Although the research described in

Although the research described in this paper spans over 25 years, very few firm
conclusions can be made about the coping strategies utilized by individuals with
psychosis in response to stressors directly associated with their illness or with more
general, independent, and stressful events. These conclusions are that most
individuals experiencing psychosis implement at least one strategy to cope with
symptoms and life events and most implement more than one strategy. It appears
that having a repertoire of strategies to employ leads to greater effectiveness than
simply relying on one strategy. It also seems that there is no one coping strategy that
is universally effective and situational or other factors may influence both the choice
of coping strategy implemented and its efficacy. A number of studies have indicated
that non-symptomatic coping is more effective in response to positive psychotic
symptoms, but specific conclusions about how best to cope with negative symptoms
cannot yet be made. It can also be tentatively concluded that task-oriented coping and social avoidance in response to life stressors has a positive impact on quality of
life whilst emotion-oriented coping impacts negatively on quality of life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าการวิจัยที่อธิบายไว้ใน เอกสารนี้ครอบคลุมกว่า 25 ปี ไม่กี่บริษัททำข้อสรุปเกี่ยวกับฝรั่งที่ใช้ โดยบุคคลที่มีโรคจิตในการตอบสนองความเครียดโดยตรงเกี่ยวข้อง กับการเจ็บป่วยของตน หรือเพิ่มเติมกิจกรรมทั่วไป อิสระ และเครียด ข้อสรุปเหล่านี้เป็นที่สุดบุคคลที่ประสบโรคจิตใช้กลยุทธ์ที่จะรับมือกับอาการ และเหตุการณ์ในชีวิต และส่วนใหญ่ใช้กลยุทธ์มากกว่าหนึ่ง ปรากฏที่มีบุคลิกของกลยุทธ์ที่ใช้นำไปสู่ประสิทธิภาพที่มากขึ้นกว่าเพียงแค่อาศัยกลยุทธ์หนึ่ง นอกจากนี้ยังดูเหมือนว่า ไม่มีใครรับมือกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพเป็นสากล และสถานการณ์ หรือปัจจัยอื่น ๆ อาจมีอิทธิพลต่อทางเลือกทั้งสองกลยุทธ์รับมือการใช้งานและประสิทธิภาพของ ระบุจำนวนของการศึกษารับมือไม่ใช่อาการที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการตอบสนองในเชิงบวกโรคจิตอาการ แต่เฉพาะข้อสรุปเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดเพื่อรับมือกับอาการเชิงลบไม่ได้สามารถทำ มันสามารถยังไม่แน่นอนสรุปได้ว่า เน้นงานรับมือและสังคมหลีกเลี่ยงในการตอบสนองความเครียดของชีวิตมีผลกระทบคุณภาพของชีวิตในขณะที่อารมณ์เชิงรับมือผลกระทบในเชิงลบคุณภาพชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าการวิจัยที่อธิบายไว้ในบทความนี้ครอบคลุมกว่า 25 ปี บริษัท น้อยมาก
ข้อสรุปที่สามารถทำเกี่ยวกับกลวิธีการเผชิญปัญหาที่ใช้โดยบุคคลที่มี
อาการทางจิตในการตอบสนองต่อการเกิดความเครียดเกี่ยวข้องโดยตรงกับการเจ็บป่วยหรือมีมากขึ้น
โดยทั่วไปอิสระและเหตุการณ์เครียด ข้อสรุปเหล่านี้เป็นว่าส่วนใหญ่
บุคคลที่ประสบโรคจิตใช้กลยุทธ์อย่างน้อยหนึ่งที่จะรับมือกับ
อาการและกิจกรรมในชีวิตและส่วนใหญ่ใช้กลยุทธ์มากกว่าหนึ่ง ปรากฏ
ว่ามีละครของกลยุทธ์ที่จะนำไปสู่การจ้างงานมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า
เพียงแค่อาศัยกลยุทธ์หนึ่ง นอกจากนี้ยังดูเหมือนว่าจะไม่มีการรับมือกลยุทธ์หนึ่งที่
เป็นสากลที่มีประสิทธิภาพและสถานการณ์หรือปัจจัยอื่น ๆ ที่อาจมีผลต่อทั้งสองทางเลือก
ของกลยุทธ์การดำเนินการและการรับมือรู้ความสามารถของตน จากการศึกษาได้แสดงให้เห็น
ว่าการจัดการกับปัญหาที่ไม่แสดงอาการมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการตอบสนองในเชิงบวกโรคจิต
อาการ แต่ข้อสรุปที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่สุดในการรับมือกับอาการทางลบ
ยังไม่สามารถที่จะทำ นอกจากนี้ยังสามารถที่จะสรุปได้แน่นอนว่างานที่มุ่งเน้นการเผชิญปัญหาทางสังคมและการหลีกเลี่ยงในการตอบสนองให้เกิดความเครียดในชีวิตที่มีผลกระทบในเชิงบวกต่อคุณภาพของ
ชีวิตในขณะที่ผลกระทบต่ออารมณ์ความรู้สึกที่มุ่งเน้นการรับมือในเชิงลบต่อคุณภาพชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่างานวิจัยที่อธิบายไว้ในบทความนี้ครอบคลุมกว่า 25 ปี , น้อยมากที่ บริษัทข้อสรุปสามารถทำเกี่ยวกับวิธีการเผชิญความเครียดที่ใช้โดยบุคคลโรคจิตในการตอบสนองต่อความเครียดโดยตรง ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยของตน หรือมากกว่าทั่วไป , อิสระ , และเหตุการณ์ที่เคร่งเครียด ข้อสรุปเหล่านี้มากที่สุดบุคคลที่ประสบโรคจิตใช้อย่างน้อยหนึ่งกลยุทธ์เพื่อรับมือกับอาการและเหตุการณ์ในชีวิต และส่วนใหญ่ใช้มากกว่าหนึ่งกลยุทธ์ มันปรากฏขึ้นว่ามีละครของกลยุทธ์การจ้างที่จะนำไปสู่ประสิทธิผลมากกว่าเพียงแค่อาศัยกลยุทธ์ นอกจากนี้ยังดูเหมือนว่าจะไม่มีหนึ่งกลยุทธ์ coping ที่เป็นระดับที่มีประสิทธิภาพและสถานการณ์หรือปัจจัยอื่น ๆอาจส่งผลกระทบทั้งทางเลือกการดำเนินกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพ . จำนวนของการศึกษาที่ได้ระบุนั่นไม่ใช่อาการการมีประสิทธิภาพในการตอบสนองต่อจิตเป็นบวกอาการ แต่เฉพาะข้อสรุปเกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่สุดที่จะรับมือกับอาการลบยังไม่สามารถทำ มันยังสามารถที่จะสรุปได้ว่า งานที่มุ่งเน้นการเผชิญปัญหาและการตอบสนองต่อความเครียดในสังคม ชีวิตที่มีผลกระทบเชิงบวกต่อคุณภาพของอารมณ์ในขณะที่ชีวิตเผชิญผลกระทบเชิงลบต่อคุณภาพของชีวิต