ์ดำเนินการค้นหาสำหรับ them.6
ขั้นตอนที่ 3 แล้วจะต้องมีการจัดตั้งเพิ่มเติมความรับผิดชอบเป็นผู้ถือลิขสิทธิ์เพื่อป้องกันงานลิขสิทธิ์การใช้งาน ในระยะสั้น Peters นายชี้ให้เห็นว่า ผู้ถือลิขสิทธิ์ควรจะต้องลงทะเบียนสมัครเข้าทำงานเพื่อป้องกันการทำงานที่ถูกติดป้ายเป็นกำพร้า ในที่สุด กับการทำงานที่ถูกกำหนดเป็นใช้งาน นาย Peters แนะนำวิธี "กรณีโดยกรณี" แคนาดา อธิบายไว้ด้านล่าง การรับตามของระบบมาตรการบังคับใช้สิทธิเช่นที่ใช้ในญี่ปุ่น ยัง อธิบายไว้ด้านล่าง.
อย่างไรก็ตาม การสอบถามจะไม่ง่ายเหมือนหาความสง่าที่ปัญหาในสุญญากาศ สำหรับดีขึ้นหรือแย่ลง สหรัฐอเมริกามีสนธิสัญญาควบคุมรายละเอียดการปฏิบัติตามกฎหมายลิขสิทธิ์ นว่าจะเป็นหนึ่งในเหล่านี้ และต้องการให้ป้องกันลิขสิทธิ์พร้อมให้โดยไม่ต้องพิธีการ โดยเฉพาะ นว่าด้วยการแสดงที่:
กายและออกกำลังกายสิทธิเหล่านี้จะไม่เป็นไปตามระดับใด ๆ เช่นความเพลิดเพลินและออกกำลังกายดังกล่าวจะขึ้นอยู่กับการดำรงอยู่ของการป้องกันประเทศของจุดเริ่มต้นของการทำงาน ดังนั้น นอกเหนือจากบทบัญญัติของอนุสัญญานี้ ขอบเขตการป้องกัน และวิธีการดำเนินที่นี่กับผู้ปกป้องสิทธิ จะ
5 รหัสรหัส 6
-4-
โดยเฉพาะโดยกฎหมายของประเทศที่เป็น claimed.7
ได้อ่านข้อความนี้ให้ระบบโดยพิธีการไม่จำเป็น แต่สนับสนุนให้ กล่าวคือปัจจุบันในสหรัฐอเมริกา โดยไม่ต้องลงทะเบียนลิขสิทธิ์ แต่ประโยชน์มากสำหรับบุคคลที่ได้รับการลงทะเบียน รวมถึงความเป็นไปได้ของความเสียหายตามกฎหมายสำหรับแต่ละอินสแตนซ์ของการละเมิดลิขสิทธิ์ ในทางตรงข้าม สามารถอ่านข้อกำหนดนี้เป็นการทำให้ระบบโดยพิธีการไม่จำเป็นต้องมีตามสนธิสัญญาการป้องกันในระดับน้อยที่สุด แต่จะต้องมีการป้องกันเพิ่มเติมการ
ในข้อคิดเห็น อาจารย์พอล Goldstein และ Jane C. Ginsburg พิจารณาความเป็นไปได้ของมาตรการบังคับใช้สิทธิภายในกรอบนี้8 จะโต้เถียงเหนือสิ่ง อื่น ๆ เมื่อกำหนดวิธีการสหรัฐอเมริกาควรใช้ปัจจัยหลักคือมั่นใจความสมบูรณ์เข้าใจข้อเท็จจริงที่ประเมินที่เหมาะสมจะเป็นว่าข้อเสนอตรงกับพันธกรณีบารน์และเดินทาง "ตัวอย่าง คิดอ่าน, " มาตรการบังคับใช้สิทธิ (หรือ อาจ จะ ข้อยกเว้น) จำกัดการเก็บไลบรารีที่ตั้งอาจผ่าน muster ภายใต้ [บทความ 13 ของทริ] ซึ่งเป็นข้อยกเว้น/ใบอนุญาตเมจแบบทั่วไปมากขึ้นอาจไม่ได้ " นี้หมายถึงความต้องการภายใต้บทความ 13 โดยทั่วไปเรียกว่า "บารน์สามขั้นทดสอบ ระบุ:
สมาชิกต้องกำหนดขอบเขตข้อจำกัด และข้อยกเว้นบางกรณีที่ขัดแย้งกับการใช้ประโยชน์จากการทำงานปกติ และไม่ผ่านอคติผลประโยชน์ถูกต้องตามกฎหมายส่วนสาม holder.9
The สิทธิของ "ทดสอบขั้นตอนที่ 3" สิทธิจะแสดงในแบบตัวพิมพ์เป็นตัวหนา.
