with the exact measurement of photo

with the exact measurement of photosynthesis. f! Also to those dealing
with problems of plant productivity, the question is of great interest
and will therefore be briefly elucidated.
Warburg (1920) observed many years ago in Chlorella that the rate
of apparent photosynthesis was considerably decreased when the concentration
of oxygen in the surrounding medium was increased from 2
to 100%. At an oxygen concentration corresponding to that in normal
air, inhibition was about 20%. The existence of the Warburg effect in
higher plants was reported 20 years later by McAlister and Myers
(1940), who observed the phenomenon in wheat leaves (Table 9-1).
Different explanations have been given for the Warburg effect (cf.
Turner and Brittain, 1962), one of them being that it is caused by increased
respiration. Since dark resPiration is kIlown to be practically
independent of oxygen concentration within the range of 2 to 100% Oa,
this presumptive respiration thus has to be light-dependent, and has
consequentlr been termed photorespiration.
It is practically impossible-or at least extremely difficult-to
make exact measurements of the rate of photorespiration under normal
growth conditions since the simultaneously occurring photosynthesis
interferes with and counteracts the respiratory gas exchange. For a
long time, therefore, the existence of photorespiration was much questioned,
but today the positive evidence is so overwhelming that there
hardly can be any doubt about its reality (see e.g., Decker 1955, Tregunna,
Krotkov, and Nelson 1961, 1964, 1966; Egle and Dohler 1963;
Fock and Egle 1966; Moss 1966, 1968; Forrester, Krotkov, and Nelson
1966a,b;Holmgren and Jarvis 1967; Poskuta, Nelson, and Krotkov 1967;
Poskuta 1968; Downton and Tregunna 1968a; Joliffe and Tregunna 1968;
Fock, Schaub, and Hilgenberg 1969.
According to the classical view, photosynthesis and respiration
are two opposite processes, proceeding simultaneously and independently
in all green tissues. Respiration has thus been believed to proceed
at the same rate in light and in darkness, and as a consequence
gross photosynthesis in illuminated plant parts has commonly been calculated
by applying the formula:
gross photosynthesis = net photosynthesis + dark respiration.
However, the possibility that a light-dependent respiration exists
different in nature and magnitude from ordinary dark respiration, and
thus counteracting photosynthesis at a varying rate has been, to' quote
Rabinowitch (1945) " ... a nightmare oppressing all who are concernedAn important step towards a correct interpretation of the experimental
results was the discovery of Hoch, Owens, and Kok (1963) (see
also Ozbun, Yolk, and Jackson, 1964; Tregunna et aI., 1966; Forrester
et aI., 1966a,b; Holmgren and Jarvis, 1967) that dark respiration and
photorespiration are quite different processes and that dark respiration
is inhibited already at very weak light intensities. Moreover, the rate
of photorespiration in normal air and at medium to high light intensities
has in most cases been found to be one to two times that of dark respiration
