David comes homeWe decided that Ala

David comes home
We decided that Alan would stay in the fields, while I walked to Queens ferry to find Mr. Ran Keillor. Alan promised. Not to come out until he heard me return. In order to be sure that it was me, he taught me to whistle little Gaelic song. I have never forgotten it. I think it will run in my head when I lie dying. Every time it comes to me, I think of that last day of my travels, with Alan whistling opposite me in the grass, while the first light of the sun touched his face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

David มาบ้านเราตัดสินใจว่า Alan จะอยู่ในฟิลด์ ในขณะที่ฉันเดินไปท่าเรือควีนส์หานายสำราญ Keillor Alan สัญญา ไม่ออกมาจนเขาได้ยินฉันกลับ เพื่อให้แน่ใจว่า เป็นฉัน เขาสอนฉัน whistle Gaelic เพลงน้อย ฉันไม่เคยลืมมัน ผมคิดว่า มันจะทำงานในหัวของฉันเมื่อฉันนอนตาย ทุกครั้งที่มากับฉัน ฉันคิดว่า วันที่สุดท้ายของการเดินทางของฉัน กับ Alan วิสท์ลิงตรงข้ามฉันในหญ้า ในขณะที่ใบหน้าของเขาสัมผัสแสงแรกของดวงอาทิตย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดวิดมาบ้าน
เราตัดสินใจว่าอลันจะอยู่ในทุ่งนาในขณะที่ฉันเดินไปควีนส์เรือข้ามฟากไปหานายเคลเลอร์วิ่ง อลันสัญญา ไม่ได้ที่จะออกมาจนกว่าเขาจะได้ยินฉันกลับ เพื่อที่จะให้แน่ใจว่ามันเป็นฉันเขาสอนให้ฉันเป่านกหวีดเพลงเกลิคเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันไม่เคยลืมมัน ฉันคิดว่ามันจะทำงานในหัวของฉันเมื่อฉันนอนตาย เวลามันมาให้ฉันทุกฉันคิดว่าวันสุดท้ายของการเดินทางของฉันกับอลันผิวปากตรงข้ามฉันในสนามหญ้าในขณะที่แสงแรกของดวงอาทิตย์สัมผัสใบหน้าของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดวิดกลับบ้าน
เราตัดสินใจว่าอลันจะอยู่ในเขต ขณะที่ฉันเดินไปหาคุณรันควีนส์เฟอร์รี่ ไคล์เลอร์ . อลัน สัญญา อย่าออกมาจนกว่าเขาจะได้ยินที่ฉันกลับมา เพื่อให้แน่ใจว่าเป็นผม เขาสอนผมผิวปากเพลงสาขาเล็ก ๆน้อย ๆ ฉันไม่เคยลืมมัน ฉันคิดว่ามันจะวิ่งในหัวผมเมื่อผมนอนจะตาย ทุกครั้งที่มา ผมคิดว่า วันสุดท้ายของการเดินทางของฉันกับอลัน ผิวปากตรงข้ามกับฉันในสนามหญ้าขณะแสงแรกของดวงอาทิตย์สัมผัสใบหน้าของเขา . . . . . .