ก็ควรจดบันทึก อย่างไรก็ตาม บารน์และเที่ยวเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองสิทธิของผู้สร้างต่างประเทศ vis-เซ็ตวิสิทธิ์ของประชาชนลงนามสนธิสัญญา โซลูชันที่เป็นหนึ่ง อาจ reasoned จะมีการเขียนยกเว้นเพียงจากบารน์หรือองค์การสมาชิก
7 นว่าด้วยการคุ้มครองงานวรรณกรรมและงานศิลปะ (ปารีส 1971 ข้อ), บทความ 5 (2)
8 ความเห็น โดย Paul Goldstein และ Jane c Ginsburg เว็บ
http://www.copyright.gov/orphan/comments/OW0519-Goldstein-Ginsburg.pdf
9 ข้อตกลงรอบอุรุกวัย: ท่องเที่ยว บทความ 13 -5-

อเมริกาจากระดับความ เดียวจับพลเมืองสหรัฐอเมริกาเองมาตรฐานระดับสูง ระวัง Goldstein และ Ginsburg กับวิธีนี้ "สองชั้น" โต้เถียงที่หลายงานที่เกี่ยวข้องในปัญหางานสุดท้ายของย่อหน้าจะต้อง ไม่ทำงาน แต่ ทีสำคัญ ปัญหายังคง ว่า ถ้าหนึ่งไม่สามารถระบุผู้เขียนงาน ก็จะ ไปตรวจสัญชาติของผู้เขียน
อับ ความต้องการกับพิธีการแสดง ความพ่ายแพ้ของโซลูชันดีว่าโดยเงื่อนไขลิขสิทธิ์รับประกันสำหรับจำนวนปี แต่อาจขยายเกินปีถ้างานยังคง registe

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
กฎหมายลิขสิทธิ์ในสหรัฐอเมริกาให้ความคุ้มครองระยะเท่ากับชีวิตของผู้เขียน บวก เจ็ด years1 ในปัจจุบัน ในช่วงที่เวลางานที่มีลิขสิทธิ์อาจผ่านหลายมือ และเจ้าของภาพอาจจะมืด เนื่องจากการลงทะเบียนของงานอันมีลิขสิทธิ์ และดังนั้น การยื่นเอกสารกำหนดเป็นทางเลือกในสหรัฐอเมริกาผู้ถือลิขสิทธิ์หลายยากที่จะติดตามลงจากจุดที่มาของงาน คำว่า " เด็กกำพร้าทำงาน " หมายถึงผู้ทำงานที่มีเจ้าของไม่สามารถอยู่โดยที่เหมาะสมใด ๆความพยายาม
ในขณะที่หนึ่งในเป้าหมายของร่างกายของกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญา embodied โดยลิขสิทธิ์เพื่อสนับสนุนการสร้างสรรค์ผลงานใหม่ โดยให้สิทธิกับผู้เขียนของการป้องกันการทำงานกฎหมายลิขสิทธิ์ยังออกแบบมาเพื่อให้ใช้งานต่อไปของพวกนั้น นี้ได้ โดยให้ผู้ถือลิขสิทธิ์การโอนสิทธิต่าง ๆ โดยแต่ละรอบมีลิขสิทธิ์แบบ เป้าหมายของการส่งเสริมการใช้ที่เพิ่มขึ้นของงานอันมีลิขสิทธิ์ ไม่สามารถเพิ่มเติม อย่างไรก็ตาม ถ้าเจ้าของงานที่มีลิขสิทธิ์ไม่สามารถตั้งอยู่ .
ปัญหาตำแหน่งของเจ้าของลิขสิทธิ์จะกลายเป็นเรื่องยากมากขึ้นกับบางประเภทของงาน ตัวอย่างเช่น ภาพมักจะขาดข้อมูลเกี่ยวกับความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ หรือแม้แต่ผู้ที่สร้างมัน ที่ 2 แม้จะมีทั่วไป sentiment ลูกกำพร้าเสนอปัญหา หลักฐานส่วนใหญ่ยังคงจด .หนึ่งจึงอาจจะทำให้ต้องถามว่ามีแม้เป็นลูกกำพร้าปัญหาจะเริ่มต้นด้วย สอบถามเป็นลูกกำพร้า ปัญหามักจะเริ่มต้นด้วยสมมติฐานที่ว่าบุคคลที่แสวงหาเพื่อใช้งานและขยายที่มีอยู่งานลิขสิทธิ์อาจจะท้อ โดยความเสี่ยงของความรับผิดให้เจ้าของงานเด็กกำพร้าเปิดขึ้นและการชดเชยความต้องการ .