(Moss, 1966; Forrester et aI., 1966a; Goldsworthy, 1966; see,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กับการวัดที่แน่นอนของการสังเคราะห์แสง f ยังรวมถึงผู้จัดการมีปัญหาการผลิตพืช คำถามที่น่าสนใจและจะดังนั้นจะสั้น ๆ อธิบายบีซีวอร์เบิร์ก (1920) สังเกตหลายปีในคลอเรลล่าที่อัตราของการสังเคราะห์แสงชัดเจนมากลดลงเมื่อความเข้มข้นออกซิเจนในตัวกลางโดยรอบเพิ่มจาก 2100% ที่ความเข้มข้นของออกซิเจนที่สอดคล้องกับที่ในปกติอากาศ การยับยั้งเป็นประมาณ 20% การดำรงอยู่ของผลในบีซีวอร์เบิร์กสูงกว่าพืชรายงาน 20 ปีต่อมา โดยนพจตุรพิธพรพิเศษและไมเยอร์(ปี 1940), ผู้สังเกตปรากฏการณ์ในใบข้าวสาลี (ตาราง 9 - 1)ได้รับคำอธิบายที่แตกต่างกันสำหรับผลริชวาร์บูร์ก (cfเทอร์เนอร์และ Brittain, 1962), หนึ่งของพวกเขาที่นี้เกิดจากการเพิ่มขึ้นหายใจ ตั้งแต่มืดหายใจ kIlown เป็นจริงอิสระของออกซิเจนความเข้มข้นภายในช่วง 2 ถึง 100% โอหายใจนี้ presumptive จึงต้องขึ้นอยู่กับแสง และมีconsequentlr ถูกเรียกว่า photorespirationมันเป็นไปไม่ได้จริง- หรือยากน้อย-การทำให้หน่วยวัดแน่นอนของราคาของ photorespiration ใต้ปกติสภาพการเจริญเติบโตตั้งแต่การสังเคราะห์ด้วยแสงเกิดขึ้นพร้อมกันรบกวน และต่อต้านการแลกเปลี่ยนก๊าซหายใจ สำหรับการเวลานาน ดังนั้น การดำรงอยู่ของ photorespiration ถูกมากสอบสวนแต่วันนี้หลักฐานในเชิงบวกเป็นดังนั้นครอบงำที่มีสามารถแทบไม่สงสัยเกี่ยวกับความจริง (ดู 1955 ชั้นเช่น TregunnaKrotkov และเนลสัน 1961, 1964, 1966 Egle และ Dohler 1963Fock และ Egle 1966 มอ 1966, 1968 Forrester, Krotkov และเนลสัน1966a, b Holmgren และจาร์วิส 1967 Poskuta, Nelson และ Krotkov 1967Poskuta 1968 เลิร์ดโลวและ Tregunna 1968a Joliffe และ Tregunna 1968Fock, Schaub และ Hilgenberg 1969ตามดูคลาสสิก การสังเคราะห์แสง และหายใจกระบวนการตรงข้ามสอง ดำเนินพร้อมกัน และอย่างเป็นอิสระในเนื้อเยื่อสีเขียวทั้งหมด หายใจดังนั้นการเชื่อว่าการดำเนินการในอัตราเดียวกัน ในแสง และความมืด และ เป็นผลโดยทั่วไปการคำนวณขั้นต้นสังเคราะห์แสงในส่วนสว่างพืชโดยใช้สูตร:การสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิ =สุทธิสังเคราะห์แสง + มืดหายใจอย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ว่า การหายใจขึ้นอยู่กับแสงที่มีอยู่แตกต่างกันในธรรมชาติและขนาดจากสามัญเข้มหายใจ และดังนั้น เอนสังเคราะห์แสงในอัตราที่แตกต่างกันที่ได้รับ ถึง ' ใบเสนอราคาRabinowitch (1945) "...ฝันร้ายกดขี่ทั้งหมดที่มี concernedAn ขั้นตอนที่สำคัญต่อการตีความถูกต้องของการทดลองผลลัพธ์คือ การค้นพบ ความสนุก บร็อก กก (1963) (ดูนอกจากนี้ Ozbun แดง และ แจ็กสัน 1964 Tregunna et aI. 1966 Forresteret aI. 1966a, b Holmgren และจาร์วิส 1967) หายใจที่มืด และphotorespiration เป็นกระบวนการที่ค่อนข้างแตกต่างและการหายใจที่มืดถูกห้ามแล้วที่ความเข้มแสงที่อ่อนมาก นอกจากนี้ อัตราของ photorespiration ในอากาศปกติ และปานกลางถึงสูงต่อความเข้มแสงในกรณีส่วนใหญ่พบเป็น 1-2 ครั้งที่มืดหายใจ(มอส 1966 Forrester et aI, 1966a สร้าง 1966 ดู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กับวัดที่แน่นอนของการสังเคราะห์แสง F! นอกจากนี้ให้กับผู้ที่เกี่ยวข้อง
กับปัญหาของการผลิตพืชคำถามคือที่น่าสนใจมาก
และจึงจะได้รับการอธิบายสั้น ๆ .
วอร์เบิร์ก (1920) ตั้งข้อสังเกตหลายปีที่ผ่านมาใน Chlorella ว่าอัตรา
การสังเคราะห์แสงที่เห็นได้ชัดคือการลดลงมากเมื่อความเข้มข้น
ของออกซิเจนในรอบ ขนาดกลางเพิ่มขึ้น 2 จาก
ถึง 100% ที่ความเข้มข้นของออกซิเจนที่สอดคล้องกับว่าในปกติ
อากาศยับยั้งเป็นประมาณ 20% การดำรงอยู่ของผลวอร์เบิร์กใน
พืชที่สูงขึ้นมีรายงาน 20 ปีต่อมาโดย McAlister และไมเยอร์ส
(1940) ที่สังเกตปรากฏการณ์ในใบข้าวสาลี (ตารางที่ 9-1).
