and was the culmination of a collec

and was the culmination of a collective
psychological evolution, far before psychoanalysis. The conscious
portion of our lives, or the tip of a very enormous iceberg, is the straightforward
part: ifwe decide to do something,we do it. In human life, however,
there are plenty of situations where we decide to do something
and then do not follow through, act in ways that contradict what we
say we intend, or sometimes do not make sense at all.We know of the
existence of the unconscious only by this gap, for by definition, the unconscious
does not let itself be readily known. Although on rare occasions
individuals may be able to recognize the discrepancy in their
thoughts or actions on their own, it often takes an outside observer to
accomplish this. Underneath our conscious existence, there are regulatory
mechanisms in place just as in the body—mechanisms to protect
us and to help us survive—that keep us breathing or respond reflexively
to dangerwhen there is no time for reflection.Unconsciousmechanisms
similarly try to aid the survival of the psyche by avoidingmental pain or
by controlling unacceptable impulses. The problem arises when it tries
to do so at the exclusion of real resolution, for unconscious drives are
necessarily more primitive (though not necessarily less comprehensive)
than well thought through, conscious actions. Therefore, while
their purpose is to protect and to promote survival, to leave important
decisions to these lower mechanisms can lead to self-defeating,
maladaptive, and even destructive behavior. We can resolve these incongruities
within the mind by becoming aware of them and by integrating
them with conscious intent, thereby aligning them with the
rest of our intentions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และสุดยอดของการร่วมวิวัฒนาการทางจิต ไกลก่อนจิตใน จิตสำนึกส่วนของชีวิตของเรา หรือปลายของภูเขาน้ำแข็งมีขนาดใหญ่มาก มีความตรงไปตรงมาส่วน: ifwe ตัดสินใจจะทำอะไร เราทำ ในชีวิตมนุษย์ แต่มีสถานการณ์ที่ตัดสินใจทำอะไรบางอย่างและทำแล้วไม่ทำตามผ่าน ทำหน้าที่ในทางที่ขัดแย้งกับสิ่งที่เราบอกว่า เราตั้งใจ หรือบางครั้งทำให้รู้สึกเลย เรารู้ว่าการดำรงสติโดยเฉพาะ มีช่องว่างสำหรับคำ สติไม่ให้ตัวเองเป็นที่รู้จักได้อย่างง่ายดาย แม้ว่าในบางกรณีบุคคลอาจรับรู้ความขัดแย้งในตนความคิดหรือการดำเนินการบนตัวเอง มันมักจะสังเกตการณ์ภายนอกเพื่อบรรลุนี้ ภายใต้การดำรงอยู่ของเรามีสติ มีกฎระเบียบกลไกที่อยู่ในร่างกายซึ่งกลไกการป้องกันเราและ เพื่อช่วยให้เราอยู่รอด — ที่ทำให้เราหายใจ หรือตอบสนอง reflexivelyไม่มีเวลาได้ไป dangerwhen Unconsciousmechanismsในทำนองเดียวกัน พยายามที่จะช่วยการอยู่รอดของจิตใจ โดยอาการปวด avoidingmental หรือโดยการควบคุมแรงกระตุ้นยอมรับไม่ได้ ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อคุณพยายามทำที่ ยกเว้นความละเอียดที่แท้จริง สำหรับไดรฟ์ที่หมดสติอยู่จำเป็นต้องแบบดั้งเดิมมากขึ้น (แต่ไม่จำเป็นต้องหักครอบคลุม)กว่าที่คิดว่า ผ่าน การกระทำที่มีสติดี ดังนั้น ในขณะที่จุดประสงค์คือ เพื่อปกป้อง และส่งเสริมการอยู่รอด เพื่อให้ความสำคัญตัดสินใจกลไกเหล่านี้ต่ำกว่าสามารถนำไปเพื่อตนเองเอาชนะพฤติกรรม maladaptive และแม้แต่ทำลาย เราสามารถแก้ปัญหาเหล่านี้ incongruitiesภายในจิตใจ โดยตระหนักของพวกเขา และ โดยรวมพวกเขา มีเจตนาสติ จึงจัดให้มีการส่วนที่เหลือของความตั้งใจของเรา