ถึงความเร่งด่วนของการคุกคามทางปัญญาให้ความคืบหน้าสร้างโดยผลงานเด็กกำพร้า หลายประเทศจะมีระบบในสถานที่สำหรับจำนวนของปี เพื่อต่อสู้กับปัญหางานที่ซบเซา เช่น ผู้ที่ได้รับการส สำหรับหลายประเทศมากขึ้น โซลูชั่น ยัง ดำเนินการ และลูกกำพร้า ปัญหาก็คือ เรื่องของการศึกษามากมาย .บทความนี้จะมองไปที่ระบบอยู่ในสถานที่ รวมทั้งไปสอบถาม
1 17 U.S.C . 302 ( 2000 )
2 21 Berkeley เทค L.J . 265 , 268 . 3 บัตรที่ 266 .
-
อิเล็กทรอนิกส์คัดลอกได้ที่ : http : / / ssrn . com / บทคัดย่อ = 989213
ปัญหาในสหรัฐอเมริกาและในยุโรปที่ดูตอนแรกเหมือนผลพลอยได้เล็กน้อยสมัยใหม่ของกฎหมายลิขสิทธิ์ในความเป็นจริงคุกคามต้องทบทวนระบบลิขสิทธิ์ของเราเพื่อตอบสนองการทำงานจริงของทรัพย์สินที่ถูกต้อง
สหรัฐอเมริกาสอบถามเป็นลูกกำพร้า
เพื่อหาโซลูชั่นที่สามารถใช้งานได้กับลูกกำพร้าปัญหาในบริบทของกฎหมายของสหรัฐอเมริกาวิธีการทั่วไปคือการสร้างที่นักแสดงและสิ่งที่เป็นกฎหมายที่เสนอจะให้แต่ละฝ่าย ในสถานการณ์ส่วนใหญ่ สามฝ่าย สามารถระบุได้ คือ บุคคลที่ประสงค์จะใช้งานไม่ได้ เจ้าของงาน กำพร้า และหน่วยงานภาครัฐที่ดูแลเรื่องกฎหมายลิขสิทธิ์ .
กับฝ่ายที่ก่อตั้งโซลูชั่นต้องรอบคอบ สมดุลของสิทธิและความรับผิดชอบของแต่ละฝ่าย โซลูชั่นที่แตกต่างกันอาจให้มากกว่าหรือน้อยกว่าน้ำหนักปัจจัยเฉพาะ เช่นโอกาสของการส่งเสริมการสร้างของจํานวนมากที่สุดของงาน หรือมีประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจมากที่สุดผล .
ด้วยใจ สหรัฐอเมริกาลิขสิทธิ์สำนักงานออกขอความคิดเห็นในเรื่องสำนักงานลิขสิทธิ์ได้รับมากกว่า 700 ความคิดเห็นหลายใกล้ปัญหาในลักษณะดังกล่าว ความสมดุลของสิทธิและความรับผิดชอบของแต่ละฝ่าย ความคิดเห็นหนึ่งที่อธิบายกระบวนการสี่ขั้นตอนที่สำนักงานลิขสิทธิ์จะทำงานเพื่อให้ปรับปรุงฐานข้อมูลทรัพยากร ตลอดจนวิธีการถูกต้องกำหนดว่าทำงานได้กลายเป็นเด็กกำพร้าที่ผู้ถือลิขสิทธิ์ จะรักษาบันทึกผลงานของพวกเขา , และที่ไม่ได้ทำงานอาจจะได้รับใบอนุญาตให้ใช้ 4
ในความคิดเห็นของเขา คุณปีเตอร์ รายละเอียดว่า แต่ละขั้นตอนเหล่านี้จะช่วยบรรเทาหรือขจัดลูกกำพร้าปัญหา ในการปฏิบัติแต่ละขั้นตอนสามารถใช้เป็นรายบุคคลหรือเป็นส่วนหนึ่งของทั้งหมดขั้นตอนแรกจะเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงคุณภาพของการค้นหาทรัพยากร ซึ่งรวมถึงไม่เพียง แต่การระบุของเจ้าของงานอันมีลิขสิทธิ์ แต่ยังเป็นปีผลของลิขสิทธิ์ ปัจจุบันมีขนาดใหญ่ร่างกายของข้อมูลการวิจัยที่สำนักงานลิขสิทธิ์คือรายการของลิขสิทธิ์รายการ ยังคงไม่สามารถใช้งานในระบบดิจิตอล
4 ความเห็นโดยเนธาน ปีเตอร์ มีเว็บที่
http : / / www .ลิขสิทธิ์ . gov / เด็กกำพร้า / ความคิดเห็น / ow0670 Peters . pdf - -

