One hypothesis might have been that

One hypothesis might have been that subjects all bear the same semantic role. But we already know from Section 2.3.1 that this is not the case: different verbs require (d), an EXPERIENCER, and in (36c), a PATIENT (apples are the thing grown). Looking at the distribution of the phrases in bold, we might conclude that subjects precede the verb in English. This is certainly true, and as noted in Chapter 1 it is indeed one of the ways we can tell subjects in English. It is definitely not true of all languages, though, as we saw for Irish in (16c), where the verb precedes the subject Having observed that English subjects precede the verb, you may wonder if every NP that precedes the verb in English is a subject. We particularly need to know the answer to this in (36d), where two NPs precede the verb. Only she is marked in bold, though. How do we know that she is the subject and not apples? There are two ways of this, and these tests give further properties of subjects in English. testing us two further properties of subjects in English

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมมติฐานหนึ่งอาจมีการว่า วัตถุทั้งหมดแบกบทบาทความหมายเดียวกัน แต่เรารู้อยู่แล้วจากส่วน 2.3.1 ว่า นี่ไม่ใช่กรณี: ต้องใช้คำกริยาที่แตกต่าง (d), การ EXPERIENCER และ ใน (36c), ผู้ป่วย (แอปเปิ้ลเป็นสิ่งที่ปลูก) กำลังดูการกระจายของวลีในตัวหนา เราอาจสรุปได้ว่า วัตถุอยู่หน้าคำกริยาในภาษาอังกฤษ นี้เป็นจริง และตามที่ระบุไว้ในบทที่ 1 ก็เป็นหนึ่งในวิธี เราสามารถบอกวิชาภาษาอังกฤษ มันไม่แน่นอนจริงของภาษาทั้งหมด แม้ว่า เราเห็นสำหรับไอริชใน (16c), ซึ่งคำกริยาก่อนเรื่องมีข้อสังเกตว่า วิชาภาษาอังกฤษนำหน้าคำกริยา คุณอาจสงสัยว่า ถ้า ทุก NP ที่อยู่ก่อนหน้ากริยาในภาษาอังกฤษเป็นเรื่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราต้องรู้ว่าคำตอบนี้ใน (36d), ที่ 2 NPs นำหน้าคำกริยา เพียง เธอถูกทำเครื่องหมายในตัวหนา แม้ว่า เราทราบได้อย่างไรว่า เธอมีเรื่องและแอปเปิ้ลไม่ได้ มีสองวิธีนี้ และการทดสอบเหล่านี้ให้เพิ่มเติมคุณสมบัติของวิชาภาษาอังกฤษ ทดสอบคุณสมบัติอีกสองวิชาภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมมุติฐานหนึ่งอาจจะได้รับการที่ทุกวิชาแบกรับบทบาทความหมายเดียวกัน แต่เรารู้อยู่แล้วจากมาตรา 2.3.1 ที่ว่านี้ไม่ได้เป็นกรณี: คำกริยาที่แตกต่างกันจำเป็นต้องมี (ง) การ experiencer และใน (36C) ผู้ป่วย (แอปเปิ้ลเป็นสิ่งที่ปลูก) มองไปที่การกระจายของวลีในตัวหนาที่เราอาจสรุปได้ว่าวิชาที่นำหน้าคำกริยาในภาษาอังกฤษ นี่คือความจริงอย่างแน่นอนและตามที่ระบุไว้ในบทที่ 1 มันย่อมเป็นหนึ่งในวิธีที่เราสามารถบอกได้วิชาภาษาอังกฤษ มันเป็นความไม่แน่นอนที่แท้จริงของทุกภาษา แต่อย่างที่เราเห็นสำหรับไอริช (16C) ซึ่งคำกริยาแจ๋วเรื่องที่มีการตั้งข้อสังเกตว่าวิชาภาษาอังกฤษนำหน้าคำกริยาคุณอาจสงสัยว่า NP ที่นำหน้าคำกริยาในภาษาอังกฤษทุกคนเป็น เรื่อง. โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราต้องรู้คำตอบนี้ (36D) ซึ่งทั้งสองกรมอุทยานฯ นำหน้าคำกริยา เดียวที่เธอจะถูกทำเครื่องหมายเป็นตัวหนาแม้ว่า เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเธอเป็นเรื่องและไม่ได้เป็นแอปเปิ้ล? มีสองวิธีการนี้และการทดสอบเหล่านี้ให้คุณสมบัติเพิ่มเติมของวิชาภาษาอังกฤษ การทดสอบเราสองคุณสมบัติเพิ่มเติมของวิชาภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งสมมติฐานได้ว่าหัวข้อหมีบทบาทความหมายเดียวกัน แต่เรารู้จากส่วน 2.3.1 ที่ว่านี้ไม่ใช่กรณี : คำกริยาที่แตกต่างกันต้องใช้ ( D ) , experiencer , และใน ( 36 องศาแล้วครับ ) , ผู้ป่วย ( แอปเปิ้ลเป็นสิ่งที่เติบโต ) ดูการกระจายของวลีในตัวหนา เราอาจสรุปได้ว่า วิชานำหน้าคำกริยาในภาษาอังกฤษ นี้เป็นจริงอย่างแน่นอน และดังที่ระบุไว้ในบทที่ 1 นั้น เป็นหนึ่งในวิธีที่เราสามารถบอกได้ว่า วิชาภาษาอังกฤษ แน่นอนมันคงไม่ใช่เรื่องจริงของทุกภาษา แต่เท่าที่เราเห็นในไอร์แลนด์ ( 16c ) ซึ่งกริยานำหน้าประธาน มีข้อสังเกตว่า วิชาภาษาอังกฤษนำหน้าคำกริยา คุณอาจสงสัยว่าถ้าทุก NP ที่นำหน้าคำกริยาในภาษาอังกฤษเรื่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราต้องการรู้คำตอบนี้ ( ประเมิน ขอบคุณ ) , ที่ 2 โดยนำหน้ากริยา เธอเพียงแต่เป็นเครื่องหมายตัวหนา แต่ เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเธอเรื่อง และไม่ใช่แอปเปิ้ล มีสองวิธีการนี้และการทดสอบเหล่านี้ให้เพิ่มเติม คุณสมบัติของวิชาภาษาอังกฤษ ทดสอบเราสองเพิ่มเติมคุณสมบัติของวิชาภาษาอังกฤษ