คำอธิบายที่แตกต่างกันได้รับผลกระทบจากวอร์เบิร์ก (cf
อร์เนอร์และ Brittain, 1962) ซึ่งเป็นหนึ่งในพวกเขาจะถูกว่ามันเกิดจากการเพิ่มขึ้นของ
การหายใจ ตั้งแต่การหายใจมืด kIlown จะเป็นจริง
ที่เป็นอิสระจากความเข้มข้นของออกซิเจนภายในช่วง 2 ถึง 100% ฮิ
นี้หายใจสันนิษฐานจึงจะต้องมีแสงขึ้นและได้
รับการ consequentlr เรียกว่า photorespiration.
มันเป็นไปไม่ได้จริงหรืออย่างน้อยเป็นเรื่องยากมาก -to
ทำให้การวัดที่แน่นอนของอัตรา photorespiration ปกติภายใต้
สภาวะการเจริญเติบโตตั้งแต่การสังเคราะห์แสงเกิดขึ้นพร้อมกัน
รบกวนและต่อต้านการแลกเปลี่ยนก๊าซระบบทางเดินหายใจ สำหรับ
เวลานานดังนั้นการดำรงอยู่ของ photorespiration ที่ถูกถามมาก
แต่วันนี้หลักฐานในเชิงบวกคือเพื่อครอบงำว่ามี
แทบจะไม่สามารถเป็นข้อสงสัยเกี่ยวกับความเป็นจริงใด ๆ (ดูเช่น Decker 1955 Tregunna,
Krotkov และเนลสันปี 1961 ปี 1964 1966; Egle และ Dohler 1963;
Fock และ Egle 1966; มอส 1966 1968; Forrester, Krotkov และเนลสัน
1966a, B; ฮัวเกรนและจาร์วิส 1967; Poskuta เนลสันและ Krotkov 1967;
Poskuta 1968; Downton และ Tregunna 1968a; Joliffe และ Tregunna 1968;
Fock, Schaub และ Hilgenberg 1969
ตามที่ดูคลาสสิกการสังเคราะห์แสงและการหายใจ
จะสองกระบวนการตรงข้ามที่จะดำเนินการไปพร้อม ๆ กันและเป็นอิสระ
. ในเนื้อเยื่อสีเขียวได้รับการหายใจจึงเชื่อว่าจะดำเนินการต่อไป
ในอัตราเดียวกันในที่มีแสงและอยู่ในความมืด และเป็นผลมาจาก
การสังเคราะห์แสงขั้นต้นในส่วนต่างๆของพืชสว่างได้รับการทั่วไปคำนวณ
โดยใช้สูตร:
. การสังเคราะห์แสงขั้นต้น = การสังเคราะห์แสงสุทธิ + หายใจมืด
แต่เป็นไปได้ว่าการหายใจเบาขึ้นอยู่
ที่แตกต่างกันในธรรมชาติและความสำคัญจากการหายใจมืดสามัญ และ
จึง counteracting สังเคราะห์แสงในอัตราที่แตกต่างกันได้รับการ 'อ้าง
Rabinowitch (1945) " ... ฝันร้ายกดขี่ทุกคนที่เป็นขั้นตอนที่สำคัญ concernedAn ไปสู่การตีความที่ถูกต้องของการทดลอง
ผลการได้รับการค้นพบของฮอช, Owens และ Kok (คน 1963) (ดู
ยัง Ozbun ไข่แดงและแจ็คสัน 1964; Tregunna et AI 1966. Forrester
et AI, 1966a, b.; ฮัวเกรนและจาร์วิส, 1967) ที่หายใจมืดและ
photorespiration มีกระบวนการที่แตกต่างกันมากและที่มืดหายใจ
ถูกยับยั้งแล้วที่ความเข้มแสงที่อ่อนแอมาก นอกจากนี้อัตรา
การ photorespiration ในอากาศปกติและที่กลางถึงความเข้มแสงสูง
ได้ในกรณีส่วนใหญ่ถูกพบว่ามี 1-2 เท่าของการหายใจที่มืด