รูปแบบและต้องมีการสืบค้นด้วยตนเอง 5 . ดังนั้นแม้ , มีความต้องการที่จะบันทึกงานของชื่อเรื่องในงานลิขสิทธิ์และเป็นเช่นมันอาจพิสูจน์ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะหาเจ้าของปัจจุบันของงานแม้จะมีระเบียนที่สมบูรณ์บน
เขียน .โดยการสร้างมาตรฐานการค้นหาเพียงพอนำไปสู่การตัดสินที่ได้กลายเป็นเด็กกำพร้า รัฐสภาจะสนใจในการใช้งานที่ไม่ได้สังเกตถึงความรับผิดชอบของตนในการทำเช่นการตัดสินใจ ในคืนแบบนี้ ถ้ากล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์จะได้รับประโยชน์ที่เป็นผล มีข้อสันนิษฐานว่าค้นหาเพียงพอจะแล้วเสร็จ นายปีเตอร์แนะนำสองกลไกที่มีอยู่เพื่อบรรลุนี้ อย่างใดอย่างหนึ่งให้บุคคลสามารถค้นหาระเบียนของลิขสิทธิ์สำนักงานเอง หรือจ่ายค่าธรรมเนียมไปที่สำนักงานลิขสิทธิ์เพื่อทำการค้นหาได้ 6
.ขั้นตอนที่สามจะต้องจัดตั้ง ความรับผิดชอบที่เพิ่มขึ้นในผู้ถือลิขสิทธิ์เพื่อป้องกันงานลิขสิทธิ์จากการเป็นเด็กกำพร้า ในสั้น คุณปีเตอร์ ชี้ให้เห็นว่า ผู้ถือลิขสิทธิ์ควรจะต้องลงทะเบียนผลงานของพวกเขาเพื่อป้องกันการทำงานที่ถูกติดป้ายว่าเป็นเด็กกำพร้า สุดท้ายกับงานอย่างถูกต้อง เช่นพร้า , คุณปีเตอร์แสดงให้เห็นการยอมรับกรณีแคนาดา " โดยเฉพาะ " วิธีการที่กล่าวถึงด้านล่าง ตามด้วยการยอมรับของระบบบังคับใบอนุญาตดังกล่าวเป็นหนึ่งที่ใช้ในญี่ปุ่น ยังกล่าวถึงด้านล่าง .
แต่ถามมันไม่ได้ง่ายเหมือนการหาโซลูชั่นที่หรูหราเน้นปัญหาในสูญญากาศ สำหรับดีขึ้นหรือแย่ลงสหรัฐอเมริกาอยู่ภายใต้สนธิสัญญานานาชาติว่าด้วยรายละเอียดบางอย่างของการใช้กฎหมายลิขสิทธิ์ อนุสัญญากรุงเบิร์นเป็นหนึ่งในเหล่านี้และต้องได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ได้ทันทีโดยไม่ต้องพิธีการ โดยเฉพาะ อนุสัญญาเบอร์น :
ให้ความเพลิดเพลินและใช้สิทธิเหล่านี้ไม่ต้องมีพิธีใด ๆ ;ความเพลิดเพลินดังกล่าวและเช่นการออกกำลังกายจะเป็นอิสระของการดำรงอยู่ของการคุ้มครองในประเทศของงาน ดังนั้นนอกเหนือจากบทบัญญัติของอนุสัญญานี้ ขอบเขตของการคุ้มครอง ตลอดจนวิธีการแก้ไขที่ช่วยให้ผู้เขียนเพื่อปกป้องสิทธิของเขา จะเป็นบัตร ID
6
5  - 4 -
ควบคุม โดยเฉพาะกฎหมายของประเทศที่มีการอ้างว่า 7
.มันเป็นไปได้ที่จะอ่านข้อความนี้เพื่อให้ระบบ ซึ่งพิธีการจะไม่บังคับแต่ได้รับการสนับสนุน . เช่นระบบปัจจุบันในสถานที่ในประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งการจดทะเบียนลิขสิทธิ์ไม่ต้อง แต่ประโยชน์มากมายสำหรับกิจการที่ได้รับการลงทะเบียนรวมถึงความเป็นไปได้ของพระราชบัญญัติค่าเสียหายสำหรับแต่ละอินสแตนซ์ของการละเมิดลิขสิทธิ์ . บนมืออื่น ๆนอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะอ่านความต้องการนี้เป็นระบบระเบียบให้โดยไม่ต้องให้ระดับของการป้องกันที่จำเป็นน้อยที่สุดโดยสนธิสัญญานานาชาติ แต่จะต้องให้ความคุ้มครองเพิ่มเติม .
