ConclusionWhat is problematic with

Conclusion
What is problematic with accounts such as Spierenburg's is the almost inevitable circularity of argument - decline in public executions is too easily taken as evidence of more gentle sensibilities. We cannot securely know, in the twentieth century, whether in earlier centuries the clamour of protest against public mutilation and execution grew to such an extent that it could not be ignored, or whether rulers began to listen to the voices protesting against the spectacle because to do so suited other circum¬stances. The idea of ^progress' in sensibilities is after all, hard to sustain in an era which has witnessed the barbarities of the Holocaust, the Khmer Rouge, and massacres in Rwanda. Less sensationally, a future historian of punishment noting the abolition of capital punishment in England and Wales, would be wrong to assume that this was because the tide of public sensibility had turned against it. The dimension of punishment that is expressive of culture, and sustaining of social solidarity, is important, and its renewed recognition is thus welcome, but it needs to be fitted together with the perspectives which connect forms of punishment with economic and political power, and which recognize its instrumental as well as Its expressive functions (Garland, 1990b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อสรุปสิ่งที่เป็นปัญหาที่มีบัญชีเช่น spierenburg เป็นวัฏจักรหลีกเลี่ยงไม่ได้เกือบของการโต้แย้ง - การลดลงของการประหารสาธารณะถ่ายได้อย่างง่ายดายเกินไปเป็นหลักฐานของความรู้สึกอ่อนไหวอ่อนโยนมากขึ้น เราไม่สามารถรู้ได้อย่างปลอดภัยในศตวรรษที่ยี่สิบไม่ว่าจะในศตวรรษก่อนหน้านี้เสียงโห่ร้องของการประท้วงต่อต้านการตัดของประชาชนและการดำเนินการขยายตัวดังกล่าวเท่าที่มันอาจจะไม่สามารถปฏิเสธหรือไม่ว่าจะเป็นผู้ปกครองเริ่มที่จะฟังเสียงต่อต้านปรากฏการณ์ที่จะทำเพราะสถานการณ์ที่เหมาะสมเพื่อ circum ¬อื่น ๆ ความคิดของ
ความคืบหน้าในความรู้สึกอ่อนไหวเป็นหลังจากทั้งหมดยากที่จะรักษาในยุคที่ได้เห็นความหายนะของ barbarities, เขมรแดงและการสังหารหมู่ในรวันดา น้อยแหวกแนว, นักประวัติศาสตร์ในอนาคตของการลงโทษสังเกตการยกเลิกโทษประหารในอังกฤษและเวลส์จะผิดที่จะคิดว่านี้เป็นเพราะกระแสของความรู้สึกของประชาชนได้หันหลังให้กับมันมิติของการลงโทษที่มีการแสดงออกของวัฒนธรรมและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันอย่างยั่งยืนของสังคมที่มีความสำคัญและการรับรู้ใหม่ที่เป็นที่ต้อนรับจึงได้ แต่จะต้องมีการติดตั้งพร้อมกับมุมมองที่เชื่อมต่อรูปแบบของการลงโทษที่มีอำนาจทางเศรษฐกิจและการเมืองและที่ รู้จักเครื่องมือรวมทั้งฟังก์ชั่นการแสดงออกของมัน (พวงมาลัย, 1990b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทสรุป
อะไรจะมีปัญหากับบัญชีเช่นของ Spierenburg เป็นหมุนเวียนเกือบจะหลีกเลี่ยงของอาร์กิวเมนต์ - ง่ายเกินไปถูกปฏิเสธในการดำเนินการสาธารณะเป็นหลักฐานของ sensibilities อย่างอ่อนโยน เราไม่ปลอดภัยรู้ ในศตวรรษที่ยี่สิบ ว่าในศตวรรษก่อนหน้า clamour ประท้วงนองสาธารณะและการดำเนินการเติบโตถึงขนาดว่า มันอาจจะถูก หรือว่าไม้เริ่มฟังเสียงประท้วงกับน่าตื่นเต้น เพราะต้องเหมาะสม circum¬stances อื่น ๆ ความคิดของ
ระหว่างใน sensibilities คือหลังจากที่ทุก ยากที่จะรักษาในยุคที่เคยเห็น barbarities ของฮอโลคอสต์ เขมรแดง และ massacres ในรวันดา น้อยอารมณ์ นักประวัติศาสตร์ในอนาคตของการลงโทษที่สังเกตการเลิกโทษประหารชีวิตในอังกฤษและเวลส์ จะถูกสมมติว่า นี้เป็น เพราะมีเปิดของสาธารณะอย่างทันกับมัน ขนาดของการลงโทษที่เป็นการแสดงออกของวัฒนธรรม และยั่งยืนของสังคมสมานฉันท์ สำคัญ และความรู้ใหม่จึงยินดีต้อนรับ แต่มันต้องประกอบเข้ากับมุมมองที่เชื่อมต่อรูปแบบของการลงโทษกับอำนาจทางเศรษฐกิจ และการเมือง และที่จดจำของบรรเลงเป็นงานแสดงออก (พวงมาลัย 1990b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทสรุป
อะไรเป็นเรื่องที่ยังมีปัญหากับบัญชีเช่น spierenburg เป็นจดหมายเวียนไม่อาจหลีกเลี่ยงได้เกือบทั้งหมดที่ของอาร์กิวเมนต์ - ลดลงในโฮมเพจสาธารณะได้อย่างง่ายดายมีมากเกินไปถือว่าเป็นหลักฐานของเวย์นอันอ่อนโยนมากขึ้น เราไม่สามารถรู้ว่าในศตวรรษที่ยี่สิบที่ได้อย่าง ปลอดภัยไม่ว่าจะอยู่ในช่วงเวลาหลายศตวรรษก่อนหน้าเสียงก่นด่าของการประท้วงการทำงานและทำให้พิการสาธารณะขยายตัวในระดับที่ทำให้มันไม่สามารถจะไม่สนใจหรือไม่ว่าจะเป็นผู้ปกครองเริ่มในการฟังเสียงประท้วงต่อความน่าตื่นตาตื่นใจเพราะจะทำสถานการณ์อื่นๆดังนั้นจึงเหมาะสม สำหรับ ¬ พอสมควร ภายใต้ พฤติการณ์ต่างๆ แนวความคิดของ
ความคืบหน้า'ในสัมผัสคือหลังจากทั้งหมดยากที่จะได้รับในยุคที่มีการขยายตัวอย่างรวดเร็ว barbarities ของชาวยิวที่เขมรแดงและการสังหารหมู่ในรวันดา. ไม่ก่อความตื่นเต้นนักประวัติศาสตร์ในอนาคตเป็นการลงโทษอย่างน่าสังเกตของการลงโทษประหารชีวิตในประเทศอังกฤษและเวลส์จะเป็นความผิดพลาดในการสันนิษฐานได้ว่ามันเป็นเพราะกระแสของความรู้สึกประชาชนหันมาต่อว่ามิติของการลงโทษที่เป็นพาหะของวัฒนธรรมและรักษาชีวิตของความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันทางสังคมเป็นสิ่งสำคัญและการจดจำการต่ออายุเป็นจึงยินดีต้อนรับสู่แต่จำเป็นต้องได้รับการจัดให้บริการด้วยกันพร้อมด้วยมุมมองที่เชื่อมต่อรูปแบบของการลงโทษด้วยอำนาจทางเศรษฐกิจและทางการเมืองและที่รู้จักเสียงเครื่องดนตรีเป็นอย่างดีแต่เป็นการทำงานของ(พวงมาลัย 1990 B )