(มอสส์ 1966. Forrester et AI, 1966a; Goldsworthy 1966; เห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับการวัดที่แน่นอนของการสังเคราะห์แสง F ! นอกจากนี้ ผู้จัดการกับปัญหาของผลผลิตพืช คำถามน่าสนใจมากและดังนั้นจึงจะสั้นมาก .วอร์เบิร์ก ( 1920 ) พบว่าหลายปีที่ผ่านมาในสาหร่ายที่อัตราการสังเคราะห์ความมีค่าลดลงอย่างมากเมื่อความเข้มข้นออกซิเจนในระดับปานกลางโดยมีค่าเพิ่มขึ้นจาก 2100 % ที่ความเข้มข้นของออกซิเจนที่สอดคล้องกันเพื่อที่ปกติอากาศ , การประมาณ 20 % การดำรงอยู่ของผลวอร์เบิร์กในพืชสูงกว่ารายงาน 20 ปีต่อมาโดย แมคอลิสเตอร์ และ ไมเออร์( 1940 ) , ผู้สังเกตปรากฏการณ์ในข้าวสาลีใบ ( ตาราง 9-1 )คำอธิบายที่แตกต่างกันได้รับผลกระทบ วอร์เบิร์ก ( CF .เทอร์เนอร์และบริตเทิน , 1962 ) , หนึ่งของพวกเขาที่เกิดขึ้น โดยเพิ่มขึ้นการหายใจ เนื่องจากอัตราการหายใจในความมืดเป็น kilown เป็นในทางปฏิบัติอิสระของความเข้มข้นของออกซิเจนในช่วง 2 ถึง 100% OA ,การหายใจที่ให้ผลนี้จึงมีแสงขึ้น และมีconsequentlr ถูกเรียกว่าการหายใจแสง .มันเป็นไปไม่ได้จริง หรืออย่างน้อยก็ยากมากทำให้การวัดที่แน่นอนของอัตราการหายใจแสงตามปกติเงื่อนไขตั้งแต่การเกิดขึ้นพร้อมกันการสังเคราะห์ด้วยแสงรบกวนช่วยและแลกเปลี่ยนก๊าซหายใจ สำหรับเวลานาน ดังนั้น การมีอยู่ของการหายใจแสงถูกสอบสวนแต่ในวันนี้ หลักฐานที่เป็นบวกแล้ว จนมีแทบจะสงสัยใด ๆเกี่ยวกับความเป็นจริงของ ( ดูเช่น tregunna เด็คเกอร์ , 1955krotkov และเนลสัน 1961 1964 1966 ; อีเกิล และ dohler 1963 ;ก และอีเกิล 1966 ; มอส 1966 1968 ; Forrester , krotkov และเนลสัน1966a , B ; โฮล์มเกรนจาวิส 1967 ; poskuta เนลสัน และ krotkov 1967 ;poskuta 1968 ; ด้วย tregunna 1968a และ ; และ joliffe tregunna 1968 ;ก Schaub , และ hilgenberg 1969ตามมุมมองคลาสสิก การสังเคราะห์แสงและการหายใจเป็นสองตรงข้ามกับกระบวนการดำเนินการพร้อมกันและเป็นอิสระในเนื้อเยื่อสีเขียว การหายใจจึงได้รับเชื่อดำเนินการในอัตราเดียวกันในแสงสว่างและความมืด และผลที่ตามมาในส่วนของพืชมีการสังเคราะห์แสงรวมอร่ามที่ถูกคำนวณโดยการประยุกต์ใช้สูตร :การสังเคราะห์แสงการสังเคราะห์แสงสุทธิรวม = + อัตราการหายใจในความมืด .อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ว่าแสงขึ้นอยู่กับการหายใจที่มีอยู่ที่แตกต่างกันในธรรมชาติ และขนาดจากปกติอัตราการหายใจในความมืด และดังนั้นชนิดที่แตกต่างกันอัตราการสังเคราะห์แสงได้ " อ้างrabinowitch ( 1945 ) " . . . . . . . ฝันร้ายที่กดขี่ผู้ concernedan ขั้นตอนสำคัญต่อการตีความที่ถูกต้องของทดลองผลคือการค้นพบของ โอเว่น และโคกสูง , ( 2506 ) ( ดูยัง ozbun ไข่แดง และ แจ็คสัน , 1964 ; tregunna และ AI , 1966 ; ฟอร์เรสเตอร์และ AI . 1966a , B ; โฮล์มเกรนจาวิส 1967 ) ที่อัตราการหายใจในความมืด และการหายใจแสงจะค่อนข้างมืดการหายใจและกระบวนการต่าง ๆถูกห้าม แล้วที่ความเข้มแสงที่อ่อนมาก นอกจากนี้ อัตราของการหายใจแสงในอากาศปกติและปานกลาง ความเข้มแสงสูงได้ในกรณีส่วนใหญ่ถูกพบเป็นหนึ่งถึงสองเท่าของอัตราการหายใจในความมืด( มอส , 1966 ; Forrester และ AI . 1966a ; โกลด์สเวิร์ทธี , 1966 ; เห็น