ในความคิดเห็น อาจารย์พอล โกลด์สไตน์ และ เจน ซี กินสเบิร์กพิจารณาความเป็นไปได้ของการผสมผสานใบอนุญาตบังคับอยู่ในกรอบนี้8 พวกเขาโต้เถียงว่า หลักการพิจารณาข้างต้นทั้งหมดอื่น ๆเมื่อกำหนดวิธีการที่สหรัฐอเมริกาควรใช้คือสร้างความเข้าใจที่สมบูรณ์ของข้อเท็จจริง เช่น การประเมินที่เหมาะสมสามารถทำให้เป็นไปได้ว่าข้อเสนอตามข้อผูกพันภายใต้ เบิร์นและการเดินทาง " ตัวอย่างเช่น " ความคิดเห็นที่อ่านว่า " ใบอนุญาตบังคับ ( หรือ อาจจะข้อยกเว้น ) จำกัดให้ห้องสมุดจดหมายเหตุการตั้งค่าอาจจะผ่านการชุมนุมภายใต้ [ บทความ ] ที่ 13 เดินทางทั่วไปยกเว้น / ใบอนุญาตอาจจะไม่ . " นี้หมายถึงความต้องการภายใต้มาตรา 13 , มักเรียกว่า " เบิร์นขั้นตอนการทดสอบ " ที่อเมริกา :
สมาชิกจะขังและข้อยกเว้นสิทธิเฉพาะกรณีพิเศษบางอย่าง ซึ่งไม่ขัดแย้งกับการได้ประโยชน์ตามปกติของการทำงานและไม่ได้ไร้เหตุผลกระทบกระเทือนผลประโยชน์ถูกต้องตามกฎหมายของสิทธิยึด 9
3 ส่วนของ " สามขั้นตอนการทดสอบจะแสดงในตัวหนาตัวอักษร .
มันควรจะสังเกตอย่างไรที่เบิร์น และ การเดินทางจะเกี่ยวข้องกับการคุ้มครองสิทธิของนักเขียนต่างประเทศ ซึ่งต้นทุนรักษาสิทธิของพลเมืองของสนธิสัญญาฉบับ . ทางออกหนึ่งที่เป็นไปได้ มันอาจจะคิดเป็นเพียงการยกเว้นผู้เขียน จาก เบิร์น หรือ สมาชิก WTO
7 เบอร์นอนุสัญญาเพื่อคุ้มครองงานวรรณกรรมและศิลปกรรม ( ปารีสข้อความ 1971 ) , มาตรา 5 ( 2 )
8 ความเห็นโดย พอล โกลด์สไตน์ และ เจน ซี.จินสเบิร์ก , เว็บงาน
http : / / www.copyright . gov / เด็กกำพร้า / ความคิดเห็น / ow0519 โกลด์สเทียนจินสเบิร์ก . pdf
9 ข้อตกลงอุรุกวัย : ทริป , บทความ 13 - 5 -

รัฐจากระดับความต้องการ เพียงถือสหรัฐอเมริกาพลเมืองเองให้สูงกว่าระดับมาตรฐาน โกลด์สตีน และกินสเบิร์กตักเตือน " สองชั้น " วิธีการเถียงว่าจำนวนมากของงานที่เกี่ยวข้องในลูกกำพร้าปัญหาจะไม่ใช่เราทำงาน แต่บางทีที่สำคัญกว่าปัญหายังคงอยู่ ถ้าไม่สามารถระบุผู้เขียนงาน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบสัญชาติของผู้เขียน
ขออภัยความต้องการกับพิธีการที่ดูเหมือนจะเอาชนะโซลูชั่นเป็น arguably ดีกว่าโดยลิขสิทธิ์ในระยะประกันเป็นจำนวนปี แต่อาจจะขยายเกินปีนั้นถ้าทำงานยังคง registe